وقتی که صحبت از ذخیره و نگهداری دارایی‌ها می‌شود، امنیت از جمله مهم‌ترین فاکتورهاست. این دارایی‌ها چه فیزیکی و چه دیجیتالی، چه کالا و چه پول باشند باید در محلی امن نگهداری شوند. استثنایی در مورد محل ذخیره ارزهای دیجیتال نیز وجود ندارد و باید در بهترین شرایط امنیتی ممکن، نگهداری شوند. در این مقاله امن‌ترین روش‌ها و کیف‌پول‌ها برای ذخیره ارزهای دیجیتال را معرفی می‌کنیم.
به طور کلی دو روش برای ذخیره سازی ارزهای دیجیتال وجود دارد:
ذخیره‌سازی سردذخیره‌سازی داغ (گرم)ذخیره‌سازی سرد چیست؟
ذخیره‌سازی سرد یعنی ذخیره ارزهای دیجیتال (کلیدهای خصوصی) به‌صورت آفلاین. هنگامی که حجم زیادی از ارزهای دیجیتال در اختیار دارید، بهترین گزینه برای شما ذخیره‌سازی سرد است.
فضای‌های ذخیره‌سازی سرد یا همان کیف پول‌های سرد (Cold Wallets) که از آنها با عنوان کیف پول‌های «سخت‌افزاری» و یا کیف پول‌های «کاغذی» نیز یاد می‌شود، بهترین مکان برای نگهداری امن سرمایه‌های شما هستند. این امنیت از آن جهت تامین می‌شود که دارایی‌ها به‌صورت آفلاین ذخیره می‌شوند و فضای قرارگیری کلید خصوصی به‌صورت فیزیکی در اختیار کاربر قرار دارند. فضای‌های ذخیره‌سازی سرد به‌نوعی در مقابل هک شدن، حملات فیشینگ و دیگر انواع آسیب مقاومند و در خصوص سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت، بهترین گزینه به حساب می‌آیند.
بگذارید با مثالی استفاده از فضای‌های ذخیره‌سازی سرد را برای شما تشریح کنیم. یک صرافی بیت کوین با قابلیت برداشت آنی سرمایه‌هایی در حدود صد سکه را در نظر بگیرید. این صرافی به‌منظور کاهش خطرات مرتبط با سرقت ارزهایی که بر روی صرافی نگهداری می‌شوند از کیف پول‌های سخت‌افزاری استفاده می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، این صرافی بخش عمده‌ای از سرمایه‌های موجود خود را در فضای‌های ذخیره‌سازی سخت افزاری نگهداری می‌کند و تنها بخشی از بیت کوین‌ها (یا ارزهای دیجیتال دیگر) را بر روی سرویس‌هایش نگه می‌دارد که کفاف برداشت‌های کاربران در کوتاه مدت را بدهد.
تفاوت کیف پول سرد و کیف پول داغ
در مقابل فضاهای ذخیره‌سازی سرد، انواع داغ آنها وجود دارد. از این فضاها با عنوان کیف پول‌های «داغ» نیز یاد می‌شود. علت این نام‌گذاری لزوم وجود اتصال به اینترنت برای دسترسی به آنهاست.
کیف پول‌های موبایل، تحت وب و دسکتاپ از نوع کیف پول داغ هستند. داغ بودن کیف پول لزوما به این معنی نیست که کلیدهای خصوصی روی فضای اینترنت نگهداری می‌شوند، بلکه به معنی امکان ارتباط کلیدهای خصوصی با فضای آنلاین است. کیف پول‌های موبایل و دسکتاپ زیادی وجود دارند که دارایی‌ها را روی خود دستگاه نگهداری می‌کنند اما از نوع داغ محسوب می‌شوند. کیف پول‌های موبایل و دسکتاپ هم می‌توانند داغ باشند به شرطی که هیچ اتصالی به اینترنت نداشته باشند.
