به گزارش خبرنگار ایرنا، همگان می دانند دلبستگی یک دانش آموز 11 ساله به محیط امن و بدون استرس خانواده تا چه میزان است و این بر کسی پوشیده نیست، اما هنگامی که این دانش آموز وارد محیط خوابگاهی می شود، سبک زندگی او 180 درجه تغییر می کند.
خوابگاه دانش آموزی، تاثیر بسزایی در کاهش مهاجرت خانوارهای روستایی به حاشیه شهرها برای ادامه تحصیل فرزندشان دارد و چه بسیار مدیران و مسئولان برجسته ایی که از همین خوابگاه های دانش آموزی درس زندگی و توانمندی را آموخته و امروز برای خود و جامعه افراد مفیدی شده اند.
یکی از مهمترین مسایل دانش آموزان خوابگاهی یا شبانه روزی با توجه به دوری ایشان از خانواده ها، در معرض آسیب های جسیمی و روحی قرار گرفتن است که مسئولان و متولیان امور باید در راستای کاهش آسیب های این افراد و ارتقای بهداشت و سلامت آنان بیشتر تلاش کنند.
خانواده های درهم تنیده بیجاری در روستا، همیشه و در تمام لحظات کنار یکدیگر هستند، هنگامی که فرزندی برای ادامه تحصیل از این محیط امن جدا می شود، به یکباره خود را تنها و رها شده در محیطی جدید به نام خوابگاه می بیند که هیچ حامی ندارد و باید از خود در برابر همه مسایل و مشکلات مراقبت کند.
یک روانشناس در خصوص آسیب هایی که در کمین دانش اموزآن مدارس شبانه روزی است، گفت: خوابگاه‌های دانش آموزی نقش مهمی در محرومیت زدایی علمی و فرهنگی در جامعه به خصوص مناطق روستایی ایفا می‌کنند.
صادق بهاری اظهار داشت: دانش آموزان خوابگاهی در صورت کم توجهی مسئولان و متولیان امور دچار آسیب های شدید همچون افسردگی، بیماری های جسمی و در نهایت ترک تحصیل می شود.
وی تاکید کرد: اختلالاتی که در دانش آموزان خوابگاهی بیجار نمایان شده ناشی از اضطراب و جدایی نهفته در دوران ابتدای زندگی، کودکی و مشکلاتی که خانواده در دوران کودکی او داشته اند، است.
بهاری افزود: بسیاری از دانش آموزان که در خوابگاه های مدارس شبانه روزی زندگی و تحصیل می کنند، به علت سن کم و دلبستگی های شدید به مادر خانواده، نیازمند توجه و محبت سرپرست خوابگاه و مشاوران مدرسه هستند.
این روانشناس اجتماعی یادآور شد: هنگامی که دانش آموز از مدرسه به خانه بر می گردد، تمام هیجان و انرژی خود را با صحبت کردن برای مادر تخلیه می کند، حال همین دانش آموز در محیط خوابگاه کسی را برای درد دل کردن، پیدا نمی کند.
وی اضافه کرد: مسئولان و متولیان خوابگاه های دانش آموزی باید از میان افرادی انتخاب شوند که گوشی شنوا و چشمی بینا برای تخلیه روحی و روانی دانش آموزان خوابگاهی داشته باشند.
بهاری اظهار داشت: هنگامی که دانش آموز در محیط خوابگاه چنین کسی را در کنار خود نبیند، دچار اضطراب و جدایی، دلتنگی و پرخاشگری خواهد شد و در صورت تداوم و عدم توجه، ترک تحصیل و بازگشت به خانه پایان کار او خواهد بود.
وی تاکید کرد: کسی که مسئولیت اداره خوابگاه دانش آموزی را بر عهده دارد باید همانند یک پدر و مادر، به مشکلات عاطفی دانش آموز خوابگاهی رسیدگی، توجه و برای رفع آنها تلاش کند.
بهاری گفت: اگر دانش آموزی در طول سال تحصیلی از طرف مسئولان خوابگاه، مورد توجه قرار نگیرد و تخلیه روحی و روانی نشود، مهاجرت خانواده های روستایی به حاشیه شهرها برای در کنار فرزندشان بودن و یا ترک تحصیل دانش آموز روستایی را افزایش خواهد یافت.
