به گزارش ایرنا، 'یداله علوی راد' در ادامه خاطرات خود می افزود: این رخداد تاثیر مستقیم و بارزی بر جریان مبارزات مردم کرمان و حتی استان های دیگر کشور داشت.
وی خاطرنشان کرد: حدود ساعت 10 صبح جمعیت بسیار زیادی داخل مسجد برای انجام برنامه و سخنرانی به شبستان بزرگ که ستون های قطور قدیمی دارد، هدایت شدند، در این زمان جسته گریخته افرادی اطلاع می دادند که گروهی به نام کولی ها در حمایت ماموران رژیم پهلوی، آماده حمله به مسجد می شوند، اما چون تصور این که حمله به مردم در مسجد، مقدس ترین محل، آن هم به مردمی که برای مراسم چهلم انسان های وارسته گرد هم جمع شده اند، دور از انسانیت است، باورش سخت بود.
علوی راد اظهار کرد: سخنرانان آن روز حجت الاسلام صمدانی، حسین جلال کمالی یکی از فرهنگیان و در نهایت حجت الاسلام نیشابوری بود.
به گفته وی، در این موقع سیستم برق و صوت قطع و تاریکی شبستان خبر از واقعه ای ناگوار می دهد.
وی افزود: درهای مسجد قبلا باز و ورود افراد آزاد بود، اما در ورودی از سمت قدمگاه، ماموران مستقر و از ورود افراد جلوگیری می کردند.
وی ادامه داد: درهای سمت شرق و شمال باز بود اما از ورود افراد جدید به مسجد خبری نبود، مسلم شد که محاصره ماموران موجب رعب و وحشت و مانع از حضور مردم در مسجد است.
علوی راد گفت: برای کنترل اوضاع به طرف در شرقی مسجد رفتم ، دیدم که در بالای پله های ورودی عده ای در حالی که چوب های بلند و عکس شاه را در دست داشتند، شعار می دادند و خیال آمدن به طرف در ورودی را داشتند که به اطلاع دوستان رساندم و موافقت شد که در شرقی برای جلوگیری از ورود مهاجمان بسته شود و این کار انجام شد.
وی بیان کرد: کولی ها در یکی از مساجد کرمان (مسجد صفا) توسط یکی از افسران شهربانی آموزش دیده بوده و به آنها اطمینان داده شده بود که در میان شما افراد نظامی مسلحی هستند که در صورت ضرورت از شما حمایت و حتی به طرف مردم تیراندازی می کنند.
علوی راد گفت: از سوی دیگر این افراد از راه های مختلف ترغیب، تشویق و تطمیع شده بودند که به مسجد حمله کنند.
وی ادامه داد: زمانی که در مسجد بسته شد، آنها با راهنمایی های ماموران از ساختمانی که در حاشیه میدان مشتاقیه بود خود را به پشت بام های مسجد رسانده و سنگ و آجرهایی که گویا از روز قبل تدارک دیده بودند به طرف مردمی که در صحن مسجد برای مشورت با یکدیگر در خصوص واقعه 17 شهریور و قطع برق و غیره تجمع کرده بودند، پرتاب می کردند.
وی یادآور شد: حضور آنها در پشت بام ها ما را متعجب کرد و آنها بدون ملاحظه، به زن و مرد، کودک و پیر و جوان، سنگ و آجر پرت می کردند و حتی ماموران در میان آنها با لباس و کلاه شخصی حضور داشتند.
این شاهد عینی ماجرای 24 مهر مسجد جامع کرمان گفت: در نتیجه این حملات مردم به شبستان پناه بردند، زمانی که صحن مسجد از حضور مردم خلوت شد، آنها از طریق در راه پله داخل مسجد شدند.
وی گفت: البته آنها قبل از ورود به مسجد تعدادی از وسایل نقلیه از جمله موتورسیکلت و دوچرخه های مردم را به آتش کشیده و دود و با صدای انفجار مردم را وحشت زده کرده بودند، در بدو ورود به مسجد نیز ابتدا موتور سیکلت و دوچرخه های مردم را که داخل مسجد بود، به آتش کشید و فضای مسجد پر از دود کرد، به طوری که زبانه های آتش به ستون های بالا و حتی عکس امام خمینی (ره) و صفحه ساعت بالای سر در آسیب رسانده بود.
