به گزارش خبرنگار ایرنا، خانه کُرد سنندج از روز شنبه میزبان 35 غرفه صنایع دستی متعلق به زنان و مردان هنرمندی از جای جای مختلف کشور است که برای نمایش و عرضه دست سازه های خود از صنایع متنوع گرد هم آمده اند.
این زنان و مردان هنرمند از قومیت های ترک، کُرد، لر، بلوچ، عشایر قشقایی و دیگر مناطق کشورمان هستند که هر کدام ذوق هنری خود را در زمینه ای بکار گرفته و به این طریق فرهنگ دیار و منطقه خود را برای شناساندن و معرفی به مردم سایر نقاط کشور، عرضه کرده اند.
سومین جشنواره فرهنگ و هنر اقوام ایرانی از شنبه دوم تیر ماه جاری در دو بخش جشنواره ای و نمایشگاهی (موسیقی اقوام و صنایع دستی) آغاز بکار کرده است.
بخش نمایشگاهی این جشنواره شامل 35 غرفه از آداب، فرهنگ، رسوم و هنر قومیت های مختلف ایران است و در خانه تاریخی کُرد بر پا شده که از نکات قابل توجه آن حضور نمایندگان صنایع دستی 6 شهر و روستای جهانی کشورمان است.
در این نمایشگاه هنرمندان شهر لالجین به عنوان شهر جهانی سفال، اصفهان شهر جهانی صنایع دستی، مشهد شهر جهانی سنگ‌های قیمتی، سیرجان شهر جهانی گلیم، تبریز شهر جهانی فرش دستباف، مریوان شهر جهانی کلاش و روستای کلپورگان سیستان و بلوچستان به عنوان روستای جهانی سفال آثار دستی و هنر خود را به معرض نمایش گذاشته اند.
برای آشنایی هر چه بیشتر مردم استان کردستان و دیگر نقاط کشور با هنر و فرهنگ هنرمندان شهرهای جهانی و صاحب دیگر غرفه های حاضر در این نمایشگاه سه روزه گفت و گویی با مسئولان غرفه ها انجام داده ایم که نظرات آنها را در خصوص نمایشگاه و اهمیت برپایی آن در پی می آید.
** لالجین شهر جهانی سفال
لالجین شهر جهانی سفال در 24 کیلومتری همدان واقع شده و به عنوان یکی از قطب‌های گردشگری این استان و مرکز سفال و سرامیک خاورمیانه شناخته شده است.
سفالگری در این شهر قدمت 700 ساله دارد و بدلیل نقش و نگارها و تنوعی که در کار سفال دارد از حدود 2 سال پیش به عنوان شهر جهانی سفال ثبت شده است.
غرفه مربوط به این شهر جهانی در نمایشگاه فرهنگ و هنر اقوام ایرانی با ظروف سفالی دارای نقش و نگارهای زیبا و قابل توجه تزئین شده که در همان نگاه اول چشم هر ببینده ای را خیره می کند.
مسئول غرفه شهر جهانی سفال روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: بیش از یک هزار کارگاه در زمینه سفال در این شهر فعالیت می کنند و تنوع جنس و مدل در کار سفالگری آن بسیار زیاد است و همین امر موجب شد به عنوان شهر جهانی سفال شناخته و معرفی شود.
مصطفی کامرانی که مدیر کارگاه تولیدی آرتاتک لالجین است و با کارهای بسیار زیبا از ظروف سفالی و لوازم تزیینی در این نمایشگاه حضور پیدا کرده است، افزود: صنعت سفالگری در این شهر سابقه حدود یک هزار ساله دارد و بر روی سفال های تولیدی بیشتر از طرح قالی و قالیچه های ایرانی بهره گرفته شده است.
وی با بیان اینکه در این زمینه مردان بیشتر کار می کنند، اظهار داشت: زنان نیز تا حدودی در این زمینه فعال هستند البته علاقمندان به این هنر در آموزشگاه های صنایع دستی آموزش دیده و حتی در دانشگاه نیز رشته صنایع دستی و سفالگری داریم.
این هنرمند همدانی تاکید کرد: آموزش صنایع دستی و سفالگری در این شهر حدود 40 سالی است که به صورت آکادمیک دایر شده و از شهرهای مختلف کشور در کلاس های آموزشی شرکت می کنند.
وی با بیان اینکه در نمایشگاه های داخلی و بین المللی زیادی شرکت می کنیم، یادآور شد: برگزاری چنین نمایشگاه هایی بخصوص در سالی که با عنوان سال حمایت از تولید داخلی نامگذاری شده می تواند در آشنایی مردم مناطق مختلف با فرهنگ و هنر و تولیدات دیگر مناطق و ترغیب به سمت استفاده از تولیدات آنها تاثیرگذار باشد.
