گزارش جی پلاس از تصمیم وزارت ورزش
ورود ممنوع خارجی ها برای مصونیت مدیران پراشتباه سرخابی
وزارت ورزش تصمیم گرفت به جای مواخذه مسئولان و انتخاب مدیران اصلح، صورت مسئله یکی از مهم ترین مشکلات فوتبال ایران را پاک کند و به خدمت گرفتن بازیکن و مربی خارجی را ممنوع کند.
به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس، اگر قوانین و مقررات به فیفا اجازه می داد آن ها حتما کمیته رسیدگی به پرونده های فوتبال ایران را در این فدراسیون جهانی تشکیل می دادند تا این کمیته به شکل مجزا شکایت های واصله از تیم های ایرانی را در آن بررسی کند!
در سال های اخیر تعداد پرونده های تیم های ایرانی در فیفا بسیار زیاد بوده و تقریبا می توان گفت بیش از 90 درصد آن ها مربوط به عدم پرداخت دستمزد بازیکنان و مربیان خارجی است. متاسفانه تاکنون مسئولان هیچ تدبیری نیاندیشیده اند تا این نقص بزرگ فوتبال ایران برطرف شود و هرروز شاهد شکایت های جدید هستیم که بیشتر هم مربوط به پرسپولیس و استقلال است.
اشتباه نیست اگر بگوییم تمام قراردادهای خارجی های لیگ برتر (به خصوص پرسپولیس و استقلال) غیرحرفه ای هستند. قراردادهایی که مدیران ناکارآمد با مشورت مشاورانی که بیشتر حکم دلال را دارند، منعقد می کنند و در نهایت بدون اینکه جریمه ای برای مدیر و دلال در نظر گرفته شود، پول و ارز از کشور خارج می شود و بدنامی اش نصیب فوتبال ایران می شود.
بعید است یک نمونه از این قراردادها توسط وزارت ورزش پیگیری شده باشد و مدیر خاطی برکنار و یا مورد مواخذه قرار گرفته باشد! همین موضوع سبب شده که مدیران به خصوص آن ها که در پرسپولیس و استقلال حاضر هستند بدون آن که نگران عواقب قراردادی که امضا کردند باشند، بدون دقت پای قراداد با بازیکنان و مربیان خارجی می نشینند. آن ها می دانند اگر اتفاقی هم بابت این قرارداد رخ دهد، دوره مدیریت آن ها مشکلی پیش نمی آید و گریبان مدیر دیگری را می گیرد و در آن زمان هم لازم نیست جواب گو باشد!
اگر مدیران پرسپولیس و استقلال دائم تغییر نکنند، آن ها متوجه می شوند که اشتباهات در انعقاد قرارداد در آینده گریبان خودش را می گیرد؛ هرچند که اگر مدیری کارآمد و البته با وجدان باشد، حاضر نیست باعث ایجاد مشکلی حتی برای مدیر دیگر در سال های آینده باشد.
متاسفانه مدیران خاطی فوتبال ایران نه تنها پاسخگوی اشتباهات خود نیستند بلکه وزارت ورزش چند سال بعد دوباره از آن ها استفاده می کند و به سمتی منصوب می شوند که بی کفایتی خود را در آن ثابت کردند.
وزارت ورزش و ساده ترین راه برای حل یک معضل بزرگ!
در روزهای گذشته وزارت ورزش اعلام کرد به خدمت گرفتن بازیکن و مربی خارجی برای پرسپولیس و استقلال تا اطلاع ثانوی ممنوع است!
این تصمیم موافقانی دارد که معتقدند با توجه به شرایط مالی باشگاه ها این تصمیم می تواند کمک کننده باشد اما نقص های زیادی در این قانون وجود دارد. یکی از آن ها این است که تیم های دیگر این شانس را دارند خود را با بازیکنان و مربیان خارجی تقویت کنند اما سرخابی از این شانس بی بهره هستند و بی عدالتی رخ می دهد. همچنین با توجه به اینکه پرسپولیس و استقلال در لیگ قهرمانان حاضر هستند این موضوع باعث افت فنی آن ها هم خواهد شد و بیش از قبل از تیم های متمول آسیایی عقب می مانند. درست است که فوتبالیست ها و مربیان توانای زیادی در ایران وجود دارند اما هیچ کسی نمی تواند منکر لزوم حضور بازیکن و مربی خارجی در تیم ها شود؛ آن چه که حتی در کشورها و تیم های پیشرفته هم وجود دارد.
