اگرچه فضای نمایشگاهی کوچک است اما شور و شوق استقبال از طرح های سنتی و اصالت لباس های محلی کمی فضا را پوشانده و گویی جامعه نیازمند همین شادمانه های کوچک است. طراحان و خلاقان هنری در زمینه لباس های سنتی گیلان بصورت گروهی در این فضا جمع شده و خلاقیت را به سوی اصالت لباس گیلانی و نقش آن بر قامت لباس های امروزی توضیح می دهند و ذوق نسل نو در بهره گیری از این طرح ها ستودنی است.
طلایه شهبازی طراحی است که قصد دارد رشتی دوزی (یکی از رودوزی‌های سنتی ایران و از صنایع دستی شهر رشت است که در فهرست معنوی آثار ملی ایران به ثبت رسیده است) را بعنوان نمادی از گیلان بر لباس های ایرانی جهانی کند.
وی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا می‌گوید: اصالت لباس‌های محلی همراه با رنگ‌هایی که از طبیعت ناب این سرزمین گرفته شده، می تواند الگویی خلاقانه برای لباس‌های امروز دختران‌مان باشد.
وی معتقد است: سرمایه گذاری و برنامه ریزی در بهره گیری از اصالت پوشش پیشینیان که نشانی از هویت این سرزمین است، می تواند ذهنیت جوانان را در نگاه به مدل‌های فارغ از هویت بیگانه تغییر دهد.
متین حاتمی کارشناس ارشد رشته زبان شناسی با پایان نامه‌ای با عنوان نشانه‌شناسی لباس زنان ایران معتقد است: لباس، بخشی از شخصیت و هویت انسان هاست و لباس های محلی گیلان سرشار از مولفه‌های اصیلی است که از فرهنگ مردمان این سرزمین برآمده و می توان با حمایت از طراحان لباس این نشانه ها را در بعد وسیع ملی و بین المللی به نمایش گذاشت.
وی که امروز یکی از طراحان لباس گیلان است، تصریح کرد: در طراحی لباس های امروز زیبایی، ارزش های اخلاقی جامعه، فرهنگ و اصالت با قالب رنگ آبی ایرانی (رنگی برگرفته از کاشی‌کاری ایرانی و دارای نشان ثبت جهانی ) مدنظر قرار می دهد.
حاتمی خواستار حمایت طراحان ایرانی برای جلوگیری از رسوخ فرهنگ بیگانه در هویت ایرانی اسلامی شد.
زیبا خسروانی دانش آموخته زبان انگلیسی و یکی از هنرمندان هنرهای سنتی و صنایع دستی در زمینه چادرشب بافی در روستای قاسم آباد رودسر (روستایی که به نشان چادرشب بافی شهره است) معتقد است: هنر پیشینیان ما با ذوق و روح و برگرفته از طبیعت همین اقلیم شکل گرفته که نشانی برای هویت اصیل این سرزمین است.
وی اظهار کرد: پیشتر در خانه بیشتر قاسم آبادی ها ، صدای کوبش شانه بر تار و پود نخ به گوش می رسید و امروز هم اگرچه آوایش کم شده، اما اگر حمایت شود؛ همچنان به نسل های نو خواهد رسید و ماندگار می شود.
او می گوید: برای زنان قاسم آباد عشق رنگ است، زن رنگ است، مرد رنگ است، بچه رنگ است، زندگی رنگ است اما برای بافته های این همه رنگ، تسهیلات لازم است تا نسل جوان این هنر دیرینه را همچنان دنبال کند.
نمایشگاه ترویجی طراحی و نمونه سازی پوشاک سنتی در سالن نمایشگاهی ساختمان صنایع دستی در رشت در حال برگزاری است و در این نمایشگاه، انواع پوشاک زنانه و مردانه نظیر مانتو، پالتو، پیراهن، جلیقه، کلاه و زیورآلات که با تلفیق هنرهای سنتی، رشتی دوزی و چادرشب بافی تولید شده اند، به نمایش گذاشته شده است.
این نمایشگاه، به صورت گروهی برگزار شده و جمعی از طراحان و هنرمندان گیلانی به تولید و معرفی آثار پرداخته اند. خلاقیت و نوآوری و کاربردی کردن صنایع دستی و هنرهای سنتی در زندگی امروز از اهداف این نمایشگاه است.
رشتی دوزی ، لباس محلی ، چادرشب بافی ، خراطی ، چوب تراشی ، گره چینی ، نازک کاری ، منبت و معرق چوب ، حصیربافی ، بامبوبافی ، مرواربافی ، سفالگری ، کاشی معرق ، مینای خانه بندی ، چلنگری ، قلمزنی ، گلیم بافی ، جاجیم بافی ، شال بافی ، نمد مالی ، جوراب بافی ، عروسک بافی ، قلاب بافی و …برخی از هنرهای سنتی و صنایع دستی گیلان است.
