نیکنامی موسیو آرسن در کاهش آلام همشهریانش تنها بواسطه برپایی نخستین داروخانه شبانه روزی کشور در رشت و یا برآوردن آسایشگاه معلولان در دهه های پیشین نیست؛ بلکه خاطرات باران خورده بجا مانده از وی چنان وسیع است که می تواند خالق قصه هایی دیگر از قصه های خوب برای بچه های خوب این سرزمین باشد.
یکی از خاطراتی که چون داستان ورد زبان مردم شهر شده این است که موسیو آرسن حتی پلیوری را که روزها همسرش برای بافتنش زمان گذارده بود تا در روزهای سرد یاری رسانی ، تنش را از هجوم سرما در امان دارد ، صبح به ظهر نرسیده به یکی از بی خانمان های شهر داد و خود تنها به یک لا پیراهن به خانه باز می گردد و از همسرش عذرخواهی می کند.
امروز به پاس این نیکنامی ، فیلم مستند «موسیو آرسن» ساخته عبدالستار کاکایی در مجتمع فرهنگی هنری خاتم الانبیا(ص) رشت رونمایی شد و مورد استقبال دوستدارانش قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار ایرنا ، این فیلم مستند به زندگی و فعالیتهای خیرخواهانه آرسن میناسیان (١٢٨٥–١٣٥٦ هـ.ش) نیکوکار ارمنی تبار گیلانی و موسس نخستین داروخانه شبانهروزی کشور (کارون) و آسایشگاه معلولین در رشت میپردازد.
تحقیقات این مستند در سال ١٣٩٤ آغاز و بعد از شش ماه تحقیق، ساخت آن از اوایل اسفندماه همان سال آغاز شد؛ بخشهای زیادی از این مستند در رشت ساخته شده و برخی از شهروندان رشت نیز از عوامل بازی این مستند هستند.
فریبرز زیدهسرایی در این مستند، نقش موسیو آرسن را ایفا میکند؛ بیژن توانایی در نقش خاچاطور پدر آرسن؛ مهتاب عزیزپور، خسرو نظری، ماندانا کاشفی، الهام کیانپور (در نقش آراکس مادر آرسن) و آرسن فخرایی برخی از عوامل بازی در این مستند هستند.
کارگردان فیلم پیشتر گفته بود: 'وقتی دیدم نسل جوان رشت در جواب سوالش که بهترین شخصیت شهرتان چه کسی است، «آرسن» را معرفی میکنند، انگیزهام بیشتر شد و با عشق و علاقه به کار ادامه دادم.'
فرهنگ عطری از بازاریان قدیمی رشت است و می گوید: آرسن بواسطه نیک ورزی و نیکنامیش تنها یک داروساز نبود بلکه او به امین مردم این سرزمین تبدیل شده بود و واسطی میان مردم و آنانی بود که از مال دنیا بی بهره بودند.
وی می گوید: آرسن نخستین داروخانه شبانهروزی ایران را افتتاح کرد و هدفش از افتتاح داروخانه کارون کوتاه کردن دست واسطه ها و ارائه دارو به قیمت اندک و به رایگان قرار دادن دارو بدست نیازمندان بود.
رامین صابر از دبیران ادبیات گیلان که بواسطه اشتیاق به نیکنامی موسیو آرسن بصورت آزاد در نشست رونمایی از مستند یادشده حاضر شده می گوید: گیلان داران نیکنامان و مفاخریست که زندگینامه آنان ابعاد جهانی دارد اما متاسفانه فرزندان این سرزمین کمتر با نام آنان آشنا هستند.
وی می گوید : داستان زندگی این مفاخر می تواند در قالب کتاب هایی با چندین قصه کوتاه در حوزه کودک و نوجوان منتشر و یا توسط کارگردانان مطرح استان از زوایای متفاوت تصویر شوند.
وی معتقد است: امروز کودکانمان در هجوم فضای مجازی محصور شده اند و متولیان فرهنگی و برنامه ریزان می بایستی از این ظرفیت نیز برای در امان ماندن از استحاله فرهنگی بهره گرفته و با تکیه بر داشته های بومی بر هویت این سرزمین تاکید کنند.
آرسن میناسیان معروف به «موسیو آرسن» یا مسیح گیلان (زاده 1285 خورشیدی در رشت - درگذشته 14 فروردین 1356 در رشت) از ارمنیهای گیلان و نیکوکاران بنام ایرانی ارمنیتبار بود. با شروع جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط نیروهای متفقین، بیکاری و گرانی گریبان مردم را گرفته بود و این امر سبب شده بود تا بسیاری از بیماران توان خرید دارو را از دست بدهند ولی آرسن دارو را مجانی در اختیارشان میگذاشت.
غروب 14 فروردین سال 1356 که مانند روزهای دیگر در آسایشگاه مشغول به کار بود، پرستاران متوجه وضعیت غیرعادی آرسن شدند، او به سختی نفس میکشید، چهرهاش کبود شده بود، دکتری که در بخش بود را فرا خواندند اما پزشک کاری از دستش ساخته نبود و خبر درگذشت آرسن ثابت کرد مرگ آدم های بزرگ از روایت دوران حیاتشان عمیق تر است.
