رجب و شعبان، دو ماه پربرکت که هرساله باید گوش به زنگ آمدن میلاد بهترین انسان های بهشتی روزی زمین و جشن و پایکوبی به بهانه آمدنشان باشیم، دو ماهی که آغاز شستن دلهای زنگارگرفته است.
ماه رجب ماهی که در نیمه هایش، نجف گوش به زنگ آمدن نخستین پیشوای شیعیان حضرت علی(ع) است و انتهایش ندای بت شکنی می آید که رحمه للعالمین است.
پایان ماه رجب آغاز عید بیداری، انتخاب آخرین فرستاده خداوند و تجلی رحمت جهانی است، رحمتی که متبرک به نام پیامبر مهربانی هاست که وجب به وجب زمین، متبرک از نام اوست.
ماه رجب خود را به شعبان، ماهی که دروازه ورود به ماه مبارک رمضان است، متصل می کند تا مومنان از برکت و عظمتش نور ایمان بگیرند.
**شعبان، ماه شستشوی نبوی
ماه شعبان، ماه هشتم از ماه های قمری که با درخت طوبی پیوند خورده و پیامبر آن را ماه خود می داند و به نقل از آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی، شعبان شستشوی نبوی است که پیامبراکرم (ص) که خود رحمه للعالمین است امتش را از گناهان شستشو می دهد.
شعبان ماهی است که رسول اکرم(ص) این ماه را بسیار دوست می داشت و به آن عشق می ورزید، و در عظمت و جایگاه آن فرموده است: شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من؛ و نیز فرمودنده اند: «خدای ببخشاید و بیامرزد او را که با پاس داشتن حق ماه، من مرا یاری کند».
گذشته از عظمت ذاتی ماه شعبان، قرارگرفتن میلاد برگزیده های الهی در این ماه، باعث مضاعف شدن تکریم و بزرگداشت این ماه شده است.
ماه شعبان ماه پرعظمت میلاد قهرمانان کربلا امام حسین (ع)، میلاد امام سجاد (ع)، حضرت ابوالفضل (س) و حضرت علی اکبر (ع) و آخرین منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعودی (عج) است.
**سوم شعبان، میلاد پاسدارعزت و آزادگی
صبح دل انگیز سومین روز از ماه شعبان، دردانه ای به دنیا آمد که از قدمش اشک و لبخند، بغض و شادی باهم در آمیخته است.
صبح روز سوم شعبان سال چهارم هجری، وجود مبارکی پا به عرصه هستی نهاد که یاری گر دین رسول خدا و مظهر شجاعت، ایستادگی، جوانمردی، عزت، آزادگی و آزادی است.
شهر مدینه در این روز از ماه شعبان میزبان کودک نورسیده ای شد که رسول الله (ص) برای این مولود بی همتا گریست.
سوم شعبان، فرزندی از دامن زهرای اطهر به دنیا آمد که سفینه النجاﺓ عالم شد، او که از آمدنش ایثار معنا گرفت و شهادت قداست یافت و پاسداری و خون، آبرو گرفت، وجود مبارکی که با نثارخون خود و اصحابش حیات بخش اسلام و نجات بخش آدمی از گرداب های گمراهی و سرگردانی است.
روز سوم شعبان روز میلاد امام حسین (ع) دردانه ای از باغ ولایت در این روز متولد شد که سرنوشت اسلام، به حرکت او و قیام و فداکاری هایش بسته بود.
امام حسین (ع) دومین فرزند فاطمه (س) و علی (ع) روز سوم شعبان سال چهارم هجری چشم به جهان گشود و بعدها به «سیّدالشهدا» ملقب شد.
**چهارم شعبان، میلاد جانباز مطیع الله
چهارم شعبان و در خانه نخستین پیشوای شیعیان و ام البنین(س)، پسری از تبار خورشید به دنیا آمد که ملقب به قمر بنی هاشم، ساقی لب تشنگان و آرامش بخش قلب امام خود در روز عاشورا شد.
در این روز از ماه پرفضیلت شعبان، غیرتمندی به دنیا آمد که مولی علی (ع) در وصف فرزند خویش حضرت ابوالفضل(س) می فرماید: «همانا فرزندم عباس در کودکی علم آموخت و از من معارف فرا گرفت» و برادرزاده اش حضرت سجاد (ع) در وصفش چنین می گوید: «خداوند عمویم عباس را رحمت کند در بارگاه باریتعالی در قیامت منزلتی دارد که تمامی شهدا به آن غبطه می خورند».