کامرانی همچنین به برگزاری مطلوب این نمایشگاه نیز اشاره کرد و گفت: تبلیغات و اطلاع رسانی در این زمینه در سطح شهر کم بود و مردم چون اطلاع زیادی ندارند استقبال خوبی نکرده اند.
** اصفهان شهر جهانی صنایع دستی
اصفهان دومین شهر جهانی حاضر در نمایشگاه است که در سال 1394 بدلیل وجود تعداد بالای هنرمندان رشته های مختلف هنری و اینکه بیش از 40 درصد صنایع دستی ایران در این شهر تولید می شود به عنوان شهر جهانی صنایع دستی در فهرست یونسکو ثبت شد.
غرفه اصفهان در این نمایشگاه متشکل از آثار هنرهای مختلف بخصوص قلم زنی و قلمکاری است که قدمتی چند هزار ساله در ایران دارد.
مسئول غرفه اصفهان که حدود 25 سال است در زمینه قلم زنی فعالیت می کند، گفت: هنرمندان زیادی داریم که در رشته های قلم زنی، قلمکاری، میناکاری، فیرزوه کوبی، مسگری و مینیاتوری فعالیت دارند.
احمد نسولیان با بیان اینکه حدود سه هزار کارگاه در رشته های هنری در این شهر فعالیت دارند، اظهار داشت: حدود 500 کارگاه از این تعداد، کار قلمزنی را انجام می دهند.
وی با بیان اینکه بیشتر هنرهای ایران زمین در اصفهان تولید می شود، افزود: حدود 40 درصد هنرهای ایران در اصفهان تولید می شود و 60 درصد در سایر شهرهای کشور تولید و عرضه می شود.
این هنرمند قلمزن اصفهانی تاکید کرد: در میان تمام هنرهای ایران زمین، قلم زنی حرف اول را می زند و دارای قدمتی پنج هزار ساله است اما بسیاری از نقاط کشور از جمله همین سنندج هنوز با این هنر آشنایی ندارند.
نسولیان با بیان اینکه هر شهری در کشور شاید یک، دو یا سه هنر دستی داشته باشند اما اصفهان مملو از هنر است، یادآور شد: برگزاری چنین نمایشگاه هایی می تواند در آشنایی اقوام مختلف با هنر هنرمندان ایران زمین تاثیر گذار باشد.
نسولیان در ادامه به مشکلات این نمایشگاه اشاره کرد و گفت: اولین انتقاد وارده بر این نمایشگاه این است که اول هفته زمان مناسبی برای برگزاری نمایشگاه نیست و بیشتر روزهای آخر هفته که به تعطیلی ختم می شود می تواند بازخورد بیشتری داشته باشد.
وی از ساعت تعیین شده برای نمایشگاه انتقاد کرد و گفت: ساعات بازدید اینگونه نمایشگاه ها باید حداقل از چهار و پنج بعداز ظهر تا ساعت 11 و 12 شب باشد اما اینجا ساعت 4 تا حداکثر 9 شب نمایشگاه باز است لذا استقبال چندانی از آن نشده است.
این هنرمند اصفهانی با اشاره به اینکه بدلیل غریب بودن این هنر در منطقه و همچنین پایین بودن قدرت خرید مردم، فروش زیادی نداشته ایم، افزود: مردم کارها را خیلی دوست دارند و در موردش از ما سوال می کنند اما خریدی انجام نمی شود.
نسولیان با تاکید بر حمایت مسئولان از صنایع دستی کشور اضافه کرد: وقتی از تولیدات داخلی حمایت شود و در نمایشگاه ها بتوانیم فروش داشته باشیم قطعا تولید کنندگان به تولید بیشتر و مردم به خرید ترغیب خواهند شد.
وی یادآور شد: اجناس خارجی بسیار راحت و با قیمت های ارزان وارد کشور می شود ولی یک هنرمند و صنعتگر داخلی که با تلاش و ممارست زیاد اثری کار دست را با کیفیت بالا تولید می کند، کمتر مورد حمایت است.
** مشهد شهر جهانی گوهر سنگ ها
مشهد از نظر تراش سنگ و زیورآلات دارای بیشترین هنرمند و تولید کننده است و 40 درصد سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی جهان در این شهر وجود دارد بر همین اساس سال 96 به عنوان شهر جهانی صنایع دستی گوهر سنگ ها در فهرست یونسکو ثبت شد
حسن اخوی زاده که حدود 20 سال است در کار تولید زیورآلات سنتی در مشهد مشغول است، می گوید: در زمینه تراش سنگ و زیور آلات حدود پنج هزار هنرمند مشهدی فعالیت دارند و سالانه تعداد زیادی با گذراندن دوره های آموزشی به این هنرمندان اضافه می شوند.
