بدعهدی رئیس جمهور آمریکا یکی از مهمترین دلایل ناکامی آمریکایی‌ها در مذاکراتشان با کرۀ شمالی بوده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،یورونیوز در گزارشی نوشن:بنا بر اعلام برخی منابع نزدیک به مذاکرات «دونالد ترامپ» و «کیم جونگ-اون» در سنگاپور، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در جریان دیدار ماه ژوئن خود با رهبر کرۀ شمالی، به او قول داده بود که پس از این دیدار بلافاصله بیانیۀ پایان جنگ کره را امضا کند.
این وعده هیچ گاه عملی نشد و از نظر کارشناسان، این بدعهدی یکی از مهمترین دلایل ناکامی آمریکایی‌ها در مذاکراتشان با کرۀ شمالی بوده است.
با وجود قول ترامپ به کیم، از آن زمان تاکنون بارها دولت ترامپ از پیونگ یانگ خواسته است تا به عنوان پیش شرطی برای امضای چنین بیانیه‌ای، بخش عمده‌ای از زرادخانۀ هسته‌ای خود را از بین ببرد.
بر این اساس به گفتۀ این منابع، خشم کرۀ شمالی از آمریکا منطقی به نظر می‌رسد زیرا «داشتن وعدۀ دونالد ترامپ مبنی بر اعلام بیانیۀ صلح و سپس تعیین شرط برای اجرای آن، به این معنی است که آمریکا خود را به اجرای وعده‌هایش متعهد نمی‌داند.»
ریشه این اختلاف کجاست؟
برای درک اهمیت امضای بیانیۀ صلح برای کره‌ای‌ها، نگاهی به سابقه این موضوع مناسب است:
کرۀ شمالی در سال ۱۹۵۰ میلادی به کرۀ جنوبی حمله کرد و به این ترتیب جنگ آغاز شد. ایالات متحده آمریکا در حمایت از کرۀ جنوبی وارد جنگ شد و کمی بعد از آن نیز چین در حمایت از حکومت کمونیستیِ کرۀ شمالی در این جنگ مداخله کرد. در جریان این درگیری خونین، نزدیک به ۵ میلیون سرباز و غیرنظامی کشته شدند.
سرانجام در سال ۱۹۵۳ میلادی جنگ متوقف شد اما نه با توافق صلح بلکه با امضای یک توافق آتش‌بس. به این ترتیب از لحاظ فنی جنگ میان دو کره تا امروز همچنان ادامه دارد و به همین دلیل است که در مرز مشترک این دو کشور همسایه، همچنان سربازان و تجهیزات جنگی مستقر است.
این وضعیت نه جنگ و نه صلح یکی از مهمترین دلایلی بود که کرۀ شمالی را بر آن داشت تا سیاست خارجی خود را بر جلوگیری از تهاجم احتمالی آمریکا و کرۀ جنوبی متمرکز کند و به همین دلیل در تمام این سالها بر توسعۀ برنامۀ هسته‌ای خود تاکید داشته باشد؛ برنامه‌ای که تاکنون منجر به تولید دست‌کم ۶۵ موشک و کلاهک هسته‌ای شده است. بخشی از این موشکها می‌توانند حتی خاک ایالات متحده آمریکا را نیز هدف قرار دهند.
کیم جونگ-اون در پیام خود به مناسبت آغاز سال ۲۰۱۸ میلادی، اعلام کرد می‌خواهد از این به بعد بر بهبود اقتصاد کشورش که در حال حاضر یکی از فقیرترین کشورهای جهان است، متمرکز شود.
این آرزوی کیم در صورتی تحقق خواهد یافت که از برقراری صلح در شبه جزیرۀ کره اطمینان یابد و به همین دلیل از نظر کارشناسان و تحلیلگران، برای کیم جونگ-اون انتشار بیانیۀ پایان جنگ و برقراری صلح بسیار ضروری است.
بدون این بیانیه، هرگونه امتیازدهیِ کیم به ترامپ این دیدگاه را تداعی می‌کند که او در مقابل دشمن قسم‌خوردۀ خود تسلیم شده است.
آیا صدور بیانیه صلح اعتبار قانونی دارد؟
از نظر کارشناسان، امضای بیانیۀ صلح میان آمریکا و کرۀ شمالی به طور قانونی به جنگ پایان نمی‌دهد زیرا چنین بیانیه‌ای یک معاهدۀ جامع بین‌المللی محسوب نمی‌شود. به ویژه آنکه برای تهیه و امضای آن، احتمالا چین که مدافع اصلی کرۀ شمالی در دوران جنگ و پس از آن بوده دخالت داده نخواهد شد. اما چنین بیانیه‌ای به اندازه کافی رسمی خواهد بود تا هر دو رهبر بگویند خصومت ها به طور رسمی پایان یافته است.
کارشناسان کرۀ جنوبی معتقدند که کیم جونگ-اون قبل از هر چیزی به این بیانیه نیاز دارد تا بتواند از خود در مقابل هر گونه انتقادی از سوی ارتش کشورش دفاع کند.
بنا بر سخنان دو تن از منابع نزدیک به مذاکرات ترامپ و کیم در سنگاپور، دونالد ترامپ در آن نشست به رهبر کرۀ شمالی قول داده است که بلافاصله پس از این دیدار، بیانیۀ صلح را امضا و آن را اعلام کند. هنوز مشخص نیست که آیا این وعده در پاسخ به درخواستی از سوی کیم داده شده یا ترامپ خود این موضوع را مطرح کرده است.
