سید سعید شاهرخی شامگاه چهارشنبه در بیست و سومین جلسه اعضای شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی با بیان اینکه طبق قانون دولت موظف به حمایت از مجموعه‌داران است، تاکید کرد: میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان باید مکان مناسبی در اختیار مجموعه‌دار همدانی برای ایجاد موزه خصوصی قرار دهد.
وی با صراحت به تمام کسانی که این کار را نهی می‌کنند، گفت: مجموعه‌داری نه تنها عیب نیست بلکه افتخاری برای استان همدان محسوب می‌شود که مهد تاریخ و فرهنگ است.
استاندار همدان با اشاره به اینکه بنای تاریخی پوستی زاده متعلق به شهرداری و بین این نهاد و شورای شهر اختلاف هایی بر سر واگذاری این خانه به بخش خصوصی وجود دارد، به میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری همدان دستور داد منتظر نتیجه این موضوع نماند.
شاهرخی خاطرنشان کرد: نظر شورای شهر برای ما محترم است، اما میراث فرهنگی وظیفه دارد در سریعترین زمان مکان دیگری برای راه‌اندازی موزه خصوصی در اختیار مجموعه دار حاضر قرار دهد.
وی یادآوری کرد: همراهی نکردن مسئولان استان با مجموعه داران آثار تاریخی موجب فرار این افراد و به نمایش درآمدن این آثار ارزشمند در دیگر نقاط کشور است.
استاندار همدان در ادامه این نشست تخصصی به اختلاف میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و اتاق اصناف درباره نرخ و تعرفه سفره خانه های سنتی و تاسیسات گردشگری پایان داد.
به گفته وی تاسیسات گردشگری تابع قانون خاص میراث هستند اما بازرسان اتاق اصناف برابر مقررات خود به جرائم و شکایتهای مردم از این اماکن رسیدگی کرده و موجب ضرر و زیان فراوان صاحبان این مکان ها می شوند که شایسته نیست.
شاهرخی گفت: از این پس نرخ نامه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در ستاد تنظیم بازار بازنگری و تائید می شود و همه دستگاه های نظارتی و متولی باید به مصوبه این ستاد تمکین کنند.
استاندار همدان با بیان اینکه باید به بخش خصوصی خوش بین و نگاه مثبت داشته باشیم، افزود: دستگاه های اجرایی در حمایت از بخش خصوصی باید به نقطه مشترک رسیده و اختلاف های بین بخشی را کنار بگذارند.
ساماندهی خانه مسافرها بدون مجوز و نیازسنجی و اجرای طرح مطالعاتی برای جلوگیری از ساخت هتل های مازاد در همدان از دیگر مواردی بود که استاندار همدان به آنها تاکید کرد.
خانه پوستی زاده مربوط به اواخر دوره قاجار است و در همدان، بلوار علویان، میدان عین القضات، نبش بلوار الوند واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۸۷۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
