در ادامه مطلب داود پاک طینت آمده است: اول اینکه شما احتمالا خریدهای غیرضروری داشته اید و تا جایی این خرید، بی هدف و غیر ضروری بوده است که در اولین فرصت از خرید خود پشیمان شده اید و ممکن است از آن وسیله یا خدماتی که بابتش پول داده اید هرگز استفاده نکرده اید.
دوم اینکه همین عدم مشخص بودن هدف در مسیری که طی می کنید موجب شده تا استهلاک را افزایش دهید یعنی در اینگونه موارد افراد ممکن است بی جهت حتی در هنگام توقف نیز، خودروی خود را روشن نگهدارند یا بی وقفه و بدون ضرورت با تلفن همراه خود صحبت کنند.
و سوم اینکه ممکن است شما بعد از گذراندن بی هدفِ زمان و ترددهای بدون برنامه، از نظر روانی حس خوبی نداشته باشید و از تلف شدن وقت و عمرتان گلایه کنید.
در حالی که اگر همین زمان و انرژی و پول را با برنامۀ قبلی و هدفمند صرف می کردید نه تنها احساس پشیمانی از خرید یا گلایه از تلف شدن عمر نداشتید بلکه احساس خوبی بابت گذراندن وقت و انجام تفریح به شما دست می داد.
این حرکت و پرسه زنی و طیِ مسیر بدون هیچ برنامۀ قبلی که در سال های اخیر بین جوانان رواج چشمگیری داشته است را
« دور دور » می گویند.
پدیدۀ «دور دور» از زاویه رسانه ها نیز قابل بررسی است، به عبارتی رسانه ها نیز این قابلیت را دارند که افراد، بدون هدف و صرفا به حالت پرسه زنی با آنها مواجه شوند و همین رویاروییِ بی هدف و بی برنامه، می تواند متناسب با کارکردها و قدرت نفوذی که یک رسانۀ خاص دارد آن را برای کاربر آسیب زا کند.
به عبارتی تبعاتِ «دور دور» در رسانه ای مثل کتاب با رسانه ای مثل تلویزیون یا شبکه های اجتماعی با هم متفاوت است و هر قدر دسترسی به رسانه آسان تر و تنوع محتواهای آن بیشتر باشد احتمال گرایش به «دور دور» در آن رسانه افزایش می یابد و زمینه آسیب زایی آن رسانه بیشتر می شود.
شبکه های اجتماعی موبایلی در حال حاضر جزء رسانه های با دسترسی بالا هستند و به علت قابلیت های مختلفی از جمله، سهولت در دسترسی و استفاده و همچنین تنوع در محتوا، مورد اقبال عموم قرار گرفته اند.
و افراد در رویارویی با این شبکه های اجتماعی، رفتارهایی را از خود بروز می دهند که شباهت های زیادی به رفتارهای آنان در دنیای واقعی دارد و حتی فواید و آسیب های آن نیز، بی شباهت به همان فواید و آسیب ها در دنیای واقعی نیست.
«دور دورِ مجازی» از جمله این رفتارهاست و شباهت های بسیاری با همان پرسه زنی در دنیای واقعی دارد، از جمله شباهت های آن می توان به بی هدفی در مسیر، تغییر مسیرهای ناگهانی از صفحه ای به صفحه دیگر، تایید یا به عبارتی لایک کردن رفتارهایی که در حالت عادی آنها را مغایر با باورها و هنجارهای خود می دانیم و حتی نمی پسندیم و سایر موارد اشاره کرد.
برای آسیب شناسی پدیدۀ «دور دور» در فضای مجازی یا به عبارتی «دور دور مجازی» باید نگاهی هم به خصوصیات این فضا داشته باشیم.
فضای مجازی به علت شبکه ای بودن از تکثر و تنوعِ محتوا برخوردار است و حق انتخاب را برای افراد افزایش داده است.
