هر جامعه ای برای رشد باید بتواند از ظرفیت های اجتماعی خود به خوبی استفاده کند که این امر منوط به ایجاد بسترهای لازم برای حضور و مشارکت اقشار مختلف در فعالیت های اجتماعی است.
اگرچه بنابر قانون مصوب جامع حمایت از حقوق جانبازان و معلولان، تمام دستگاه های اجرایی موظف به مناسب سازی معابر و فضاهای شهری شده اند و 16 دستگاه مختلف بر اجرای کامل این قانون دخالت دارند ولی متاسفانه به دلیل نبود هماهنگی های لازم این قانون به خوبی اجرا نمی شود.
اگر به معلول اجازه داده نشود از اماکن شهری استفاده کند، مجبور است، خانه نشین شود. وقتی فردی خانه نشین شود بسیاری از کارهایی که قبلا انجام می داده، انجام نمی دهد و بعد از مدتی به نوعی از بین می رود، حتی می توان گفت مناسب سازی به اندازه جان انسان ارزش دارد.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران می گوید؛ در دانمارک در یک مرکز، 12 سرویس بهداشتی اتومات ویژه برای 12 نوع معلولیت، وجود دارد و مسئولان مرکز معتقدند که شاید از این سرویس ها سالی یک بار استفاده شود اما می خواهیم اگر فرد دارای معلولیت به این مرکز آمد، دغدغه ای نداشته باشد.
این در حالی است که بیش از 2 هزار معلول در کنگاور حتی برای تردد در شهر با مانع های زیادی روبرو هستند و در مصوبات مکرر در فرمانداری این شهرستان دستگاه های اجرایی و بانک ها و بالاخص شهرداری موظف به همکاری در این راستا هستند.
در خیابان‌ها و کوچه پس کوچه‌های کنگاور که قدم بزنی، نوارهای موزاییکی زرد رنگی در وسط برخی از پیاده روهای این شهر دیده می شود که به ظاهر برای حرکت نابینایان است ولی وقتی مسیر را ادامه می دهید به مانع هایی برای ادامه حرکت برخورد می کنید.
اینکه گاهی این مسیرهای ویژه نابینایان به یک درخت برخورد کرده یا نابینا را به وسط خیابان هدایت می کند، نشان می دهد که از مسائل آموزشی غفلت کرده ایم و بعد از 14 سال از وضع شدن قانون جامع حقوق معلولان و آیین نامه اجرایی مرتبط، هنوز قوانین و مقررات آن انجام نمی شود. البته مسیر ویژه نابینایان خود یک مبحث علمی دارد و باید دانست چگونه آن را طراحی کرد.
اما هستند نهادهایی که به جایگاه معلولان، ارزش های فردی و کرامت انسانی شانیت می بخشند و در موضوع مناسب سازی همزمان با استانداردهای بین المللی پیش می روند. معبد آناهیتا به عنوان برند گردشگری کنگاور که سالانه میزبان هزاران گردشگر خارجی است برای ارائه خدمات جامع به گردشگران از ورودی و رمپ های مناسب، چندین چشمه سرویس بهداشتی مخصوص معلولان و سالمندان و ایجاد مسیر گردشگری مناسب همواره بر ایجاد محیطی قابل دسترس برای همگان تاکید داشته است.
خیابان های امام خمینی (ره)، شهدا، مدافعان حرم، بلوار انقلاب، معلم ، خلیج فارس، مطهری و ... از جمله خیابان هایی هستند که طرح مناسب سازی باید در آنها انجام شود.
باید این موضوع را هم فراموش نکرد که مناسب سازی فقط نیاز معلولان نیست و سالمندان، جانبازان، بانوان باردار و افرادی که دچار مصدومیت و محدودیت های موقتی هستند، به دسترسی آسان و تردد روان در فضاهای عمومی شهری نیاز دارند.
مناسب سازی داخل ساختمان ها و اماکن عمومی شامل آسانسور، بالابر، سطح شیبدار، سرویس بهداشتی، ورودی، مسیر نابینایان و خودپردازها از جمله مواردی هستند که باید برای تردد آسان معلولان و جانبازان مورد توجه قرار گیرند.
همچنین تقاطع ها، پل های ارتباطی، عوامل محدود کننده و موانع در پیاده روها از قبیل تیر چراغ برق و کنتورهای گاز باید به گونه ای طراحی شوند که تمام اقشار جامعه بتوانند در سطح معابر تردد کنند؛ برای مثال نوع کف پوش و فاصله بین آنها در معابر باید برای نابینایان مناسب سازی شود.
به هر روی، نباید عرصه را برای حضور معلولان در جامعه تنگ کنیم که در این شرایط افراد دارای معلولیت ناگزیرند وارد محیط نشوند و در خانه بمانند و افسردگی و مشکلات مختلفی گریبانگیرشان شود.