این شاهد واقعه 24 مهر مسجد جامع کرمان یادآور شد: در این هنگام داخل شبستان تعدادی از جوانان با چوب هایی که برای حمل شعارها استفاده می شد آماده دفاع از خواهران شدند و گروهی دیگر فرش ها و زیلوها را برای مصون بودن از آتش جمع و پشت ستون های قطور شبستان روی هم انباشته کردند.
وی ادامه داد: در این هنگام ستونی از ماموران جلوی ورودی شبستان مستقر و آماده حمله بـه مردم بی دفاع شدند، البته قبل از آن با پرتاب سنگ و آجر شیشه های رواق های ورودی شبستان را شکسته بودند.
علوی راد گفت: وجود پاره سنگ و آجر و خرده شیشه ها خود گواه بر نوع حمله غیر انسانی به مردم بود، یکی از افسران، چند گاز اشک آور به داخل شبستان پرت کرد که باعث وحشت و ناراحتی مردم شد و متعاقب آن کولی ها وارد شبستان شده و به زدن مردم و فحاشی و آتش زدن قرآن ها پرداختند و با چوب هایی که در نوک آنها قلابی آهنین بود به زخمی کردن مردم و پاره نمودن حجاب زنان اقدام کردند.
وی بیان کرد: صدای فریاد و ضجه زنان و کودکان و حالت خفگی و رعب و وحشت مردم قیامتی بر پا کرده بود و مردم به طرق مختلف از مهلکه فرار می کردند.
وی گفت: کمتر فردی بود که بدون خوردن ضربه و یا مشت و لگد از صحنه خارج شود.
وی افزود: این حمله تا ساعت سه بعد از ظهر ادامه داشت، در شبستانی که ما و زخمی ها بودیم به نظر می رسید سکوت بر مسجد حاکم شده و ما به تصور این که مهاجمان رفته اند به زخمی ها گفتیم که آماده بیرون رفتن از ایوان مسجد باشند، غافل از اینکه ماموران آماده هستند تا آخرین گروه مانده در مسجد را کتک بزنند.
وی عنوان کرد: در هر حال در زیر باران باتوم و لگد و ناسزا پس از عبور از میان گارد مخصوص نیروهای نظامی شاهنشاهی نوبت به کولی هایی رسید که با چوب و میله های به جا مانده از دوچرخه های مردم شروع به زدن کردند.
وی گفت: مهاجمان بعد از متواری کردن مردم در مسجد به خیابان ها ریخته و با حمایت پلیس چندین مغازه را که تصور می رفت مذهبی و به اصطلاح دست اندرکار همکاری با مردم انقلابی هستند پس از غارت، به آتش کشیدند.
وی عنوان کرد: عصر آن روز در تاریکی شب در حالی که هیچ کس جرات عبور از خیابان های مسجد را نداشت؛ مقابل مسجد رسیدم آن چنان وحشت، سکوت، ظلمت و تاریکی مسجد را در خود فرو برده بود که قابل تصور نبود.
علوی راد گفت: در اثر این واقعه ، قسمتی از وسایل و ساختمان مسجد آتش گرفت و تعدادی از قرآن های داخل مسجد هم سوختند.
وی افزود: پس از آن مهاجمان در میدان فابریک اجتماع کردند و در عین حال که شعارهایی به نفع رژیم پهلوی می دادند پس از گذر از چند خیابان، در جلوی مسجد صفا پس از تظاهرات کوتاهی، مجددا به طرف میدان مشتاقیه آمده و از دو جانب به مسجد جامع هجوم بردند.
این شاهد ماجرای 24 مهر مسجد جامع کرمان خاطرنشان کرد: آنگاه به طرف میدان ارگ حرکت کردند و سه فروشگاه بزرگ اتومبیل و دوچرخه و موتورسیکلت که شامل میلیون ها تومان جنس و متعلق به معتمدین بازار بود را به آتش کشیدند.
