سپیده توکلی: رکورددار پرش ارتفاع بانوان پس از انقلاب هستم/ امکانات بدهند بیش از آقایان مدال می گیریم/ بخاطر محدودیت ها همسرم کنارم بود

به گزارش خبرنگار ورزشی جی پلاس؛ سپیده توکلی و پرشی به بلندای دوومیدانی ایران. حق داشت بغض کند وقتی که مدال طلا را برگردنش انداختند. بغض او به خاطر خیلی چیزها بود. به خاطر همه سختی هایی که در این چند ساله کشیده است، به خاطر جایگاهی که بعضا به آن نرسیده و در نهایت به خاطر به اهتزار در آمدن پرچم سه رنگ کشورش. او رکورددار است و پس از سال 1357 نخستین بانو در دوومیدانی است که توانسته در ماده پرش ارتفاع، مدال بگیرد. با سپیده توکلی تماس گرفتیم تا او از خودش از رکوردهایی که زده و از 2 مدالی که گرفت حرف بزند.

** ابتدا درباره مسابقاتی که مدال گرفتید حرف بزنید. دو مدال طلا و نقره کسب کردید و این واقعا افتخار بزرگی برای دوومیدانی ایران است.

بخاطر کسب این مدال ها و رکوردها بسیار خوشحالم اما اینکه مسابقات در ایران برگزار شد بزرگترین افتخار است. ما میزبان بودیم و به همین دلیل شانس این را داشتیم که با سه نماینده در این رقابت ها شرکت کنیم. این اتفاق از آن جهت مهم است که دختران ایران شانس حضور در چنین رقابت هایی را داشتند. واقعا هم رکوردهای خوبی زدند.

** سهم خود شما از این رکوردها چقدر بود؟

در مجموع 4 رکورد زده شد که 2 تا از این رکوردها را من شکستم. دختران ما دارند سخت تلاش می کنند تا بتوانند به جایگاه های خوبی دست پیدا کنند. مطمئن هستم که این اتفاق می افتد و دختران ایران زمین می توانند به رکوردهای خوبی در آینده دست پیدا کنند.

** کمی درباره سطح مسابقات و البته استرس هایی که داشتید حرف بزنید.

در ماده پرش ارتفاع رقیبان خیلی سرسختی داشتم. از کشورهای چین، ازبکستان، هنگ کنگ و ... بررسی های لازم را کرده بودم و می دانستم رکوردهای آنها چقدر است. در خوشبینانه ترین حالت تصورم این بود که بتوانم رکورد ایران را جابجا کنم و در نهایت با خطای کمتر، سوم شوم. رکورد ایران را زدم اما به مدل نقره رسیدم. رقیب ازبکستانی با 187 سانتی متر پرش ارتفاع اول و رقیب قزاقستانی که 180 سانتی متر پرید، سوم شد. چون من خطا نکرده بودم و او خطاهایش بیشتر بود مدال نقره به من رسید. در روز دوم استراحت کردم و در روز سوم موفق شدم رکورد 5 گانه را جابجا کنم و از مرز 4 هزار امتیاز عبور کنم و به امتیاز 4038 برسم. برای اولین بار توانستم وارد رنکینگ جهانی شوم. ضمن اینکه من مدالی گرفتم که بعد از انقلاب تا کنون هیچ بانویی موفق نشده بود آن را در پرش ارتفاع کسب کند.

** خیلی ها دوست دارند درباره همسر شما بدانند. ایشان مربی شما بود؟

مسابقات در ایران تحت شرایط خاصی برگزار می شود. ما کاملا با حجاب بودیم و اجازه ورود هیچ موبایل و دوربینی هم به سالن نمی دادند. به خصوص در رشته هایی که سخت و تخصصی است مثل پرش ارتفاع چون استرس بر ما غلبه می کند . مربی ام در حال حاضر آقای ربانی  هستند  و ایشان نمی توانست من را همراهی کند. بنابراین همسرم، ایمان روغنی در کنارم بود. ایشان حدود یکسال پیش  مربی من بودند و الان هم در تمرینات همراهی ام می کند. بودن او در کنارم از لحاظ روحی و روانی کمک زیادی به من کرده است. در این مسابقات هم او کنارم بود و به من روحیه می داد. البته مادرم و سایر دوستانم هم حضور داشتند و در کل حضور خانواده ام باعث شد تا واقعا انگیزه بالایی داشته باشم.

** سپیده توکلی چه برنامه ای برای آینده دارد؟

فعلا می خواهم استراحت کوتاهی داشته باشم و کمی ریکاوری کنم. پس از آن باید خودم را برای بازی های آسیایی در جاکارتا آماده کنم. من از حالا به بعد حمایت های بیشتری می خواهم. هم از سوی فدراسیون و هم از سوی وزارت ورزش چون در این رقابت ها کار سخت تر است و طبیعتا مدال گرفتن سخت تر. به همین دلیل و برای کسب جایگاه و مدال باید حمایت شوم. در عین حال من تمام تلاش خودم را می کنم تا مثل همه مسابقه هایی که نماینده ایران بودم بدرخشم و برای کشورم افتخار بیاورم.

** برخی از ورزشکاران خانم دارند رفته رفته وارد دنیای مد می شوند. قبل از المپیک، مهسا جاور که لباس کاروان ایران را پرو کرد و حالا کیمیا علیزاده که رسما وارد این دنیا شده است. شما هم ممکن است روزی  وارد این عرصه شوید؟

درباره دنیای مد نظری ندارم. نمی توانم پیش بینی کنم که وارد این دنیا می شوم یا نه. در حال حاضر و در شرایط فعلی هیچ ایده ای درباره اش ندارم.

** برای المپیک و شرکت کردن در مهمترین رویداد ورزشی جهان برنامه ای ندارید؟

المپیک رفتن خیلی سخت است. از هر چیزی که فکرش را بکنید سخت تر. به خصوص در رشته دوومیدانی که باید با ثانیه ها و سانتی مترها جنگید. باید برنامه ریزی دقیقی کرد، اردوهای مختلفی را برگزار کرد و در کل حمایت شد تا بتوان ورودی المپیک را گرفت. البته المپیک هم دور از دسترس نیست. هر ورزشکاری اگر همه جوره حمایت شود می تواند امیدوار به این باشد که سهمیه المپیک را کسب کند. با این حال خودم علاقه دارم که پله پله جلو بروم. در درجه اول دوست دارم در بازی های آسیایی مدال بگیرم و پس از آن به المپیک و مدال گرفتن در این رویداد مهم جهانی فکر کنم. امیدوارم همه این اتفاق های خوب برای من بیافتد.

** چه ارزیابی از وضعیت کلی و روند ورزش بانوان در کشور دارید؟

ورزش بانوان در کل نسبت به آقایان مشکلات زیادی دارد. همیشه کمبودهایی بوده است که حس می شده. امیدوارم وزارت ورزش و معاونت بانوان که مثل همیشه بانوان را حمایت کرده اند این حمایت ها را بیشتر کنند. شک نداشته باشید دختران ما آنقدر با انگیزه هستند که بتوانند در رویدادهای مختلف بین المللی ورزش بدرخشند و مدال بگیرند. مطمئن هستم اگر امکانات بدهند بیشتر از پسرها مدال می گیرند و می توانند پرچم ایران را در نقاط مختلف جهان برافراشته کنند.