سوت پایان کشاورزی در جنوب استان کرمان همواره از گذشته تا کنون همچون کابوسی وحشتناک، خواب را از چشمان خسته کشاورزان این دیار گرفته و انگار دست و پا زدن های بیشتر این مردمان زحمتکش بر سرِ افزایش قیمت محصول، شرایط را سخت تر کرده به گونه ای که بیشتر کشاورزان به این نتیجه رسیده اند که اگر محصول خود را در مزرعه رها کنند، کمتر ضرر خواهند کرد.
این وضعیت، اصحاب رسانه جنوب کرمان را بر آن داشت با تولید گزارش های خبری و تحلیلی مختلف، زوایای آشکار و پنهان این اتفاقات را مورد بررسی قرار داده و صدای کشاورزان هفت شهرستان جنوبی استان کرمان را نیز به گوش مسئولان پایتخت نشین برسانند که خوب هم رساندند، اما به راستی مگر در این وانفسا، برای فروش تولیدات روی دست مانده کشاورزان چه کاری از مسئولان بر می آید! به جز اینکه با خرید شبه حمایتی و قیمت پایین محصولات، بر خون دل خوردن های کشاورزان و خانواده های آنها مرهمی موقت باشند...؟
پس با محصولات دیگری که یکی پس از دیگری نوبت برداشتشان می رسد چه کنیم!
با واسطه ها و دلال های دست به نقد چه کنیم!
با بذر فروش و سم فروشِ بازار چه کنیم!
با کارگران مزارع و سفره خالیشان چه کنیم!
و ده ها چه کنیمِ دیگر که باید برای برطرف کردن اساسی آنها آستین های غیرت را بالا زده و با روحیه ایثار و از خودگذشتگی، موجبات شکوفایی اقتصادی جنوب کرمان را فراهم و در نخستین حرکت، پایانه صادراتی جنوب را به عنوان زیرساخت اصلی صادرات، راه اندازی کنیم، پایانه ای که با حمایت دولت تدبیر و امید، عملیات احداث آن 70 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
اما امروز بحث صادرات تولیدات کشاورزی جنوب به یک جریان همه گیر تبدیل شده و ورود ائمه جمعه به این جریان، خبر از آینده ای روشن برای کشاورزان جنوبی می دهد، اما تا کنون بررسی نکرده ایم که ببینیم واقعا سرمنشاء مشکلات مربوط به فروش محصولات کشاورزی این دیار از کجا آغاز شده است تا برای رفع همیشگی آنها تدبیری کنیم...
بیاییم مشخص کنیم که از این به بعد، مسئول اول و آخر صادرات محصولات کشاورزی این خطه چه شخص یا نهادی است تا در مواقع کم کاری، از آنها توضیح بخواهیم نه اینکه هر کس، خود را متولی صادرات بداند و بخواهد با نظرات غیر کارشناسی خود، کشاورزی منطقه را به بی راهه برده و زندگی هزاران نفر را بر باد دهد...
رفتار اینگونه از افراد، همواره قابل تامل بوده است چرا که بعد از اینکه با اشتباهات خود، کار را خراب و تولیدکننده ها را متحمل ضرر کردند، در لباس مدعی ظاهر شده و خود نیز همراه با زیان دیده ها، به دنبال مقصر می گردد و در آخر، دوباره نقطه سر خط...
با وضعیت اقتصاد امروز دنیا، باید به این نتیجه رسیده باشیم که اگر برای خریداران خارجیِ محصولات ما مشخص باشد که در جنوب کرمان، کدام نهاد، تیم و یا گروه متولی صادرات محصولات جالیزی می باشد، بدون معطلی و با اطمینان بیشتری اقدام به خرید می کنند.
مسلما با چنین ساز و کاری، حتی کشاورزانی که مقدار کمی هم تولید دارند می توانند تولیدات خود را با یک قیمت شیرین، روانه بازارهای جهانی کنند.
آری کشاورزان جنوب کرمان فقط در صورت انسجام است که می توانند از شرِ قیمت های غیر منصفانه امروز، نجات پیدا کنند و تجربه هم نشان داده که سیستم بورس، بهترین روش برای فروش است چرا که اگر غیر از این بود، بورس کالا راه اندازی نمی شد و ما مردم جنوب کرمان نیز می توانیم سیستمی شبیه به بورس را برای فروش تولیداتمان راه اندازی کنیم و اگر بتوانیم این کار را درست انجام دهیم، نه تنها اینکه، کشاورزی دیارمان را از خطر نابودی نجات داده ایم بلکه دیگر هیچ جوانِ بیکاری هم در منطقه نخواهیم داشت، مشروط بر آنکه سایر مولفه های کشاورزی همچون الگوی کشت را هم رعایت کرده باشیم...
پس می طلبد هرچه زودتر، عملیات اجرایی پایانه صادراتی را به اتمام برسانیم تا اتاق بازرگانی و دیگران بتوانند برنامه های خود را عملیاتی کنند.
البته بنا به گفته مسئولان دفتر اتاق بازرگانی جنوب کرمان، این مجموعه در حال رایزنی های لازم برای حل مشکلات مربوط به فروش و صادرات محصولات منطقه است که ما هم امیدواریم در آینده ای نزدیک، نتایج این رایزنی ها بتواند کام مردم جنوب کرمان را شیرین کند.