خبرنگار: نجمه حسنی ** انتشار دهنده: بهنام احمدی *
3029/ 5054
انتهای پیام وی خاطرنشان کرد: حدود ساعت 10 صبح جمعیت بسیار زیادی داخل مسجد برای انجام برنامه و سخنرانی به شبستان بزرگ که ستون های قطور قدیمی دارد، هدایت شدند، در این زمان جسته گریخته افرادی اطلاع می دادند که گروهی به نام کولی ها در حمایت ماموران رژیم پهلوی، آماده حمله به مسجد می شوند، اما چون تصور این که حمله به مردم در مسجد، مقدس ترین محل، آن هم به مردمی که برای مراسم چهلم انسان های وارسته گرد هم جمع شده اند، دور از انسانیت است، باورش سخت بود.
علوی راد اظهار کرد: سخنرانان آن روز حجت الاسلام صمدانی، حسین جلال کمالی یکی از فرهنگیان و در نهایت حجت الاسلام نیشابوری بود.
به گفته وی، در این موقع سیستم برق و صوت قطع و تاریکی شبستان خبر از واقعه ای ناگوار می دهد.
وی افزود: درهای مسجد قبلا باز و ورود افراد آزاد بود، اما در ورودی از سمت قدمگاه، ماموران مستقر و از ورود افراد جلوگیری می کردند.
وی ادامه داد: درهای سمت شرق و شمال باز بود اما از ورود افراد جدید به مسجد خبری نبود، مسلم شد که محاصره ماموران موجب رعب و وحشت و مانع از حضور مردم در مسجد است.
علوی راد گفت: برای کنترل اوضاع به طرف در شرقی مسجد رفتم ، دیدم که در بالای پله های ورودی عده ای در حالی که چوب های بلند و عکس شاه را در دست داشتند، شعار می دادند و خیال آمدن به طرف در ورودی را داشتند که به اطلاع دوستان رساندم و موافقت شد که در شرقی برای جلوگیری از ورود مهاجمان بسته شود و این کار انجام شد.
وی بیان کرد: کولی ها در یکی از مساجد کرمان (مسجد صفا) توسط یکی از افسران شهربانی آموزش دیده بوده و به آنها اطمینان داده شده بود که در میان شما افراد نظامی مسلحی هستند که در صورت ضرورت از شما حمایت و حتی به طرف مردم تیراندازی می کنند.
علوی راد گفت: از سوی دیگر این افراد از راه های مختلف ترغیب، تشویق و تطمیع شده بودند که به مسجد حمله کنند.
وی ادامه داد: زمانی که در مسجد بسته شد، آنها با راهنمایی های ماموران از ساختمانی که در حاشیه میدان مشتاقیه بود خود را به پشت بام های مسجد رسانده و سنگ و آجرهایی که گویا از روز قبل تدارک دیده بودند به طرف مردمی که در صحن مسجد برای مشورت با یکدیگر در خصوص واقعه 17 شهریور و قطع برق و غیره تجمع کرده بودند، پرتاب می کردند.
وی یادآور شد: حضور آنها در پشت بام ها ما را متعجب کرد و آنها بدون ملاحظه، به زن و مرد، کودک و پیر و جوان، سنگ و آجر پرت می کردند و حتی ماموران در میان آنها با لباس و کلاه شخصی حضور داشتند.
این شاهد عینی ماجرای 24 مهر مسجد جامع کرمان گفت: در نتیجه این حملات مردم به شبستان پناه بردند، زمانی که صحن مسجد از حضور مردم خلوت شد، آنها از طریق در راه پله داخل مسجد شدند.
وی گفت: البته آنها قبل از ورود به مسجد تعدادی از وسایل نقلیه از جمله موتورسیکلت و دوچرخه های مردم را به آتش کشیده و دود و با صدای انفجار مردم را وحشت زده کرده بودند، در بدو ورود به مسجد نیز ابتدا موتور سیکلت و دوچرخه های مردم را که داخل مسجد بود، به آتش کشید و فضای مسجد پر از دود کرد، به طوری که زبانه های آتش به ستون های بالا و حتی عکس امام خمینی (ره) و صفحه ساعت بالای سر در آسیب رسانده بود.
