چند روزی است عده ای که خود را کارگر کارخانه قند معرفی می کنند، کارشان تجمع در مقابل ادارات، نهادها و سازمان‌های مختلف است و از حقوق برباد رفته‌شان می‌گویند که این تجمعات حاشیه‌هایی را پیرامون کارخانه در حال نوسازی و بازسازی قند یاسوج بوجود آورده است.
کارخانه‌ای که دهه‌ها تعطیل و بدون تولید و یا با دوره‌های زمانی چند ماهه تولید بوده، حالا که می‌خواهد راه اندازی شود، انگار عده ای برآشفته اند که بقول مدیران کارخانه قند حتی کارگر و پرسنل شاغل این کارخانه هم نیستند! کسانی که هر روز مقابل نهادهای مختلف نظارتی، اجرایی و نظامی تجمع می کنند و از حقوقشان می گویند.
برای روشن شدن ابعاد مختلف این موضوع به سراغ مدیرعامل کارخانه قند یاسوج رفتیم. صابر آزادوار با تجربه، دانش آموخته دانشگاه امپریال کالج لندن است که مدیرعاملی و عضویت در هیات مدیره چندین صنعت بزرگ کشور را در کارنامه داشته و هیات مدیره جدید کارخانه قند برای دمیدن جانی دوباره در این کارخانه وی را به مدیرعاملی منصوب کرد. آنچه در زیر می‌خوانید ماحصل گفتگوی ایلنا یاسوج با آزادوار، مدیرعامل کارخانه قند یاسوج، است.
آقای آزادوار بی مقدمه سراغ اصل مطلب برویم؛ افرادی که این روزها تجمع می‌کنند، چه کسانی هستند و چه خواسته ای دارند؟
این افراد کارگر و یا پرسنل رسمی و قراردادی کارخانه نیستند و تنها کسانی هستند که سال‌های سال در ساختمان‌ها و منازل مسکونی کارخانه قند بدون پرداخت هیچگونه وجهی ساکن بوده اند و خواسته آنها هم آب، برق، گاز و منزل رایگان است. اینها از شرایط تغییر مالکیت سوء استفاده کردند و می‌خواهند با وارد کردن فشار بر نهادهای مختلف، مسئولان استان و هیات مدیره کارخانه، به این سودجویی و منفعت طلبی خود ادامه دهند وگرنه کارگران و پرسنل کارخانه افرادی شریف و متعهد به کار هستند و در چارچوب قانون و موازین اخلاقی و کاری روزانه در محل کارشان حاضر شده و کارخانه هم وظایف خود را در قبال آنها رعایت می کند.
من بارها نام افراد و کسانی که در تجمعات حاضر شده اند را بررسی کرده ام اما حتی یک نفر از آنها کارگر کارخانه نبوده است. حالا قضاوت را برعهده مردم و مسئولان می گذاریم و البته همین جا اول از مردم شریف یاسوج که این جوسازی ها را تحمل می کنند و آرامش ذهنی شان به خاطر تشویش اذهان از سوی عده‌ای سودجو و منفعت طلب بهم می ریزد عذرخواهی می‌کنم و سپس از مسئولان و پرسنل نهادهای مختلف قضایی، نظامی، نظارتی، فرمانداری و استانداری که این عده در آستانه انتخابات مهم کشور، هر روز مقابل ساختمان های این نهادها تجمع می کنند و وقت و انرژی مسئولان ما را می گیرند، صمیمانه پوزش می طلبم.
یقین دارم قاطبه مردم استان و مسئولان حامی سرمایه‌گذاری در بخش‌های صنعتی، تولیدی و خدماتی در استان هستند و حساب این عده سودجو را باید از مردم و جامعه کارگری جدا کرد.
اینها اگر کارگر نیستند، چطور در منازل کارخانه قند ساکن شده اند؟
افراد ساکن در منازل کارخانه را باید به سه گروه تقسیم کرد؛ گروه اول کسانی هستند که در سال‌های گذشته که مالک بانک‌تجارت به عنوان یک بانک خصوصی و یا قبل از آن که سازمان گسترش و نوسازی صنایع کشور به عنوان یک نهاد دولتی بود، از طریق سفارش افراد صاحب نفوذ، از بیرون کارخانه برای سکونت در منازل کارخانه قند معرفی می شدند و در حالی که در نهادها و جاهای دیگری شاغل بودند اما محل سکونت شان متاسفانه در منازل ملکی کارخانه قند بود.
