خدا را شکر دولت به موقع ورود کرد و فتیله ارز 6300 تومانی را پایین کشید و آن را به 4200 تومان رساند اما اکنون سئوال اینجاست ارز تک نرخی جدید کی، کجا و چگونه عرضه می شود تا ملت بروند صف بایستند؟
می گفت، توی صف که بودم متوجه شدم نفر پشت سری من، دختر نفر جلویی بود و نفر اول صف هم پسرش بود، احتمالا برخی دیگر از اعضای خانواده اش نیز در صف مرغ بودند، مرغی که به تازگی از 4100 تومان به 6700 تومان افزایش یافته بود، سهمیه بندی شده بود و به هر نفر مقداری خاص می دادند و آنها چقدر خوشحال بودند که می توانستند با کلک رشتی، تعداد مرغ بیشتری به نسبت سایرین خریداری کنند. مرغی که تا دیروز 4100 تومان بود و آنها رغبتی به خریدنش نداشتند و اکنون که افزایش یافته، انگار تخم طلا می گذارد و باید برایش هزینه داد و بعد از یک تنش کوتاه مدت، مرغ 5000 تومان شد و همه راضی به خانه هایشان برگشتند.
حکایت امروز دلار نیز به همین شکل است، تا وقتی 3700 یا 3800 تومان بود آرامش داشتیم، ولی وقتی سوار بر اسب مراد شد و با تشویش آن سوی مرزنشینان، تاخت و تا 6300 تومان هم بالا رفت، طول صف هایش هم دیگر از عهده واحد 'متر' برنمی آمد و نیاز به واحد 'کیلومتر' داشت و اکنون خیلی بی سر و صدا بعد از دو سه هفته پر تنش، ارز 4200 تومان شد و همه خنده بر لبانشان آمد و یادشان رفته سه هفته پیش ارز 3700 تومان بود.
می گویند در روزگاری نه چندان دور در ناتینگهام انگلستان قیمت یک بطری شیری که هر روز دم درب منازل قرار می گرفت یک سنت بالا رفت، تولیدکنندگان خوشحال از این افزایش قیمت بودند اما وقتی دیدند مردم ناتینگهام متحد شده و دست به بطری های شیر جلوی درب منازلشان نمی زنند، تسلیم این مقاومت مدنی شدند و تا قبل از اینکه بیشتر از این متضرر شوند؛ قیمت شیر را به حالت اول برگرداندند.
مردم ناتینگهام هرگز از ترس گران تر شدن یک بطری شیر به فروشگاه ها حمله ور نشدند بلکه آن کالا را تحریم کردند تا به حالت اولیه برگردد و موفق هم شدند؛ نمی دانم چرا درس به این سادگی را یاد نمی گیریم.
خوشبختانه هم سواد رسانه ای مردم ما بالا رفته و هم فرهنگشان را دارند که دست و پای خود را در صف های بیهوده نذری و دلار و مرغ و غیره له نکنند اما ظاهرا لذت صف چیز دیگری است.
باوجود اینکه دولت اعلام کرد دلار 4200 تومانی صرفا به تجار و مسافرین و دانشجویان و بیماران اختصاص می یابد، اما ملت غیور ایران هرگز فرصت در صف ایستادن را از دست نمی دهد. نکته جالب تر اینکه خود دلار نیز به شدت دنبال ورژن 4200 تومانی اش می گردد و به هر بانک و صرافی که گفته باشید، سر زد ولی دریغ از اینکه بتواند خودش را پیدا کند، ظاهرا دلار تک نرخی جدید فقط اعلام شده و وجود خارجی ندارد.
بهتر است دولت در گام بعدی به جای اینکه عرضه ارز را بیشتر کند، ترفندی برای کاهش تقاضا پیدا کند در غیر اینصورت ملت همیشه در صحنه ما هرگز فرصت در صف ایستاندن آن هم برای دلار 4200 تومانی را از دست نخواهند داد.
2007
انتهای پیام می گفت، توی صف که بودم متوجه شدم نفر پشت سری من، دختر نفر جلویی بود و نفر اول صف هم پسرش بود، احتمالا برخی دیگر از اعضای خانواده اش نیز در صف مرغ بودند، مرغی که به تازگی از 4100 تومان به 6700 تومان افزایش یافته بود، سهمیه بندی شده بود و به هر نفر مقداری خاص می دادند و آنها چقدر خوشحال بودند که می توانستند با کلک رشتی، تعداد مرغ بیشتری به نسبت سایرین خریداری کنند. مرغی که تا دیروز 4100 تومان بود و آنها رغبتی به خریدنش نداشتند و اکنون که افزایش یافته، انگار تخم طلا می گذارد و باید برایش هزینه داد و بعد از یک تنش کوتاه مدت، مرغ 5000 تومان شد و همه راضی به خانه هایشان برگشتند.
حکایت امروز دلار نیز به همین شکل است، تا وقتی 3700 یا 3800 تومان بود آرامش داشتیم، ولی وقتی سوار بر اسب مراد شد و با تشویش آن سوی مرزنشینان، تاخت و تا 6300 تومان هم بالا رفت، طول صف هایش هم دیگر از عهده واحد 'متر' برنمی آمد و نیاز به واحد 'کیلومتر' داشت و اکنون خیلی بی سر و صدا بعد از دو سه هفته پر تنش، ارز 4200 تومان شد و همه خنده بر لبانشان آمد و یادشان رفته سه هفته پیش ارز 3700 تومان بود.
می گویند در روزگاری نه چندان دور در ناتینگهام انگلستان قیمت یک بطری شیری که هر روز دم درب منازل قرار می گرفت یک سنت بالا رفت، تولیدکنندگان خوشحال از این افزایش قیمت بودند اما وقتی دیدند مردم ناتینگهام متحد شده و دست به بطری های شیر جلوی درب منازلشان نمی زنند، تسلیم این مقاومت مدنی شدند و تا قبل از اینکه بیشتر از این متضرر شوند؛ قیمت شیر را به حالت اول برگرداندند.
مردم ناتینگهام هرگز از ترس گران تر شدن یک بطری شیر به فروشگاه ها حمله ور نشدند بلکه آن کالا را تحریم کردند تا به حالت اولیه برگردد و موفق هم شدند؛ نمی دانم چرا درس به این سادگی را یاد نمی گیریم.
خوشبختانه هم سواد رسانه ای مردم ما بالا رفته و هم فرهنگشان را دارند که دست و پای خود را در صف های بیهوده نذری و دلار و مرغ و غیره له نکنند اما ظاهرا لذت صف چیز دیگری است.
باوجود اینکه دولت اعلام کرد دلار 4200 تومانی صرفا به تجار و مسافرین و دانشجویان و بیماران اختصاص می یابد، اما ملت غیور ایران هرگز فرصت در صف ایستادن را از دست نمی دهد. نکته جالب تر اینکه خود دلار نیز به شدت دنبال ورژن 4200 تومانی اش می گردد و به هر بانک و صرافی که گفته باشید، سر زد ولی دریغ از اینکه بتواند خودش را پیدا کند، ظاهرا دلار تک نرخی جدید فقط اعلام شده و وجود خارجی ندارد.
بهتر است دولت در گام بعدی به جای اینکه عرضه ارز را بیشتر کند، ترفندی برای کاهش تقاضا پیدا کند در غیر اینصورت ملت همیشه در صحنه ما هرگز فرصت در صف ایستاندن آن هم برای دلار 4200 تومانی را از دست نخواهند داد.
2007
کپی شد
