به گزارش ایرنا، هرچند ماه رمضان در جای جای استان سراسر شیعه کهگیلویه و بویراحمد همراه با صفا و مهربانی خاصی است اما حکایت مناطق عشایری این استان در رمضان کریم حال و هوای دیگری دارد.
اینجا مشغله های به مراتب بیشتر از زندگی شهری مانع همدلی و مهرورزی نمی شود.
هرچند در مناطق دوردست عشایری برای امنیت بیشتر و پیشگیری از سرقت دام ها جاده ها خاکی است و روشنایی با فانوس تامین می شود اما دلها به هم نزدیک تر است.
در مناطق عشایری کهگیلویه و بویراحمد خبری از سفره های رنگین و غذاهای فست فودی نیست.
اینجا نان گرم محلی تولید زنان هنرمند ایل، دوغ و پونه در کنار غذاهای سنتی چون آبگوشت، آش ماست،دمپخت گوشتی و کله پاجه تولیدی اهالی، غذای مردم است.
رمضان در مناطق عشایری کهگیلویه و بویراحمد از لحظه بیدار شدن برای سحری تا مناجات شبانه سنتی بودن و اصالت دیرینه خود را حفظ کرده است.
اینجا هرشب یکی از اهالی فانوس به دست برای بیدار کردن مردم ایل اقدام می کند.
زیباترین جلوه های رمضان شب هنگام در محافل معنوی تلاوت قرآن و قرائت ادعیه متجلی می شود.
دورهمی هایی از جنس نور خدا که زن و مرد و پیر و جوان را در کنار یکدیگر جمع می کند.
یکی از اهالی عشایر کهگیلویه و بویراحمد که روزانه 12 ساعت برای چرای دام پیاده روی می کند می گوید: برای مردم مناطق عشایری روزه گرفتن در شرایط سخت شیرینی خاصی دارد.
اسفندیار کریمی توضیح می دهد: بهترین خاطرات زندگی ام در ماه رمضان ثبت شده است.
او معتقد است: در ماه رمضان مردم صبورتر، مهربان تر و ساده تر از دیگر ایام سال هستند.
ماه پیکر محمدی یکی از بانوان عشایر می گوید: پخت نان، دوشیدن شیر، درست کردن دوغ و کره، پخت غذا،نظافت سیاه چادر و رسیدگی به بچه ها از جمله فعالیت های روزانه زنان مناطق عشایری است.
او بر این باور است که افزایش تعامل و همدلی مهمترین کارکرد اجتماعی رمضان است که آن را تجربه کرده است.
او ادامه داد:نزدیکی های غروب که می شود بانوی ایل پس از گستردن سفره افطاری در کنار سیاه چادر، بقیه غذا را در ظرف می ریزد و در سینی می گذارد و برای همسایگان می برد که این سنت کاسه بهره نام دارد.
او معتقد است که انفاق به همنوعان باعث برکت در زندگی می شود.
54 درصد گوشت قرمز، 37 درصد شیر و سالانه 10 هزار مترمربع صنایع دستی کهگیلویه و بویراحمد توسط عشایر تولید می‌شود.
هشت ایل بومی و سه ایل غیربومی با 13 زیست‌بوم در کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد.
12 درصد از جمعیت استان 720 هزار نفری کهگیلویه و بویراحمد با بیش از 11 هزار خانوار عشایر هستند.
گسترده شدن سفره های غذاهای نذری، توزیع مواد غذایی بین نیازمندان،برپایی آیین های معنوی ادعیه و تلاوت آیات روح بخش قرآن مجید از مهمترین آداب و رسوم رمضان در استان کهگیلویه وبویراحمداست.
مردم این خطه در نیمه دوم شعبان با غبارروبی مساجد و حسینیه ها، نظافت خانه های خود، توزیع خیرات برای درگذشتگان و آشتی دادن افرادی که با هم کدورت دارند به استقبال ماه مبارک رمضان می روند.
8143/6110
انتهای پیام اینجا مشغله های به مراتب بیشتر از زندگی شهری مانع همدلی و مهرورزی نمی شود.
هرچند در مناطق دوردست عشایری برای امنیت بیشتر و پیشگیری از سرقت دام ها جاده ها خاکی است و روشنایی با فانوس تامین می شود اما دلها به هم نزدیک تر است.
در مناطق عشایری کهگیلویه و بویراحمد خبری از سفره های رنگین و غذاهای فست فودی نیست.
اینجا نان گرم محلی تولید زنان هنرمند ایل، دوغ و پونه در کنار غذاهای سنتی چون آبگوشت، آش ماست،دمپخت گوشتی و کله پاجه تولیدی اهالی، غذای مردم است.
رمضان در مناطق عشایری کهگیلویه و بویراحمد از لحظه بیدار شدن برای سحری تا مناجات شبانه سنتی بودن و اصالت دیرینه خود را حفظ کرده است.
اینجا هرشب یکی از اهالی فانوس به دست برای بیدار کردن مردم ایل اقدام می کند.
زیباترین جلوه های رمضان شب هنگام در محافل معنوی تلاوت قرآن و قرائت ادعیه متجلی می شود.
دورهمی هایی از جنس نور خدا که زن و مرد و پیر و جوان را در کنار یکدیگر جمع می کند.
یکی از اهالی عشایر کهگیلویه و بویراحمد که روزانه 12 ساعت برای چرای دام پیاده روی می کند می گوید: برای مردم مناطق عشایری روزه گرفتن در شرایط سخت شیرینی خاصی دارد.
اسفندیار کریمی توضیح می دهد: بهترین خاطرات زندگی ام در ماه رمضان ثبت شده است.
او معتقد است: در ماه رمضان مردم صبورتر، مهربان تر و ساده تر از دیگر ایام سال هستند.
ماه پیکر محمدی یکی از بانوان عشایر می گوید: پخت نان، دوشیدن شیر، درست کردن دوغ و کره، پخت غذا،نظافت سیاه چادر و رسیدگی به بچه ها از جمله فعالیت های روزانه زنان مناطق عشایری است.
او بر این باور است که افزایش تعامل و همدلی مهمترین کارکرد اجتماعی رمضان است که آن را تجربه کرده است.
او ادامه داد:نزدیکی های غروب که می شود بانوی ایل پس از گستردن سفره افطاری در کنار سیاه چادر، بقیه غذا را در ظرف می ریزد و در سینی می گذارد و برای همسایگان می برد که این سنت کاسه بهره نام دارد.
او معتقد است که انفاق به همنوعان باعث برکت در زندگی می شود.
54 درصد گوشت قرمز، 37 درصد شیر و سالانه 10 هزار مترمربع صنایع دستی کهگیلویه و بویراحمد توسط عشایر تولید می‌شود.
هشت ایل بومی و سه ایل غیربومی با 13 زیست‌بوم در کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد.
12 درصد از جمعیت استان 720 هزار نفری کهگیلویه و بویراحمد با بیش از 11 هزار خانوار عشایر هستند.
گسترده شدن سفره های غذاهای نذری، توزیع مواد غذایی بین نیازمندان،برپایی آیین های معنوی ادعیه و تلاوت آیات روح بخش قرآن مجید از مهمترین آداب و رسوم رمضان در استان کهگیلویه وبویراحمداست.
مردم این خطه در نیمه دوم شعبان با غبارروبی مساجد و حسینیه ها، نظافت خانه های خود، توزیع خیرات برای درگذشتگان و آشتی دادن افرادی که با هم کدورت دارند به استقبال ماه مبارک رمضان می روند.
8143/6110
کپی شد