کیف پول‌های داغ معمولا در دسترس‌‌تر هستند و ارزهای دیجیتال بیشتری را پشتیبانی می‌کنند. این در حالی است که خطراتی نظیر هک شدن، قانون‌گذاری و دیگر اشکلات فنی آنها را تهدید می‌کند. با وجود اینکه فضاهای ذخیره سرد از امنیت بیشتری برخوردارند، اما نمونه‌های داغ آنها ارزهای بیشتری را پشتیبانی می‌کنند.
به‌طور کلی تفاوت عمده کیف پول‌های سرد و داغ در دسترسی آنها به اینترنت خلاصه می‌شود. «جیک فرانکنفیلد» از نویسندگان سایت مرجع «اینوستوپدیا»، می‌نویسد:
دلایل مختلفی وجود دارند که یک سرمایه‌گذار تمایل به ذخیره سرمایه‌هایش به‌صورت متصل به اینترنت یا بدون استفاده از اینترنت، داشته باشد. از طرف دیگر استفاده از چندین کیف پول (برخی از آنها داغ و برخی سرد) برای ذخیره سرمایه‌ها مسئله‌ای غیرمعمول تلقی نمی‌شود.
افرادی که به صورت مداوم در حال تبادل و خرید و فروش ارزهای دیجیتال‌اند، کیف پول‌های داغ را ترجیح می‌دهند. اما آنها نیز این سرمایه‌ها را در کوتاه‌مدت بر روی چنین کیف پول‌هایی ذخیره می‌کنند و سرمایه‌های عمده خود را به کیف پول‌های سرد انتقال می‌دهند. چرا که انواع سرد را نمی‌توان از طریق اینترنت جابجا کرد. به یاد داشته باشید که کیف پول‌های داغ در معرض خطرات امنیتی بیشتری هستند.
گفته‌های پیشین بدان معنا نیست که نگهداری ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های داغ، ذاتا نا امن است. این گفته‌ها تنها به منظور مقایسه دو نوع از کیف پول‌ها مطرح شدند و بدان معنا نیست که کیف پول‌های داغ کارایی لازم را ندارند. کیف پول‌های داغ در بستری متصل اینترنت کار می‌کنند و معامله‌گران ارزهای دیجیتال را قادر می‌سازد تا ارزهای مختلفی را بخرند یا آنها را بفروشند. در طرف دیگر کیف پول‌های سرد قرار دارند که به اینترنت دسترسی ندارند و مکانی امن برای نگهداری سرمایه‌های شما مهیا می‌کنند.
«کریس کاستیگلون» در مقایسه این دو روش می‌نویسد:
یک کیف پول داغ مانند یک کیف پول جیبی است که می‌توانید با خود همه جا ببرید و کیف پول سخت مانند یک گاوصندوق بانکی است.
بنابراین ذخیره ارزهای دیجیتال به صورت داغ از نظر روشی نا امن نیست اما امن‌ترین روش، ذخیره سازی به صورت سرد است.
امن‌ترین روش‌های نگهداری ارزهای دیجیتال
سه روش معمول برای ذخیره ارزهای دیجیتال به صورت سرد وجود دارد که عبارتند از:
کیف پول‌های کاغذیفلش مموری (USB) یا هر گونه درایور ذخیره‌سازی که در محل امنی نگهداری می‌شودکیف پول سخت‌افزاریکیف پول‌های کاغذیکیف پول کاغذی یک ارز دیجیتال همان کلید خصوصی است که روی کاغذ چاپ شده است. دارنده‌ی این کاغذ هم به کلید خصوصی ارز دیجیتال و هم به آدرس آن دسترسی خواهد داشت. این کیف پول‌ها معمولا توسط نرم‌افزارهای تولید کیف پول یا به صورت دستی توسط فرد ساخته می‌شوند. توجه داشته باشید که برای ساختن کیف پول کاغذی نیاز به اتصال به اینترنت نیست، بنابراین اگر از وب‌سایت‌های تولیدکننده کیف پول کاغذی استفاده می‌کنید، حتما بعد از لود شدن صفحه، اتصال خود به اینترنت را قطع کنید تا از ذخیره نشدن کلید خصوصی توسط افراد دیگر مطمئن شوید.
