شامگاه پنجشنبه 29 آذر ماه انتشار خبر (تلاش برای نجات کشتی حادثه دیده ادامه دارد)، افکار عمومی را به خود جلب کرد و به دلیل سابقه ذهنی جامعه از واقعه ناگوار کشتی سانچی، طیف های مختلفی از مردم سرنوشت کشتی 2 هزار و 500 تنی نارگل آستارا را لحظه به لحظه پیگیری می کردند.
از زمان انتشار نخستین شایعه در فضای مجازی با تیتر (کشتی تجاری آستارا در یک قدمی غرق شدن)، تلاش برای دسترسی به منبع موثق و دریافت خبر صحیح را آغاز کردم و با حدود شش مقام یا کارشناس حوزه بندر، اسکله و دریا تماس گرفتم؛ چند نفر هرگز به تماس ها پاسخ ندادند، یکی از آنها با لحنی نگران از سخن گفتن امتناع ورزید، چند نفر مطالبی را به امانت و با تاکید بر رازداری و اختفای نام ارائه کردند، یک مسئول تنها به انتشار سطی از گفته هایش تاکید کرد و یک مدیر نیز پیامک دریافتی از یک مسئول نزدیک به بندر را به من ارسال و از اظهار نظر خودداری کرد.
تلاش ها برای اقناع مسئولان جهت دریافت مطلب کافی، بی نتیجه بود و مسئولان یا به قول خودشان اجازه مصاحبه نداشتند و یا به علت نگرانی از سرنوشت کشتی، از همکاری سر باز می زدند و خبرنگاران سایر رسانه ها نیز وضعیت مشابهی داشتند.
با یونس رنجکش فرماندار آستارا که سابقه کار خبری در ایرنا را دارد، تماس گرفتم و وی در نخستین زنگ به تلفن پاسخ داد و با گفتن دو جمله دارای بار حقوقی و خنثی کننده حاشیه و گمانه زنی، نگاه حرفه ای یک مسئول به حوزه خبر و ضرورت همکاری با خبرنگاران متعهد را نشان داد.
او گفت: (در بندر حضور دارم و وقوع حادثه بر من محرز است و منتظر توضیحات مسئولان امر در خصوص علت آن و نتیجه تلاش برای نجات کشتی هستم).
این گفته ها را در قالب تیتر و لید و با افزودن مطالبی از منابع محلی و سابقه بندر آستارا ارائه کردم و به سرعت در سایت ایرنا استان گیلان و سراسری منتشر و لحظه به لحظه از التهاب آفرینی و شایعات فضای مجازی کاسته شد و گمانه زنی های ناامید کننده فروکش کرد.
با پیگیری موضوع کشتی، خبر اعزام یدک کش بندر انزلی برای کمک و در نهایت نجات کشتی در سحرگاه جمعه (30 آذرماه) انتشار و نگرانی ها خاتمه یافت.
گذشته از علت سوراخ شدن کشتی و ورود آب به آن به علت فرسودگی بدنه یا برخورد با بستر به دلیل لایه روبی نشدن، واکنش مسئولان نسبت به پرس و جوی خبرنگاران از اهمیت خاصی برخوردار است و متاسفانه بسیاری از مسئولان، هنوز به ارائه مطالب صحیح به خبرنگاران در نخستین لحظات وقوع حادثه اهمیت نمی دهند و تصور می کنند، منبع خبر به عنوان عامل حادثه تلقی خواهد شد.
رسانه گریزی یک مسئول، اغلب باعث اعلام خبر از سوی مدیری دیگر می شود و حتی اگر موضوع، منفی و ناراحت کننده باشد، نه تنها منبع و گوینده آن نکوهش نمی شود بلکه مسئولیت پذیری و اشرافیت او نمایان می شود؛ بنابراین هر مدیری به جای استیصال در حادثه باید با همکاری سریع و صحیح با خبرنگاران، نخستین گام را در مدیریت بحران بردارد و با ارائه تصویر درست از اتفاق، دست و زبان شایعه پردازان را ببندد.
امتناع از همکاری با خبرنگاران و رسانه های مشخص، میدان خرابکاری و شایعه پراکنی را برای معاندان و بدخواهان فراهم می کند و مسئولان باید با رسانه های شناخته شده و متعهد کشور با اطمینان خاطر همکاری کنند و یقین داشته باشند که کار حرفه ای یک رسانه، موجب تشخص و ترقی آنها خواهد شد.
با عنایت به اهمیت و رسوخ فضای مجازی در افکار عمومی و تاثیر خبر بر جوامع انسانی، بهتر است مدیران و مسئولان به تناسب حوزه کاری، سطحی از دوره های خبر و رسانه برای وقوف بیشتر به همکاری رسانه ای و تاثیر آن در مقابله با شایعه و حاشیه را بگذرانند.
خبرنگار ایرنا
7124/1042
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.