وی که بسیاری از دست سازه های خود از جمله انگشتر، سنگ های قیمتی و زیورآلات را در نمایشگاه صنایع دستی اقوام ایرانی به نمایش گذاشته است، افزود: مردم هیچگونه آشنایی با این هنر و صنعت ندارند و نمی دانند که با زحمت و هزینه ای زیاد تولید می شود.
این هنرمند مشهدی با بیان اینکه ایرادی که در جامعه ما وجود دارد اینکه غالب کسانی که سرمایه گذاری می کنند دنبال واسطه گری هستند نه سرمایه گذاری گفت: افرادی هستند که می خواهند در مدت کوتاهی سرمایه شان به سود فراوان برسد.
اخوی زاده با بیان اینکه در هنرهای مختلف از جمله تراش سنگ هنرمندان و استادکاران زیادی هستند که بدلیل مشکل مالی نمی توانند از هنرشان استفاده کنند، یادآور شد: اگر مسئولان حمایت کرده و سرمایه گذاران وارد کار شوند و سرمایه گذاری بلند مدت انجام دهند علاوه بر رونق هنرهای مختلف صنایع دستی شاهد روی آوری مردم به استفاده از تولید داخلی خواهیم بود.
وی با بیان اینکه در نمایشگاه های داخلی زیادی شرکت کرده و کارهای خود را به نقاط مختلف کشور معرفی می کنیم؛ اضافه کرد: برگزاری نمایشگاه ها باید با اطلاع رسانی و تبلیغات زیاد همراه باشد که متاسفانه در این نمایشگاه این کار مهم به خوب یانجام نشده است.
اخوی زاده با بیان اینکه هیچ بنر و تابلوی تبلیغاتی در سطح شهر سنندج در خصوص نمایشگاه ندیدم، افزود: زمان نمایشگاه نیز کم است و مردم استقبال خوبی نکردند.
** سیرجان شهر جهانی گلیم
سیرجان از دیگر شهرهای جهانی است که در این نمایشگاه غرفه دارد، گلیم سیرجان هنر دستباف مردمی است که با طبع و روحیه لطیف خالق این هنر عجین شده و میراث ماندگار این دیار به شمار می رود بر همین اساس سال گذشته با عنوان شهر جهانی گلیم ثبت شد.
یکی از هنرمندانی که سال هاست در این رشته هنری فعالیت دارد، بسیاری از دست بافته های کارگاه خود را در این نمایشگاه به عرضه نمایش گذاشته است، و معتقد است: سبک گلیم سیرجان منحصربفرد است و به دو گره و دو پود معروف است و به همین دلیل به عنوان شهر جهانی گلیم انتخاب شد.
صادق حیدری سیرجانی با بیان اینکه این حرفه را از پدر خود به یاد گرفته است، افزود: بافنده های زیادی در این حرفه فعال هستند که بیشترشان زنان هستند که داخل منازل کار می کنند.
وی با بیان اینکه شهرهای تهران، اصفهان، مشهد و شیراز تا حدود زیادی با این صنعت آشنایی دارند، گفت: مردم استان کردستان و شهر سنندج آشنایی چندانی با این هنر دست ندارند و نمی شناسند لذا استقبال چندانی از غرفه سیرجان نشده است.
این هنرمند گلیم باف سیرجانی اظهار داشت: قیمت محصولات تولیدی ما از 300 هزار ریال تا 200 میلیون ریال متفاوت است بنابراین مردم اینجا، چون شناختی از این هنر ندارند به خرید نیز رغبتی نشان نمی دهند.
حیدری سیرجانی نیز همانند سایر غرفه داران از زمان برگزاری نمایشگاه و همچنین اطلاع رسانی ضعیف متولیان امر انتقاد کرد و گفت: امیدواریم برگزاری این قبیل نمایشگاه ها تداوم داشته و اطلاع رسانی های گسترده ای از طریق رسانه ملی و دیگر ابزار رسانه ای برای حضور مردم انجام شود.
** مریوان شهر جهانی کلاش
مریوان به عنوان یکی از شهرهای صنایع دستی در میان آثار باستانی و گردشگری کشور ثبت ملی شده و کلاش این شهر به عنوان یکی از صنایع دستی کردستان سال گذشته در فهرست آثار جهانی شورای جهانی صنایع دستی به ثبت رسیده است.