از طرفی سهل الوصول بودن محتواهای مختلف و عدم رویاروییِ افراد با یکدیگر و نبود ارتباط چهره به چهره، موجب شده است تا اشخاص خود را ملزم به رعایت برخی از ملاحظات و آدابی که در دنیای واقعی به آن پایبند هستند ندانند.
و همین عدم رویاروییِ چهره به چهره در شبکه های اجتماعی، یک احساسِ امنیت کاذب در اشخاص ایجاد می کند تا جایی که کاربر، خود را از اینکه رفتارهایش توسط دیگر اشخاص جامعه در حال رصد و قضاوت است، مصون می داند.
و همین احساس عدمِ دیده شدن از طرف جامعه، می تواند موجب سر زدنِ رفتارهایی از طرف کاربر شود و او را با یک احساسِ آزادی (هرچند کاذب)، به سرک کشیدن و پرسه های بی هدف تشویق کند.
و همین بی هدف بودن و بی برنامه بودن در رویارویی با رسانه، در واقع به نوعی ولو شدن و وادادگی در مقابل رسانه است و شخص ولو و واداده در برابر رسانه یعنی، شخصی که به عمد، در رویارویی با رسانه تفکر را تعطیل کرده است.
و در آن زمان صرفا برای گذران وقت و به عبارتی برای «دور دور» با یک رسانه مواجه شده است در واقع ضریبِ آسیب پذیری خود را افزایش داده است و این آسیب پذیری بنا به خصوصیات فضای مجازی، در پدیدۀ « دور دور مجازی» به مراتب بیشتر از سایر رسانه ها است.
و جلب توجۀ جامعه به آسیب های این پدیده و برنامه ریزی برای گسترش سواد رسانه ای در بین کاربران رسانه ها به خصوص کاربران شبکه های اجتماعی ضروری به نظر می رسد.
هفته نامه پرگار در گستره استان یزد توزیع می شود.
استان یزد 146 رسانه دارای مجوز است که از این تعداد 104 مجوز برای نشریات مکتوب، 27 مجوز برای رسانه های برخط (خبرگزاری و پایگاه خبری) و 15 مجوز برای رسانه های الکترونیک - غیربرخط صادر شده است.
7532 /2047/
@irnayazdd
انتهای پیام دوم اینکه همین عدم مشخص بودن هدف در مسیری که طی می کنید موجب شده تا استهلاک را افزایش دهید یعنی در اینگونه موارد افراد ممکن است بی جهت حتی در هنگام توقف نیز، خودروی خود را روشن نگهدارند یا بی وقفه و بدون ضرورت با تلفن همراه خود صحبت کنند.
و سوم اینکه ممکن است شما بعد از گذراندن بی هدفِ زمان و ترددهای بدون برنامه، از نظر روانی حس خوبی نداشته باشید و از تلف شدن وقت و عمرتان گلایه کنید.
در حالی که اگر همین زمان و انرژی و پول را با برنامۀ قبلی و هدفمند صرف می کردید نه تنها احساس پشیمانی از خرید یا گلایه از تلف شدن عمر نداشتید بلکه احساس خوبی بابت گذراندن وقت و انجام تفریح به شما دست می داد.
این حرکت و پرسه زنی و طیِ مسیر بدون هیچ برنامۀ قبلی که در سال های اخیر بین جوانان رواج چشمگیری داشته است را
« دور دور » می گویند.
پدیدۀ «دور دور» از زاویه رسانه ها نیز قابل بررسی است، به عبارتی رسانه ها نیز این قابلیت را دارند که افراد، بدون هدف و صرفا به حالت پرسه زنی با آنها مواجه شوند و همین رویاروییِ بی هدف و بی برنامه، می تواند متناسب با کارکردها و قدرت نفوذی که یک رسانۀ خاص دارد آن را برای کاربر آسیب زا کند.
