شهرستان پلدختر جنوبی ترین منطقه استان لرستان است که با تولید بخش عظیمی از فرآورده های کشاورزی به ویژه صیفی‌جات قطب کشاورزی جنوب لرستان محسوب می شود.
در این شهرستان در گذشته کشاورزی رونق فراوان داشته و مردم حداقل از نتیجه زحمات خود در مزارع راضی بودند اما چندسالی است این بخش از اقتصاد که منبع درآمدهای زیادی است در پلدختر رونق خود را از دست داده و دیگر مردم رغبتی به انجام آن ندارند.
در سال های اخیر به دلیل نبود زیر ساخت های مناسب مشکلاتی همچون نبود سردخانه ، گرانی نهاده ها ، نبود میدان عرضه میوه و تره بار و کارخانجات صنایع تبدیلی موجب عدم رونق کشاورزی در پلدختر شده و از طرفی دلالان و واسطه ها حاصل دسترنج این زحمتکشان را به قیمت ناچیز می خرند.
یکی از کشاورزان دهستان مورانی به خبرنگار ایرنا گفت: صیفی‌کاران پلدختری با هزاران امید و آرزو به کاشت محصولات خود به ویژه خیار و گوجه می‌پردازند و با وجود زحمات زیاد چندین ماه وقت خود را نیز صرف این کار می‌کنند.
شیر محمد قنبری افزود: متاسفانه در نهایت سودی که حاصل کشاورزان نمی شود هیچ ، بلکه هزینه ای که با خرید نهاده ها و مواد اولیه متحمل شده اند یا همان مایه را نیز از دست می‌دهند.
یک کشاورز دیگر ساکن روستای هلوش پلدختر می گوید: در این شهرستان دیگر کشاورزانی که زمین از خود دارند به دلیل گرانی نهاده ها میل به کاشت صیفی جات ندارند و تنها زمین های خود را به کشت گندم اختصاص می‌دهند.
محمدرضا افرنگیان افزود: دیگر کسی جرات اجاره کردن زمین برای کاشت صیفی را ندارد زیرا ممکن است حداقل یک یا دو بار تجربه متضرر شدن را داشته باشد به همین دلیل کشاورزی از رونق افتاده و فرزندان ما با وجود داشتن آب و خاک هر کدام برای ادامه زندگی به شهری مهاجرت کرده اند.
وی گفت: صیفی کاران پلدختری با هزاران امید صیفی جات خود را می کارند تا منبع درآمدی برای خود و خانواده باشد اما متاسفانه با آغاز برداشت خیلی سریع با افت قیمت مواجه می شوند و همین مسئله موجب ضرر کشاورز و هدر رفتن زحماتش می شود.
یک کشاورز اهل روستای سراب حمام پلدختر نیز گفت: پایین آمدن قیمت محصولات و صیفی جات به هنگام برداشت گاهی اوقات کشاورز را مجبور می کند کشت مزرعه خود را تا پایان نرساند و آن را رها کند.
محسن محمودوند افزود: هزینه بالای کاشت و داشت و کاهش قیمت زمان برداشت ، افزایش هزینه های حمل و نقل برای کشاورزان مقرون به صرفه نیست که حتی در برخی موارد ورشکست شدن کشاورز را به همراه داشته است.
وی گفت: بیشترین سود از کشاورزی و صیفی کاری در پلدختر نصیب واسطه ها می شود که به دلیل نبود میدان میوه و تره بار کشاورزان مجبور می شوند محصولات خود را به نازل ترین قیمت به آنان بفروشند.
وی افزود: اگر کشاورزی بخواهد محصول خود را در بازارهای سایر شهرها به فروش برساند به طور قطع متحمل هزینه های زیادی می شود.
هما کریمیان کارشناس مهندسی کشاورزی شهرستان پلدختر گفت: سال های زیادی است که کشاورزی در پلدختر با وجود این که اولین و مهم ترین منبع درآمد مردم است رونق گذشته را ندارد و صیفی کاری در وسعت زیاد صورت نمی گیرد زیرا هنوز آن طور که باید به صورت مکانیزه انجام نمی شود.