ثبت جهانی کلاش و قرارگیری مریوان به عنوان شهر جهانی این هنر، علاوه بر توجه بیشتر به این صنعت دستی 2 هزار ساله باعث شد سایر هنرها و آثار باستانی آن نیز در اطلاعات گردشگری جهان مورد توجه قرار گیرد.
مولود خسپی ساکن شهر مریوان و مربی کلاش حدود 40 سال است به صورت خانوادگی در این حرفه مشغول به فعالیت است و می گوید: سالانه حدود 500 نفر در زمینه کلاش بافی در مریوان آموزش می بینند و اکنون حدود 13 هزار نفر در این رشته فعالیت می کنند.
این هنرمند مریوانی درباره این صنعت دست گفت: کلاس تنها پا افزار برخوردار از خط تقارن در جهان است و علاوه بر آن به دلیل استفاده از مواد کاملا طبیعی در ساخت از جمله کفش های باستانی سازگار با محیط زیست است.
خسپی با بیان اینکه کلاش کاملا پارچه ای است و رویه آن نیز نخ است٬ افزود: پا مطلقا داخل این کفش عرق نمی کند و رطوبت داخلی آن نیز از طریق پارچه و نخ به بیرون هدایت می شود.
وی با بیان اینکه علاوه بر نقاط مختلف ایران، مردم کشورهای مختلف نیز از این پاافزار استفاده می کنند، اظهار داشت: سالانه حدود 130 هزار جفت کلاش به عراق و از آنجا به سایر کشورها از جمله ترکیه، امارات و دیگر کشورهای عربی صادر می شود.
وی با بیان اینکه سال گذشته دو جفت از این پافزار برای دو فوتبالیست معروف جهان مسی و رونالدو تولید و فرستاده شد، گفت: این دو فوتبالیست پس از استفاده از این کفش از هنرمندان این دیار تقدیر کرده و در تعریف آن گفته اند که تنها کفش که لنگه به لنگه نیست کلاش مربوط به کردستان ایران است.
این هنرمند کلاش باف مریوانی از مسئولان خواست اینگونه هنرها و هنرمندان را مورد حمایت قرار دهند تا بتوانند با تولیدات با کیفیت خود علاوه بر کمک به توسعه اقتصادی کشور، از ورود اجناس خارجی و بی کیفیت نیز جلوگیری شود.
** تبریز شهر جهانی فرش
تبریز یکی دیگر از شهرهایی است که با عنوان شهر جهانی فرش در فهرست یونسکو ثبت شده اما در این نمایشگاه به معرفی لباس های سنتی منطقه آذربایجان اقدام کرده و پرداخته است.
هادی تائبی حدود هشت سالی است با خواهرش که استاد طراحی و دوخت لباس در دانشگاه های تبریز است در این زمینه فعالیت می کند و به نوعی احیاگر این سنت است که در حال فراموشی بود.
این هنرمند تبریزی با بیان اینکه سالانه هنرمندان زیادی در این زمینه آموزش داده شده و هر روز بر تعدادشان افزوده می شود، گفت: این سنت بدلیل سیاست های اشتباه در حال از بین رفتن بود ولی ما در صدد احیای آن بر آمدیم و اکنون نیز تا حدود زیادی موفق شده ایم.
تائبی به دیگر صنایع این شهر اشاره کرد و افزود: فرش دستباف یکی از صنایع مهم این شهر است که به ثبت جهانی رسیده البته کفش و چرم نیز از دیگر صنعت های مورد توجه تبریز هستند.
وی تبریز را در صنعت شکلات سازی قطب ایران دانست و یاداور شد: باید با برگزاری نمایشگاه ها به معرفی این صنایع بپردازیم و کلاهای ایرانی که با زحمت فراوانی تولید می شود را به سایر نقاط معرفی و برای ان بازار فروش پیدا کنیم.
به گزارش ایرنا، سومین جشنواره فرهنگ و هنر اقوام ایرانی روز شنبه دوم تا دوشنبه چهارم تیر ماه در سنندج در حال برگزاری است.
11 گروه برتر موسیقی نواحی مختلف کشور از جمله اوای موج از بوشهر، شاخوه شین از کرمانشاه، تال از لرستان، دیلمون از گیلان، کانی از قوچان، هزار آواز از تهران، اوای دل از سیستان و بلوچستان، پاییز از اقلیم کردستان عراق و گروه های ئاگرین و خوش نوایان از کردستان و چند گروه دف نوازی، هه لپرکی، سنتور نوازان و ارکستر کوکان در این جشنواره حضور دارند.