به عبارتی تبعاتِ «دور دور» در رسانه ای مثل کتاب با رسانه ای مثل تلویزیون یا شبکه های اجتماعی با هم متفاوت است و هر قدر دسترسی به رسانه آسان تر و تنوع محتواهای آن بیشتر باشد احتمال گرایش به «دور دور» در آن رسانه افزایش می یابد و زمینه آسیب زایی آن رسانه بیشتر می شود.
شبکه های اجتماعی موبایلی در حال حاضر جزء رسانه های با دسترسی بالا هستند و به علت قابلیت های مختلفی از جمله، سهولت در دسترسی و استفاده و همچنین تنوع در محتوا، مورد اقبال عموم قرار گرفته اند.
و افراد در رویارویی با این شبکه های اجتماعی، رفتارهایی را از خود بروز می دهند که شباهت های زیادی به رفتارهای آنان در دنیای واقعی دارد و حتی فواید و آسیب های آن نیز، بی شباهت به همان فواید و آسیب ها در دنیای واقعی نیست.
«دور دورِ مجازی» از جمله این رفتارهاست و شباهت های بسیاری با همان پرسه زنی در دنیای واقعی دارد، از جمله شباهت های آن می توان به بی هدفی در مسیر، تغییر مسیرهای ناگهانی از صفحه ای به صفحه دیگر، تایید یا به عبارتی لایک کردن رفتارهایی که در حالت عادی آنها را مغایر با باورها و هنجارهای خود می دانیم و حتی نمی پسندیم و سایر موارد اشاره کرد.
برای آسیب شناسی پدیدۀ «دور دور» در فضای مجازی یا به عبارتی «دور دور مجازی» باید نگاهی هم به خصوصیات این فضا داشته باشیم.
فضای مجازی به علت شبکه ای بودن از تکثر و تنوعِ محتوا برخوردار است و حق انتخاب را برای افراد افزایش داده است.
از طرفی سهل الوصول بودن محتواهای مختلف و عدم رویاروییِ افراد با یکدیگر و نبود ارتباط چهره به چهره، موجب شده است تا اشخاص خود را ملزم به رعایت برخی از ملاحظات و آدابی که در دنیای واقعی به آن پایبند هستند ندانند.
و همین عدم رویاروییِ چهره به چهره در شبکه های اجتماعی، یک احساسِ امنیت کاذب در اشخاص ایجاد می کند تا جایی که کاربر، خود را از اینکه رفتارهایش توسط دیگر اشخاص جامعه در حال رصد و قضاوت است، مصون می داند.
و همین احساس عدمِ دیده شدن از طرف جامعه، می تواند موجب سر زدنِ رفتارهایی از طرف کاربر شود و او را با یک احساسِ آزادی (هرچند کاذب)، به سرک کشیدن و پرسه های بی هدف تشویق کند.
و همین بی هدف بودن و بی برنامه بودن در رویارویی با رسانه، در واقع به نوعی ولو شدن و وادادگی در مقابل رسانه است و شخص ولو و واداده در برابر رسانه یعنی، شخصی که به عمد، در رویارویی با رسانه تفکر را تعطیل کرده است.
و در آن زمان صرفا برای گذران وقت و به عبارتی برای «دور دور» با یک رسانه مواجه شده است در واقع ضریبِ آسیب پذیری خود را افزایش داده است و این آسیب پذیری بنا به خصوصیات فضای مجازی، در پدیدۀ « دور دور مجازی» به مراتب بیشتر از سایر رسانه ها است.
و جلب توجۀ جامعه به آسیب های این پدیده و برنامه ریزی برای گسترش سواد رسانه ای در بین کاربران رسانه ها به خصوص کاربران شبکه های اجتماعی ضروری به نظر می رسد.
هفته نامه پرگار در گستره استان یزد توزیع می شود.
استان یزد 146 رسانه دارای مجوز است که از این تعداد 104 مجوز برای نشریات مکتوب، 27 مجوز برای رسانه های برخط (خبرگزاری و پایگاه خبری) و 15 مجوز برای رسانه های الکترونیک - غیربرخط صادر شده است.
7532 /2047/
@irnayazdd
کپی شد
