بر اساس داده‌های وزارت اتحاد کره جنوبی، سئول بیش از ۱۳۲ میلیون دلار برای بازسازی این خطوط ارتباطاتی از طریق وام‌های کم بهره به پیونگ‌یانگ سرمایه‌گذاری کرده است.
به گزارش جماران به نقل از یورونیوز، در پی استقرار پهپادهای کره جنوبی بر فراز پیونگ یانگ و پخش اعلامیه‌هایی در ضدیت با رژیم مستقر در کره شمالی، مقامات پیونگ یانگ روز یکشنبه اعلام کردند که که یگان‌های ارتش این کشور آماده حمله به کره جنوبی هستند.
در تازه‌ترین تحولات، رئیس ستاد مشترک ارتش کره جنوبی اعلام کرد که کره شمالی حوالی ظهر روز سه‌شنبه ۱۵ اکتبر (۲۴ مهر ۱۴۰۳)، بخش‌هایی از خطوط ریلی و جاده‌ای مناطق شمالی که به بخش جنوبی شبه‌جزیره کره متصل است، را تخریب کرد.
وزارت اتحاد سئول که به امور فرامرزی رسیدگی می کند، این حادثه را به عنوان نقض آشکار توافقات گذشته بین دو کره محکوم کرد و آن را «بسیار غیرعادی» خواند.
کو بیونگ سام، سخنگوی این وزارتخانه طی یک جلسه توجیهی ابراز تاسف کرد و گفت: «مایه تاسف است که کره شمالی همچنان به چنین رفتارهای قهقرایی ادامه می‌دهد.»
ماجرا از کجا شروع شد؟
این تنش‌ها پس از آن تشدید شد که مقامات کره شمالی هفته گذشته سئول را به ارسال هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز پیونگ‌یانگ متهم کردند.
به گفته پیونگ‌یانگ، این پهپادها «تعداد زیادی» اعلامیه در ضدیت با کره شمالی پخش کردند. کیم یو جونگ - خواهر بانفوذ کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی - روز سه شنبه هشداری صادر کرد و اعلام کرد که سئول «بهای گزافی» برای این اقدامات خواهد پرداخت.
دولت کره جنوبی از تایید اینکه این پهپادهای ادعایی توسط ارتش فرستاده شدند یا شهروندان عادی آنها را به پرواز درآورده‌اند، خودداری کرد اما هشدار داده است که در صورت اینکه تهدیدی متوجه مردم کره جنوبی شود، آنها نیز کره شمالی را مجازات خواهند کرد.
سئول و پیونگ‌یانگ از ماه مه تا کنون بر سر بالن‌های پر از زباله‌ای که از کره شمالی به آسمان کره جنوبی پرتاب می‌شدند، درگیر هستند. پیونگ یانگ مدعی است که بالن‌های حاوی زباله واکنشی به اقدامات مشابهی از سوی فعالان ضد رژیم در کره جنوبی است.
پس از تخریب‌های روز سه‌شنبه، ویدئویی که توسط ارتش کره جنوبی منتشر شد که نشان می‌دهد یک انفجار و یک ستون دود از بخشی از جاده‌ای در کره شمالی بلند می‌شود.
این فیلم همچنین نشان می‌دهد که چند کامیون کمپرسی و ماشین‌آلات سنگین در حال ورود به صحنه بوده و گروهی از مقامات نظامی کره شمالی برای مشاهده و هدایت خودروها حضور دارند.
در پاسخ به این انفجارها، ارتش کره جنوبی به سمت جنوب خط مرزی نظامی شلیک کرد، اگرچه هیچ خسارتی در سمت مرز سئول وارد نشد.
چرا به لحاظ فنی هنوز دو کره در وضعیت جنگی هستند؟
از زمانی که کیم جونگ اون در اوایل سال جاری میلادی، کره جنوبی را «دشمن اصلی» خود نامید و اعلام کرد که اتحاد دو کشور دیگر امکان پذیر نیست، پیونگ یانگ فعالانه برای قطع روابط بین دو کره تلاش می‌کند و جنوب را به عنوان یک دشمن متمایز و متخاصم تعریف می‌کند.
علیرغم پایان جنگ سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ بین کره شمالی و کره جنوبی، این دو کشور هنوز از نظر فنی در جنگ هستند؛ چرا که برای پایان دادن به جنگ پیمان صلح امضا نکردند و در عوض، آنها با یک آتش بس موقت موافقت کردند.
این مسیرهای فرامرزی ریلی و جاده‌ای به‌عنوان بقایای بهبود روابط ناشی از نشست سال ۲۰۱۸ بودند. بر اساس داده‌های وزارت اتحاد کره جنوبی، سئول بیش از ۱۳۲ میلیون دلار برای بازسازی این خطوط ارتباطاتی از طریق وام‌های کم بهره به پیونگ‌یانگ سرمایه‌گذاری کرده است.
سخنگوی این وزارتخانه گفت: «این یک پروژه بزرگ همکاری بین کره‌ای بود که بنا به درخواست کره شمالی انجام شد.» وی افزود که پیونگ یانگ همچنان موظف به بازپرداخت وام‌ها است.
این راه‌های مواصلاتی یک پروژه بزرگ همکاری بین دو کره بود که بنا به درخواست کره شمالی انجام شد. پیونگ یانگ همچنان موظف به بازپرداخت وام‌های گرفته شده برای ساخت آنها است.
کره شمالی در سال ۲۰۲۰ نیز یک دفتر مشترک همبستگی واقع در یک شهر مرزی را در پی شکست مذاکرات هسته ای با ایالات متحده منهدم کرد.
کره جنوبی در سال ۲۰۲۳ شکایتی را علیه کره شمالی تنظیم کرد و بابت تخریب این دفتر در حدود ۴۵ میلیارد وون (۳۳ میلیون دلار) غرامت درخواست کرد.
مائو نینگ، سخنگوی وزارت خارجه چین در یک نشست خبری گفت که پکن نگران تحولات اخیر است و می‌خواهد از «تشدید بیشتر درگیری» جلوگیری کند.
آزادی بیان و ارسال پخش اعلامیه علیه پیونگ یانگ
استانداری گیونگ‌گی در کره جنوبی که هم مرز با کره شمالی است، روز سه شنبه اعلام کرد که یک یگان پلیس ویژه برای رسیدگی به موضوع انتشار و پرتاب اعلامیه در ضدیت با کره شمالی از مناطق مرزی خاص مستقر خواهد شد.
دادگاه قانون اساسی کره جنوبی ممنوعیت چنین پرتاب‌هایی را سال گذشته لغو کرد.
حامیان می‌گویند که کارزارهای پخش اعلامیه باید به عنوان آزادی بیان مورد احترام قرار گیرد، اما منتقدان و برخی از قانونگذاران می گویند که در صورت تهدید جان و امنیت، پلیس باید جلوی آنها را بگیرد.