او راهکار کاهش آسیب های دانش آموزان خوابگاهی را تدوین برنامه های اجتماعی و متنوع توسط مسئولان اعلام کرد و افزود: یک مسئول خوابگاه باید برای هشت ساعتی که دانش آموزان خوابگاهی از تحصیل فارغ است برنامه های اجتماعی، متنوع و منظم در نظر بگیرد و در اجرای بهتر آنها از کمک، همراهی و همیاری دانش آموزان علاقه مند استفاده کند.
بهاری یکی از مشکلات پیش روی مدارس شبانه روزی را عدم توجه به اوقات فراغت دانش آموزان خوابگاهی اعلام کرد.
یکی از دانش آموزان خوابگاهی در بیجار می گوید: خانواده من در روستا زندگی می کنند و شب ها هنگامی که خانواده ام در کنار یکدیگر هستند، برای در کنار آنها بودن دلتنگ می شوم.
علی قره خان افزود: در آن ساعات پایانی شب با خانواده ام تماس می گیرم و به بهانه ایی دقایقی سر صحبت را باز می کنم تا اندکی دلتنگی خود را فراموش کنم.
یکی دیگر از دانش آموزان خوابگاهی گفت: رابطه خوبی با مسئول خوابگاه برقرار کرده و هر شب برای کمک و همیاری او، ساعاتی را در کنار او مشغول بکار می شوم.
هژیر میرزایی تاکید کرد: بسیاری از دانش آموزان خوابگاهی عادت کرده اند در ابتدای شب بعد از صرف شام، به رختخواب رفته تا دلتنگی خانواده را هر چه زودتر به صبح برسانند.
12 هزار و یک صد دانش آموز در شهرستان بیجار در 635 کلاس درس و 245 مدرسه در روستا و شهر در حال تحصیل هستند.
حدود 470 دانش آموز در چهار مدرسه شبانه روزی با حمایت دولت، همیاری مردم و خانواده های دانش آموزان مشغول به تحصیل در این مدارس به تحصیل اشتغال دارند.
7350/9102
انتهای پیام خوابگاه دانش آموزی، تاثیر بسزایی در کاهش مهاجرت خانوارهای روستایی به حاشیه شهرها برای ادامه تحصیل فرزندشان دارد و چه بسیار مدیران و مسئولان برجسته ایی که از همین خوابگاه های دانش آموزی درس زندگی و توانمندی را آموخته و امروز برای خود و جامعه افراد مفیدی شده اند.
یکی از مهمترین مسایل دانش آموزان خوابگاهی یا شبانه روزی با توجه به دوری ایشان از خانواده ها، در معرض آسیب های جسیمی و روحی قرار گرفتن است که مسئولان و متولیان امور باید در راستای کاهش آسیب های این افراد و ارتقای بهداشت و سلامت آنان بیشتر تلاش کنند.
خانواده های درهم تنیده بیجاری در روستا، همیشه و در تمام لحظات کنار یکدیگر هستند، هنگامی که فرزندی برای ادامه تحصیل از این محیط امن جدا می شود، به یکباره خود را تنها و رها شده در محیطی جدید به نام خوابگاه می بیند که هیچ حامی ندارد و باید از خود در برابر همه مسایل و مشکلات مراقبت کند.
یک روانشناس در خصوص آسیب هایی که در کمین دانش اموزآن مدارس شبانه روزی است، گفت: خوابگاه‌های دانش آموزی نقش مهمی در محرومیت زدایی علمی و فرهنگی در جامعه به خصوص مناطق روستایی ایفا می‌کنند.
صادق بهاری اظهار داشت: دانش آموزان خوابگاهی در صورت کم توجهی مسئولان و متولیان امور دچار آسیب های شدید همچون افسردگی، بیماری های جسمی و در نهایت ترک تحصیل می شود.