مجوز اصلی این جشنواره که دبیرخانه دایمی آن در اداره کل امور اجتماعی استانداری کردستان قرار دارد از آذر 1393 در 15 رشته مختلف فرهنگی و هنری اخذ شده است.
7348/9102
انتهای پیام این زنان و مردان هنرمند از قومیت های ترک، کُرد، لر، بلوچ، عشایر قشقایی و دیگر مناطق کشورمان هستند که هر کدام ذوق هنری خود را در زمینه ای بکار گرفته و به این طریق فرهنگ دیار و منطقه خود را برای شناساندن و معرفی به مردم سایر نقاط کشور، عرضه کرده اند.
سومین جشنواره فرهنگ و هنر اقوام ایرانی از شنبه دوم تیر ماه جاری در دو بخش جشنواره ای و نمایشگاهی (موسیقی اقوام و صنایع دستی) آغاز بکار کرده است.
بخش نمایشگاهی این جشنواره شامل 35 غرفه از آداب، فرهنگ، رسوم و هنر قومیت های مختلف ایران است و در خانه تاریخی کُرد بر پا شده که از نکات قابل توجه آن حضور نمایندگان صنایع دستی 6 شهر و روستای جهانی کشورمان است.
در این نمایشگاه هنرمندان شهر لالجین به عنوان شهر جهانی سفال، اصفهان شهر جهانی صنایع دستی، مشهد شهر جهانی سنگ‌های قیمتی، سیرجان شهر جهانی گلیم، تبریز شهر جهانی فرش دستباف، مریوان شهر جهانی کلاش و روستای کلپورگان سیستان و بلوچستان به عنوان روستای جهانی سفال آثار دستی و هنر خود را به معرض نمایش گذاشته اند.
برای آشنایی هر چه بیشتر مردم استان کردستان و دیگر نقاط کشور با هنر و فرهنگ هنرمندان شهرهای جهانی و صاحب دیگر غرفه های حاضر در این نمایشگاه سه روزه گفت و گویی با مسئولان غرفه ها انجام داده ایم که نظرات آنها را در خصوص نمایشگاه و اهمیت برپایی آن در پی می آید.
** لالجین شهر جهانی سفال
لالجین شهر جهانی سفال در 24 کیلومتری همدان واقع شده و به عنوان یکی از قطب‌های گردشگری این استان و مرکز سفال و سرامیک خاورمیانه شناخته شده است.
سفالگری در این شهر قدمت 700 ساله دارد و بدلیل نقش و نگارها و تنوعی که در کار سفال دارد از حدود 2 سال پیش به عنوان شهر جهانی سفال ثبت شده است.
غرفه مربوط به این شهر جهانی در نمایشگاه فرهنگ و هنر اقوام ایرانی با ظروف سفالی دارای نقش و نگارهای زیبا و قابل توجه تزئین شده که در همان نگاه اول چشم هر ببینده ای را خیره می کند.
مسئول غرفه شهر جهانی سفال روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: بیش از یک هزار کارگاه در زمینه سفال در این شهر فعالیت می کنند و تنوع جنس و مدل در کار سفالگری آن بسیار زیاد است و همین امر موجب شد به عنوان شهر جهانی سفال شناخته و معرفی شود.
مصطفی کامرانی که مدیر کارگاه تولیدی آرتاتک لالجین است و با کارهای بسیار زیبا از ظروف سفالی و لوازم تزیینی در این نمایشگاه حضور پیدا کرده است، افزود: صنعت سفالگری در این شهر سابقه حدود یک هزار ساله دارد و بر روی سفال های تولیدی بیشتر از طرح قالی و قالیچه های ایرانی بهره گرفته شده است.
وی با بیان اینکه در این زمینه مردان بیشتر کار می کنند، اظهار داشت: زنان نیز تا حدودی در این زمینه فعال هستند البته علاقمندان به این هنر در آموزشگاه های صنایع دستی آموزش دیده و حتی در دانشگاه نیز رشته صنایع دستی و سفالگری داریم.
این هنرمند همدانی تاکید کرد: آموزش صنایع دستی و سفالگری در این شهر حدود 40 سالی است که به صورت آکادمیک دایر شده و از شهرهای مختلف کشور در کلاس های آموزشی شرکت می کنند.
وی با بیان اینکه در نمایشگاه های داخلی و بین المللی زیادی شرکت می کنیم، یادآور شد: برگزاری چنین نمایشگاه هایی بخصوص در سالی که با عنوان سال حمایت از تولید داخلی نامگذاری شده می تواند در آشنایی مردم مناطق مختلف با فرهنگ و هنر و تولیدات دیگر مناطق و ترغیب به سمت استفاده از تولیدات آنها تاثیرگذار باشد.
