به گزارش ایرنا، زباله گردی در سال های اخیر در شهرهای مختلف کشورمان به شغل تبدیل شده که روز به روز طرفداران آن بیشتر می شود و تعداد زباله گردها و پلاستیک و کاغذ جمع کن ها به به افزایش است.
به گفته کارشناسان مسائل اجتماعی مشکلات اقتصادی، فقر، بیکاری و اعتیاد از جمله عوامل مهم گرایش و شیوع معضل زباله گردی در کشور هستند که این پدیده منشا بروز مشکلاتی چون مبتلا شدن این افراد به بیمارهای خطرناک و شیوع آنها در جامعه، به وجود آمدن آلودگی و چهره زشت برای شهرها و دیگر معضلات اجتماعی است.
این شغل فقط مختص به مردان نیست و در شهرهای بزرگ کودکان و زنان زیادی هر روز مخارج زندگی خود را از میان آشغال های دیگران بدست می آورند.
با در آوردن دستکش هایش پرده از رُخ رنج های که کشیده بود برداشت، دیدن دست های زمخت و پینه بسته اش برای چند دقیقه سوال های که در ذهن داشتم را پاک کرد، لبخند زنان گفت: چرخ زندگی من با همین بازیافت ها یا به قول شما، زباله گردی می چرخد.
اینها را عبدالله ساحلی یکی از ده ها کسانی که رزق و روزی شان را در میان زباله های سطح شهر کامیاران جستجو کرده و با جمع کردن پلاستیک و کاغذ باطله و فروش آنها بدست می آورند، می گوید.
او در جواب این سوال که چرا زباله گردی می کند، گفت: در گذشته مقنی (چاه کن) بودم که با ممنوع شدن حفر چاه و قنات، او هم مانند بسیاری دیگر بیکار شده است.
وی با اشاره به اینکه بدلیل نداشتن بیمه بعد از 40 سال چاه کندن در سن 65 سالگی مجبور به زباله گردی است، اظهار کرد: با وجود اینکه تمام فرزندانم سر و سامان گرفته اند اما فشار زندگی و مشکلات اقتصادی مرا در این سن مجبور به انجام چنین کاری کرده است.
همزمان با هول دادن گاری که پُر بود از مواد قابل بازیافت در جواب سوال هایم با نفسی که از خستگی بریده بریده از سینه اش بیرون می آمد، گفت: با توجه به اینکه در کامیاران تفکیک زباله از مبدا صورت نمی گیرد روزی 2 بار اقدام به جمع آوری مواد بازیافتی از داخل سطح های زباله می کند.
ساحلی با بیان اینکه آمار دقیقی از تعداد کسانی که در کامیاران مشغول این کار هستند ندارد، افزود: هشت نفری که او می شناسد همگی میان سال اند و بدلیل فقر و بیکاری به این کار روی آورده اند.
وی در خصوص میزان آگاهیش از مشکلات بهداشتی و بیماری هایی که ممکن است او به آنها دچار شود، گفت: آگاه بودنم از این مسائل دردی را درمان نمی کند زیرا در هر صورت برای چرخاندن چرخ زندگی مجبور به انجام این کار هستم.
او نگاه های مردم را سخت ترین بخش این کار دانست و افزود: جامعه باید بداند که تمامی زباله گردها معتاد یا افرادی که در میان آشغال ها دنبال غذا باشند، نیستند بلکه بیشتر آنها برای یافتن مواد قابل بازیافت و تامین مخارج زندگی خود و خانواده این کار را انجام می دهند.
ساحلی با اشاره به اینکه موادی که جمع آوری می کند را هر روز به عامل کارخانه بازیافت کرمانشاه می فروشد، یادآور شد: خانواده ها می توانند با جدا کردن زباله های تر و خشک در منزل کمک بزرگی به ما بکنند.
از او خداحافظی کرده و سراغ یکی دیگر از همکارانش که با هم مشغول این کار هستند رفتم قبل از اینکه از او سوال بپرسم، گفت: کاری که در این سن مجبور به انجام آن هستم خود به خوبی گویای همه چیز است نیازی به سوال و جواب نیست.
این حرف ها ذهن را به سمت این سوال سوق می دهد که مسئولان دقیقا کجای زندگی این قشر از جامعه قرار دارند؟ یا تاکنون چه نقشی در زندگی این قشر از جامعه داشته اند؟
مسئول خدمات شهری شهرداری کامیاران در رابطه با فعالیت این افراد در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: کارهای آنها به صورت غیر رسمی است و تحت نظارت نهاد یا ارگان خاصی قرار ندارد.
امید ابراهیمی با اشاره به اینکه بطور تقریبی روزانه 60 تن زباله در شهرستان تولید می شود، افزود: سرانه تولید زباله در این شهر با 600 گرم برابر با سرانه تولید زباله در کشور است.
