سرانجام پس از پیچ و خم‌های بسیار سیاسی و اقتصادی و عبور از تونل تاریخ و طبیعت البرز جنوبی، قطار قزوین به رشت به ایستگاه لاکان رسید تا رویای دیرینه مردم گیلان که سالها منتظر شنیدن صدای سوت لوکوموتیو بودند به حقیقت بپیوندد.
طرح اتصال گیلان به شبکه ریلی کشور که سابقه‌ای طولانی و بیشتر از یکصدسال دارد و از سیاست‌های دولت‌های مختلف در ایران از قاجار تا پهلوی و جمهوری اسلامی بوده است و در هر مقطعی به لحاظ شرایط و تحولات منطقه‌ای و جهانی ریل‌گذاری آن با دست اندازهای مختلفی همراه بود که در نهایت این اتصال در دولت اول سید محمد خاتمی بر اساس ضرورت‌های روز و نیازهای محلی و منطقه ای کشور و با هیاهو و پیگیری‌هایی که در آن روزگاران با محوریت استاندار وقت گیلان در خصوص نیاز استان به توسعه راه‌های مواصلاتی و در پی جمع‌آوری طومارهای بلند مردمی و نامه نگاری‌ها به مقامات کشوری داشت، کلید آن زده شد و در دولت دوم اصلاحات، کلنگ آن به زمین خورد و در فاصله اجرایی شدن این پروژه ملی با ابعاد مختلف اهمیت استراتژیک آن در تبادلات اقتصادی که بخشی از کریدور بین‌المللی حمل و نقل جهانی شمال-جنوب است، تاکنون دولت به سه رئیس جمهور، 9 استاندار، شش وزیر راه، پنج رئیس سازمان برنامه و بودجه و چندین مدیر میانی درگیر آن بودند تا این پروژه 164کیلومتری به سرانجام برسد و در نهایت این حسن روحانی و دولت دوازدهم بود که توانست ان را به اتمام برساند، هرچند که در مسیر منتهی به این ایستگاه هنوز نیازهای بسیاری برجای مانده است.
آنچه که بیش از همه در اجرایی شدن این پروژه 16 ساله مهم است عزم دولت کنونی به ویژه سازمان برنامه و بودجه به دلیل شناخت از اهمیت اتصال این شبکه ریلی و جدیت در اتمام آن می باشد که در تحولات آینده اقتصادی کشور می تواند سهم بسزایی داشته باشد و رییس‌جمهوری در حالی تکمیل چهار شبکه ریلی را در دولت خود بویژه برای این شبکه ریلی 18هزار میلیارد ریالی در اولویت قرار داده و آن را به سرانجام رسانید که کشور در شرایط بسیار نامناسب اقتصادی قرار دارد اما ریسک اجرای این پروژه به دلیل اهمیت استراتژیک آن به سرمایه‌گذاری انجام گرفته، می چربد به ویژه با توجه به سیاستگزاری هایی که برای تکمیل پازل دیگر این شبکه یعنی اتصال به انزلی و آستارا این دو شهر بندری پر اهمیت گیلان در تبادلات تجاری و اقتصادی کشور در حال انجام است.
مردم استان گیلان هرچند که سال ها گوش‌های خود را برای شنیدن صدای سوت قطار از سمت دروازه ورودی استان قزوین تیز کرده بودند اما این سوت برای نخستین بار از سمت دروازه بین المللی شهر مرزی بندر آستارا و با عبور اولین قطار باری جمهوری آذربایجان به خاک سرزمینی گیلان در سال 96 شنیده شد.
با توجه به اهمیت راه اندازی خط ریلی آستارا - آستارا این پروژه که در سال 94 به دلیل سیاست های دولت روحانی در تقویت مناسبات سیاسی و تجاری و اقتصادی با کشور همسایه شمالی بر اساس تفاهم نامه همکاری دو کشور ایران و آذربایجان کلید خورد با ورود آزمایشی اولین قطار در سال 96 و پس از آن افتتاح و بهره برداری ازفاز اول بارانداز ریلی در آستارای ایران در فروردین سال 97 آغاز و هم زمان با این بهره برداری و تردد قطارهای باری در این بارانداز ،بخشی از شبکه ریلی جهان به گیلان متصل شد تا با پیوستن این شبکه ، قطعه مغفول مانده نوستراک از خزر تا خلیج فارس تکمیل شود.