گزارش از مجید رحمتی
3033/7447
انتهای پیام اگرچه بنابر قانون مصوب جامع حمایت از حقوق جانبازان و معلولان، تمام دستگاه های اجرایی موظف به مناسب سازی معابر و فضاهای شهری شده اند و 16 دستگاه مختلف بر اجرای کامل این قانون دخالت دارند ولی متاسفانه به دلیل نبود هماهنگی های لازم این قانون به خوبی اجرا نمی شود.
اگر به معلول اجازه داده نشود از اماکن شهری استفاده کند، مجبور است، خانه نشین شود. وقتی فردی خانه نشین شود بسیاری از کارهایی که قبلا انجام می داده، انجام نمی دهد و بعد از مدتی به نوعی از بین می رود، حتی می توان گفت مناسب سازی به اندازه جان انسان ارزش دارد.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران می گوید؛ در دانمارک در یک مرکز، 12 سرویس بهداشتی اتومات ویژه برای 12 نوع معلولیت، وجود دارد و مسئولان مرکز معتقدند که شاید از این سرویس ها سالی یک بار استفاده شود اما می خواهیم اگر فرد دارای معلولیت به این مرکز آمد، دغدغه ای نداشته باشد.
این در حالی است که بیش از 2 هزار معلول در کنگاور حتی برای تردد در شهر با مانع های زیادی روبرو هستند و در مصوبات مکرر در فرمانداری این شهرستان دستگاه های اجرایی و بانک ها و بالاخص شهرداری موظف به همکاری در این راستا هستند.
در خیابان‌ها و کوچه پس کوچه‌های کنگاور که قدم بزنی، نوارهای موزاییکی زرد رنگی در وسط برخی از پیاده روهای این شهر دیده می شود که به ظاهر برای حرکت نابینایان است ولی وقتی مسیر را ادامه می دهید به مانع هایی برای ادامه حرکت برخورد می کنید.
اینکه گاهی این مسیرهای ویژه نابینایان به یک درخت برخورد کرده یا نابینا را به وسط خیابان هدایت می کند، نشان می دهد که از مسائل آموزشی غفلت کرده ایم و بعد از 14 سال از وضع شدن قانون جامع حقوق معلولان و آیین نامه اجرایی مرتبط، هنوز قوانین و مقررات آن انجام نمی شود. البته مسیر ویژه نابینایان خود یک مبحث علمی دارد و باید دانست چگونه آن را طراحی کرد.
اما هستند نهادهایی که به جایگاه معلولان، ارزش های فردی و کرامت انسانی شانیت می بخشند و در موضوع مناسب سازی همزمان با استانداردهای بین المللی پیش می روند. معبد آناهیتا به عنوان برند گردشگری کنگاور که سالانه میزبان هزاران گردشگر خارجی است برای ارائه خدمات جامع به گردشگران از ورودی و رمپ های مناسب، چندین چشمه سرویس بهداشتی مخصوص معلولان و سالمندان و ایجاد مسیر گردشگری مناسب همواره بر ایجاد محیطی قابل دسترس برای همگان تاکید داشته است.
خیابان های امام خمینی (ره)، شهدا، مدافعان حرم، بلوار انقلاب، معلم ، خلیج فارس، مطهری و ... از جمله خیابان هایی هستند که طرح مناسب سازی باید در آنها انجام شود.
باید این موضوع را هم فراموش نکرد که مناسب سازی فقط نیاز معلولان نیست و سالمندان، جانبازان، بانوان باردار و افرادی که دچار مصدومیت و محدودیت های موقتی هستند، به دسترسی آسان و تردد روان در فضاهای عمومی شهری نیاز دارند.
مناسب سازی داخل ساختمان ها و اماکن عمومی شامل آسانسور، بالابر، سطح شیبدار، سرویس بهداشتی، ورودی، مسیر نابینایان و خودپردازها از جمله مواردی هستند که باید برای تردد آسان معلولان و جانبازان مورد توجه قرار گیرند.
همچنین تقاطع ها، پل های ارتباطی، عوامل محدود کننده و موانع در پیاده روها از قبیل تیر چراغ برق و کنتورهای گاز باید به گونه ای طراحی شوند که تمام اقشار جامعه بتوانند در سطح معابر تردد کنند؛ برای مثال نوع کف پوش و فاصله بین آنها در معابر باید برای نابینایان مناسب سازی شود.
به هر روی، نباید عرصه را برای حضور معلولان در جامعه تنگ کنیم که در این شرایط افراد دارای معلولیت ناگزیرند وارد محیط نشوند و در خانه بمانند و افسردگی و مشکلات مختلفی گریبانگیرشان شود.
گزارش از مجید رحمتی
3033/7447
کپی شد