وی با اشاره به اینکه در این شهرستان تفکیک زباله از مبدا انجام نمی شود، اظهار کرد: زباله ها در کامیاران به 2 روش دفن بهداشتی و سطح شیب دار دفع می شوند.
ابراهیمی در خصوص برنامه شهرداری برای مدیریت پسماندها یادآور شد: مدیریت خدمات شهری و محیط زیست شهرداری برای سال آینده با تخصیص اعتبارات مورد نیاز در نظر دارند، به صورت پایلوت و با هدف ارتقای فرهنگ زیست محیطی شهروندان و کاهش تولید پسماند، طرح آموزش عمومی تفکیک پسماندها از مبدا را اجرا کنند.
مسئول خدمات شهری شهرداری کامیاران با اشاره به اینکه زباله گردها بیشتر افراد معتاد هستند، یادآور شد: با توجه به اینکه تعداد این افراد در کامیاران بسیار کم است شهرداری با جمع آوری به موقع زباله ها شرایط حضور آنها در سطح شهر را کاهش داده است.
به گفته وی، 65 درصد زباله های تولیدی این شهر تر، 28 درصد خشک و بقیه آن شامل زباله های ویژه یا بیمارستانی است.
ابراهیمی با بیان اینکه تفکیک زباله و فرهنگ رفتار صحیح با محیط زیست نیازمند برنامه ریزی برای آموزش در سطح کلان دارد، اضافه کرد: شهرداری کامیاران با آموزش مداوم و ارتقای سطح فرهنگ زیست محیطی که آن را بخشی از وظایف خود می داند، طرح تفکیک پسماند را در دستور کار خود قرار خواهد داد.
وی به نقش تاثیر گذار رسانه ها در پیشبرد اهداف این گونه طرح ها اشاره کرد و گفت: علاوه بر کمک رسانه ها، نیازمند همکاری و تعامل شهروندان نیز هستیم.
شاید بهترین جواب برای این سوال که نقش مسئولان در زندگی این قشر از جامعه چیست، این باشد که نقش مسئولان در زندگی این افراد مانند نقش روح در زندگی ما است.
در راستای کاهش و حذف این شغل نابهنجار در جامعه باید برای بیمه افراد 60 سال به بالا، کاهش اعتیاد در جامعه، مدیریت صحیح پسماندها و آموزش تفکیک زباله از مبدا برنامه های اساسی در سطح خرد و کلا داشته باشیم.
کامیاران با 102 هزار نفر جمعیت در 65 کیلومتری جنوب سنندج واقع شده است.
7349/ 3020
انتهای پیام به گفته کارشناسان مسائل اجتماعی مشکلات اقتصادی، فقر، بیکاری و اعتیاد از جمله عوامل مهم گرایش و شیوع معضل زباله گردی در کشور هستند که این پدیده منشا بروز مشکلاتی چون مبتلا شدن این افراد به بیمارهای خطرناک و شیوع آنها در جامعه، به وجود آمدن آلودگی و چهره زشت برای شهرها و دیگر معضلات اجتماعی است.
این شغل فقط مختص به مردان نیست و در شهرهای بزرگ کودکان و زنان زیادی هر روز مخارج زندگی خود را از میان آشغال های دیگران بدست می آورند.
با در آوردن دستکش هایش پرده از رُخ رنج های که کشیده بود برداشت، دیدن دست های زمخت و پینه بسته اش برای چند دقیقه سوال های که در ذهن داشتم را پاک کرد، لبخند زنان گفت: چرخ زندگی من با همین بازیافت ها یا به قول شما، زباله گردی می چرخد.
اینها را عبدالله ساحلی یکی از ده ها کسانی که رزق و روزی شان را در میان زباله های سطح شهر کامیاران جستجو کرده و با جمع کردن پلاستیک و کاغذ باطله و فروش آنها بدست می آورند، می گوید.
او در جواب این سوال که چرا زباله گردی می کند، گفت: در گذشته مقنی (چاه کن) بودم که با ممنوع شدن حفر چاه و قنات، او هم مانند بسیاری دیگر بیکار شده است.
وی با اشاره به اینکه بدلیل نداشتن بیمه بعد از 40 سال چاه کندن در سن 65 سالگی مجبور به زباله گردی است، اظهار کرد: با وجود اینکه تمام فرزندانم سر و سامان گرفته اند اما فشار زندگی و مشکلات اقتصادی مرا در این سن مجبور به انجام چنین کاری کرده است.
همزمان با هول دادن گاری که پُر بود از مواد قابل بازیافت در جواب سوال هایم با نفسی که از خستگی بریده بریده از سینه اش بیرون می آمد، گفت: با توجه به اینکه در کامیاران تفکیک زباله از مبدا صورت نمی گیرد روزی 2 بار اقدام به جمع آوری مواد بازیافتی از داخل سطح های زباله می کند.