اهمیت این پیوستگی و سهم آن در توسعه تجارت خارجی و اهمیتی که از نظر کاهش زمان انتقال بار، هزینه‌های حمل و نقل و کاهش ریسک خطر پذیری محموله‌ها نسبت به سایر راه ها دارد موجب شده است تا توجه بسیاری از کشورها از روسیه و هند و کشورهای اروپایی تا آذربایجان به عنوان سرمایه گذار این پروژه را به خود جلب کند و از اهمیت این موضوع همان بس که هنوز شبکه ریلی آستارا تکمیل نشده، بار انداز بندر آستارا شاهد تردد بیش از چهار هزار واگن کالاهای صادراتی و وارداتی در سال 97 بوده که اهمیت مزیت‌های رقابتی این راه در کنار نقش محوری آن در گره‌زدن امنیت و برقراری صلح و دوستی در منطقه غیرقابل انکار است.
اکنون با توجه به سیاست های اقتصادی دولت در تکمیل پازل باقی مانده از پروژه خط راه آهن خزر تا خلیج فارس که در مسیر 170کیلومتری از رشت تا بندر انزلی و رشت تا بندر آستارا انجام خواهد شد مزیت های بسیاری از نظر درآمد حاصل از ترانزیت بار و همچنین حمل و نقل مسافر برای اقتصاد ملی و گیلان رقم خواهد خورد که هرچند از نظر زمانی مردم این استان و کشور دیرهنگام از آن بهره‌مند خواهند شد اما با توجه به شرایط کشور و اتفاق‌هایی که در سیاست برجامی و مشکلاتی که از طریق تحریم‌ها کشور را تهدید می‌کند اجرای این پروژه نقش حیاتی در توسعه اقتصادی کشور خواهد داشت و این توسعه با طعم ریلی بهره‌وری‌های بهتری را از فرصت های موجود در کشور فراهم خواهد کرد اما شرط ان تداوم سیاست ها بر اساس منافع ملی در آینده خواهد بود!
7296/2007/
انتهای پیام طرح اتصال گیلان به شبکه ریلی کشور که سابقه‌ای طولانی و بیشتر از یکصدسال دارد و از سیاست‌های دولت‌های مختلف در ایران از قاجار تا پهلوی و جمهوری اسلامی بوده است و در هر مقطعی به لحاظ شرایط و تحولات منطقه‌ای و جهانی ریل‌گذاری آن با دست اندازهای مختلفی همراه بود که در نهایت این اتصال در دولت اول سید محمد خاتمی بر اساس ضرورت‌های روز و نیازهای محلی و منطقه ای کشور و با هیاهو و پیگیری‌هایی که در آن روزگاران با محوریت استاندار وقت گیلان در خصوص نیاز استان به توسعه راه‌های مواصلاتی و در پی جمع‌آوری طومارهای بلند مردمی و نامه نگاری‌ها به مقامات کشوری داشت، کلید آن زده شد و در دولت دوم اصلاحات، کلنگ آن به زمین خورد و در فاصله اجرایی شدن این پروژه ملی با ابعاد مختلف اهمیت استراتژیک آن در تبادلات اقتصادی که بخشی از کریدور بین‌المللی حمل و نقل جهانی شمال-جنوب است، تاکنون دولت به سه رئیس جمهور، 9 استاندار، شش وزیر راه، پنج رئیس سازمان برنامه و بودجه و چندین مدیر میانی درگیر آن بودند تا این پروژه 164کیلومتری به سرانجام برسد و در نهایت این حسن روحانی و دولت دوازدهم بود که توانست ان را به اتمام برساند، هرچند که در مسیر منتهی به این ایستگاه هنوز نیازهای بسیاری برجای مانده است.