جالب است همین ها امروز شاکی شده اند و معلوم است پس از چندین سال سکونت رایگان با آب و برق و گاز مجانی دل در گرو منازل کارخانه دارند، کجای دنیا شما دیده اید که شخصی از بیرون وارد یک مجموعه با مالکیت خصوصی بشود و حاضر نباشد که ملک کارخانه را تخلیه کند.
گروه دوم هم بازنشسته ها و قراردادهای خاتمه یافته کارخانه هستند که برخی حتی بیش از پنج سال است بازنشسته شده اند و علی رغم بازنشستگی و قطع رابطه کاری با کارخانه باز حاضر نیستند که منازل کارخانه را در اختیار بگذارند و آن را به کارخانه تحویل دهند. گروه سوم هم افرادی هستند که قرارداد دارند یا نیروی رسمی کارخانه هستند.
الان کارخانه قند چه تعداد منزل مسکونی دارد و در اختیار چه گروه هایی است؟
کارخانه قند یاسوج حدود 120 خانه سازمانی دارد که 11 مورد از آن تخلیه است. البته ناگفته نماند که ما منازل مسکونی را هنوز از بانک تحویل نگرفته ایم و تحویل آن به ما مشروط به تخلیه کامل از سوی کسانی است که رابطه کاری با کارخانه ندارند و یا رابطه کاری آنها قطع شده اما از آنجایی که می بایست در این برهه تمام همت و توان تیم ما که باید صرف بازسازی و نوسازی شود متاسفانه عمده انرژی و اوقات کاری ما مصروف حواشی ای می شود که افراد سودجو و منفعت طلب درست می کنند.
این افراد ادعای اعتقاد به اسلام و مسلمانی هم دارند، در حالی که طبق تاکیدات دین مبین اسلام حتی نماز خواندن و روزه گرفتن در جایی که مالکش راضی نباشد به جهت غصبی بودن، مورد قبول درگاه الهی واقع نمی شود.
فکر نمی کنم کارخانه های زیادی در کشور باشند که به نیروهای خود منزل مسکونی بدهند؟
اصلا هیچ کارخانه ای، اجباری برای تامین اسکان پرسنل خود ندارد به طوریکه حتی امروزه ادارات دولتی و دانشگاه ها هم مکلف به احداث و تامین منازل مسکونی برای کارکنان خود نیست.
چه برسد به یک کارخانه که با تفکرات همین افراد منفعت طلب، 65 میلیارد تومان بدهی معوق دارد اما اعضای هیات مدیره شرکت و مالک جدید، نظرشان بر این بود که پرسنل رسمی و قراردادی کارخانه را از منازل مسکونی بیرون نکنند و حتی به ما ابلاغ کردند که افراد ارزشی و دارای سابقه و تجربه در زمینه صنعت هم در خانه های سازمانی بمانند تا بعدا در حوزه های مشاوره و کمک گرفتن در موارد مختلف یا قراداد مجدد از حضورشان استفاده کنیم اما هیچ منطقی وجود ندارد که افرادی که سالهاست بازنشسته شده اند و یا اصلا رابطه کاری با کارخانه نداشته و با سفارش وارد منازل شده اند و یا قرارداداشان به اتمام رسیده، در این منازل سکونت کنند و کارخانه تعطیل و دارای بدهی معوق و زیان انباشته میلیاردی، ماهیانه قریب یک میلیارد ریال پول آب و برق و گاز آنها را بدهد. اگر اجازه بدهید دو مثال بزنم که کاملا برای مخاطبان رسانه شما مشخص شود که این افراد چه کسانی هستند.
بفرمایید!
یک فردی که سردمدار تجمعات علیه کارخانه قند شده و عده ای را جمع می کند و مقابل ادارات به بلوا و اغتشاش وادار می‌نماید، در اول خرداد سال 1391 بازنشسته شده و از یازدهم دی ماه سال 1384 تاکنون در منازل کارخانه ساکن شده و ریالی هم بابت حق الاجاره و هزینه های آب و برق و... از حقوق وی کسر نشده.
این شخص ادعا دارد که از کارخانه مطالبات دارد در حالی که کل مطالبات وی دقیقا چهارمیلیون و 899 هزار و 125 تومان بوده که به حسابش واریز شده و ریالی طلبکار نیست و مزه شیرین سکونت و آب و برق و گاز رایگان زیر دندانش مانده و حاضر است که برای کارخانه حاشیه درست کند و راه اندازی نشود اما همچنان به سکونت مجانی ادامه دهد.
