بی تردید ائتلاف عربی به رهبری عربستان سعودی دچار ناامیدی بزرگی به دلیل این آشتی شد. این ائتلاف امیدوار بود که رویارویی خونینی رخ دهد امری که باعث شود حوثی ها و صالحی ها وارد جنگ خونینی با هم شوند که باعث تضعیف شان و فروپاشی ائتلاف آنها شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،« عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه رأی الیوم نوشت: «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب الله لبنان در اجتناب یمن از وقوع کشتار خونین بی سابقه میان دو طرف ائتلاف« حوثی و صالحی» و پایین کشیدن فتیله نزاعی که پس از دعوت«علی عبدالله صالح» رئیس جمهور سابق یمن برای جشن سی و پنجمین سالروز تأسیس حزب «کنگره مردمی» که وی آن را رهبر می کند به وجود آمد، موفق شد.
برخی اطلاعات موثق که به دست ما رسید،تأکید می کند که سید نصرالله روز چهارشنبه با «عبدالملک الحوثی» رهبر جنبش«انصارالله» تماس گرفت و از وی خواست که هوادارانش را آرام کند و از وقوع رویارویی با هواداران صالح جلوگیری کند؛ امری که رهبر حوثی ها به آن پاسخ مثبت داد و صالح نیز قدر آن را دانست و بازتابش نیز در سخنرانی اش در روز بعد یعنی پنج شنبه نمود پیدا کرد. برخی منابع نزدیک به وی گفتند که این میانجی گری مسئولانه توسط سید حسن نصرالله باعث شد که صالح سخنرانی اصلی تنش آلود خود را با سخنرانی کوتاه و مختصر دیگری جایگزین کند که در آن هیچ گونه توهینی به حوثی ها نمی کند و بر وحدت ملی و ضرورت مبارزه با ستون پنجم که بذرهای فتنه را می کارد، تمرکز کرد.
امیدهای «ائتلاف عربی» به رهبری عربستان سعودی برای ایجاد شکاف میان دو همپیمان یمنی با شوک و ضربه بزرگی رو به رو شد زیرا آنها درک کردند که این چند دستگی و شکاف به معنای فروپاشی ایستادگی در جبهه ضد تجاوز است ولی این به معنای آن نیست که این « ستون پنجم»که عبدالملک الحوثی از آن سخن گفت و صالح نیز در سخنرانی اش در میدان«السبعین» در صنعا نسبت به آن هشدار داد همانطور که یکی از مسئولان برجسته حزب کنگره به ما گفت از تلاش های خود برای کاشتن بذر فتنه دست نمی کشد.
آرامش «موقت» کنونی برای آن که دائمی شود باید تبدیل به فرصتی شود برای بررسی دلایل سطحی و ریشه ای که منجر به این تنش میان دو همپیمان شد و باعث شد که صالح از هواداران خود بخواهد به میدان السبعین بیایند تا نمایش قدرت انجام دهند. این نمایش قدرت نیز بازتاب دهنده سیاست«لبه پرتگاه» است که وی به خوبی آن را بلد است و تا کنون در رسیدن به اهدافش در جلب توجه طرف دیگر موفق شده است.
مشارکت آقای«صالح الصماد» رئیس شورای سیاسی یمن در جشنواره حزب کنگره در میدان السبعین اقدامی آشتی جویانه است که معناهای زیادی دارد. این مرد هوادار جنبش انصار الله است و پست رئیس کشور را در اختیار دارد و شرکت وی در این جشنواره پیامی برای موفقیت میانجی گری سید حسن نصرالله و پاسخ مثبت عبدالملک الحوثی با این میانجی گری است.
بی تردید ائتلاف عربی به رهبری عربستان سعودی دچار ناامیدی بزرگی به دلیل این آشتی شد. این ائتلاف امیدوار بود که رویارویی خونینی رخ دهد امری که باعث شود حوثی ها و صالحی ها وارد جنگ خونینی با هم شوند که باعث تضعیف شان و فروپاشی ائتلاف آنها شود؛ ائتلافی که در هر صورت «شکننده» است.
حمله هوایی که هواپیماهای « توفان قاطعیت» جمعه شب یعنی یک روز پس از جشنواره السبعین انجام دادند و منطقه«فج عطان» در صنعا را هدف قرار داد و منجر به کشته شدن 14 نفر و زخمی شدن 22 نفر دیگر شد که بیشتر آنها کودک و زن بودند چه بسا واکنش خشم آلود عربستان و متحدانش به این آشتی و شکست امیدشان به درگیری ها میان یمنی ها بود.
سخنگوی ائتلاف عربی به رهبری عربستان سعودی اذعان کرد که این بمباران به دلیل اطلاعات غلط صورت گرفت و تحقیقات درباره آن انجام می شود و گفت که حوثی ها مرکزی نظامی در میان ساکنان ایجاد کردند. این اذعان صورت نمی گرفت اگر محکومیت های بین المللی و واکنش ها به این حمله خونین نبود. حتی آقای«عبدالملک المخلافی» معاون نخست وزیر و وزیر خارجه دولت «عبدربه منصور هادی» رئیس جمهور مستعفی و فراری یمن خواستار تحقیقات درباره دلایل این حمله شد و ائتلاف عربی را به شیوه غیر مستقیم مسئول این کشتار دانست.
میانجی گری نصرالله در پایین کشیدن فتیله بحران میدان السبعین موفق شد و از وقوع درگیری های خونین «به شکل موقت» از نظر ما جلوگیری کرد لیکن شراره «فتنه» همچنین زیر خاکستر است و هر گونه «فوت کردن» اتفاقی باعث می شود که جرقه جنگ داخلی که بحران را پیچیده می کند، زده شود و هر گونه راه حل سیاسی را تا چند سال آینده به تأخیر می اندازد و یمن را به میدانی برای نزاع در چندین جبهه تبدیل می کند.
گفت و گو مطلوب است و هر چه زودتر باید میان انصار الله و حزب کنگره انجام شود تا همه مشکلات معلق مانده، حل شده و «مشارکت» به راه درست و محکم خود برگردد و گرنه صحنه سیاسی و نظامی یمن خودش را در برابر «تجمع کنگره ای» جدیدی به بهانه های دیگر می بیند و چه بسیارند این بهانه در چنته صالح.
