به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا، با آغاز جنگ تحمیلی و گسترش تهدیدات زمینی و هوایی دشمن، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا یگان های تفنگدار دریایی و شناور را در مناطق حیاتی و حساس کشور و در سکوهای نفتی مستقر کرد تا از هرگونه عملیات غافلگیرانه و تخریبی دشمن جلوگیری کند.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی با پشتیبانی تیزپروازان نیروی هوایی در هفتم آذر 1359 خورشیدی در عملیات «مروارید» توانستند افزون بر انهدام پایانه های صادرات نفتی «البکر و الامیه»، دو سوم از توان نظامی نیروی دریایی ارتش بعث عراق را نیز درهم بکوبند. این عملیات در اختفای کامل و با پوشش پشتیبانی هوایی و دریایی انجام شد و یگان های اعزامی با سکوت کامل رادیویی و الکترونیکی، خود را به سکوها نزدیک کردند تا اجرای عملیات با رعایت دقیق اصل غافلگیری انجام شود.
در این عملیات افتخار آفرین هشت فروند ناوچه موشک انداز کلاس «اوزا»، چهار فروند ناو پشتیبانی ، 11 فروند هواپیمای جنگی رژیم بعث عراق منهدم شدند. در پایان این عملیات نیروی دریایی ارتش بعث عراق آسیب های زیربنایی بسیاری دید و تا پایان جنگ نتوانست در آب های خلیج فارس نقش موثری را ایفا کند.
پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به مناسبت سی و هشتمین سالروز حماسه آفرینی پرسنل ناوچه موشک انداز«پیکان» به گفت وگو با ناخدا «هوشنگ صمدی» فرمانده تکاوران نیروی دریایی ارتش در دوران دفاع مقدس پرداخت و از زوایای مختلفی اقتدار نیروی دریایی کشور را در آب های منطقه و بین المللی بررسی کرد.