من از مردم عزیز یاسوج می‌پرسم کسی که بازنشسته شده و کلیه مطالباتش را دریافت کرده و ریالی هم طلب ندارد، چرا حاضر به تخلیه منزل کارخانه نیست؟ معلوم است دیگر بحث منافع در میان است، من از اعضای هیات مدیره شنیدم که همین فرد از آنها خواسته که مدیرعامل کارخانه شود، وقتی قبول نکرده اند، این ماجراها را راه‌انداخته و بعضی خواسته های دیگر داشته که رسانه جای بیان آنها نیست.
و مثال دوم!
یکی دیگر از کسانی که امروز داعیه دار اعتراض است، کسی است که بهمن ماه سال گذشته خودش استعفا داده و تسویه حساب کرده است. خانواده وی در تهران ساکن است اما یک منزل چهار اتاقه کارخانه قند را اشغال کرده و کلید آن را برای تعطیلات که به عنوان گردشگر به یاسوج بیاید برداشته است.
من شرمم می آید این مسائل را می‌گویم ولی ناچارم، این افراد به خاطر منفعت و سودجویی‌شان حتی نام کارگران کارخانه قند را خراب می‌کنند، تجمع می‌کنند، فیلم می‌گیرند و آن را برای شبکه‌های خارجی می‌فرستند در حالی که پرسنل کارخانه در محل کارشان حاضرند و سخت مشغول برنامه ریزی برای راه‌اندازی مجدد کارخانه هستند.
افراد تجمع کننده معتقدند که مطالباتی دارند و خواستار آن هستند؟
کارخانه قند یاسوج همانطور که گفتم 65 میلیارد تومان بدهی معوق دارد که بخشی مربوط به پرسنل سابق است و هیات مدیره جدید و بنده به عنوان مدیرعامل این کارخانه تا آخرین ریال مطالبات کارگران سابق، بازنشسته ها و پرسنل فعلی را پرداخت می کنیم و مشکلی از این بابت وجود ندارد اما شرط آن این است که کارگران ابتدا به اداره کار مراجعه کنند تا از طریق هیات تشخیص، حق و حقوق آنها مشخص شود و به محض تعیین توسط اداره کار، تمام آنچه مشخص شده باشد به آنها پرداخت می شود.
این موضوع را بارها اعلام کرده ایم که اگر کسی مطالباتی از کارخانه قند دارد به اداره کار مراجعه کند و آن را مشخص نماید، این فرآیند کمتر از 20 روز طول می کشد. از همین جا هم به تمام کسانی که مدعی هستند که به عنوان پرسنل سابق و کارگر از کارخانه قند مطالباتی دارند، سریعا از طریق اداره کار آن را مشخص نمایند تا کارخانه به محض تعیین، آن را پرداخت کند اما باز اینجا هم پای سودجویان باز می شود یا نمی گذارند کارگران حق و حقوقشان را پیگیری کنند و حکم بگیرند و یا اینکه شرایط را جوری طراحی می کنند که اخطاریه اداره کار به دست ما نرسد و حکم غیابی بگیرند، این طور که نمی توان مطالبات گرفت. هرچیزی راه حل قانونی دارد و ماهم محدودیتی بابت پرداخت مطالبات نداریم و تا ریال آخر آن را می پردازیم.
تجمع کنندگان گاهی اوقات خود را دغدغه مند راه اندازی مجدد کارخانه و تولید و اشتغال نشان می دهند!
من برای شما اثبات می‌کنم که تجمع این افراد ربطی به مطالبات کارگری و راه اندازی مجدد کارخانه ندارد. در زمینه مطالبات کارگران و پرسنل ما به همه اعلام کرده ایم مشکلی بابت پرداخت نداریم.
در زمینه راه اندازی مجدد کارخانه هم از این آقایان سوال می کنم که چطور وقتی که کارخانه برای مدت سه سال تعطیل مطلق بود یا قبل از آن که این کارخانه با نصف ظرفیت در تعداد معدودی از ماه های سال کار می کرد، دغدغه اشتغال و اقتصاد نداشتند؟ خیر این تجمعات فقط برای مسکن، آب و برق مجانی است و لاغیر.
آیا صحت دارد که شما همه کارگران را اخراج کرده اید؟ الان کارخانه چه تعداد پرسنل دارد؟
اصلا صحت ندارد، کارخانه در حال حاضر تعطیل است، ما کارخانه را در دی ماه تحویل گرفتیم و قبل از آن حدود سه سال تعطیل مطلق بود و قبل از سه سال هم با ظرفیت زیر 50 درصد و چندماه در هر سال کار می کرد. تعداد شش نفر از نیروهای قراردادی در 29 اسفندماه سال گذشته اتمام قراداد شدند، خب کارخانه تعطیل فعلا نیازی به تمدید قرارداد ندارد.