و امام هادی نیز در زیارت ناحیه مقدسه بر او درود می گوید: «سلام بر ابوالفضل العباس، آنکه دنیا را وسیله آخرت قرار داد و فداکارانه خود را فدای برادر نمود آن که دو دستش در راه خدا قطع شد».
چهارم شعبان ولادت «باب الحوائج» عباس بن علی (ع) بنده شایسته فرمانبر خدا و ولایتمداری شایسته است که شیفتگان و ارادتمندانش هرساله به عشق او با پای پیاده از نجف تا کربلا مسیرعاشقی را به یاد سقای باوفا و پرچمدار کربلا می پیمایند.
ابوالفضل، قمر بنی هاشم، سپه سالار، علمدار، طیار و سقا و باب الحوائج از جمله لقب های بزرگمردی است که امام صادق(ع) در بیان جایگاه والایش به او لقب «عبد صالح مطیع الله» دادند.
قمر خانه خورشید، پاسدار و کاشف الکرب سید الشهدا فرزند پاکدل امام علی (ع) چهارم شعبان در سال 26 هجری قمری، در مدینه به دنیا آمد و در خانه امیرالمؤمنین علی (ع) و مادرش حضرت ام البنین (س)، 14 سال و 47 روز پدر روی ماه درخشانش را دید.
روز چهارم شعبان به پاس رشادت های علمدار کربلا و پاسداشت جانفشانی های جانبازان جان بر کف جمهوری اسلامی ایران، روز ولادت آن حضرت به عنوان روز جانباز در تقویم ایران نامگذاری شده است.
**پنجم شعبان، ولادت زینت عبادت کنندگان
در فضیلت ماه شعبان همین بس که امام سجاد(ع) دردانه رسول خدا (ص) هنگامی که ماه شعبان فرا می رسید اصحاب خود را فرا می خواند و درباره فضیلت این ماه می فرمود: «هرکسی برای محبت پیامبر و تقرب به خداوند، ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند او را در قیامت مشمول کرامت خود می گرداند».
پنجم شعبان سال 38 هجری در مدینه فرزندی از امام حسین (ع) دیده به جهان گشود که بزرگ مرد عمه سادات شد و سالار کاروان شهیدان حسین(ع) در میان هلهله یزیدیان شامی و کوفی.
این روز مبارک از ماه شعبان، میلاد پسری است که از یک سوی به نسل هاشمیان و از سوی دیگر به نسل فرمانروایان فارس کسری منسوب است.
مولود ماه شعبان و چهارمین پیشوای شیعیان (ع) نامش هم نام مولی علی (ع)، «علی» نام نهاده شد و به زین العابدین و سجّاد لقب گرفت.
امام سجاد (ع)، بزرگمرد عبادت، وارث علم النبیین است که به زین العابدین، سید الساجدین و زینت عبادت کنندگان معروف است که احیاگر واقعه عاشورا و افشاگر ظلم خلفای اموی شد.
**یازدهم شعبان، میلاد ماه احمد
ماه شعبان ماه شادی و سرور اهلبیت پیامبر علیهم السلام، ماهی پرفضیلت است که با میلاد سیدالشهدا آغاز می شود و هنوز به نیمه نرسیده به میلاد جمال بی مثال حی سرمد، میلاد ولادت گل هاشمی، جوان کربلا، حضرت علی اکبرش می رسد.
یازدهم شعبان سال 33 قمری روز ولادت پسر برومندی است که روی او روی محمد (ص)، بوی او بوی محمد (ص) است.
میلاد حضرت علی اکبر(ع)، خورشید دل آرای امام حسین (ع) شبیه ترین آینه پیغمبر گویی احمد ثانی است که هم نام مولی علی(ع) است.
ماه شعبان میزبان پاک ترین انسان های بهشتی روزی زمین است که یکی از آنها حضرت علی اکبر(ع) فرزند بزرگ امام حسین(ع) از مادری به نام «لیلی بنت ابی مره بن عروه بن مسعود ثقفی» که وجودش از وجود رحمه للعالمین است و در وصفش دفترها، شعر سروده شد.
پدر بزرگوارش امام حسین(ع) در وصف فرزند خویش می فرماید: هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می شدیم به چهره او(علی اکبر) می نگریستیم.
حضرت علی اکبر(ع) اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود و در تقویم کشورمان روز میلاد ایشان به عنوان روز جوان نامگذاری شده است.
**نیمه شعبان، میلاد طلوع ماندگار
شعبان هرسال می آید و هرسال که خود را به نیمه می رساند هم همچنان در انتظار منجی به راهش ادامه می دهد تا به ماه خدا، ماه مبارک رمضان بپیوندد.