کامرانی همچنین به برگزاری مطلوب این نمایشگاه نیز اشاره کرد و گفت: تبلیغات و اطلاع رسانی در این زمینه در سطح شهر کم بود و مردم چون اطلاع زیادی ندارند استقبال خوبی نکرده اند.
** اصفهان شهر جهانی صنایع دستی
اصفهان دومین شهر جهانی حاضر در نمایشگاه است که در سال 1394 بدلیل وجود تعداد بالای هنرمندان رشته های مختلف هنری و اینکه بیش از 40 درصد صنایع دستی ایران در این شهر تولید می شود به عنوان شهر جهانی صنایع دستی در فهرست یونسکو ثبت شد.
غرفه اصفهان در این نمایشگاه متشکل از آثار هنرهای مختلف بخصوص قلم زنی و قلمکاری است که قدمتی چند هزار ساله در ایران دارد.
مسئول غرفه اصفهان که حدود 25 سال است در زمینه قلم زنی فعالیت می کند، گفت: هنرمندان زیادی داریم که در رشته های قلم زنی، قلمکاری، میناکاری، فیرزوه کوبی، مسگری و مینیاتوری فعالیت دارند.
احمد نسولیان با بیان اینکه حدود سه هزار کارگاه در رشته های هنری در این شهر فعالیت دارند، اظهار داشت: حدود 500 کارگاه از این تعداد، کار قلمزنی را انجام می دهند.
وی با بیان اینکه بیشتر هنرهای ایران زمین در اصفهان تولید می شود، افزود: حدود 40 درصد هنرهای ایران در اصفهان تولید می شود و 60 درصد در سایر شهرهای کشور تولید و عرضه می شود.
این هنرمند قلمزن اصفهانی تاکید کرد: در میان تمام هنرهای ایران زمین، قلم زنی حرف اول را می زند و دارای قدمتی پنج هزار ساله است اما بسیاری از نقاط کشور از جمله همین سنندج هنوز با این هنر آشنایی ندارند.
نسولیان با بیان اینکه هر شهری در کشور شاید یک، دو یا سه هنر دستی داشته باشند اما اصفهان مملو از هنر است، یادآور شد: برگزاری چنین نمایشگاه هایی می تواند در آشنایی اقوام مختلف با هنر هنرمندان ایران زمین تاثیر گذار باشد.
نسولیان در ادامه به مشکلات این نمایشگاه اشاره کرد و گفت: اولین انتقاد وارده بر این نمایشگاه این است که اول هفته زمان مناسبی برای برگزاری نمایشگاه نیست و بیشتر روزهای آخر هفته که به تعطیلی ختم می شود می تواند بازخورد بیشتری داشته باشد.
وی از ساعت تعیین شده برای نمایشگاه انتقاد کرد و گفت: ساعات بازدید اینگونه نمایشگاه ها باید حداقل از چهار و پنج بعداز ظهر تا ساعت 11 و 12 شب باشد اما اینجا ساعت 4 تا حداکثر 9 شب نمایشگاه باز است لذا استقبال چندانی از آن نشده است.
این هنرمند اصفهانی با اشاره به اینکه بدلیل غریب بودن این هنر در منطقه و همچنین پایین بودن قدرت خرید مردم، فروش زیادی نداشته ایم، افزود: مردم کارها را خیلی دوست دارند و در موردش از ما سوال می کنند اما خریدی انجام نمی شود.
نسولیان با تاکید بر حمایت مسئولان از صنایع دستی کشور اضافه کرد: وقتی از تولیدات داخلی حمایت شود و در نمایشگاه ها بتوانیم فروش داشته باشیم قطعا تولید کنندگان به تولید بیشتر و مردم به خرید ترغیب خواهند شد.
وی یادآور شد: اجناس خارجی بسیار راحت و با قیمت های ارزان وارد کشور می شود ولی یک هنرمند و صنعتگر داخلی که با تلاش و ممارست زیاد اثری کار دست را با کیفیت بالا تولید می کند، کمتر مورد حمایت است.
** مشهد شهر جهانی گوهر سنگ ها
مشهد از نظر تراش سنگ و زیورآلات دارای بیشترین هنرمند و تولید کننده است و 40 درصد سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی جهان در این شهر وجود دارد بر همین اساس سال 96 به عنوان شهر جهانی صنایع دستی گوهر سنگ ها در فهرست یونسکو ثبت شد
حسن اخوی زاده که حدود 20 سال است در کار تولید زیورآلات سنتی در مشهد مشغول است، می گوید: در زمینه تراش سنگ و زیور آلات حدود پنج هزار هنرمند مشهدی فعالیت دارند و سالانه تعداد زیادی با گذراندن دوره های آموزشی به این هنرمندان اضافه می شوند.