وی تاکید کرد: اختلالاتی که در دانش آموزان خوابگاهی بیجار نمایان شده ناشی از اضطراب و جدایی نهفته در دوران ابتدای زندگی، کودکی و مشکلاتی که خانواده در دوران کودکی او داشته اند، است.
بهاری افزود: بسیاری از دانش آموزان که در خوابگاه های مدارس شبانه روزی زندگی و تحصیل می کنند، به علت سن کم و دلبستگی های شدید به مادر خانواده، نیازمند توجه و محبت سرپرست خوابگاه و مشاوران مدرسه هستند.
این روانشناس اجتماعی یادآور شد: هنگامی که دانش آموز از مدرسه به خانه بر می گردد، تمام هیجان و انرژی خود را با صحبت کردن برای مادر تخلیه می کند، حال همین دانش آموز در محیط خوابگاه کسی را برای درد دل کردن، پیدا نمی کند.
وی اضافه کرد: مسئولان و متولیان خوابگاه های دانش آموزی باید از میان افرادی انتخاب شوند که گوشی شنوا و چشمی بینا برای تخلیه روحی و روانی دانش آموزان خوابگاهی داشته باشند.
بهاری اظهار داشت: هنگامی که دانش آموز در محیط خوابگاه چنین کسی را در کنار خود نبیند، دچار اضطراب و جدایی، دلتنگی و پرخاشگری خواهد شد و در صورت تداوم و عدم توجه، ترک تحصیل و بازگشت به خانه پایان کار او خواهد بود.
وی تاکید کرد: کسی که مسئولیت اداره خوابگاه دانش آموزی را بر عهده دارد باید همانند یک پدر و مادر، به مشکلات عاطفی دانش آموز خوابگاهی رسیدگی، توجه و برای رفع آنها تلاش کند.
بهاری گفت: اگر دانش آموزی در طول سال تحصیلی از طرف مسئولان خوابگاه، مورد توجه قرار نگیرد و تخلیه روحی و روانی نشود، مهاجرت خانواده های روستایی به حاشیه شهرها برای در کنار فرزندشان بودن و یا ترک تحصیل دانش آموز روستایی را افزایش خواهد یافت.
او راهکار کاهش آسیب های دانش آموزان خوابگاهی را تدوین برنامه های اجتماعی و متنوع توسط مسئولان اعلام کرد و افزود: یک مسئول خوابگاه باید برای هشت ساعتی که دانش آموزان خوابگاهی از تحصیل فارغ است برنامه های اجتماعی، متنوع و منظم در نظر بگیرد و در اجرای بهتر آنها از کمک، همراهی و همیاری دانش آموزان علاقه مند استفاده کند.
بهاری یکی از مشکلات پیش روی مدارس شبانه روزی را عدم توجه به اوقات فراغت دانش آموزان خوابگاهی اعلام کرد.
یکی از دانش آموزان خوابگاهی در بیجار می گوید: خانواده من در روستا زندگی می کنند و شب ها هنگامی که خانواده ام در کنار یکدیگر هستند، برای در کنار آنها بودن دلتنگ می شوم.
علی قره خان افزود: در آن ساعات پایانی شب با خانواده ام تماس می گیرم و به بهانه ایی دقایقی سر صحبت را باز می کنم تا اندکی دلتنگی خود را فراموش کنم.
یکی دیگر از دانش آموزان خوابگاهی گفت: رابطه خوبی با مسئول خوابگاه برقرار کرده و هر شب برای کمک و همیاری او، ساعاتی را در کنار او مشغول بکار می شوم.
هژیر میرزایی تاکید کرد: بسیاری از دانش آموزان خوابگاهی عادت کرده اند در ابتدای شب بعد از صرف شام، به رختخواب رفته تا دلتنگی خانواده را هر چه زودتر به صبح برسانند.
12 هزار و یک صد دانش آموز در شهرستان بیجار در 635 کلاس درس و 245 مدرسه در روستا و شهر در حال تحصیل هستند.
حدود 470 دانش آموز در چهار مدرسه شبانه روزی با حمایت دولت، همیاری مردم و خانواده های دانش آموزان مشغول به تحصیل در این مدارس به تحصیل اشتغال دارند.
7350/9102
کپی شد