ما می خواهیم که کارخانه را بازسازی و بهسازی کنیم و پرسنلی می خواهیم که مطابق قانون به وظایفشان عمل کنند در این راستا 8 نیرو که مشکلاتی برای کارخانه ایجاد کرده بودند، به اداره کار معرفی شدند تا از بیمه بیکاری استفاده کنند و سوابق گذشته شان را که بررسی نمودیم و مشکلاتی که در سر راه اندازی داشته اند، به هیچ وجه اجازه نمی داد که ما از حضورشان استفاده کنیم پس ما به جز این 8 نفر هیچ کس را اخراج نکرده ایم که با این اوصاف کارخانه قند یاسوج امروز 12 نفر پرسنل رسمی دارد که الان مشغول به کارند و 11 نفر هم به صورت قراردادی با این کارخانه ارتباط کاری دارند.
آیا تکلیف سهام کارگری کارخانه روشن شده است؟
تکلیف سهام روشن است، تمام سهام به نام اشخاص در دفتر سهام کارخانه ثبت است و کلیه اوراق سهام هم نزد خود سهامداران و در ید آنهاست، از این بابت هیچ مشکلی وجود ندارد. هیچ کس نمی‌تواند در سهام شخص دیگری دخل و تصرف کند. واقعیت این است که بخش اعظمی از افرادی که امروز حرف از سهام می زنند اصلا سهامی ندارند و اما کسانی که امروز سهامدار کارخانه هستند هم باید بدانند که مطابق برگه سهم در مقابل زیان و سود کارخانه مسئولند.
کارخانه قند یاسوج امروز یک سهامدار عمده دارد که بیش از 83.5 درصد سهام کارخانه را در اختیار دارد اما کسانی هم که سهام کارگری گرفته اند باید بدانند که در مقابل زیان کارخانه هم به اندازه سهمی که دارند، مسئولیت دارند و بجز هزینه های بازسازی و نوسازی که هر کس به اندازه سهامی که دارد باید در آن مشارکت کند، قریب به 9 میلیارد تومان سهم 11 درصدی سهامداران کارگری از زیان انباشته کارخانه است.
وضعیت کارخانه در آینده چه خواهد شد؟ آیا هدف تان راه اندازی مجدد است؟
قطعا، از همان بدو تحویل گرفتن کارخانه توسط مالک جدید و تعیین هیات مدیره و مدیرعامل، برنامه‌ریزی برای بازسازی و راه اندازی مجدد کارخانه قند یاسوج و طرح توسعه و ایجاد صنایع تبدیلی مانند الکل سازی و نوشابه سازی و... آغاز شد و امروز و در حال انجام کارهای لازم و پیش بردن برنامه‌ها هستیم تا بتوانیم انشاءالله در سالی که از سوی رهبر معظم انقلاب به نام «اقتصاد مقاومتی؛ اشتغال و تولید» نامگذاری شده، قدم بزرگی در راستای ایجاد اشتغال در استان کهگیلویه و بویراحمد برداریم و حاشیه سازی عده ای سودجو و منفعت طلب که نفع شان در تعطیلی کارخانه است، خللی در اراده ما در راهی که در آن قدم گذاشته ایم وارد نخواهد کرد.
به امید خدا در صورت راه اندازی مجدد، برای 500 نفر به صورت مستقیم در کارخانه قند یاسوج و صنایع تبدیلی آن اشتغال ایجاد خواهد شد و اولویت ما هم در استخدام ها افراد دارای سابقه و تجربه کار در همین کارخانه و همچنین جوانان و تحصلیکرده های بیکار استان است و به مردم این اطمینان را می دهم که ما این هدف بزرگ را فدای آب و برق و گاز رایگان خواستن چند نفر نخواهیم کرد، هرچند که این حاشیه سازی ها بخشی از وقت ما و هیات مدیره، مردم و رسانه ها را به جای پرداختن به مباحث کلیدی بازسازی و نوسازی، مصروف خود کرده اما راه اندازی کارخانه قند یاسوج در شرایطی که بسیاری از کارخانه های قند کشور از جمله قند کردستان، ورامین، ممسنی،کامیاب اصفهان، کرج، فریمان، بردسیر کرمان، اهواز، دزفول، آب کوه و قهستان تعطیل شده اند، افتخاری است که نصیب مردم استان کهگیلویه و بویراحمد می شود.
