در این یادداشت آمده است: در تعریف آکادمیک جشنواره می‌توان بیان داشت که جشنواره یا فستیوال به روز یا دوره‌ای از جشن‌ها یا آیین ها، یا یک سری از رویدادهای فرهنگی ای (مانند نمایش و بررسی فیلم‌ها) که در یک مکان خاص رخ می دهد، گفته می شود.
کردستان را در چندین سال قبل با جشنواره بین المللی تئاتر مریوان می شناختند اما در چند سال گذشته و براساس رسم ایرانی که بیشتر مدیران به ارث برده‌اند در قالب تقلید گام برمی دارند به نحوی که مسابقه جشنواره در کردستان برگذار می گردد.
به عنوان نمونه هر کسی که تاریخ خوانده باشد و با فرهنگ مناطق کُردنشین آشنا باشد بدون شک می‌داند که شهر خانقین مرکز ساز دف است اما در استان کردستان تعدادی از مدیران در بازار داغ کردنی عجیب دنبال ثبت جهانی شهر سنندج به عنوان پایتخت دف هستند و مراسماتی خاص برگزار می کنند.
در زمینه کشاورزی هم بحث جشنواره مطرح می گردد به نحوی که یکی از مدیران استان بیان داشته اند که قرار است برای پنج میوه این استان جشنواره برگزار گردد و همین مسئولان بیان می دارند که بیش از 80 درصد توت فرنگی کشور در کردستان تولید می شود اما دریغ از حضور یک سردخانه میوه‌ای، دریغ از حضور یک کارخانه تبدیلی و.... اما تا چشم کار می کند هر روز جشنواره‌ای جدید با بودجه‌های خاص از مادر متولد می شود.
مدیران جشنواره‌ای استان کردستان بجای تقلید و تکرار امور گذشته بهتر نیست که کمی مدیریت یاد بگیرند بهتر نیست بجای اشغال صندلی و اخذ حقوق آنچنانی به فکر خالی کردن صندلی ریاست باشند و به شعار شایسته سالاری اعتقاد داشته باشند؟
بدبختانه یا خوشبختانه هر اداره و نهادی در تقویم سیاسی ایران هفته و یا چند روزی را به خود اختصاص داده و سیکل برنامه‌های تکراری خاصی را طی می کنند.
مثلا اکثر اداره‌ها در برنامه هفته مخصوص خود یک روز را تحت عنوان روز خون دهی دارند و یا اینکه دیدار با چهر‌ه های تاثیر گذار در استان؛ اگر نیت خدمت رسانی به خلق خداست بهتر نیست که با مردم و پای درد دل مردم بنشینید یا اینکه به جای ارائه طرح و آمارهای نجومی به فکر بیان مشکلات باشید، این امر مثل آن می‌ماند که فلان اداره برای بالا بردن آمار عضویت در کتابخانه‌ها با نهاد کتابخانه‌ها یک توافقنامه مشترک بنویسند و فقط کارت‌های عضویتی صادر گردد و خبری از افزایش سرانه مطالعه در کردستان نباشد.
باری به هر جهت مسابقه رالی جشنواره که اکثریت مدیران راه انداخته اند مشخص نیست کی به پایان راه می رسد و برنده این مسابقه چه کسی خواهد بود. مدیران استانی کردستان چرا جشنواره اقتصادی برگزار نمی کنند و بگویند در طول نزدیک به 40 سال گذشته چند کارخانه، تولید و... در کردستان به بهره برداری رسانده‌اند؟ البته در بین این جشنواره‌ها جای خالی جشنواره بیکار‌های کردستان هم خالی است بهتر است مسئولان امر به برگزاری این جشنواره هم فکر کنند.
منبع: هفته نامه آوات
انتهای پیام کردستان را در چندین سال قبل با جشنواره بین المللی تئاتر مریوان می شناختند اما در چند سال گذشته و براساس رسم ایرانی که بیشتر مدیران به ارث برده‌اند در قالب تقلید گام برمی دارند به نحوی که مسابقه جشنواره در کردستان برگذار می گردد.
به عنوان نمونه هر کسی که تاریخ خوانده باشد و با فرهنگ مناطق کُردنشین آشنا باشد بدون شک می‌داند که شهر خانقین مرکز ساز دف است اما در استان کردستان تعدادی از مدیران در بازار داغ کردنی عجیب دنبال ثبت جهانی شهر سنندج به عنوان پایتخت دف هستند و مراسماتی خاص برگزار می کنند.
در زمینه کشاورزی هم بحث جشنواره مطرح می گردد به نحوی که یکی از مدیران استان بیان داشته اند که قرار است برای پنج میوه این استان جشنواره برگزار گردد و همین مسئولان بیان می دارند که بیش از 80 درصد توت فرنگی کشور در کردستان تولید می شود اما دریغ از حضور یک سردخانه میوه‌ای، دریغ از حضور یک کارخانه تبدیلی و.... اما تا چشم کار می کند هر روز جشنواره‌ای جدید با بودجه‌های خاص از مادر متولد می شود.
مدیران جشنواره‌ای استان کردستان بجای تقلید و تکرار امور گذشته بهتر نیست که کمی مدیریت یاد بگیرند بهتر نیست بجای اشغال صندلی و اخذ حقوق آنچنانی به فکر خالی کردن صندلی ریاست باشند و به شعار شایسته سالاری اعتقاد داشته باشند؟
بدبختانه یا خوشبختانه هر اداره و نهادی در تقویم سیاسی ایران هفته و یا چند روزی را به خود اختصاص داده و سیکل برنامه‌های تکراری خاصی را طی می کنند.
مثلا اکثر اداره‌ها در برنامه هفته مخصوص خود یک روز را تحت عنوان روز خون دهی دارند و یا اینکه دیدار با چهر‌ه های تاثیر گذار در استان؛ اگر نیت خدمت رسانی به خلق خداست بهتر نیست که با مردم و پای درد دل مردم بنشینید یا اینکه به جای ارائه طرح و آمارهای نجومی به فکر بیان مشکلات باشید، این امر مثل آن می‌ماند که فلان اداره برای بالا بردن آمار عضویت در کتابخانه‌ها با نهاد کتابخانه‌ها یک توافقنامه مشترک بنویسند و فقط کارت‌های عضویتی صادر گردد و خبری از افزایش سرانه مطالعه در کردستان نباشد.
باری به هر جهت مسابقه رالی جشنواره که اکثریت مدیران راه انداخته اند مشخص نیست کی به پایان راه می رسد و برنده این مسابقه چه کسی خواهد بود. مدیران استانی کردستان چرا جشنواره اقتصادی برگزار نمی کنند و بگویند در طول نزدیک به 40 سال گذشته چند کارخانه، تولید و... در کردستان به بهره برداری رسانده‌اند؟ البته در بین این جشنواره‌ها جای خالی جشنواره بیکار‌های کردستان هم خالی است بهتر است مسئولان امر به برگزاری این جشنواره هم فکر کنند.
منبع: هفته نامه آوات
کپی شد
