در این گزارش که توسط روح‌الله زرین نوشته شده، آمده است: دزلی روستایی کوهستانی در میان دره‌های پوشیده از پوشش گیاهی و جنگل در 30 کیلومتری شهرستان سروآباد است.
آب و هوای معتدل و کوهستان‌های سر به فلک کشیده موجب شده روستای هدف گردشگری محسوب شود و در فصول مختلف سال گردشگران زیادی به این منطقه سفر کنند.
این رویه در چند سال اخیر موجب افزایش مهاجرت معکوس از شهر به روستا شده است اقدامی که در نتیجه کمبود امکانات رفاهی در گذشته ساکنان را مجبور به کوچ کرده بود در حالیکه این منطقه یکی از تولید کنندگان محصولات باغی، کشاورزی و دامی سروآباد به شمار می‌رود.
دهیار روستای دزلی می‌گوید: این روستا در 30 کیلومتری شهرستان سروآباد یک هزار خانوار و سه هزار و 100 نفر جمعیت ثابت دارد و در ردیف بزرگترین روستاهای استان کردستان محسوب می شود.
هادی محمدی گفت: دزلی در زمان پادشاهی یزدگرد سوم بنا نهاده شده و دارای دژهای محکم و استواری است که به دژله نیز شهرت دارد و پس از سه هزار سال به دزلی تغییر نام یافت، گویش مردم دزلی کُردی (هورامی و گورانی) است.
وی افزود: این روستا به دلیل هم مرز بودن با کرمانشاه و استان حلبچه عراق سالانه میزبان گردشگران داخلی و خارجی فراوانی است و دلیل عمده آن وجود طبیعت کوهستانی، جنگل‌های فراوان و آب و هویت معتدل است. این ظرفیت دزلی را به یکی از روستاهای هدف گردشگری تبدیل کرده است.
محمدی تاکید کرد: اماکن تاریخی مانند مسجد حضرت عبدالله که در زمان خلفای راشدین احداث و چند سال پیش بازسازی شد، آرامگاه 12 اصحاب رسول اکرم (ص)، آرامگاه شاعر و عارف نامدار ملاحسن دزلی و قدمگاه رهبر انقلاب از جمله مکان‌های دیدنی این روستا است.
همچنین دزلی آرامگاه 70 شهید جنگ تحمیلی است و طبیعت زیبا و چشم نواز میدان گلنگان، دربند دزلی و دوله‌ناو که از تفرجگاه های این روستا و از ظرفیت‌های گردشگری منطقه هستند.
وی یادآور شد: با توجه به اینکه دزلی یک روستای مرزی است نهادهایی مانند پاسگاه قضایی، پایگاه بسیج و گردان سپاه پاسداران در آن وجود دارد.
دزلی دارای دهیاری، دفتر مخابرات، دفتر تعاونی روستایی، دفتر تعاونی مرزنشینان، دفتر شورای حل اختلاف، سالن ورزشی، زمین فوتبال خاکی، پنج مدرسه، سه مسجد، خانه بهداشت، مرکز بهداشتی و درمانی است و از نعمت گاز، برق و تلفن نیز برخوردار است.
رئیس شورای اسلامی روستای دزلی می‌گوید: با وجود اینکه سال گذشته مسیر 30 کیلومتری روستا به سروآباد آسفالت شد، پس از گذشت چند ماه نیمی از آن به صورت کامل تخریب شد که دلیل آن زیرسازی نامناسب، کم کاری پیمانکار و استفاده از مصالح غیر استاندارد بود.
والید شفیعی ادامه داد: طول روستا یک و نیم کیلومتر است که از این میزان، 500 متر سنگ فرش و جدول گذاری شده همچنین در 2 سال اخیر سه هزار متر از کوچه های دزلی با همیاری مردم و اعتبار 50 میلیون تومانی دهیاری سنگفرش شد و این طرح اجرا شده شامل 10 درصد روستا است البته بیشتر کوچه های آن هنوز خاکی است.
وی افزود: 400 متر جدول‌گذاری در یکی از معابر آبگیر روستا با اعتبار 30 میلیون تومان و حدود 2 هزار و 500 متر لوله گذاری نیز اجرا شده است.
همچنین اجرای طرح هدایت فاضلاب خانگی به خارج محوطه ای روستا 60 میلیون تومان هزینه در برداشته است که با خودیاری مردم و اعتبار مالی دهیاری تامین شده است.
شفیعی گفت: با توجه به بافت روستا که متراکم است و هر سال شاهد افزایش جمعیت و مهاجرت معکوس از شهر هستیم ضرورت دارد امکانات رفاهی، معیشتی و طرح‌های عمرانی در دزلی بیشتر انجام شود.
وی اضافه کرد: بیشتر خانه‌های روستا دارای بافت قدیمی و با مصالح طبیعی مانند سنگ و سقف‌های چوبی ساخته شده است که این مهم تاثیر گرفته از طبیعت کوهستانی آن است و با اعطای تسهیلات بانکی کم بهره به روستاییان می توان این خانه ها را در قالب امروزی و مدرن با امکانات بیشتر ساخت.