بیشتر در این مورد بخوانید: کیف پول کاغذی ارز دیجیتال چیست؟ چگونه کیف پول کاغذی بسازم؟
کیف پول‌های کاغذی برای نگهداری بلند مدت دارایی‌ها فوق‌العاده هستند به شرطی که بتوانید از کاغذ و نوشته روی کاغذ در گذر زمان محافظت کنید. کاغذ ممکن است پوسیده یا پاره شود. کاغذ حتی نسبت به دود نیز آسیب پذیر است و در گذر زمان شاید محتوای آن خوانایی لازم را نداشته باشد. بنابراین حتما سعی کنید که از پوشش‌های محافظ برای کیف پول کاغذی استفاده نمایید.
حافظه‌ها و فضاهای ذخیره‌سازی (فلش مموری، هارد و …)یک روش معمول دیگر برای ذخیره‌سازی ارزهای دیجیتال به صورت سرد، ذخیره کردن کلید خصوصی بر روی حافظه‌های داخلی یا جانبی رایانه است. این کار در مقایسه با دو روش دیگر یعنی کیف پول کاغذی و کیف پول سخت افزاری، ریسک‌های بیشتری به همراه دارد و می‌توانیم بگوییم که روش خیلی جالبی برای اشخاص عادی نیست.
امکان خرابی یا سرقت حافظه‌ها وجود دارد و بازیابی اطلاعات گاهی هرگز ممکن نخواهد بود. از طرفی میدان‌های مغناطیسی ممکن است باعث خرابی هارد دیسک‌های قدیمی، حتی به‌صورت خرابی‌های فیزیکی، شوند.
کیف پول‌های سخت افزاریبدون شک امن‌ترین روش برای ذخیره ارزهای دیجیتال کیف پول‌های سخت افزاری هستند. این کیف پول‌ها از بهترین متدهای رمزنگاری و امنیتی در ساختار خود استفاده می‌کنند و چند سال است که امتحان خود را پس داده‌اند.
بر خلاف شکل عجیب و غریب، کار کردن با کیف پول‌های سخت افزاری بسیار ساده است. همچنین این کیف پول‌ها معمولا از تمام ارزهای دیجیتال معتبر پشتیبانی می‌کنند و معمولا نیاز نیست برای ذخیره یک ارز دیجیتال خاص کیف پول دیگری تهیه کنید. تامین امنیت در کیف پول‌های سخت افزاری با استفاده از چندین فیلتر امنیتی مهم برقرار می‌شود. برای سرمایه‌گذاری‌های سنگین، بهترین گزینه کیف پول‌های سخت افزاری هستند.
امن‌ترین کیف پول‌های حال حاضردر اینجا چهار مورد از امن‌ترین کیف پول‌هایی که تاکنون ساخته شده‌اند را معرفی می‌کنیم.
شماره یک: لجر نانو اس (Ledger Nano S)
لجر نانو اس، یک کیف پول سخت‌افزاری در ابعاد یک فلش است که برای حفاظت بیشتر در یک قاب فلزی قرار داده شده. طراحی این محصول بسیار ساده و جمع و جور است. رابط کاربری این کیف پول نیز بسیار ساده و قابل اتکاست. کاربر می‌تواند به راحتی و به‌وسیله نرم‌افزار Ledger Live با این کیف پول کار کند.
علاوه بر طراحی مناسب، پشتیبانی از سکه‌ها و توکن‌های زیاد، از دیگر مزیت‌های لجر نانو اس است. با احتساب بیت کوین، «زی کش»، «اتریوم»، «اتریوم کلاسیک»، «دوج کوین» و «دش»، این کیف پول از بیش از ۱,۰۰۰ ارز دیجیتال دیگر پشتیبانی می‌کند. طیف وسیعی از توکن‌های ERC20 از جمله نقاط قوت لجر نانو اس است. همچنین استفاده از لجر نانو اس به‌وسیله سرویس‌های آنلاین کیف پول نظیر «مای اتر ولت»، «الکتروم» و «مای سیلیوم»، امکان‌پذیر است.
