شهید غلام ترکی‌زاده یکم مهر ۱۳۴۳ در روستای جغین از توابع شهرستان رودان به دنیا آمد و یادگار دوست‌داشتنی ناصر و کنیز تحصیلات خود را تا پایان دوره ابتدایی به پایان برد.
وی در حالی که ۲۱ سال از عمرش در جبهه و جنگ می‌گذشت، ۲۶ آبان ۱۳۶۴ در منطقه میمک از ارتفاعات مهم در جنوب‌غربی استان ایلام بر اثر ترکش خمپاره به سر آسمانی شد.
ارتفاعات میمک که حدود ۱۵ کیلومتر طول و ۸ کیلومتر عرض دارد، در سراسر نوار مرزی مشترک بین دو کشور ایران و عراق، دارای نزدیک‌ترین فاصله تا پایتخت عراق (حدود ۱۸۰ کیلومتر) است و به همین دلیل، میمک را «کلید بغداد» می‌نامند.
مزار شهید غلام ترکی‌زاده در روستای جغین محل تولدش قرار دارد.
شهید غلام ترکی‌زاده یکسال قبل از شهادتش در ۲۶ اسفند سال ۶۳ در یکی از وصیت‌نامه‌هایش آورده است: پدرجان بچه‌هایم را نگذارید خوار شوند و هرچه دارم را ۳ قسمت کنید و یک قسمت برای همسرم بدهید و ۲ قسمت دیگر برای فرزندانم.
وی ادامه داده است: برادرانم مهدی و علی و حسن و محمد نگذارید که اسلحه من خالی بماند و بروید بجنگید تا که تقاص خون شهدا را از صدام بگیرید و به فرزندانم یحیی و ایمان اگر بزرگ شدند، بگویید که پدرتان در راه حق شهید شده و اگر تا آن زمان جنگ طول کشید وصیت می‌کنم که یحیی و ایمان تقاص خون جوانان شهید و خون من را از کافران بگیرند.
این شهید دفاع مقدس اظهارداشته است: اگر این جنگ طول کشید، نگذارید که صدام زنده بماند، اسلحه من بردارید و بجنگید تا پیروز شویم.
شهید ترکی‌زاده در این وصیت‌نامه با ارسال سلام و درود به خانواده‌اش، تقاضا کرده است: محل دفن من جلوی مسجد و هر وقت که خاله منیژه فرصت سر قبرم قرآن بخواند.
وی در پایان آورده است: این بود وصیت من تا توانستم دهن صدام را با مشت کوبیدم نوبت شما اقوام است، خدا یار و یاور شما باد ای مهربانان من.
۹۸۸۷ /۶۰۴۸
