آغاز رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در واپسین فصل سال ۹۵ خورشیدی می‌تواند خون تازه‌ای به رگ‌های فوتبال باشگاهی ایران تزریق کند و به تن سرد آن، گرمای تازه بخشد.
جی پلاس، زمستان از راه رسید و فوتبال باشگاهی در ایران چند هفته تعطیل شد تا تیم‌ها فرصت کافی برای تقویت خود داشته باشند، نیم فصل نخست لیگ برتر فوتبال با اتفاق‌های جالبی همراه بود؛ صدرنشینی پرسپولیس در جدول پس از سال‌ها، نتایج دور از انتظار استقلال با منصوریان، ناکامی تیم‌هایی مثل سایپا و ماشین‌سازی با وجود پتانسیل بسیار بالایی که دارند، رقابت شانه به شانه تراکتورسازی با پرسپولیس در صدر، سقوط قهرمان فصل گذشته به نیمه پایین جدول و جهش یکباره ذوب آهن و رسیدن به رتبه‌های بالای رده‌بندی از جمله اتفاق‌های جالب لیگ در نیمه نخست بود.
اکنون فوتبال در ایران به روزهای تعطیلی زمستانی رسیده و تیم‌ها به فکر تقویت خود هستند. نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا بیش از سایرین روی این کار حساسیت به خرج می‌دهند. سال‌ها است که باشگاه‌های ایرانی در آسیا توفیقی نمی‌یابند و سال به سال، امتیازهای فوتبال ایران به دلیل نتایج ضعیف تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا پایین‌تر می‌آید و سهمیه ایران هم به همین دلیل کم می‌شود.
امسال به لطف محرومیت فوتبال کویت و غیبت تیم‌های عراقی در لیگ قهرمانان آسیا، فوتبال ایران همان سهمیه ۳+۱ را به دست آورد ولی سال بعد، سهمیه ایران کمتر خواهد بود. فقط یک راه وجود دارد که امتیازهای ایران باز هم کمتر نشود و آن کسب نتیجه خوب در مسابقه‌های امسال است. اگر بخواهیم جایگاه فوتبال باشگاهی ایران از این بدتر نشود، باید زمستان امسال را با گرمای فوتبال "برنده" همراه کنیم. پیروز شدن و صعود تیم‌های ایرانی از گروه‌های خود جایگاه از دست رفته ایران را بازنمی‌گرداند اما از پسرفت بیشتر آن جلوگیری می‌کند.
ساختن زیرساخت‌های خوب و جدید مثل ورزشگاه‌های مدرن، زمین‌های چمن مرغوب و استاندارد، باشگاه‌های حرفه‌ای با ساختمان و تشکیلات حرفه‌ای و تجاری‌سازی آن‌ها در آینده نزدیک واقعا انتظاری دور از دسترس و به نوعی خوش‌خیالی است اما کسب موفقیت در لیگ قهرمانان آسیا با توجه به پتانسیل فنی تیم‌های ایرانی می‌تواند در دسترس باشد.
استقلال خوزستان، پرسپولیس و ذوب آهن به عنوان سهمیه‌های مستقیم و استقلال با حضور در پلی‌آف، قرار است از جایگاه فوتبال ایران در آسیا دفاع کنند؛ کاری که بسیار سخت است و شاید روی کاغذ، ایران شانس بالایی برای قهرمانی نداشته باشد اما کمی توجه بیشتر به این تیم‌ها و حمایت همه جانبه در تقویت‌شان می‌تواند ورق را به سود آن‌ها برگردانده و شرایط را بهبود بخشد.
بنابراین، تیم‌های آسیایی ایران باید چند نکته را مورد نظر قرار دهند. نخست آنکه اختلاف‌های درونی ویرانگر را کنار بگذارند و تا می‌توانند در حفظ وحدت رویه و افزایش همدلی در تیم بکوشند. دوم مانع حضور بازیکنان بی‌کیفیت و "دلال آورده‌ها" شوند که بیشترشان خارجی هستند و تیم‌ها بدون اطلاع کافی از توانایی‌شان آن‌ها را به خدمت می‌گیرند و تنها به بدهی‌های باشگاه اضافه می‌کنند. سوم در برنامه‌ریزی‌های تمرینی و آماده‌سازی و بویژه برگزاری اردوهای تدارکاتی دقت کنند که طوری عمل کنند تا بهترین بهره را از هزینه و وقتی که صرف می‌کنند به دست بیاورند. چهارم آنکه از حاشیه‌ها دور شوند و انرژی خود را بر سر این حاشیه‌های منفی هدر ندهند.
منبع: ایسنا
