اکتری ها در یک لایه نازک به نام پلاک تجمع پیدا می کنند که این لایه 20 دقیقه پس از خوردن غذا تشکیل می شود. محل های شایع تجمع پلاک عبارتند از ترک ها، شیارها و فرورفتگی های موجود در دندان های خلفی، قسمت های بین دندانی، اطراف ترمیم ها و روکش ها و در نزدیکی خط لثه. پلاک از تجمع باکتری ها، اسید، باقیمانده غذا و بزاق دهان تشکیل می شود و به دندان می چسبد. اگر این پلاک به صورت کامل و مداوم برداشته نشود پوسیدگی رخ می دهد.
تعداد زیادی از باکتری ها در محیط دهان وجود دارند اما تعداد کمی از آنها باعث ایجاد پوسیدگی می شوند. وقتی این باکتری ها به مواد حاوی کربوهیدرات دسترسی پیدا می کنند از آنها تغذیه می کنند و اسید تولید می کنند. این اسید مواد سخت دندان (مینا و عاج) را حل و در نهایت به عصب دندان راه پیدا می کند.
خوابیدن با دهان باز به اندازه نوشیدن نوشابه های گازدار در زمان قبل از خواب، به دندان ها آسیب می زند.
علت آسیب دیدن دندان ها این است که نفس کشیدن از راه دهان، باعث خشک شدن دهان می شود و اثر محافظتی بزاق در کشتن باکتری هاى موثر در اسیدی شدن دهان را از بین می برد. با توجه به افزایش سطح اسید دهان در شب ها(بخصوص اگر مسواک زده نشود)، خوابیدن با دهان باز و تنفس از راه دهان هنگام خواب باعث افزایش ریسک پوسیدگی دندان می شود.
*جراح و دندانپزشک لرستانی
46