** ایرنا: با توجه به اینکه در جنگ تحمیلی کشورهای زیادی از عراق پیشتیانی می کردند، نقش نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی در دفاع از کشور چگونه بود؟
*** صمدی: در دوران هشت سال دفاع مقدس نیروی دریایی در کنار دیگر ارگان ها به وظیفه خود به بهترین صورت ممکن عمل کرد و تمامی راه های آبی بنادر دشمن را بست و صدور نفت عراق به صفر رساند و همچنین اجازه تردد در هیچ یک از بنادر را به آنها نداد به گونه ای که نیروی دریایی دشمن در یک وضعیت بسیار نامناسبی قرار گرفت. یک اعلامیه جنگی بین‌المللی نیز صادر شده بوده و منطقه‌ای را در شمال خلیج فارس و در آب‌های سرزمینی ایران را به عنوان منطقه جنگی اعلام کرده‌ بود و برای تردد یگان‌های شناور، محدودیت ایجاد کرد. عراق 2 سکوی صادرات نفت به نام البکر و الامیه در شمال خلیج فارس داشت که هر روز2 میلیون و هشتصدهزار بشکه از این مکان و از بندر فاو نیز هر روز هفتصد هزار بشکه نفت صادر می‌شد ولی نیروی دریایی، صادرات نفت آنان را قطع کرد. بعد از اندکی نیز رژیم‌بعث مناطق تجاری مانند انبارهای نفت و پالایشگاه آبادان را موشک باران کردند ولی چون نتوانستند خارک را مورد هدف قرار دهند، حتی یک روز نیز صادرات نفت ایران از کار نیفتاد.
دشمن بعث که در ابتدا سودای تصرف خرمشهر را در سر داشت به حمله به این منطقه توانست بخش هایی از آنجا را تصرف کند. پشتیبانان رژیم بعثی اینگونه طراحی کرده بودند که در سه روز نخست خوزستان را جدا کنند و روز هفتم به تهران و به میدان آزادی بیاییند و در آنجا مصاحبه رادیویی و تلویزیونی در سطح بین المللی داشته باشند اما تکاوران نیروی دریایی در روز یکم مهر 1359 به خرمشهر وارد شدند و به کمک مدافعان پرداختند و پیشروی دشمن را سد کرده و در چهار روز نخست جنگ در عملیاتی بسیار متهورانه شلمچه ایران را آزاد کردند و بخشی از شلمچه عراق را نیز تصرف کردند.
عملیات مروارید از مهمترین اقدام های نظامی ایران در جنگ بود که نیروی دریایی ایران، به خصوص نیروی ویژه تکاوران دریایی، نقش زیادی را در آن بازی کردند. در ستاد، طراحی به این ترتیب بود که سه ناوچه برای پشتیبانی ویک کشتی ماهیگیری برای رد گم‌کردن و برای حمل تجهیزات و پرسنل در نظر گرفته شد. وقتی اطلاعات به ستاد رسید، عملیات را متوقف کردند و یکی از سه ناوچه‌ای که پشتیبان بودند، ناوچه پیکان بود. کار انجام شد و نیروها روی سکو پیاده شدند و با نیروهای عراقی درگیر شدند که البته تلفاتی وجود داشت اما سکوها به تصرف نیروهای رزمنده درآمد. این 2 سکو از میان رفت و دیگر قابل استفاده نبود اما بعد از این خسارت سنگین، دشمن در ام‌القصر پنهان شد و بیرون نیامد ولی ستاد تصمیم گرفت عملیاتی به نام مروارید برنامه ‌ریزی کند. در این عملیات قرار شد تا نیروها نزدیک ام‌القصر بروند و ناوچه‌های عراقی را از لانه بیرون بکشند و نابود کنند و همین‌گونه بود که بیشتر نیروی‌ دریایی عراق از میان رفت و اندکی بعد نیز نیروهای آنها فرار کردند و در داخل ام‌القصر پنهان شدند و حتی برخی از آنها که صدمه دیده‌ بودند در بنادر کشورهای همسایه پناهنده شدند. عملیات با این شکست سنگین بعثی‌ها به پایان رسید. پس از نبرد گسترده و شجاعانه، فرمانده فرمان پَرش به دریا را به نیروها صادر کرد ولی کاپیتان ناوچه را ترک نکرد و همراه دیگر همرزمانش شهید شد و همه ساله هفتم آذر یادبود بزرگداشت این شهیدان به طور گسترده در سراسر کشور برگزار می شود.

** ایرنا: به نظر شما دلیل حضور نیروی دریایی ایران در آب های آزاد نشان از چه چیزی دارد؟
*** صمدی: امروز کشور شاهد ساخت ناوهای مختلف و همچنین زیردریایی و انواع و اقسام مهمات در داخل است که نیاز به هیچ کشور بیگانه ندارد. در گذشته آموزش یگان های نیروی دریایی در آمریکا و برخی کشورهای اروپایی انجام می شد که امروزه این آموزش ها در عالی ترین سطح قرار دارد و نیروی دریایی برای تربیت نیروهای خود دانشگاه های متعددی دارد که دانشجویان در همین مراکز علمی به تحصیل می پردازند. کارخانه های کشتی سازی در بندرعباس، بوشهر و شهرهای شمالی نیازهای داخلی را تامین می کنند. بنابراین با وجود تمامی این تفاسیر باید گفت که تمامی تجهیزات داخلی هستند و به نوعی خودکفایی در این زمینه ها رسیده ایم. یگان های شناور ارتش جمهوری اسلامی ایران از خلیج فارس خارج شدند و در آب های آزاد در حال حرکت هستند و پرچم سه رنگ کشور را در آب های بین المللی به اهتزاز درآورده اند. دریانوردان در فاصله سه هزار کیلومتری آب های سرزمین حضور دارند که نشان از اقتدار و بین المللی بودن نیروی دریایی دارد.