آنچه که بیش از همه در اجرایی شدن این پروژه 16 ساله مهم است عزم دولت کنونی به ویژه سازمان برنامه و بودجه به دلیل شناخت از اهمیت اتصال این شبکه ریلی و جدیت در اتمام آن می باشد که در تحولات آینده اقتصادی کشور می تواند سهم بسزایی داشته باشد و رییس‌جمهوری در حالی تکمیل چهار شبکه ریلی را در دولت خود بویژه برای این شبکه ریلی 18هزار میلیارد ریالی در اولویت قرار داده و آن را به سرانجام رسانید که کشور در شرایط بسیار نامناسب اقتصادی قرار دارد اما ریسک اجرای این پروژه به دلیل اهمیت استراتژیک آن به سرمایه‌گذاری انجام گرفته، می چربد به ویژه با توجه به سیاستگزاری هایی که برای تکمیل پازل دیگر این شبکه یعنی اتصال به انزلی و آستارا این دو شهر بندری پر اهمیت گیلان در تبادلات تجاری و اقتصادی کشور در حال انجام است.
مردم استان گیلان هرچند که سال ها گوش‌های خود را برای شنیدن صدای سوت قطار از سمت دروازه ورودی استان قزوین تیز کرده بودند اما این سوت برای نخستین بار از سمت دروازه بین المللی شهر مرزی بندر آستارا و با عبور اولین قطار باری جمهوری آذربایجان به خاک سرزمینی گیلان در سال 96 شنیده شد.
با توجه به اهمیت راه اندازی خط ریلی آستارا - آستارا این پروژه که در سال 94 به دلیل سیاست های دولت روحانی در تقویت مناسبات سیاسی و تجاری و اقتصادی با کشور همسایه شمالی بر اساس تفاهم نامه همکاری دو کشور ایران و آذربایجان کلید خورد با ورود آزمایشی اولین قطار در سال 96 و پس از آن افتتاح و بهره برداری ازفاز اول بارانداز ریلی در آستارای ایران در فروردین سال 97 آغاز و هم زمان با این بهره برداری و تردد قطارهای باری در این بارانداز ،بخشی از شبکه ریلی جهان به گیلان متصل شد تا با پیوستن این شبکه ، قطعه مغفول مانده نوستراک از خزر تا خلیج فارس تکمیل شود.
اهمیت این پیوستگی و سهم آن در توسعه تجارت خارجی و اهمیتی که از نظر کاهش زمان انتقال بار، هزینه‌های حمل و نقل و کاهش ریسک خطر پذیری محموله‌ها نسبت به سایر راه ها دارد موجب شده است تا توجه بسیاری از کشورها از روسیه و هند و کشورهای اروپایی تا آذربایجان به عنوان سرمایه گذار این پروژه را به خود جلب کند و از اهمیت این موضوع همان بس که هنوز شبکه ریلی آستارا تکمیل نشده، بار انداز بندر آستارا شاهد تردد بیش از چهار هزار واگن کالاهای صادراتی و وارداتی در سال 97 بوده که اهمیت مزیت‌های رقابتی این راه در کنار نقش محوری آن در گره‌زدن امنیت و برقراری صلح و دوستی در منطقه غیرقابل انکار است.
اکنون با توجه به سیاست های اقتصادی دولت در تکمیل پازل باقی مانده از پروژه خط راه آهن خزر تا خلیج فارس که در مسیر 170کیلومتری از رشت تا بندر انزلی و رشت تا بندر آستارا انجام خواهد شد مزیت های بسیاری از نظر درآمد حاصل از ترانزیت بار و همچنین حمل و نقل مسافر برای اقتصاد ملی و گیلان رقم خواهد خورد که هرچند از نظر زمانی مردم این استان و کشور دیرهنگام از آن بهره‌مند خواهند شد اما با توجه به شرایط کشور و اتفاق‌هایی که در سیاست برجامی و مشکلاتی که از طریق تحریم‌ها کشور را تهدید می‌کند اجرای این پروژه نقش حیاتی در توسعه اقتصادی کشور خواهد داشت و این توسعه با طعم ریلی بهره‌وری‌های بهتری را از فرصت های موجود در کشور فراهم خواهد کرد اما شرط ان تداوم سیاست ها بر اساس منافع ملی در آینده خواهد بود!
7296/2007/
کپی شد