نیکنام ارمنی در مدرسه «م. آهوردانیان» رشت به خاک سپرده شد.
افرادی چنانش بیش باد ...
1881/2007
یکی از خاطراتی که چون داستان ورد زبان مردم شهر شده این است که موسیو آرسن حتی پلیوری را که روزها همسرش برای بافتنش زمان گذارده بود تا در روزهای سرد یاری رسانی ، تنش را از هجوم سرما در امان دارد ، صبح به ظهر نرسیده به یکی از بی خانمان های شهر داد و خود تنها به یک لا پیراهن به خانه باز می گردد و از همسرش عذرخواهی می کند.
امروز به پاس این نیکنامی ، فیلم مستند «موسیو آرسن» ساخته عبدالستار کاکایی در مجتمع فرهنگی هنری خاتم الانبیا(ص) رشت رونمایی شد و مورد استقبال دوستدارانش قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار ایرنا ، این فیلم مستند به زندگی و فعالیتهای خیرخواهانه آرسن میناسیان (١٢٨٥–١٣٥٦ هـ.ش) نیکوکار ارمنی تبار گیلانی و موسس نخستین داروخانه شبانهروزی کشور (کارون) و آسایشگاه معلولین در رشت میپردازد.
تحقیقات این مستند در سال ١٣٩٤ آغاز و بعد از شش ماه تحقیق، ساخت آن از اوایل اسفندماه همان سال آغاز شد؛ بخشهای زیادی از این مستند در رشت ساخته شده و برخی از شهروندان رشت نیز از عوامل بازی این مستند هستند.
فریبرز زیدهسرایی در این مستند، نقش موسیو آرسن را ایفا میکند؛ بیژن توانایی در نقش خاچاطور پدر آرسن؛ مهتاب عزیزپور، خسرو نظری، ماندانا کاشفی، الهام کیانپور (در نقش آراکس مادر آرسن) و آرسن فخرایی برخی از عوامل بازی در این مستند هستند.
کارگردان فیلم پیشتر گفته بود: 'وقتی دیدم نسل جوان رشت در جواب سوالش که بهترین شخصیت شهرتان چه کسی است، «آرسن» را معرفی میکنند، انگیزهام بیشتر شد و با عشق و علاقه به کار ادامه دادم.'
فرهنگ عطری از بازاریان قدیمی رشت است و می گوید: آرسن بواسطه نیک ورزی و نیکنامیش تنها یک داروساز نبود بلکه او به امین مردم این سرزمین تبدیل شده بود و واسطی میان مردم و آنانی بود که از مال دنیا بی بهره بودند.
وی می گوید: آرسن نخستین داروخانه شبانهروزی ایران را افتتاح کرد و هدفش از افتتاح داروخانه کارون کوتاه کردن دست واسطه ها و ارائه دارو به قیمت اندک و به رایگان قرار دادن دارو بدست نیازمندان بود.
رامین صابر از دبیران ادبیات گیلان که بواسطه اشتیاق به نیکنامی موسیو آرسن بصورت آزاد در نشست رونمایی از مستند یادشده حاضر شده می گوید: گیلان داران نیکنامان و مفاخریست که زندگینامه آنان ابعاد جهانی دارد اما متاسفانه فرزندان این سرزمین کمتر با نام آنان آشنا هستند.
وی می گوید : داستان زندگی این مفاخر می تواند در قالب کتاب هایی با چندین قصه کوتاه در حوزه کودک و نوجوان منتشر و یا توسط کارگردانان مطرح استان از زوایای متفاوت تصویر شوند.
وی معتقد است: امروز کودکانمان در هجوم فضای مجازی محصور شده اند و متولیان فرهنگی و برنامه ریزان می بایستی از این ظرفیت نیز برای در امان ماندن از استحاله فرهنگی بهره گرفته و با تکیه بر داشته های بومی بر هویت این سرزمین تاکید کنند.
آرسن میناسیان معروف به «موسیو آرسن» یا مسیح گیلان (زاده 1285 خورشیدی در رشت - درگذشته 14 فروردین 1356 در رشت) از ارمنیهای گیلان و نیکوکاران بنام ایرانی ارمنیتبار بود. با شروع جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط نیروهای متفقین، بیکاری و گرانی گریبان مردم را گرفته بود و این امر سبب شده بود تا بسیاری از بیماران توان خرید دارو را از دست بدهند ولی آرسن دارو را مجانی در اختیارشان میگذاشت.
غروب 14 فروردین سال 1356 که مانند روزهای دیگر در آسایشگاه مشغول به کار بود، پرستاران متوجه وضعیت غیرعادی آرسن شدند، او به سختی نفس میکشید، چهرهاش کبود شده بود، دکتری که در بخش بود را فرا خواندند اما پزشک کاری از دستش ساخته نبود و خبر درگذشت آرسن ثابت کرد مرگ آدم های بزرگ از روایت دوران حیاتشان عمیق تر است.
نیکنام ارمنی در مدرسه «م. آهوردانیان» رشت به خاک سپرده شد.
افرادی چنانش بیش باد ...
1881/2007
کپی شد