وی که بسیاری از دست سازه های خود از جمله انگشتر، سنگ های قیمتی و زیورآلات را در نمایشگاه صنایع دستی اقوام ایرانی به نمایش گذاشته است، افزود: مردم هیچگونه آشنایی با این هنر و صنعت ندارند و نمی دانند که با زحمت و هزینه ای زیاد تولید می شود.
این هنرمند مشهدی با بیان اینکه ایرادی که در جامعه ما وجود دارد اینکه غالب کسانی که سرمایه گذاری می کنند دنبال واسطه گری هستند نه سرمایه گذاری گفت: افرادی هستند که می خواهند در مدت کوتاهی سرمایه شان به سود فراوان برسد.
اخوی زاده با بیان اینکه در هنرهای مختلف از جمله تراش سنگ هنرمندان و استادکاران زیادی هستند که بدلیل مشکل مالی نمی توانند از هنرشان استفاده کنند، یادآور شد: اگر مسئولان حمایت کرده و سرمایه گذاران وارد کار شوند و سرمایه گذاری بلند مدت انجام دهند علاوه بر رونق هنرهای مختلف صنایع دستی شاهد روی آوری مردم به استفاده از تولید داخلی خواهیم بود.
وی با بیان اینکه در نمایشگاه های داخلی زیادی شرکت کرده و کارهای خود را به نقاط مختلف کشور معرفی می کنیم؛ اضافه کرد: برگزاری نمایشگاه ها باید با اطلاع رسانی و تبلیغات زیاد همراه باشد که متاسفانه در این نمایشگاه این کار مهم به خوب یانجام نشده است.
اخوی زاده با بیان اینکه هیچ بنر و تابلوی تبلیغاتی در سطح شهر سنندج در خصوص نمایشگاه ندیدم، افزود: زمان نمایشگاه نیز کم است و مردم استقبال خوبی نکردند.
** سیرجان شهر جهانی گلیم
سیرجان از دیگر شهرهای جهانی است که در این نمایشگاه غرفه دارد، گلیم سیرجان هنر دستباف مردمی است که با طبع و روحیه لطیف خالق این هنر عجین شده و میراث ماندگار این دیار به شمار می رود بر همین اساس سال گذشته با عنوان شهر جهانی گلیم ثبت شد.
یکی از هنرمندانی که سال هاست در این رشته هنری فعالیت دارد، بسیاری از دست بافته های کارگاه خود را در این نمایشگاه به عرضه نمایش گذاشته است، و معتقد است: سبک گلیم سیرجان منحصربفرد است و به دو گره و دو پود معروف است و به همین دلیل به عنوان شهر جهانی گلیم انتخاب شد.
صادق حیدری سیرجانی با بیان اینکه این حرفه را از پدر خود به یاد گرفته است، افزود: بافنده های زیادی در این حرفه فعال هستند که بیشترشان زنان هستند که داخل منازل کار می کنند.
وی با بیان اینکه شهرهای تهران، اصفهان، مشهد و شیراز تا حدود زیادی با این صنعت آشنایی دارند، گفت: مردم استان کردستان و شهر سنندج آشنایی چندانی با این هنر دست ندارند و نمی شناسند لذا استقبال چندانی از غرفه سیرجان نشده است.
این هنرمند گلیم باف سیرجانی اظهار داشت: قیمت محصولات تولیدی ما از 300 هزار ریال تا 200 میلیون ریال متفاوت است بنابراین مردم اینجا، چون شناختی از این هنر ندارند به خرید نیز رغبتی نشان نمی دهند.
حیدری سیرجانی نیز همانند سایر غرفه داران از زمان برگزاری نمایشگاه و همچنین اطلاع رسانی ضعیف متولیان امر انتقاد کرد و گفت: امیدواریم برگزاری این قبیل نمایشگاه ها تداوم داشته و اطلاع رسانی های گسترده ای از طریق رسانه ملی و دیگر ابزار رسانه ای برای حضور مردم انجام شود.
** مریوان شهر جهانی کلاش
مریوان به عنوان یکی از شهرهای صنایع دستی در میان آثار باستانی و گردشگری کشور ثبت ملی شده و کلاش این شهر به عنوان یکی از صنایع دستی کردستان سال گذشته در فهرست آثار جهانی شورای جهانی صنایع دستی به ثبت رسیده است.
ثبت جهانی کلاش و قرارگیری مریوان به عنوان شهر جهانی این هنر، علاوه بر توجه بیشتر به این صنعت دستی 2 هزار ساله باعث شد سایر هنرها و آثار باستانی آن نیز در اطلاعات گردشگری جهان مورد توجه قرار گیرد.