چند سال پیش بود که مسئولان لیگ تصمیم گرفتند به خدمت گرفتن دروازه بان خارجی را در لیگ برتر ممنوع کنند و این راهکار به شکست انجامید و همه قبول کردند که یک اشتباه بوده است. بنابراین این تصمیمات سطحی هیچ گاه به نتیجه مطلوبی منجر نمی شود.
موضوع مورد توجه دیگر این است که حضور بازیکنان و مربیان خارجی در ایران به خودی خود دردسری ندارد. آیا استراماچونی، برانکو، تیام، دیاباته، جپاروف و رسن خارجی های ناکارآمدی برای لیگ برتر بودند؟ قطعا پاسخ منفی است. آن چه که باعث دردسر می شود عدم صلاحیت مدیران این دو تیم است. مدیرانی که نه تنها سودآوری برای باشگاه ندارند بلکه فقط پرونده روی پرونده می آورند و وزارت ورزش هم هیچ تدبیری برای جریمه آن ها نمی اندیشد. مدیران که به نظر می رسد هیچ سررشته ای از مدیریت ندارند؛ فقط به خاطر شعارهای هدایت شده روی سکو و با مصاحبه های هوادارپسند روی کار می آیند و هیچ برنامه ای درخصوص به کارگیری آن ها وجود ندارد.
حالا سوالی که پیش می آید این است که آیا وزارت ورزش تصور می کند علت شکایت های پرتعداد خارجی ها از تیم های پرسپولیس و استقلال، خود آن ها هستند یا مدیرانی ایرانی؟ اگر مدیران پای دلال ها را به فوتبال ایران بازنکنند و در بستن قراردادها توجه لازم را داشته باشند بازهم این چنین مشکلاتی پیش می آید؟ در شرایط فعلی که قراراست بیش از 60 میلیارد توسط سرخابی ها به شاکیان پرداخت شود، چه کسی پاسخگوی از دست رفتن این میزان پول از بیت المال است؟ آیا اگر قرار بود مدیران از جیب خودشان این هزینه ها را پرداخت کنند بازهم به این راحتی قراردادهای غیرحرفه ای امضا می کردند؟
مشکل زمانی تشدید می شود که می فهمیم در بسیاری از قراردادها آن چه که موجب شکایت می شود، بدقولی در پرداخت دستمزدهاست. به این معنا که بازیکن فقط و فقط حقوق خود را می خواهد ولی باشگاه ها با عدم پرداخت آن این حق را برای شکایت او به وجود می آورند و به نظر نمی رسد حق غیرقانونی هم باشد؛ همان طور که یک کارمند برای گرفتن دستمزدش اعتراض می کند. در یکی از پرونده ها طلب 3 میلیاردی یکی از خارجی ها به خاطر دیرکرد دو برابر شده است!
تصمیم وزارت ورزش وقتی قابل توجیه و دفاع بود که مشکلات عدم پرداخت دستمزد و پرونده های پرشمار شکایت فقط مربوط به خارجی های پرسپولیس و استقلال بود. این مشکل برای بسیاری دیگر از تیم ها و حتی تیم ملی فوتبال هم وجود دارد و در حال حاضر یکی از پرونده های سنگین مربوط به شکایت ویلموتس از فدراسیون فوتبال است! ضمن اینکه بسیاری از بازیکنان و مربیان ایرانی از تیم های خود طلب های سنگین دارند که خیلی کم پیش آمده که به مانند خارجی ها برای دریافت آن پیگیری کنند
با این تفاسیر بهتر است وزارت ورزش به جای ممنوع کردن حضور بازیکنان و مربیانی که گاهی به مانند کی روش، استراماچونی، برانکو و دیاباته از نظر فنی به فوتبال ایران کمک زیادی هم کردند، فکری به حال مدیران خود بکند و حتی شاید نیاز باشد مدیر وارد کند و فوتبال از مدیران لژیونر استفاده کند تا مشکلات به صورت ریشه ای حل شود!
واکنش تند پیروانی به حواشی این روزهای فوتبال، از منع به کارگیری تا احتمال لغو لیگ
خرید بازیکن و مربی خارجی برای سرخابی ها ممنوع شد
دیدگاه تان را بنویسید