به گزارش خبرآنلاین ، مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان در خصوص پیشینه این آئین، گفت: در مورد ریشه پخت حلوای طبق در روستای ابراهیم آباد اطلاعات درستی در دست نیست اما سعی شده شیوه طبخ و مناسکی که حین تهیه این حلوا انجام می شود ثبت و به عنوان آئینی خاص مورد توجه قرار گرفته است.
سید محمد حسینی ادامه داد: در پخت حلوای تبق دو گروه احتمام دارند: یکی اعضای خانواده ای که خود را از تبار و نسل شخصی که مدعی اند اولین تهیه کننده حلوا بوده می دانند و ادعا می کنند که این رسم قدیمی باید فقط در منزل آنان اجرا شود، دیگری گروهی متشکل از برخی اهالی ابراهیم آباد است و نیروهای فعال شرکت کننده در آن بانوان هستند.
وی افزود: آرد، روغن گاو، گلاب، شیره انگور، هل، گشنیز، کنجد، دارچین و گل محمدی مواد متشکله این حلواست که پیش از فرا رسیدن روز 29 رمضان مبارک کسانی که نذر برای این امر دارند اجناس را تهیه می کنند. یکی از مواردی که این حلوا و طبخ آن را منحصر به فرد می کند، استفاده نکردن آب و شکر در طبخ آن است.
حسینی اظهار داشت: در دستور پخت این حلوا شیره انگور جایگزین آب و شکر شده است.جالب آنکه شیره انگور در روستای ابراهیم آباد یافت نمی شود و برای تهیه آن باید از روستای خورزن که در فاصله 4 کیلومتری شمال ابراهیم آباد قرار دارد شیره انگور را تهیه و به ابراهیم آباد منتقل کنند.
وی گفت: تمام مراحل طبخ این حلوا توسط بانوان انجام می گیرد که در صبح روز 29 ماه مبارک رمضان از ساعت 8 صبح شروع و تا حدود ساعت 14 به اتمام می رسد.برخی اهالی روستا نسبت به حلوای طبق تبرکاتی قائل اند و نسبت به آن باور هایی دارند و در آن رازهایی را جست و جو می کنند به طوری که حلوا را برای مدتی طولانی نگه داری می کنند و چنانچه پیش آمد نا مبارکی برای فرد رخ دهد و یا به مریضی مبتلا شود،قطعه کوچکی از آن را می خورد،به امید آنکه گرفتاری اش رفع شود.
46