وی با بیان این که نبود مکانی به نام میدان میوه و تره بار و قیمت پایین محصولات از عمده مشکلات صیفی کاران پلدختری است گفت: عدم وجود بارفروشی در پلدختر موجب علم کردن واسطه ها در منطقه و در نهایت فروش محصولات کشاورزی با نازل ترین قیمت می شود.
کارشناس مهندسی کشاورزی پلدختر اظهار کرد: نبود میدان میوه و تره بار و مکانی برای خرید تولیدات کشاورزی با قیمت مناسب یک خلا خدماتی در شهرستان است و این در حالی است که امروزه ثابت شده میادین میوه و تره بار رویکرد مهمی در تنظیم بازار محصولات کشاورزی محسوب می شود که برای تولید کننده و مصرف کننده فواید زیادی دارد.
کریمیان خاطر نشان کرد: فعالیت های میادین میوه و تره بار موجب می شود تا در شرایط رقابتی تعادل قیمت برقرار شود و عرضه محصولات با قیمت های مناسب تر و با کیفیت بالاتر به دست مصرف کننده برسد.
وی افزود: از طرفی تولید کنندگان باغداران و کشاورزان با وجود میدان میوه و تره بار از این سردرگمی نجات یافته و متحمل اتلاف وقت و صرف انرژی بیشتر نمی شوند و از همه مهم تر رغبت و میل آنها به کشاورزی و کشت محصولات بیشتر می شود.
کارشناس مهندسی کشاورزی پلدختر گفت: عدم وجود صنایع تبدیلی ، بازار یابی نامناسب و نبود سرد خانه ای که حتی کشاورزان بتوانند برای مدت کوتاهی محصولات خود را نگهداری کنند از دیگر مشکلات کشاورزان پلدختری و از بین رفتن رونق کشاورزی شده است.
کریمیان با بیان این که پلدختر قطب انجیر سیاه در کشور است افزود: کارخانجات صنایع تبدیلی شاید نیاز مبرم مناطقی است که در آن باغداران به کشت انجیر و کشاورزان به کشت صیفی جاتی مانند خیار ، گوجه ، بادنجان ، طالبی و غیره می پردازند که در پلدختر این مهم یک خلا جدی برای کشاورزان محسوب می شود.
مدیر جهاد کشاورزی پلدختر نیز گفت: اراضی کشاورزی این شهرستان حدود 54 هزار هکتار می باشد که از این میزان 50 هزار هکتار زراعی و چهار هزار هکتار باغی هستند که از سطح 50 هزار هکتار اراضی زراعی 13 هزار هکتار آبی و مابقی دیم می باشد.
میرزامحمد مرادی افزود: در شهرستان پلدختر تنها کارخانه سرکه سازی انجیر فعال است که مدیریت آن 10 میلیارد ریال وام دریافت کرده و پنج میلیارد ریال برای تکمیل سایر واحدهای آن مانند شربت و غیره نیاز دارد که هم اکنون با مشکل وثیقه بانکی مواجه شده است.
وی گفت: دو کارگاه سبدسازی انجیر، دستگاه خشک کن در پلدختر و یک کارگاه تولید روغن کشی زیتون نیز در روستای چشمه واشیان این شهرستان وجود دارد.
مدیر جهاد کشاورزی پلدختر به مشکلات کشاورزان این منطقه اشاره کرد و اظهار داشت: مهم ترین مشکل کشاورزان پلدختری وجود واسطه ها و دلالان است که بیشترین سود نصیب آنها می شود زیرا نبود میدان میوه و تره بار موجب شده کشاورزان محصولات خود را به قیمت ارزان به آنها بفروشند.
وی ، صنایع تکمیلی و تبدیلی بخش کشاورزی را برای شهرستان لازم و ضروری دانست و گفت: کارخانجات بسته بندی سبزی جات و حبوبات و کارگاه های تولید خیار شور ،ترشی جات وفرآورده های شربت و مربا از دیگر نیازهای کشاورزان پلدختری است.