مولود خسپی ساکن شهر مریوان و مربی کلاش حدود 40 سال است به صورت خانوادگی در این حرفه مشغول به فعالیت است و می گوید: سالانه حدود 500 نفر در زمینه کلاش بافی در مریوان آموزش می بینند و اکنون حدود 13 هزار نفر در این رشته فعالیت می کنند.
این هنرمند مریوانی درباره این صنعت دست گفت: کلاس تنها پا افزار برخوردار از خط تقارن در جهان است و علاوه بر آن به دلیل استفاده از مواد کاملا طبیعی در ساخت از جمله کفش های باستانی سازگار با محیط زیست است.
خسپی با بیان اینکه کلاش کاملا پارچه ای است و رویه آن نیز نخ است٬ افزود: پا مطلقا داخل این کفش عرق نمی کند و رطوبت داخلی آن نیز از طریق پارچه و نخ به بیرون هدایت می شود.
وی با بیان اینکه علاوه بر نقاط مختلف ایران، مردم کشورهای مختلف نیز از این پاافزار استفاده می کنند، اظهار داشت: سالانه حدود 130 هزار جفت کلاش به عراق و از آنجا به سایر کشورها از جمله ترکیه، امارات و دیگر کشورهای عربی صادر می شود.
وی با بیان اینکه سال گذشته دو جفت از این پافزار برای دو فوتبالیست معروف جهان مسی و رونالدو تولید و فرستاده شد، گفت: این دو فوتبالیست پس از استفاده از این کفش از هنرمندان این دیار تقدیر کرده و در تعریف آن گفته اند که تنها کفش که لنگه به لنگه نیست کلاش مربوط به کردستان ایران است.
این هنرمند کلاش باف مریوانی از مسئولان خواست اینگونه هنرها و هنرمندان را مورد حمایت قرار دهند تا بتوانند با تولیدات با کیفیت خود علاوه بر کمک به توسعه اقتصادی کشور، از ورود اجناس خارجی و بی کیفیت نیز جلوگیری شود.
** تبریز شهر جهانی فرش
تبریز یکی دیگر از شهرهایی است که با عنوان شهر جهانی فرش در فهرست یونسکو ثبت شده اما در این نمایشگاه به معرفی لباس های سنتی منطقه آذربایجان اقدام کرده و پرداخته است.
هادی تائبی حدود هشت سالی است با خواهرش که استاد طراحی و دوخت لباس در دانشگاه های تبریز است در این زمینه فعالیت می کند و به نوعی احیاگر این سنت است که در حال فراموشی بود.
این هنرمند تبریزی با بیان اینکه سالانه هنرمندان زیادی در این زمینه آموزش داده شده و هر روز بر تعدادشان افزوده می شود، گفت: این سنت بدلیل سیاست های اشتباه در حال از بین رفتن بود ولی ما در صدد احیای آن بر آمدیم و اکنون نیز تا حدود زیادی موفق شده ایم.
تائبی به دیگر صنایع این شهر اشاره کرد و افزود: فرش دستباف یکی از صنایع مهم این شهر است که به ثبت جهانی رسیده البته کفش و چرم نیز از دیگر صنعت های مورد توجه تبریز هستند.
وی تبریز را در صنعت شکلات سازی قطب ایران دانست و یاداور شد: باید با برگزاری نمایشگاه ها به معرفی این صنایع بپردازیم و کلاهای ایرانی که با زحمت فراوانی تولید می شود را به سایر نقاط معرفی و برای ان بازار فروش پیدا کنیم.
به گزارش ایرنا، سومین جشنواره فرهنگ و هنر اقوام ایرانی روز شنبه دوم تا دوشنبه چهارم تیر ماه در سنندج در حال برگزاری است.
11 گروه برتر موسیقی نواحی مختلف کشور از جمله اوای موج از بوشهر، شاخوه شین از کرمانشاه، تال از لرستان، دیلمون از گیلان، کانی از قوچان، هزار آواز از تهران، اوای دل از سیستان و بلوچستان، پاییز از اقلیم کردستان عراق و گروه های ئاگرین و خوش نوایان از کردستان و چند گروه دف نوازی، هه لپرکی، سنتور نوازان و ارکستر کوکان در این جشنواره حضور دارند.
مجوز اصلی این جشنواره که دبیرخانه دایمی آن در اداره کل امور اجتماعی استانداری کردستان قرار دارد از آذر 1393 در 15 رشته مختلف فرهنگی و هنری اخذ شده است.
7348/9102
کپی شد