به امید روزی که هیچ محصول کشاورزی به واسطه نبود مشتری، روی زمین نماند...
رئیس ایرنا در جیرفت
7429/ 5054
این وضعیت، اصحاب رسانه جنوب کرمان را بر آن داشت با تولید گزارش های خبری و تحلیلی مختلف، زوایای آشکار و پنهان این اتفاقات را مورد بررسی قرار داده و صدای کشاورزان هفت شهرستان جنوبی استان کرمان را نیز به گوش مسئولان پایتخت نشین برسانند که خوب هم رساندند، اما به راستی مگر در این وانفسا، برای فروش تولیدات روی دست مانده کشاورزان چه کاری از مسئولان بر می آید! به جز اینکه با خرید شبه حمایتی و قیمت پایین محصولات، بر خون دل خوردن های کشاورزان و خانواده های آنها مرهمی موقت باشند...؟
پس با محصولات دیگری که یکی پس از دیگری نوبت برداشتشان می رسد چه کنیم!
با واسطه ها و دلال های دست به نقد چه کنیم!
با بذر فروش و سم فروشِ بازار چه کنیم!
با کارگران مزارع و سفره خالیشان چه کنیم!
و ده ها چه کنیمِ دیگر که باید برای برطرف کردن اساسی آنها آستین های غیرت را بالا زده و با روحیه ایثار و از خودگذشتگی، موجبات شکوفایی اقتصادی جنوب کرمان را فراهم و در نخستین حرکت، پایانه صادراتی جنوب را به عنوان زیرساخت اصلی صادرات، راه اندازی کنیم، پایانه ای که با حمایت دولت تدبیر و امید، عملیات احداث آن 70 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
اما امروز بحث صادرات تولیدات کشاورزی جنوب به یک جریان همه گیر تبدیل شده و ورود ائمه جمعه به این جریان، خبر از آینده ای روشن برای کشاورزان جنوبی می دهد، اما تا کنون بررسی نکرده ایم که ببینیم واقعا سرمنشاء مشکلات مربوط به فروش محصولات کشاورزی این دیار از کجا آغاز شده است تا برای رفع همیشگی آنها تدبیری کنیم...
بیاییم مشخص کنیم که از این به بعد، مسئول اول و آخر صادرات محصولات کشاورزی این خطه چه شخص یا نهادی است تا در مواقع کم کاری، از آنها توضیح بخواهیم نه اینکه هر کس، خود را متولی صادرات بداند و بخواهد با نظرات غیر کارشناسی خود، کشاورزی منطقه را به بی راهه برده و زندگی هزاران نفر را بر باد دهد...
رفتار اینگونه از افراد، همواره قابل تامل بوده است چرا که بعد از اینکه با اشتباهات خود، کار را خراب و تولیدکننده ها را متحمل ضرر کردند، در لباس مدعی ظاهر شده و خود نیز همراه با زیان دیده ها، به دنبال مقصر می گردد و در آخر، دوباره نقطه سر خط...
با وضعیت اقتصاد امروز دنیا، باید به این نتیجه رسیده باشیم که اگر برای خریداران خارجیِ محصولات ما مشخص باشد که در جنوب کرمان، کدام نهاد، تیم و یا گروه متولی صادرات محصولات جالیزی می باشد، بدون معطلی و با اطمینان بیشتری اقدام به خرید می کنند.
مسلما با چنین ساز و کاری، حتی کشاورزانی که مقدار کمی هم تولید دارند می توانند تولیدات خود را با یک قیمت شیرین، روانه بازارهای جهانی کنند.
آری کشاورزان جنوب کرمان فقط در صورت انسجام است که می توانند از شرِ قیمت های غیر منصفانه امروز، نجات پیدا کنند و تجربه هم نشان داده که سیستم بورس، بهترین روش برای فروش است چرا که اگر غیر از این بود، بورس کالا راه اندازی نمی شد و ما مردم جنوب کرمان نیز می توانیم سیستمی شبیه به بورس را برای فروش تولیداتمان راه اندازی کنیم و اگر بتوانیم این کار را درست انجام دهیم، نه تنها اینکه، کشاورزی دیارمان را از خطر نابودی نجات داده ایم بلکه دیگر هیچ جوانِ بیکاری هم در منطقه نخواهیم داشت، مشروط بر آنکه سایر مولفه های کشاورزی همچون الگوی کشت را هم رعایت کرده باشیم...
پس می طلبد هرچه زودتر، عملیات اجرایی پایانه صادراتی را به اتمام برسانیم تا اتاق بازرگانی و دیگران بتوانند برنامه های خود را عملیاتی کنند.
البته بنا به گفته مسئولان دفتر اتاق بازرگانی جنوب کرمان، این مجموعه در حال رایزنی های لازم برای حل مشکلات مربوط به فروش و صادرات محصولات منطقه است که ما هم امیدواریم در آینده ای نزدیک، نتایج این رایزنی ها بتواند کام مردم جنوب کرمان را شیرین کند.
به امید روزی که هیچ محصول کشاورزی به واسطه نبود مشتری، روی زمین نماند...
رئیس ایرنا در جیرفت
7429/ 5054
کپی شد