وجود دکمه فیزیکی برای تایید انجام تراکنش باعث شده تا این محصول مقاومت بالایی در خصوص حملات هکرها داشته باشد. لجر همچنین از یک مکانیزم اثبات هویت بهره می‌برد که با هر بار راه‌اندازی اجرا می‌شود.
شماره دو: ترزور مدل تی (Trezor Model T)
این مدل نسل دوم کیف پول‌های سخت‌افزاری ارزهای دیجیتال است. ترزور وان (Trezor One)، مدل پیشین این محصول، با دو دکمه و یک صحفه نمایش عرضه شد. مدل تی که نمونه‌ای بهبود یافته از ترزور وان است؛ دکمه‌ها را حذف کرده و یک صحفه نمایش رنگی را جایگزین نمونه غیر رنگی نموده است. امنیت ترزور مدل تی به‌وسیله یک پین کد، عبارت امنیتی و انجام روند بازیابی رمز از روی خود دستگاه، تامین می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، عملیات بازیابی از طریق رایانه یا تلفن‌همراه امکان پذیر نیست.
مدل جدید ترزور از یک قاب آهن‌ربایی بهره می‌برد و به‌وسیله تعبیه یک مکانیزم مهر و موم، می‌توانید از دسترسی‌های ناخواسته مطلع شوید و این احتمال را کاهش دهید. ترزور مدل تی از بیش از ۷۰۰ سکه و توکن مختلف پشتیبانی می‌کند. بیت کوین، اتریوم، ریپل، بیت کوین کش، مونرو و دش از جمله این ارزها هستند. نکته جالب عدم پشتیبانی مدل تی از ارزهایی نظیر «ایاس» (EOS) و «ترون» (Tron) است.
شماره سه: کیپ کی (Keepkey)
کیپ کی نسبت به ترزور و لجر نانو اس از ابعاد بزرگتری برخوردار است و عملکردی به مانند یک «کیف پول HD» (سلسله مراتب قطعی) دارد. به‌وسیله چنین قابلیتی، کیپ کی توانایی ایجاد و ذخیره بی‌نهایت کلید را دارد. کیپ کی دارای یک صفحه نمایش بزرگ است و کارکردن با آن نیز نیازمند دانش زیادی در این حوزه نیست.
در حال حاضر کیپ کی از حدود ۵۴ ارز نظر اتریوم، بیت کوین، دش، لایت کوین، دوج کوین، بیت کوین گلد و تعدادی از توکن‌های ERC20 پشتیبانی می‌کند. نحوه دسترسی به کیف پول نیز از طریق نرم افزار ویندوزی آن صورت می‌گیرد.
شماره چهار: کلدکارد (Coldcard)
کلدکارد نوعی کیف پول بیت کوین است که توانایی عملکرد آفلاین و امضای تراکنش‌ها را دارد. امکان اجرای آفلاین، وجود کارت حافظه از نوع MicroSD برای تهیه نسخه پشتیبان از جمله ویژگی‌های منحصربه‌فرد کلدکارد است. از آنجایی که کلدکارد نوعی کیف پول متن‌باز است، در صورتی که اطلاعاتی در خصوص برنامه‌نویسی بلاک چین داشته باشید، می‌توانید نسبت به نیاز و سلیقه خود، آن را دستکاری کنید.
از دیگر ویژگی‌های کلدکارد می‌توان به کیف پول ثانویه آن اشاره کرد. این کیف پول یک کلید خصوصی دیگر برای شما ایجاد و این امکان را فراهم می‌کند تا در یک دستگاه، دو کیف پول داشته باشید. این خصوصیت در مواقع خطرناک مانند سرقت کیف پول، بسیار کارآمد خواهد بود. ارزهای دیجیتال که در حساب اصلی قرار دارند در امنیت باقی می‌مانند و محتوای کیف پول دوم نیز هر زمان که بخواهید در دسترس است.
دیدگاه تان را بنویسید