این شاهد واقعه 24 مهر مسجد جامع کرمان یادآور شد: در این هنگام داخل شبستان تعدادی از جوانان با چوب هایی که برای حمل شعارها استفاده می شد آماده دفاع از خواهران شدند و گروهی دیگر فرش ها و زیلوها را برای مصون بودن از آتش جمع و پشت ستون های قطور شبستان روی هم انباشته کردند.
وی ادامه داد: در این هنگام ستونی از ماموران جلوی ورودی شبستان مستقر و آماده حمله بـه مردم بی دفاع شدند، البته قبل از آن با پرتاب سنگ و آجر شیشه های رواق های ورودی شبستان را شکسته بودند.
علوی راد گفت: وجود پاره سنگ و آجر و خرده شیشه ها خود گواه بر نوع حمله غیر انسانی به مردم بود، یکی از افسران، چند گاز اشک آور به داخل شبستان پرت کرد که باعث وحشت و ناراحتی مردم شد و متعاقب آن کولی ها وارد شبستان شده و به زدن مردم و فحاشی و آتش زدن قرآن ها پرداختند و با چوب هایی که در نوک آنها قلابی آهنین بود به زخمی کردن مردم و پاره نمودن حجاب زنان اقدام کردند.
وی بیان کرد: صدای فریاد و ضجه زنان و کودکان و حالت خفگی و رعب و وحشت مردم قیامتی بر پا کرده بود و مردم به طرق مختلف از مهلکه فرار می کردند.
وی گفت: کمتر فردی بود که بدون خوردن ضربه و یا مشت و لگد از صحنه خارج شود.
وی افزود: این حمله تا ساعت سه بعد از ظهر ادامه داشت، در شبستانی که ما و زخمی ها بودیم به نظر می رسید سکوت بر مسجد حاکم شده و ما به تصور این که مهاجمان رفته اند به زخمی ها گفتیم که آماده بیرون رفتن از ایوان مسجد باشند، غافل از اینکه ماموران آماده هستند تا آخرین گروه مانده در مسجد را کتک بزنند.
وی عنوان کرد: در هر حال در زیر باران باتوم و لگد و ناسزا پس از عبور از میان گارد مخصوص نیروهای نظامی شاهنشاهی نوبت به کولی هایی رسید که با چوب و میله های به جا مانده از دوچرخه های مردم شروع به زدن کردند.
وی گفت: مهاجمان بعد از متواری کردن مردم در مسجد به خیابان ها ریخته و با حمایت پلیس چندین مغازه را که تصور می رفت مذهبی و به اصطلاح دست اندرکار همکاری با مردم انقلابی هستند پس از غارت، به آتش کشیدند.
وی عنوان کرد: عصر آن روز در تاریکی شب در حالی که هیچ کس جرات عبور از خیابان های مسجد را نداشت؛ مقابل مسجد رسیدم آن چنان وحشت، سکوت، ظلمت و تاریکی مسجد را در خود فرو برده بود که قابل تصور نبود.
علوی راد گفت: در اثر این واقعه ، قسمتی از وسایل و ساختمان مسجد آتش گرفت و تعدادی از قرآن های داخل مسجد هم سوختند.
وی افزود: پس از آن مهاجمان در میدان فابریک اجتماع کردند و در عین حال که شعارهایی به نفع رژیم پهلوی می دادند پس از گذر از چند خیابان، در جلوی مسجد صفا پس از تظاهرات کوتاهی، مجددا به طرف میدان مشتاقیه آمده و از دو جانب به مسجد جامع هجوم بردند.
این شاهد ماجرای 24 مهر مسجد جامع کرمان خاطرنشان کرد: آنگاه به طرف میدان ارگ حرکت کردند و سه فروشگاه بزرگ اتومبیل و دوچرخه و موتورسیکلت که شامل میلیون ها تومان جنس و متعلق به معتمدین بازار بود را به آتش کشیدند.
خبرنگار: نجمه حسنی ** انتشار دهنده: بهنام احمدی *
3029/ 5054
کپی شد