** ایرنا: نقش راهبردی نیروی دریایی در دفاع از ایران تا چه اندازه چشمگیر است؟ شما به عنوان یکی از اعضای نیروی دریایی، آمادگی ارتش برای مقابله با تهدیدهایی که بعضی اوقات از طرف کشورهای بیگانه صورت می گیرد، در چه سطحی می دانید؟
آمادگی امروز نیروی دریایی راهبردی ارتش به هیچ عنوان قابل مقایسه با زمان جنگ تحمیلی نیست. کشور ایران در آن زمان به صورت مستقیم با آمریکا وارد جنگ شد و امروز نیز آمادگی دارد در مقابل هر گونه تهدید و زیاده خواهی با تمام توان ایستادگی کند. توان نیروی دریایی ایران در منطقه ویژه است و کشورهایی که برای تامین امنیت شان به بیگانگان وابسته هستند، اجازه ورود به خلیج فارس را ندارند.
پیشرفتی که امروز نیروی دریایی به دست آورده به هیچ وجه قابل قیاس با زمان تجاوز نظامی رژیم بعث صدام به ایران نیست. هیچ قدرتی در منطقه نمی تواند با نیروی دریایی کشور مقابله کند زیرا جایگاه نیروی دریایی ایران برای منطقه به اثبات رسیده و کشورهای متجاوز هیچ گاه تصور جنگ با ایران را نمی کنند. نیروی دریایی ایران با حضور در آب های آزاد برای کشورهای جهان راه های آبی امن به وجود آورده است. تامین امنیت نفت کش ها و کشتی های تجاری در برخی نقاط جنوبی آفریقا به وسیله نیروی دریای انجام می پذیرد. مقابله به دزدان دریایی و تامین امنیت کشتی های عبوری از آب های آزاد به وسیله نیروی دریایی ایران انجام می شود که در این زمینه عملیات های بسیاری صورت گرفته است.

** ایرنا: برگزاری مانورها، رژه ها و رزمایش های مشترک نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی با دیگر همسایگان نشانه چیست؟
*** صمدی: این رزمایش ها نشان می دهد که ایران همواره خواهان صلح و دوستی است، به همین دلیل با برپایی رزمایش های مشترک به دنبال گسترش روابط و دوستی با همسایگان است. امنیت در خلیج فارس را کشورهای حوزه آن با هم تامین می کنند و نیاز به نیروی خارجی در این منطقه نیست.

** ایرنا: با توجه به اینکه در آستانه 40 سالگی انقلاب اسلامی قرار داریم، دستاوردهایی که نیروی دریایی کشور می تواند عرضه کند در چه حوزه هایی است و مهندسان و دانشمندان ایران در زمینه ساخت ناوشکن ها و زیردریایی ها آیا به خودکفایی لازم رسیده اند؟
*** صمدی: کشور در ارتباط با خرید تجهیزات نظامی به هیچ قدرتی وابسته نیست و با اتکاء به توان داخلی توانسته امنیت کاملی را برای خود تامین کند. نیروی دریایی یک نیروی راهبردی و تعیین کننده است که به هیچ کشور بیگانه ای وابسته نیست و تمام تجهیزات خود را به وسیله مهندسان و دانشمندان جوان تولید و به کار می گیرد. با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی و تحریم کشور، نیروی دریایی و نظامی کشور به این نتیجه رسیدند که باید خود به تامین قطعات لازم بپردازند. از این رو با اتکاء به توان داخلی و تلاش برای تعمیر و بازسازی تجهیزات شروع شد و ارتباط ارتش با دانشگاهیان و صنعتگران برای تعمیر و تامین قطعات با استفاده از مهندسی معکوس ایجاد شد. این اقدام نیروی دریایی مبنایی برای دیگر نیروهای ارتش شد تا با جهاد خودکفایی نیازمندی های خود را تامین کنند. نقش ویژه وزارت دفاع در این پروسه تعیین کننده و اساسی است و این وزارتخانه با ارتباط محکم خود دانشگاه ها و صنعت تجهیزات مورد نیاز نیروهای مسلح را تامین می کند. ساخت کشتی‌های تجاری و شناورهای نظامی، حمل و نقل کالا، نفت و ترانزیت دریایی، ناوگان های تجاری از جمله دستاوردهایی است که در ساخت تجهیزات و شناورهای تجاری و نظامی می توان به آنها اشاره کرد.
6048
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.