در این یادداشت آمده است: یکی از مشکلات و موانع پیشرفت در توسعه نظام مطالبه گری دامپزشکی وجود آمیختگی غیر حرفه ای در سه حوزه متفاوت فعالیت دامپزشکی، یعنی بخش خصوصی، بخش دولتی و بخش دانشگاهی (آموزش و پژوهش) می باشد، این درهم تنیدگی نه تنها فایده‌ای در بر نخواهد داشت بلکه در عمل مشکلات و انحرافات بی شماری را تولید می کند.
بخش خصوصی برای رسیدن به جایگاه اصلی برنامه ریزی مطابق با دیدگاهها و شرایط واقعی و حقیقی خودش داشته باشد و سایر بخش ها هم به همین ترتیب و بصورت مجزا فعالیت کنند.
در مناسبت های گوناگون،مشاهده می شود گاهی بخشی بر بخش دیگر انواع فشارها را وارد کرده تا بنوعی کمبود خودش را پوشش دهد.
در این آمیختگی غیر عادلانه ،چه بسا حقوق هر بخشی هم ضایع می شود و با پیشرفت و بزرگ شدن مشکلات حوزه دامپزشکی، قصور و تقصیرها پنهان شده و تجاوز به حقوق هر بخشی توسط بخش دیگر شدت می یابد.
پاسخگویی به افکار عمومی و تبین فلسفه وجودی هر بخش از دامپزشکی، باید در محدوده وظایف و رسالتش مورد توجه واقع شود که نتیجه آن در تجزیه و تحلیل عملکرد و جایگاه آن بخش در جامعه وضوح دید مشاهده می شود.
اینکه فقط دک و پوز واهی را ببینیم مشکلات حل نخواهد شد و تنها فرار از مسئولیت افزایش می یابد.
سه بخش دامپزشکی (خصوصی،دولتی،آموزش و پژوهش)رسالت و ماموریت و وظایف مجزایی دارند و به تبع آن نظام های هدایت گر با سیستم های مختلفی نیاز دارند تا در فرآیند رشد و توسعه خودشان موفق تر عمل کنند.
این آمیختگی غیر اصولی، تنها فرصت سوزی را به ارمغان می آورد لذا جامعه دامپزشکی باید هر چه سریعتر نسبت به تفکیک این بخش ها اقدام کند.
البته این به معنای عدم همکاری مشترک نیست بلکه این همکاری باید در غالب پروتکل های تعریف شده انجام گیرد.
واضح است،افرادی در این صنف هستند که تحمیل منافع خودشان را در این آمیختگی می بینند و هر سه بخش دامپزشکی، اگر به صورت مجزا توان و ظرفیت خوش ان را نشان بدهند، به طور جدی خیلی از مشکلات مرتفع می شود.
تصویری که در عمل مشاهده می شود، فرار از مسئولیت و اعمال دستوری از بالا به پایین است.
بخش دانشگاه و دولتی چقدر در حل مشکلات بخش خصوصی ورود کردند؟ بخش خصوصی چقدر خودش را پیدا کرده است؟
می توان گفت تمامی مراحل بخش خصوصی توسط فعالان این بخش باید مدیریت و هدایت شود و بخش های دیگر هم باید بر ارتقای فعالیت های خودشان تمرکز کنند.
7420/ 5054
انتهای پیام بخش خصوصی برای رسیدن به جایگاه اصلی برنامه ریزی مطابق با دیدگاهها و شرایط واقعی و حقیقی خودش داشته باشد و سایر بخش ها هم به همین ترتیب و بصورت مجزا فعالیت کنند.
در مناسبت های گوناگون،مشاهده می شود گاهی بخشی بر بخش دیگر انواع فشارها را وارد کرده تا بنوعی کمبود خودش را پوشش دهد.
در این آمیختگی غیر عادلانه ،چه بسا حقوق هر بخشی هم ضایع می شود و با پیشرفت و بزرگ شدن مشکلات حوزه دامپزشکی، قصور و تقصیرها پنهان شده و تجاوز به حقوق هر بخشی توسط بخش دیگر شدت می یابد.
پاسخگویی به افکار عمومی و تبین فلسفه وجودی هر بخش از دامپزشکی، باید در محدوده وظایف و رسالتش مورد توجه واقع شود که نتیجه آن در تجزیه و تحلیل عملکرد و جایگاه آن بخش در جامعه وضوح دید مشاهده می شود.
اینکه فقط دک و پوز واهی را ببینیم مشکلات حل نخواهد شد و تنها فرار از مسئولیت افزایش می یابد.
سه بخش دامپزشکی (خصوصی،دولتی،آموزش و پژوهش)رسالت و ماموریت و وظایف مجزایی دارند و به تبع آن نظام های هدایت گر با سیستم های مختلفی نیاز دارند تا در فرآیند رشد و توسعه خودشان موفق تر عمل کنند.
این آمیختگی غیر اصولی، تنها فرصت سوزی را به ارمغان می آورد لذا جامعه دامپزشکی باید هر چه سریعتر نسبت به تفکیک این بخش ها اقدام کند.
البته این به معنای عدم همکاری مشترک نیست بلکه این همکاری باید در غالب پروتکل های تعریف شده انجام گیرد.
واضح است،افرادی در این صنف هستند که تحمیل منافع خودشان را در این آمیختگی می بینند و هر سه بخش دامپزشکی، اگر به صورت مجزا توان و ظرفیت خوش ان را نشان بدهند، به طور جدی خیلی از مشکلات مرتفع می شود.
تصویری که در عمل مشاهده می شود، فرار از مسئولیت و اعمال دستوری از بالا به پایین است.
بخش دانشگاه و دولتی چقدر در حل مشکلات بخش خصوصی ورود کردند؟ بخش خصوصی چقدر خودش را پیدا کرده است؟
می توان گفت تمامی مراحل بخش خصوصی توسط فعالان این بخش باید مدیریت و هدایت شود و بخش های دیگر هم باید بر ارتقای فعالیت های خودشان تمرکز کنند.
7420/ 5054
کپی شد