روز نیمه شعبان یکی از مهم ترین روزهای سال و شب نیمه این ماه پیامبرکرم (ع) شبی بسیار متبرک و به تعبیری «تالی تلو» لیله القدر دانسته اند که مصادف با میلاد طلوع ماندگار ولادت حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) است.
از نگاه علمای اسلام بین امام زمان (عج) و امام حسین (ع) رابطه زیادی وجود دارد، و هدف مشترکی نیز بین قیام این دو امام وجود دارد، امام زمان (عج) خونخواه امام حسین(ع) و امام مهدی (عج) منتقم همه خونهایی است که به ناحق در دنیا ریخته شده است.
حتی به اذعان صهیونیست ها به عنوان مهم ترین دشمنان اسلام و شیعه، آنها معتقدند: «هویت شیعه امام حسین (ع) است و آرمانشان امام مهدی (عج) است و با اصطلاح دو نگاه سرخ و نگاه سبز دارند».
و ماه شعبان ماهی است که به یمن ظهور امام زمان (عج) نه تنها در بارگاه امامان معصوم(ع) که مسجدها، خانه ها و خیابان های شهرهای مختلف ایران با مضامین نیمه شعبان آذین بندی و چراغانی می شود.
شهرها آذین بندی می شود به امید شنیدن صدای «بقیة الله خیر لکم ان کنتم مۆمنین»، ظهور صدای جاودانه تاریخ بشریت و کشتی نجات مان مهدی موعود (عج) تا جان های تشنه را از عدالت خدا سیراب کند.
مهدی موعود(ع) دوازدهمین پیشوای شیعیان در شب جمعه 15 شعبان سال255 قمری در خانه امام حسن عسکری(ع) و بانویی شایسته به نام نرجس خاتون (ملیکا) نوه قیصر روم و از خاندان شمعون، وصی بلا فصل حضرت مسیح، به دنیا آمد.
حضرت مهدی(عج) پنج سال بیشتر نداشت که پدرش امام حسن عسکری (ع) در هشتم ربیع الاول سال 260 قمری به دست معتمد، خلیفه عباسی به شهادت رسید و امام عصر(عج) بر پیکر پدر بزرگوار خویش نماز خواند.
دوران غیبت کوتاه مدت آن امام (عج) از سال 260 قمری آغاز شد و تا سال 329 قمری ادامه داشت.
*خبرنگار ایرنا در هرمزگان
9887 /6048
انتهای پیام ماه رجب ماهی که در نیمه هایش، نجف گوش به زنگ آمدن نخستین پیشوای شیعیان حضرت علی(ع) است و انتهایش ندای بت شکنی می آید که رحمه للعالمین است.
پایان ماه رجب آغاز عید بیداری، انتخاب آخرین فرستاده خداوند و تجلی رحمت جهانی است، رحمتی که متبرک به نام پیامبر مهربانی هاست که وجب به وجب زمین، متبرک از نام اوست.
ماه رجب خود را به شعبان، ماهی که دروازه ورود به ماه مبارک رمضان است، متصل می کند تا مومنان از برکت و عظمتش نور ایمان بگیرند.
**شعبان، ماه شستشوی نبوی
ماه شعبان، ماه هشتم از ماه های قمری که با درخت طوبی پیوند خورده و پیامبر آن را ماه خود می داند و به نقل از آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی، شعبان شستشوی نبوی است که پیامبراکرم (ص) که خود رحمه للعالمین است امتش را از گناهان شستشو می دهد.
شعبان ماهی است که رسول اکرم(ص) این ماه را بسیار دوست می داشت و به آن عشق می ورزید، و در عظمت و جایگاه آن فرموده است: شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من؛ و نیز فرمودنده اند: «خدای ببخشاید و بیامرزد او را که با پاس داشتن حق ماه، من مرا یاری کند».
گذشته از عظمت ذاتی ماه شعبان، قرارگرفتن میلاد برگزیده های الهی در این ماه، باعث مضاعف شدن تکریم و بزرگداشت این ماه شده است.
ماه شعبان ماه پرعظمت میلاد قهرمانان کربلا امام حسین (ع)، میلاد امام سجاد (ع)، حضرت ابوالفضل (س) و حضرت علی اکبر (ع) و آخرین منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعودی (عج) است.
**سوم شعبان، میلاد پاسدارعزت و آزادگی
صبح دل انگیز سومین روز از ماه شعبان، دردانه ای به دنیا آمد که از قدمش اشک و لبخند، بغض و شادی باهم در آمیخته است.
