رحمت الله رجایی مدیر مسئول هیرکان در سرمقاله نشریه اش نوشت: کمی ریزش باران، کاهش آب رودخانه ها و سدها و خشکسالی پدیده ای نیستند که بخواهیم آن را با ارایه آمار ثابت کنیم بلکه واقعیت تلخی است که دامن گیر ایران عزیز شده است.
دیو خشکسالی اگرچه سالهاست که در این کشور اهورایی بیتوته کرده ولی حضور او در سال های اخیر بسیار بیشتر شده است.
کمتر رودخانه ای در شمال کشور آب قابل توجه دارد! خلیج گرگان در حال خشک شدن است و دریا روز به روز عقب نشینی می کند، نزاع بر سرآب سال به سال بیشتر می شود ، اعتراض کشاورزان ورزنه استان اصفهان را در آخرین روزهای سال 96 هرگز نباید فراموش کنیم، این کشاورزان سهمی از آب زاینده رود را برای کشاورزی (امرار معاش) می خواهند، در حالیکه بخشی از آب زاینده رود برای تامین آب شرب یزد، به این شهر سرازیر می گردد که باید هم تامین شود.
سطح آب های سفره های زیرزمینی آن چنان پایین رفته که نیاز به حفاری بسیار عمیق داریم، وضعیت خطرناک آب ایجاب می نماید همه در قبال این ماده حیاتی احساس مسئولیت نمائیم، متولیان امر با برنامه ریزی صحیح و مراقبت لازم و آحاد مردم با مصرف درست و نظارت برکار مسئولین پیگیر مشکل آب باشند.
ممنوعیت کشت شالی
وضعیت بغرنج آب، ضرورت کاهش در مصرف را ایجاب می کند و جدا از این که بایستی استفاده از آب را در کشاورزی مدرن به روز کرد بایستی از کشت محصولات پرمصرف خودداری نمود. یکی از محصولات زراعی پرمصرف در آب کشت شالی است که متاسفانه روز به روز در استان افزایش می یابد . هم اکنون در سراسر سرزمین گرگان حتی نواحی شمالی که شدیدا از کمبود آب رنج می برد با حفر چاه های غیرمجاز اقدام به کشت برنج می کنند. این امر اگر چه به نفع شخصی برای مالکان آن دارد ولی ضربه سختی به سفره های زیرزمینی است.
وجود 50 هزار چاه غیرمجاز (در گلستان) جان زمین را می گیرد. انتظار می رود شرکت آب منطقه ای استان قاطعانه بایستد و از کشت شالی ممانعت کنند و همچنین لازم است با تشکیل پرونده برای شالی کاران غیرمجاز، مانع از نابودی سرزمین گرگان شوند در غیر اینصورت همه چیز نابود خواهد شد.
آتش سوزی
جدا از آتش سوزی جنگل، آنچه که بعد از برداشت کلزا و گندم در سراسر استان به چشم می خورد شعله های آتش است که مزارع برداشت شده گندم و کلزا گرفتار آن می شوند. برخی از کشاورزان با هدف آماده سازی زین برای دیگر کشت ها، کاه و کلش موجود در آن را به آتش می کشند تا بتوانند اقدام به کشت دیگر محصولات بخصوص شالی و سویا بنمایند. این آتش سوزی ها نه فقط عمقی از خاک را خشک و رطوبت موجود در آن را از بین می برد بلکه بسیاری از موجودات زنده درون و بیرون خاک را به همراه درختان، انواع و اقسام بوته های سرسامان (مرز) به همراه ساکنان آن (انواع حیوانات) نابود می کند.
متاسفانه در این زمینه رسانه های گروهی از جمله صدا و سیما اقدامی انجام نمی دهند و روستائیان را از تبعات تلخ این عمل آگاه نمی سازند از اینرو آگاه سازی بسیار ضروری است همچنین مسئولان به خصوص مسئولان قضایی و کشاورزی بایستی برخورد قاطع با آن داشته باشند و مانع از به آتش کشیدن مزارع شوند.
فراموش نکنیم خطر خشکسالی، نابودی محیط زیست جدی تر از هر خطری است که ایران عزیز ما را تهدید می کند پس تا دیر نشده باید اقدامی کنیم.
6204/2729
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.