علاوه بر این در جریان دیدار دونالد ترامپ با «کیم یونگ-چول» از مقامات عالیرتبۀ نزدیک به کیم جونگ-اون که درابتدای ماه ژوئن در کاخ سفید بزگزار شد، آقای ترامپ به او نیز قول مشابهی داد. این دیدار یازده روز قبل از نشست سنگاپور برگزار شد.
وعده امضای بیانیۀ صلح در حالی داده شده که کرۀ جنوبی نیز مایل به انجام آن است و «مون جائه-این» رئیس جمهور این کشور در جریان اولین دیدار خود با رهبر کرۀ شمالی این موضوع را مطرح کرد و درنهایت نیز هر دو رهبر سیاسی اعلام کردند تا پایان سال جاری میلادی دو کره با امضای توافقی به وضعیت جنگی میان خود پایان خواهند داد.
در پیمان امضا شده در سنگاپور توسط کیم و ترامپ نیز دو بندی که دربارۀ برقراری صلح میان دو کشور همسایه سخن می‌گوید قبل از بند مربوط به غیرهسته‌ای کردن این شبه جزیره آمده است؛ موضوعی که بار دیگر این ادعا را که ترامپ به کیم وعدۀ امضای بیانیه صلح را داده بود، تایید می‌کند.
چرا بیانیۀ پایان جنگ دو کره و برقراری صلح امضا نمی‌شود؟
«مایک پمپئو» بارها از کرۀ شمالی خواسته است تا حدود ۷۰ درصد از تسلیحات هسته‌ای خود را ظرف شش تا هشت ماه نابود کند.
این اعمال فشارها باعث خشم کیم جونگ-اون شده است. وزارت خارجه کرۀ شمالی در ۹ اوت با انتشار بیانیه‌ای بدون نام بردن از کسی، «برخی» افراد عضو دولت ترامپ را متهم کرد که «بر خلاف قصد رئیس جمهور آمریکا» گام برمی‌دارند.
همزمان برخی مقامات آمریکایی نیز اعلام کردند که مقامات کرۀ شمالی در موضوع مذاکرات، دونالد ترامپ را منعطف‌تر از اعضای دولتش می‌دانند و بر این اساس هنگامی که در نشست ماه ژوئیه اختلافات میان مایک پمپئو و طرف های او در کرۀ شمالی شدت گرفت، مذاکره کنندگانِ پیونگ یانگ از پمپئو خواستند که به کناری بایستد تا آنها مستقیما با دونالد ترامپ وارد گفتگو شوند.
مقامات کرۀ شمالی در خوشبینانه‌ترین حالت بر این باورند که رئیس جمهوری آمریکا قولی را داده است که دولتش خود را به آن متعهد نمی‌داند.
دونالد ترامپ جمعۀ گذشته برنامۀ سفر مایک پمپئو به کرۀ شمالی را لغو کرد. تصمیم به لغو این سفر پس از دریافت نامه خشم‌آگین کرۀ شمالی گرفته شد. با این وجود دونالد ترامپ اعلام کرد که خواستار نشست دیگری با حضور کیم جونگ-اون است.
این احتمال داده می‌شود که علاوه بر مایک پمپئو، دو تن دیگر از مقامات ارشد دستگاه اجرایی آمریکا یعنی «جان بولتون» مشاور امنیت ملی و «جیم متیس» وزیر دفاع نیز با امضای بیانیۀ صلح توسط دونالد ترامپ مخالف باشند.
برای این کار آنها دو دلیل وجود دارد: اول اینکه دولتمردان آمریکایی می‌خواهند اطمینان یابند که کرۀ شمالی در موضوع غیرهسته‌ای کردن این شبه جزیره جدی است. به ویژه آنکه کرۀ شمالی در مذاکرات پیشین خود دربارۀ تمایلش برای کاهش کلاهکهای هسته‌ای دروغ گفته بود بنابراین قابل درک است که چرا دولت ترامپ با شک به رفتار کرۀ شمالی می‌نگرد.
دومین دلیل اینکه این احتمال وجود دارد که پس از اعلام پایان جنگ، کرۀ شمالی به آمریکا برای خروج ۲۸۵۰۰ سرباز خود از کرۀ جنوبی فشار بیاورد. ممکن است دونالد ترامپ با این کار موافقت کند به ویژه آنکه خود او پیش‌تر آشکارا این سوال را مطرح کرده بود که چرا آمریکا هنوز حضور نظامی خود را در شبه جزیرۀ کره حفظ کرده است.
این موضوع نگرانی مقامات امنیتی آمریکا را برانگیخته است. آنها مخالف تخلیۀ نیروهای آمریکایی از منطقۀ مرزی میان دو کره و هر کار دیگری هستند که موضع متحدان آمریکا در شرق آسیا را تضعیف کند.
به این ترتیب آیندۀ مذاکرات آمریکا و کرۀ شمالی بار دیگر در هاله‌ای از ابهام فرو می‌رود و چنانچه آمریکا و کرۀ شمالی حاضر به امتیازدهی به یکدیگر نشوند احتمالا مذاکرات برای همیشه متوقف خواهد شد و اگر چنین اتفاقی بیفتد، آنگاه احتمالا ترامپ گزینۀ گفتگو را کاملا به کناری می‌گذارد و به بازبینی گزینه نظامی می‌پردازد.