شفیعی می‌گوید: بدلیل کمبود منابع آبی از تنها چشمه روستا برای تامین آب شرب استفاده می شود و سهم هر خانواده در طول روز از این چشمه 2 ساعت است و این رویه موجب کم آبی در بخش کشاورزی و خانگی شده است.
یکی از ساکنان روستای دزلی می‌گوید: دزلی دارای 453 هکتار اراضی کشاورزی و باغی است که بیش از نیمی از آن به صورت دیم کشت می شود.
سرحد کریمی ادامه داد: عمده محصولات کشاورزی این منطقه گندم، جو، نخود و شبدر است همچنین محصولات باغی همچون گردو، توت، گیلاس، به و زردآلو در این منطقه تولید می شود.
وی افزود: مشکل عمده باغداری این منطقه نبود صنایع تبدیلی و فرآوری است که عمده‌ای محصولات به صورت تازه خوری در زمان برداشت با کمترین قیمت عرضه می شود.
کریمی اظهار کرد: بدلیل پوشش گیاهی و جنگلی، مردم این منطقه در زمینه دامداری فعالیت دارند و محصولات لبنی فراوانی مانند شیر، ماست، کشک و روغن حیوانی تولید می کنند که در صورت احداث کارخانه‌ای فرآوردههای لبنی علاوه بر برند سازی این محصولات زمینهای اشتغالزایی و کسب درآمد روستایی در این منطقه ایجاد خواهد شد.
وی یادآور شد: بخاطر وجود کوههای سر‌به فلک کشیده شاهد ورود کوهنوردان و ورزشکاران زیادی به طبیعت دزلی هستیم و ضرورت دارد برای رفاه آنها و خدمت رسانی کمپ کوهنوردی در ارتفاعات این روستا ایجاد شود.
کریمی گفت: شبکه فاضلاب روستا در 20 سال پیش برای 300 خانوار احداث شده و با مرور زمان و افزایش سه برابری جمعیت، این شبکه جوابگوی هدایت فاضلاب نیست و مشکلات بهداشتی و زیست محیطی برای ساکنان دزلی به وجود آورده است.
وی اضافه کرد: با توجه به جمعیت در حال رشد دزلی و مسافت طولانی آن با مریوان و سروآباد، ضروری است درمانگاه موجود به کادر درمانی متخصص، تجهیزات و دارو مجهز شود.
کریمی یادآور شد: در دزلی ظرفیت پرورش زنبور عسل وجود دارد و با حمایت بانک کارآفرین و جهاد کشاورزی در پرداخت تسهیلات و آموزش مردم، می توان زمینه تولید عسل و موم را در این منطقه افزایش داد.
منبع: روزنامه همشهری
انتهای پیام آب و هوای معتدل و کوهستان‌های سر به فلک کشیده موجب شده روستای هدف گردشگری محسوب شود و در فصول مختلف سال گردشگران زیادی به این منطقه سفر کنند.
این رویه در چند سال اخیر موجب افزایش مهاجرت معکوس از شهر به روستا شده است اقدامی که در نتیجه کمبود امکانات رفاهی در گذشته ساکنان را مجبور به کوچ کرده بود در حالیکه این منطقه یکی از تولید کنندگان محصولات باغی، کشاورزی و دامی سروآباد به شمار می‌رود.
دهیار روستای دزلی می‌گوید: این روستا در 30 کیلومتری شهرستان سروآباد یک هزار خانوار و سه هزار و 100 نفر جمعیت ثابت دارد و در ردیف بزرگترین روستاهای استان کردستان محسوب می شود.
هادی محمدی گفت: دزلی در زمان پادشاهی یزدگرد سوم بنا نهاده شده و دارای دژهای محکم و استواری است که به دژله نیز شهرت دارد و پس از سه هزار سال به دزلی تغییر نام یافت، گویش مردم دزلی کُردی (هورامی و گورانی) است.
وی افزود: این روستا به دلیل هم مرز بودن با کرمانشاه و استان حلبچه عراق سالانه میزبان گردشگران داخلی و خارجی فراوانی است و دلیل عمده آن وجود طبیعت کوهستانی، جنگل‌های فراوان و آب و هویت معتدل است. این ظرفیت دزلی را به یکی از روستاهای هدف گردشگری تبدیل کرده است.
محمدی تاکید کرد: اماکن تاریخی مانند مسجد حضرت عبدالله که در زمان خلفای راشدین احداث و چند سال پیش بازسازی شد، آرامگاه 12 اصحاب رسول اکرم (ص)، آرامگاه شاعر و عارف نامدار ملاحسن دزلی و قدمگاه رهبر انقلاب از جمله مکان‌های دیدنی این روستا است.
همچنین دزلی آرامگاه 70 شهید جنگ تحمیلی است و طبیعت زیبا و چشم نواز میدان گلنگان، دربند دزلی و دوله‌ناو که از تفرجگاه های این روستا و از ظرفیت‌های گردشگری منطقه هستند.
وی یادآور شد: با توجه به اینکه دزلی یک روستای مرزی است نهادهایی مانند پاسگاه قضایی، پایگاه بسیج و گردان سپاه پاسداران در آن وجود دارد.