ساحلی با بیان اینکه آمار دقیقی از تعداد کسانی که در کامیاران مشغول این کار هستند ندارد، افزود: هشت نفری که او می شناسد همگی میان سال اند و بدلیل فقر و بیکاری به این کار روی آورده اند.
وی در خصوص میزان آگاهیش از مشکلات بهداشتی و بیماری هایی که ممکن است او به آنها دچار شود، گفت: آگاه بودنم از این مسائل دردی را درمان نمی کند زیرا در هر صورت برای چرخاندن چرخ زندگی مجبور به انجام این کار هستم.
او نگاه های مردم را سخت ترین بخش این کار دانست و افزود: جامعه باید بداند که تمامی زباله گردها معتاد یا افرادی که در میان آشغال ها دنبال غذا باشند، نیستند بلکه بیشتر آنها برای یافتن مواد قابل بازیافت و تامین مخارج زندگی خود و خانواده این کار را انجام می دهند.
ساحلی با اشاره به اینکه موادی که جمع آوری می کند را هر روز به عامل کارخانه بازیافت کرمانشاه می فروشد، یادآور شد: خانواده ها می توانند با جدا کردن زباله های تر و خشک در منزل کمک بزرگی به ما بکنند.
از او خداحافظی کرده و سراغ یکی دیگر از همکارانش که با هم مشغول این کار هستند رفتم قبل از اینکه از او سوال بپرسم، گفت: کاری که در این سن مجبور به انجام آن هستم خود به خوبی گویای همه چیز است نیازی به سوال و جواب نیست.
این حرف ها ذهن را به سمت این سوال سوق می دهد که مسئولان دقیقا کجای زندگی این قشر از جامعه قرار دارند؟ یا تاکنون چه نقشی در زندگی این قشر از جامعه داشته اند؟
مسئول خدمات شهری شهرداری کامیاران در رابطه با فعالیت این افراد در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: کارهای آنها به صورت غیر رسمی است و تحت نظارت نهاد یا ارگان خاصی قرار ندارد.
امید ابراهیمی با اشاره به اینکه بطور تقریبی روزانه 60 تن زباله در شهرستان تولید می شود، افزود: سرانه تولید زباله در این شهر با 600 گرم برابر با سرانه تولید زباله در کشور است.
وی با اشاره به اینکه در این شهرستان تفکیک زباله از مبدا انجام نمی شود، اظهار کرد: زباله ها در کامیاران به 2 روش دفن بهداشتی و سطح شیب دار دفع می شوند.
ابراهیمی در خصوص برنامه شهرداری برای مدیریت پسماندها یادآور شد: مدیریت خدمات شهری و محیط زیست شهرداری برای سال آینده با تخصیص اعتبارات مورد نیاز در نظر دارند، به صورت پایلوت و با هدف ارتقای فرهنگ زیست محیطی شهروندان و کاهش تولید پسماند، طرح آموزش عمومی تفکیک پسماندها از مبدا را اجرا کنند.
مسئول خدمات شهری شهرداری کامیاران با اشاره به اینکه زباله گردها بیشتر افراد معتاد هستند، یادآور شد: با توجه به اینکه تعداد این افراد در کامیاران بسیار کم است شهرداری با جمع آوری به موقع زباله ها شرایط حضور آنها در سطح شهر را کاهش داده است.
به گفته وی، 65 درصد زباله های تولیدی این شهر تر، 28 درصد خشک و بقیه آن شامل زباله های ویژه یا بیمارستانی است.
ابراهیمی با بیان اینکه تفکیک زباله و فرهنگ رفتار صحیح با محیط زیست نیازمند برنامه ریزی برای آموزش در سطح کلان دارد، اضافه کرد: شهرداری کامیاران با آموزش مداوم و ارتقای سطح فرهنگ زیست محیطی که آن را بخشی از وظایف خود می داند، طرح تفکیک پسماند را در دستور کار خود قرار خواهد داد.
وی به نقش تاثیر گذار رسانه ها در پیشبرد اهداف این گونه طرح ها اشاره کرد و گفت: علاوه بر کمک رسانه ها، نیازمند همکاری و تعامل شهروندان نیز هستیم.
شاید بهترین جواب برای این سوال که نقش مسئولان در زندگی این قشر از جامعه چیست، این باشد که نقش مسئولان در زندگی این افراد مانند نقش روح در زندگی ما است.
در راستای کاهش و حذف این شغل نابهنجار در جامعه باید برای بیمه افراد 60 سال به بالا، کاهش اعتیاد در جامعه، مدیریت صحیح پسماندها و آموزش تفکیک زباله از مبدا برنامه های اساسی در سطح خرد و کلا داشته باشیم.
کامیاران با 102 هزار نفر جمعیت در 65 کیلومتری جنوب سنندج واقع شده است.
7349/ 3020
کپی شد
