از این رو، مصرف زیاد و یا چندبار در روز آن می تواند در مبتلایان به ضعف هضم باعث احساس پری شکم ، نفخ شدید، دل درد و سوء هاضمه شود و باید درحد چنددانه در جهت رفع هوس میل شود.
چغاله بادام جزو میوه‌های نارس طبقه بندی می‌شود که در واقع، یک مرحله قبل از تبدیل شدن به بادام است.
مغز آبکی و سفید آن هم همانی است که بعدها به یکی از مغذی ترین مغزها تبدیل می‌شود، چغاله بادام طرفداران زیادی دارد ولی به علت نارس بودن در کودکان و افراد با ضعف هاضمه می تواند مشکلاتی را به وجود آورد.
ریز و درشتی چغاله‌ها به نوع بادام و جنس درخت آنها بستگی دارد، معمولا چغاله‌های ریز، سفت‌تر و چغاله‌های درشت‌تر، تردتر هستند. این ویژگی به جنس پوست محصول نهایی آنها بستگی دارد.
به هیچ عنوان چغاله بادام را بلافاصله پس از خرید مصرف نکنید، حتما آن را با آب شرب و پاکیزه بشویید تا انواع آلودگی‌های را از این میوه نارس دور کنید و دچار علایمی ناشی از آلودگی نظیر اسهال و استفراغ نشوید.
از آنجایی که چغاله بادام نوعی میوه نارس است، به هیچ عنوان نمی‌تواند معرف محصول نهایی خود (بادام) و خواص آن باشد. برخی از منابع به خواصی مانند پیشگیری از گرفتگی‌های عضلانی در اثر مصرف آن اشاره کرده‌اند اما واقعیت این است که هنوز مشخص نیست چه مقدار و چه مدت مصرف این محصول می‌تواند چنین تاثیری داشته باشد و البته در طب ایرانی جایگزین های بهتر از چغاله بادام جهت رفع گرفتگی وجود دارد.
به هر حال، نکته مهم اینجاست که چغاله بادام در بیشتر موارد به عنوان یک خوراکی فصلی و هوسانه مطرح بوده و هست و ما نمی توانیم تکیه چندانی بر خواص آن داشته باشیم.
ولی در برخی منابع آمده است مصرف چغاله بادام می‌تواند خشکی دهان را به طور موقت رفع کند.
چغاله بادام به عنوان یک میوه نارس اغلب هضم سنگینی دارد و با توجه به مزه نسبتا ترش آن طبیعت آن سرد و خشک است و مصرف زیاد آن در افراد با هاضمه ضعیف می تواند علایمی نظیر دل درد، تهوع، اسهال و سر درد می‌شود.
اضافه کردن کمی نمک و یا آویشن می تواند قدری در اصلاح و بهبود هضم آن موثر باشد البته به شرطی که چغاله بادام خوب جویده شود.
و باز تاکید می شود بهتر است افراد مبتلا به ناراحتی‌های گوارشی مانند نفخ، سوء هاضمه و ریفلاکس یا سالمندان و کودکانی که توان جویدن ندارند و دستگاه گوارششان ضعیف است، چغاله بادام را با احتیاط و محدودیت‌های بیشتری میل کنند.
همچنین افراد علاقه مند به مصرف چغاله بادام می توانند آنرا را به صورت مربا ،کمپوت و یا در خورشت مصرف کنند که قدری آنرا اصلاح می کند و مصرف متعادل آن می تواند تا حدودی مواد مغذی آن را به بدن برساند.
باید توجه شود چون این میوه با پوست مصرف می‌شود حتما در ضد عفونی کردن و شستن آن دقت کرد.
و نکته آخر اینکه چغاله بادام‌های تلخ هم مانند بادام‌های تلخ حاوی مقدار محدودی از اسید سیانیدریک و ترکیبی مشابه سم خطرناک سیانور هستند و به همین دلیل استفاده زیاد از چنین محصولاتی می‌تواند باعث ایجاد درجاتی از مسمومیت در فرد شود.