صبح روز سوم شعبان سال چهارم هجری، وجود مبارکی پا به عرصه هستی نهاد که یاری گر دین رسول خدا و مظهر شجاعت، ایستادگی، جوانمردی، عزت، آزادگی و آزادی است.
شهر مدینه در این روز از ماه شعبان میزبان کودک نورسیده ای شد که رسول الله (ص) برای این مولود بی همتا گریست.
سوم شعبان، فرزندی از دامن زهرای اطهر به دنیا آمد که سفینه النجاﺓ عالم شد، او که از آمدنش ایثار معنا گرفت و شهادت قداست یافت و پاسداری و خون، آبرو گرفت، وجود مبارکی که با نثارخون خود و اصحابش حیات بخش اسلام و نجات بخش آدمی از گرداب های گمراهی و سرگردانی است.
روز سوم شعبان روز میلاد امام حسین (ع) دردانه ای از باغ ولایت در این روز متولد شد که سرنوشت اسلام، به حرکت او و قیام و فداکاری هایش بسته بود.
امام حسین (ع) دومین فرزند فاطمه (س) و علی (ع) روز سوم شعبان سال چهارم هجری چشم به جهان گشود و بعدها به «سیّدالشهدا» ملقب شد.
**چهارم شعبان، میلاد جانباز مطیع الله
چهارم شعبان و در خانه نخستین پیشوای شیعیان و ام البنین(س)، پسری از تبار خورشید به دنیا آمد که ملقب به قمر بنی هاشم، ساقی لب تشنگان و آرامش بخش قلب امام خود در روز عاشورا شد.
در این روز از ماه پرفضیلت شعبان، غیرتمندی به دنیا آمد که مولی علی (ع) در وصف فرزند خویش حضرت ابوالفضل(س) می فرماید: «همانا فرزندم عباس در کودکی علم آموخت و از من معارف فرا گرفت» و برادرزاده اش حضرت سجاد (ع) در وصفش چنین می گوید: «خداوند عمویم عباس را رحمت کند در بارگاه باریتعالی در قیامت منزلتی دارد که تمامی شهدا به آن غبطه می خورند».
و امام هادی نیز در زیارت ناحیه مقدسه بر او درود می گوید: «سلام بر ابوالفضل العباس، آنکه دنیا را وسیله آخرت قرار داد و فداکارانه خود را فدای برادر نمود آن که دو دستش در راه خدا قطع شد».
چهارم شعبان ولادت «باب الحوائج» عباس بن علی (ع) بنده شایسته فرمانبر خدا و ولایتمداری شایسته است که شیفتگان و ارادتمندانش هرساله به عشق او با پای پیاده از نجف تا کربلا مسیرعاشقی را به یاد سقای باوفا و پرچمدار کربلا می پیمایند.
ابوالفضل، قمر بنی هاشم، سپه سالار، علمدار، طیار و سقا و باب الحوائج از جمله لقب های بزرگمردی است که امام صادق(ع) در بیان جایگاه والایش به او لقب «عبد صالح مطیع الله» دادند.
قمر خانه خورشید، پاسدار و کاشف الکرب سید الشهدا فرزند پاکدل امام علی (ع) چهارم شعبان در سال 26 هجری قمری، در مدینه به دنیا آمد و در خانه امیرالمؤمنین علی (ع) و مادرش حضرت ام البنین (س)، 14 سال و 47 روز پدر روی ماه درخشانش را دید.
روز چهارم شعبان به پاس رشادت های علمدار کربلا و پاسداشت جانفشانی های جانبازان جان بر کف جمهوری اسلامی ایران، روز ولادت آن حضرت به عنوان روز جانباز در تقویم ایران نامگذاری شده است.
**پنجم شعبان، ولادت زینت عبادت کنندگان
در فضیلت ماه شعبان همین بس که امام سجاد(ع) دردانه رسول خدا (ص) هنگامی که ماه شعبان فرا می رسید اصحاب خود را فرا می خواند و درباره فضیلت این ماه می فرمود: «هرکسی برای محبت پیامبر و تقرب به خداوند، ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند او را در قیامت مشمول کرامت خود می گرداند».
پنجم شعبان سال 38 هجری در مدینه فرزندی از امام حسین (ع) دیده به جهان گشود که بزرگ مرد عمه سادات شد و سالار کاروان شهیدان حسین(ع) در میان هلهله یزیدیان شامی و کوفی.
این روز مبارک از ماه شعبان، میلاد پسری است که از یک سوی به نسل هاشمیان و از سوی دیگر به نسل فرمانروایان فارس کسری منسوب است.
