فوتبال ایران پس از سال ها شاهد اوج گیری دو قطب همیشگی اش یعنی استقلال و پرسپولیس است.
گروه ورزشی جی پلاس؛ پرسپولیس و استقلال پس از سال ها دو رقیب جدی و اصلی برای قهرمانی هستند و این یعنی هواداران دو تیم تا انتهای فصل، روزهای پرالتهابی را خواهند داشت. سال های زیادی است که تنها یکی از این دو تیم مدعی اصلی بوده و تیم دیگر چالش های فراوانی را داشته است. در واقع آخرین باری که رقابت بین دو این تیم پرطرفدار برای کسب قهرمانی در لیگ جدی بود، به دهه قبل بر می گردد.
استقلال با فکری احیا شده است. حتی اگر با نگاهی بدبینانه عملکرد فنی تیم فکری را در حد مدعی ندانیم، نتایج خوب، این تیم را به صدر جدول چسبانده است. پرسپولیس امسال مانند 4 فصل قبل خوب نتیجه نمی گیرد، اما با وجود نیمکت ضعیف هنوز مدعی است. در حال حاضر استقلال با 21 امتیاز صدرنشین است. پرسپولیس هر چند فعلا رده هفتمی را دارد، اما اگر دو بازی عقب مانده اش را پیروز شود، با 20 امتیاز به رده دوم می رسد و این یعنی داغ ترین رقابت ممکن برای کسب عنوان قهرمانی!
در چهار فصل گذشته پرسپولیس در حالی قهرمان شده که استقلال تهدیدی برای قهرمانی اش نبوده است. البته در این چهار فصل استقلال دو بار نایب قهرمان شد، اما این نایب قهرمانی به معنای رقابت تنگاتنگ برای قهرمانی نبود و تقریبا مشخص بود که پرسپولیس با اختلاف امتیازی که ایجاد کرده قهرمان می شود.
در فصل قبل از آن هم که سرخپوشان نایب قهرمان شدند (94-95)، شاگردان ویسی در استقلال خوزستان جام را بالای سر بردند و خبری از استقلال نبود. پیش از آن در فصل 93-94 اوضاع هر دو تیم نابسامان بود و استقلال و پرسپولیس به ترتیب ششم و هشتم شدند.
در فصل 92-93 که از هر دو تیم یک امتیاز کسر شد، آن ها رقابت خوبی با هم داشتند اما در نهایت قهرمانی به فولاد رسید و نایب قهرمانی به پرسپولیس و استقلال پنجم شد.
در فصل 91-92 یعنی آخرین قهرمانی آبی ها در لیگ برتر، پرسپولیس اوضاع خوبی نداشت و هفتم شد و باز هم خبری از رقابت پایاپای نبود. رده دهمی پرسپولیس و سومی استقلال در فصل 90-91 هم نشانی از رقابت بین دو تیم نداشت.
به این ترتیب می توان نتیجه گرفت در صورت ادامه روند فعلی لیگ، برای نخستین بار در دهه اخیر دو تیم استقلال و پرسپولیس نقش دو قطب اصلی فوتبال را ایفا خواهند کرد. اتفاقی که تنور فوتبال و البته حواشی مربوط به آن را بسیار از فصول پیش داغ تر خواهد کرد.
اما دو قطبی قرمز-آبی چقدر به فوتبال ایران کمک می کند؟ در فوتبال ایران جمله کلیشه ای وجود دارد که می گوید هر وقت پرسپولیس و استقلال قوی بوده اند، تیم ملی قوی بوده است. اما آیا واقعا احیای این دو قطبی به فوتبال ایران کمک می کند؟
قدرت گرفتن پرسپولیس و استقلال در فوتبال ایران خوب است، اگر باعث له شدن تیم های بازیکن ساز نشود. اگر همانند دهه هفتاد، تنها راه ورود به فوتبال اروپا و لژیونر شدن، پیراهن قرمز و آبی نباشد. اگر باشگاه های بازیکن ساز و دارای ساختار مانند فولاد له نشوند، اگر دلال ها دور این دو تیم چنبره نزنند و بازیکن های متوسط شان را قالب نکنند.
دو قطبی شدن فوتبال خوب است اگر قطب های سوم و چهارم پایتخت مانند باشگاه پاس نابود و متلاشی نشوند، اگر وزارت ورزش چشم به روی اشتباه های مدیریتیش در انتخاب مسئولان این دو باشگاه نبندد و موفقیت هایشان را مصادره نکنند. اگر هواداران دو تیم افسارگسیخته برای موفقیت تیم خود، حریف را به تخریب نکنند. اگر دوباره پای مربیان بی کارنامه و دلار بگیری که شناختی از فوتبال ایران ندارند (نه امثال برانکو و استراماچونی) به این دو باشگاه باز نشود.
تا انتهای فصل زمان زیادی باقی مانده و شاید این رقابت تا انتها ادامه پیدا نکند. شاید پرسپولیس و یا استقلال از روند خوب خود فاصله بگیرند، اما اگر این رقابت حفظ شود، آخرین فصل فوتبالی در سده اخیر می تواند جذاب ترین آن باشد.