دزلی دارای دهیاری، دفتر مخابرات، دفتر تعاونی روستایی، دفتر تعاونی مرزنشینان، دفتر شورای حل اختلاف، سالن ورزشی، زمین فوتبال خاکی، پنج مدرسه، سه مسجد، خانه بهداشت، مرکز بهداشتی و درمانی است و از نعمت گاز، برق و تلفن نیز برخوردار است.
رئیس شورای اسلامی روستای دزلی می‌گوید: با وجود اینکه سال گذشته مسیر 30 کیلومتری روستا به سروآباد آسفالت شد، پس از گذشت چند ماه نیمی از آن به صورت کامل تخریب شد که دلیل آن زیرسازی نامناسب، کم کاری پیمانکار و استفاده از مصالح غیر استاندارد بود.
والید شفیعی ادامه داد: طول روستا یک و نیم کیلومتر است که از این میزان، 500 متر سنگ فرش و جدول گذاری شده همچنین در 2 سال اخیر سه هزار متر از کوچه های دزلی با همیاری مردم و اعتبار 50 میلیون تومانی دهیاری سنگفرش شد و این طرح اجرا شده شامل 10 درصد روستا است البته بیشتر کوچه های آن هنوز خاکی است.
وی افزود: 400 متر جدول‌گذاری در یکی از معابر آبگیر روستا با اعتبار 30 میلیون تومان و حدود 2 هزار و 500 متر لوله گذاری نیز اجرا شده است.
همچنین اجرای طرح هدایت فاضلاب خانگی به خارج محوطه ای روستا 60 میلیون تومان هزینه در برداشته است که با خودیاری مردم و اعتبار مالی دهیاری تامین شده است.
شفیعی گفت: با توجه به بافت روستا که متراکم است و هر سال شاهد افزایش جمعیت و مهاجرت معکوس از شهر هستیم ضرورت دارد امکانات رفاهی، معیشتی و طرح‌های عمرانی در دزلی بیشتر انجام شود.
وی اضافه کرد: بیشتر خانه‌های روستا دارای بافت قدیمی و با مصالح طبیعی مانند سنگ و سقف‌های چوبی ساخته شده است که این مهم تاثیر گرفته از طبیعت کوهستانی آن است و با اعطای تسهیلات بانکی کم بهره به روستاییان می توان این خانه ها را در قالب امروزی و مدرن با امکانات بیشتر ساخت.
شفیعی می‌گوید: بدلیل کمبود منابع آبی از تنها چشمه روستا برای تامین آب شرب استفاده می شود و سهم هر خانواده در طول روز از این چشمه 2 ساعت است و این رویه موجب کم آبی در بخش کشاورزی و خانگی شده است.
یکی از ساکنان روستای دزلی می‌گوید: دزلی دارای 453 هکتار اراضی کشاورزی و باغی است که بیش از نیمی از آن به صورت دیم کشت می شود.
سرحد کریمی ادامه داد: عمده محصولات کشاورزی این منطقه گندم، جو، نخود و شبدر است همچنین محصولات باغی همچون گردو، توت، گیلاس، به و زردآلو در این منطقه تولید می شود.
وی افزود: مشکل عمده باغداری این منطقه نبود صنایع تبدیلی و فرآوری است که عمده‌ای محصولات به صورت تازه خوری در زمان برداشت با کمترین قیمت عرضه می شود.
کریمی اظهار کرد: بدلیل پوشش گیاهی و جنگلی، مردم این منطقه در زمینه دامداری فعالیت دارند و محصولات لبنی فراوانی مانند شیر، ماست، کشک و روغن حیوانی تولید می کنند که در صورت احداث کارخانه‌ای فرآوردههای لبنی علاوه بر برند سازی این محصولات زمینهای اشتغالزایی و کسب درآمد روستایی در این منطقه ایجاد خواهد شد.
وی یادآور شد: بخاطر وجود کوههای سر‌به فلک کشیده شاهد ورود کوهنوردان و ورزشکاران زیادی به طبیعت دزلی هستیم و ضرورت دارد برای رفاه آنها و خدمت رسانی کمپ کوهنوردی در ارتفاعات این روستا ایجاد شود.
کریمی گفت: شبکه فاضلاب روستا در 20 سال پیش برای 300 خانوار احداث شده و با مرور زمان و افزایش سه برابری جمعیت، این شبکه جوابگوی هدایت فاضلاب نیست و مشکلات بهداشتی و زیست محیطی برای ساکنان دزلی به وجود آورده است.
وی اضافه کرد: با توجه به جمعیت در حال رشد دزلی و مسافت طولانی آن با مریوان و سروآباد، ضروری است درمانگاه موجود به کادر درمانی متخصص، تجهیزات و دارو مجهز شود.
کریمی یادآور شد: در دزلی ظرفیت پرورش زنبور عسل وجود دارد و با حمایت بانک کارآفرین و جهاد کشاورزی در پرداخت تسهیلات و آموزش مردم، می توان زمینه تولید عسل و موم را در این منطقه افزایش داد.
منبع: روزنامه همشهری
کپی شد
