سیاوش درفشی روز پنجشنبه در جمع خبرنگاران این 2 طرح را شامل «امحای گازهای آلاینده واحد ای.بی.اس و حوضچه های روباز» اعلام کرد و گفت: سیستم «آر.تی.او» و ساخت دودکش آن و همچنین اجرای لوله کشی واحد «ای.بی.اس» که توسط متخصصان داخلی اجرا شده تا پایان ماه جاری بهره برداری می شود.
وی با اشاره به اینکه واحد «ای.بی.اس» پتروشیمی تبریز جهت تولید پلیمر «ای.بی.اس» (آکریلو نیتریل بوتادین استایرن مونومر) از سال 1382 راه اندازی شده است، گفت: با اجرای طرح یاد شده، گازهای آلاینده موجود در این واحد از سطح واحد مذکور از طریق یک شبکه کانال کشی به کمک سیستم دمنده جمع آوری شده و به یک کوره مخصوص ارسال و در دمای 800 تا 1000 درجه سانتی گراد به صورت صحیح و اصولی امحاء خواهد شد.
وی اعتبار هزینه شده برای این طرح را 64 میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: پیش بینی می شود طرح امحای گازهای آلاینده حوضچه های روباز مجتمع به روش «آر.تی.او» که 60 درصد پیشرفت دارد، تا پایان سال جاری بهره برداری شود.
مدیرعامل مجتمع پتروشیمی تبریز با اشاره به کسب رتبه نخست این واحد صنعتی در بین صنایع پتروشیمی ایران از طرف شرکت بهینه سازی سوخت، اعلام کرد: میزان انرژِی مصرفی این واحد به ازای هر تن محصول کمتر از استاندارد است.
وی همچنین از پیشرفت 30 درصدی طرح تعویض نشت بند مخازن مجتمع پتروشیمی تبریز خبرداد و گفت: سامانه پایش آن لاین این مجتمع هم فعال است.
شرکت پتروشیمی تبریز در زمینی به مساحت 391 هکتار و ارتفاع 1362 متر از سطح دریا در جنوب غربی شهر تبریز و در جوار غربی پالایشگاه این شهر واقع است.
فعالیت های طراحی و مهندسی مجتمع پتروشیمی تبریز در نیمه دوم سال 1368 و عملیات نصب آن در سال 1371 آغاز شد.
خوراک مجتمع ، نفتای سبک و سنگین و گاز مایع است که بخش عمده آن از پالایشگاه تبریز تامین میشود.
واحد الفین بعنوان واحد مادر فرایند تولید در دی ماه ۱۳۷۵ راه اندازی شد و پس از آن واحدهای پلی اتیلن و پلی استایرن در سال ۱۳۷۷ در مدار تولید قرار گرفت.
واحدهای استخراج بوتادین و تولید «ای.بی.اس» که اولین طرح توسعه مجتمع محسوب میشوند در تیر ماه ۱۳۸۲ وارد مرحله بهرهبرداری شدند.
در سال ۱۳۸۴ واحد پنتان و در سال ۱۳۸۹ واحد پلی استایرن مقاوم ۲ در بهمن ماه 1389 و واحد هیدورژناسیون برش C5 و C4 در اردیبهشت 1392 توسط کارشناسان داخلی طراحی، نصب و راه اندازی شد.
3071/518
وی با اشاره به اینکه واحد «ای.بی.اس» پتروشیمی تبریز جهت تولید پلیمر «ای.بی.اس» (آکریلو نیتریل بوتادین استایرن مونومر) از سال 1382 راه اندازی شده است، گفت: با اجرای طرح یاد شده، گازهای آلاینده موجود در این واحد از سطح واحد مذکور از طریق یک شبکه کانال کشی به کمک سیستم دمنده جمع آوری شده و به یک کوره مخصوص ارسال و در دمای 800 تا 1000 درجه سانتی گراد به صورت صحیح و اصولی امحاء خواهد شد.
وی اعتبار هزینه شده برای این طرح را 64 میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: پیش بینی می شود طرح امحای گازهای آلاینده حوضچه های روباز مجتمع به روش «آر.تی.او» که 60 درصد پیشرفت دارد، تا پایان سال جاری بهره برداری شود.
مدیرعامل مجتمع پتروشیمی تبریز با اشاره به کسب رتبه نخست این واحد صنعتی در بین صنایع پتروشیمی ایران از طرف شرکت بهینه سازی سوخت، اعلام کرد: میزان انرژِی مصرفی این واحد به ازای هر تن محصول کمتر از استاندارد است.
وی همچنین از پیشرفت 30 درصدی طرح تعویض نشت بند مخازن مجتمع پتروشیمی تبریز خبرداد و گفت: سامانه پایش آن لاین این مجتمع هم فعال است.
شرکت پتروشیمی تبریز در زمینی به مساحت 391 هکتار و ارتفاع 1362 متر از سطح دریا در جنوب غربی شهر تبریز و در جوار غربی پالایشگاه این شهر واقع است.
فعالیت های طراحی و مهندسی مجتمع پتروشیمی تبریز در نیمه دوم سال 1368 و عملیات نصب آن در سال 1371 آغاز شد.
خوراک مجتمع ، نفتای سبک و سنگین و گاز مایع است که بخش عمده آن از پالایشگاه تبریز تامین میشود.
واحد الفین بعنوان واحد مادر فرایند تولید در دی ماه ۱۳۷۵ راه اندازی شد و پس از آن واحدهای پلی اتیلن و پلی استایرن در سال ۱۳۷۷ در مدار تولید قرار گرفت.
واحدهای استخراج بوتادین و تولید «ای.بی.اس» که اولین طرح توسعه مجتمع محسوب میشوند در تیر ماه ۱۳۸۲ وارد مرحله بهرهبرداری شدند.
در سال ۱۳۸۴ واحد پنتان و در سال ۱۳۸۹ واحد پلی استایرن مقاوم ۲ در بهمن ماه 1389 و واحد هیدورژناسیون برش C5 و C4 در اردیبهشت 1392 توسط کارشناسان داخلی طراحی، نصب و راه اندازی شد.
3071/518
کپی شد