باور داریم رنگ ها نمی میرند بلکه داستان های تازه ، تصاویر جدید با الهام از طبیعت و به یاری حمایت قوت می یابد و زنان و مردان هنرمند سرزمین‌مان، همچنان بر میراث خویش می افزایند.
1881/2007
انتهای پیام طلایه شهبازی طراحی است که قصد دارد رشتی دوزی (یکی از رودوزی‌های سنتی ایران و از صنایع دستی شهر رشت است که در فهرست معنوی آثار ملی ایران به ثبت رسیده است) را بعنوان نمادی از گیلان بر لباس های ایرانی جهانی کند.
وی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا می‌گوید: اصالت لباس‌های محلی همراه با رنگ‌هایی که از طبیعت ناب این سرزمین گرفته شده، می تواند الگویی خلاقانه برای لباس‌های امروز دختران‌مان باشد.
وی معتقد است: سرمایه گذاری و برنامه ریزی در بهره گیری از اصالت پوشش پیشینیان که نشانی از هویت این سرزمین است، می تواند ذهنیت جوانان را در نگاه به مدل‌های فارغ از هویت بیگانه تغییر دهد.
متین حاتمی کارشناس ارشد رشته زبان شناسی با پایان نامه‌ای با عنوان نشانه‌شناسی لباس زنان ایران معتقد است: لباس، بخشی از شخصیت و هویت انسان هاست و لباس های محلی گیلان سرشار از مولفه‌های اصیلی است که از فرهنگ مردمان این سرزمین برآمده و می توان با حمایت از طراحان لباس این نشانه ها را در بعد وسیع ملی و بین المللی به نمایش گذاشت.
وی که امروز یکی از طراحان لباس گیلان است، تصریح کرد: در طراحی لباس های امروز زیبایی، ارزش های اخلاقی جامعه، فرهنگ و اصالت با قالب رنگ آبی ایرانی (رنگی برگرفته از کاشی‌کاری ایرانی و دارای نشان ثبت جهانی ) مدنظر قرار می دهد.
حاتمی خواستار حمایت طراحان ایرانی برای جلوگیری از رسوخ فرهنگ بیگانه در هویت ایرانی اسلامی شد.
زیبا خسروانی دانش آموخته زبان انگلیسی و یکی از هنرمندان هنرهای سنتی و صنایع دستی در زمینه چادرشب بافی در روستای قاسم آباد رودسر (روستایی که به نشان چادرشب بافی شهره است) معتقد است: هنر پیشینیان ما با ذوق و روح و برگرفته از طبیعت همین اقلیم شکل گرفته که نشانی برای هویت اصیل این سرزمین است.
وی اظهار کرد: پیشتر در خانه بیشتر قاسم آبادی ها ، صدای کوبش شانه بر تار و پود نخ به گوش می رسید و امروز هم اگرچه آوایش کم شده، اما اگر حمایت شود؛ همچنان به نسل های نو خواهد رسید و ماندگار می شود.
او می گوید: برای زنان قاسم آباد عشق رنگ است، زن رنگ است، مرد رنگ است، بچه رنگ است، زندگی رنگ است اما برای بافته های این همه رنگ، تسهیلات لازم است تا نسل جوان این هنر دیرینه را همچنان دنبال کند.
نمایشگاه ترویجی طراحی و نمونه سازی پوشاک سنتی در سالن نمایشگاهی ساختمان صنایع دستی در رشت در حال برگزاری است و در این نمایشگاه، انواع پوشاک زنانه و مردانه نظیر مانتو، پالتو، پیراهن، جلیقه، کلاه و زیورآلات که با تلفیق هنرهای سنتی، رشتی دوزی و چادرشب بافی تولید شده اند، به نمایش گذاشته شده است.
این نمایشگاه، به صورت گروهی برگزار شده و جمعی از طراحان و هنرمندان گیلانی به تولید و معرفی آثار پرداخته اند. خلاقیت و نوآوری و کاربردی کردن صنایع دستی و هنرهای سنتی در زندگی امروز از اهداف این نمایشگاه است.
رشتی دوزی ، لباس محلی ، چادرشب بافی ، خراطی ، چوب تراشی ، گره چینی ، نازک کاری ، منبت و معرق چوب ، حصیربافی ، بامبوبافی ، مرواربافی ، سفالگری ، کاشی معرق ، مینای خانه بندی ، چلنگری ، قلمزنی ، گلیم بافی ، جاجیم بافی ، شال بافی ، نمد مالی ، جوراب بافی ، عروسک بافی ، قلاب بافی و …برخی از هنرهای سنتی و صنایع دستی گیلان است.
باور داریم رنگ ها نمی میرند بلکه داستان های تازه ، تصاویر جدید با الهام از طبیعت و به یاری حمایت قوت می یابد و زنان و مردان هنرمند سرزمین‌مان، همچنان بر میراث خویش می افزایند.
1881/2007
کپی شد