مولود ماه شعبان و چهارمین پیشوای شیعیان (ع) نامش هم نام مولی علی (ع)، «علی» نام نهاده شد و به زین العابدین و سجّاد لقب گرفت.
امام سجاد (ع)، بزرگمرد عبادت، وارث علم النبیین است که به زین العابدین، سید الساجدین و زینت عبادت کنندگان معروف است که احیاگر واقعه عاشورا و افشاگر ظلم خلفای اموی شد.
**یازدهم شعبان، میلاد ماه احمد
ماه شعبان ماه شادی و سرور اهلبیت پیامبر علیهم السلام، ماهی پرفضیلت است که با میلاد سیدالشهدا آغاز می شود و هنوز به نیمه نرسیده به میلاد جمال بی مثال حی سرمد، میلاد ولادت گل هاشمی، جوان کربلا، حضرت علی اکبرش می رسد.
یازدهم شعبان سال 33 قمری روز ولادت پسر برومندی است که روی او روی محمد (ص)، بوی او بوی محمد (ص) است.
میلاد حضرت علی اکبر(ع)، خورشید دل آرای امام حسین (ع) شبیه ترین آینه پیغمبر گویی احمد ثانی است که هم نام مولی علی(ع) است.
ماه شعبان میزبان پاک ترین انسان های بهشتی روزی زمین است که یکی از آنها حضرت علی اکبر(ع) فرزند بزرگ امام حسین(ع) از مادری به نام «لیلی بنت ابی مره بن عروه بن مسعود ثقفی» که وجودش از وجود رحمه للعالمین است و در وصفش دفترها، شعر سروده شد.
پدر بزرگوارش امام حسین(ع) در وصف فرزند خویش می فرماید: هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می شدیم به چهره او(علی اکبر) می نگریستیم.
حضرت علی اکبر(ع) اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود و در تقویم کشورمان روز میلاد ایشان به عنوان روز جوان نامگذاری شده است.
**نیمه شعبان، میلاد طلوع ماندگار
شعبان هرسال می آید و هرسال که خود را به نیمه می رساند هم همچنان در انتظار منجی به راهش ادامه می دهد تا به ماه خدا، ماه مبارک رمضان بپیوندد.
روز نیمه شعبان یکی از مهم ترین روزهای سال و شب نیمه این ماه پیامبرکرم (ع) شبی بسیار متبرک و به تعبیری «تالی تلو» لیله القدر دانسته اند که مصادف با میلاد طلوع ماندگار ولادت حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) است.
از نگاه علمای اسلام بین امام زمان (عج) و امام حسین (ع) رابطه زیادی وجود دارد، و هدف مشترکی نیز بین قیام این دو امام وجود دارد، امام زمان (عج) خونخواه امام حسین(ع) و امام مهدی (عج) منتقم همه خونهایی است که به ناحق در دنیا ریخته شده است.
حتی به اذعان صهیونیست ها به عنوان مهم ترین دشمنان اسلام و شیعه، آنها معتقدند: «هویت شیعه امام حسین (ع) است و آرمانشان امام مهدی (عج) است و با اصطلاح دو نگاه سرخ و نگاه سبز دارند».
و ماه شعبان ماهی است که به یمن ظهور امام زمان (عج) نه تنها در بارگاه امامان معصوم(ع) که مسجدها، خانه ها و خیابان های شهرهای مختلف ایران با مضامین نیمه شعبان آذین بندی و چراغانی می شود.
شهرها آذین بندی می شود به امید شنیدن صدای «بقیة الله خیر لکم ان کنتم مۆمنین»، ظهور صدای جاودانه تاریخ بشریت و کشتی نجات مان مهدی موعود (عج) تا جان های تشنه را از عدالت خدا سیراب کند.
مهدی موعود(ع) دوازدهمین پیشوای شیعیان در شب جمعه 15 شعبان سال255 قمری در خانه امام حسن عسکری(ع) و بانویی شایسته به نام نرجس خاتون (ملیکا) نوه قیصر روم و از خاندان شمعون، وصی بلا فصل حضرت مسیح، به دنیا آمد.
حضرت مهدی(عج) پنج سال بیشتر نداشت که پدرش امام حسن عسکری (ع) در هشتم ربیع الاول سال 260 قمری به دست معتمد، خلیفه عباسی به شهادت رسید و امام عصر(عج) بر پیکر پدر بزرگوار خویش نماز خواند.
دوران غیبت کوتاه مدت آن امام (عج) از سال 260 قمری آغاز شد و تا سال 329 قمری ادامه داشت.
*خبرنگار ایرنا در هرمزگان
9887 /6048
کپی شد