** دکتر محمد عسکر فراشاه متخصص طب ایرانی
6197/ 2047/
انتهای پیام چغاله بادام جزو میوه‌های نارس طبقه بندی می‌شود که در واقع، یک مرحله قبل از تبدیل شدن به بادام است.
مغز آبکی و سفید آن هم همانی است که بعدها به یکی از مغذی ترین مغزها تبدیل می‌شود، چغاله بادام طرفداران زیادی دارد ولی به علت نارس بودن در کودکان و افراد با ضعف هاضمه می تواند مشکلاتی را به وجود آورد.
ریز و درشتی چغاله‌ها به نوع بادام و جنس درخت آنها بستگی دارد، معمولا چغاله‌های ریز، سفت‌تر و چغاله‌های درشت‌تر، تردتر هستند. این ویژگی به جنس پوست محصول نهایی آنها بستگی دارد.
به هیچ عنوان چغاله بادام را بلافاصله پس از خرید مصرف نکنید، حتما آن را با آب شرب و پاکیزه بشویید تا انواع آلودگی‌های را از این میوه نارس دور کنید و دچار علایمی ناشی از آلودگی نظیر اسهال و استفراغ نشوید.
از آنجایی که چغاله بادام نوعی میوه نارس است، به هیچ عنوان نمی‌تواند معرف محصول نهایی خود (بادام) و خواص آن باشد. برخی از منابع به خواصی مانند پیشگیری از گرفتگی‌های عضلانی در اثر مصرف آن اشاره کرده‌اند اما واقعیت این است که هنوز مشخص نیست چه مقدار و چه مدت مصرف این محصول می‌تواند چنین تاثیری داشته باشد و البته در طب ایرانی جایگزین های بهتر از چغاله بادام جهت رفع گرفتگی وجود دارد.
به هر حال، نکته مهم اینجاست که چغاله بادام در بیشتر موارد به عنوان یک خوراکی فصلی و هوسانه مطرح بوده و هست و ما نمی توانیم تکیه چندانی بر خواص آن داشته باشیم.
ولی در برخی منابع آمده است مصرف چغاله بادام می‌تواند خشکی دهان را به طور موقت رفع کند.
چغاله بادام به عنوان یک میوه نارس اغلب هضم سنگینی دارد و با توجه به مزه نسبتا ترش آن طبیعت آن سرد و خشک است و مصرف زیاد آن در افراد با هاضمه ضعیف می تواند علایمی نظیر دل درد، تهوع، اسهال و سر درد می‌شود.
اضافه کردن کمی نمک و یا آویشن می تواند قدری در اصلاح و بهبود هضم آن موثر باشد البته به شرطی که چغاله بادام خوب جویده شود.
و باز تاکید می شود بهتر است افراد مبتلا به ناراحتی‌های گوارشی مانند نفخ، سوء هاضمه و ریفلاکس یا سالمندان و کودکانی که توان جویدن ندارند و دستگاه گوارششان ضعیف است، چغاله بادام را با احتیاط و محدودیت‌های بیشتری میل کنند.
همچنین افراد علاقه مند به مصرف چغاله بادام می توانند آنرا را به صورت مربا ،کمپوت و یا در خورشت مصرف کنند که قدری آنرا اصلاح می کند و مصرف متعادل آن می تواند تا حدودی مواد مغذی آن را به بدن برساند.
باید توجه شود چون این میوه با پوست مصرف می‌شود حتما در ضد عفونی کردن و شستن آن دقت کرد.
و نکته آخر اینکه چغاله بادام‌های تلخ هم مانند بادام‌های تلخ حاوی مقدار محدودی از اسید سیانیدریک و ترکیبی مشابه سم خطرناک سیانور هستند و به همین دلیل استفاده زیاد از چنین محصولاتی می‌تواند باعث ایجاد درجاتی از مسمومیت در فرد شود.
** دکتر محمد عسکر فراشاه متخصص طب ایرانی
6197/ 2047/
کپی شد