فرماندار پلدختر نیز گفت: جهادکشاورزی بر فروش و ورود نهاده های کشاورزی در این شهرستان نظارت کند تا کشاورزان با مشکل مواجه نشوند.
نعمت الله دستیاری اظهار داشت: صنایع تبدیلی یکی از حلقه های مفقوده چرخه کشاورزی در این شهرستان است که کشاورزان مجبور به فروش محصولات خود با نازل ترین قیمت به دلالان هستند.
وی صنایع تبدیلی را عاملی برای افزایش بهره وری در بخش کشاورزی شهرستان دانست و افزود: یکی از عوامل موثر در بهره وری ، استفاده از روشهای علمی و سنتی به شیوه مدرن و تجاری سازی آن است.
فرماندار پلدختر گفت: صنایع تبدیلی در بخش کشاورزی و علمی کردن آن موجب افزایش تولید و توسعه اشتغال و تحقق اقتصاد مقاومتی می شود.
وی با بیان این که استقرار صنایع تبدیلی ؛ گام بلندی به سمت توسعه شهرستان پلدختر خواهد بود افزود: بخش کشاورزی شهرستان دارای ظرفیت بالایی است که فرصت مناسبی برای توسعه اشتغال و نیاز به تحول دارد.
شهرستان پلدختر در 120 کیلومتری جنوب غربی مرکز استان لرستان واقع شده است .
7272/6060
انتهای پیام در این شهرستان در گذشته کشاورزی رونق فراوان داشته و مردم حداقل از نتیجه زحمات خود در مزارع راضی بودند اما چندسالی است این بخش از اقتصاد که منبع درآمدهای زیادی است در پلدختر رونق خود را از دست داده و دیگر مردم رغبتی به انجام آن ندارند.
در سال های اخیر به دلیل نبود زیر ساخت های مناسب مشکلاتی همچون نبود سردخانه ، گرانی نهاده ها ، نبود میدان عرضه میوه و تره بار و کارخانجات صنایع تبدیلی موجب عدم رونق کشاورزی در پلدختر شده و از طرفی دلالان و واسطه ها حاصل دسترنج این زحمتکشان را به قیمت ناچیز می خرند.
یکی از کشاورزان دهستان مورانی به خبرنگار ایرنا گفت: صیفی‌کاران پلدختری با هزاران امید و آرزو به کاشت محصولات خود به ویژه خیار و گوجه می‌پردازند و با وجود زحمات زیاد چندین ماه وقت خود را نیز صرف این کار می‌کنند.
شیر محمد قنبری افزود: متاسفانه در نهایت سودی که حاصل کشاورزان نمی شود هیچ ، بلکه هزینه ای که با خرید نهاده ها و مواد اولیه متحمل شده اند یا همان مایه را نیز از دست می‌دهند.
یک کشاورز دیگر ساکن روستای هلوش پلدختر می گوید: در این شهرستان دیگر کشاورزانی که زمین از خود دارند به دلیل گرانی نهاده ها میل به کاشت صیفی جات ندارند و تنها زمین های خود را به کشت گندم اختصاص می‌دهند.
محمدرضا افرنگیان افزود: دیگر کسی جرات اجاره کردن زمین برای کاشت صیفی را ندارد زیرا ممکن است حداقل یک یا دو بار تجربه متضرر شدن را داشته باشد به همین دلیل کشاورزی از رونق افتاده و فرزندان ما با وجود داشتن آب و خاک هر کدام برای ادامه زندگی به شهری مهاجرت کرده اند.
وی گفت: صیفی کاران پلدختری با هزاران امید صیفی جات خود را می کارند تا منبع درآمدی برای خود و خانواده باشد اما متاسفانه با آغاز برداشت خیلی سریع با افت قیمت مواجه می شوند و همین مسئله موجب ضرر کشاورز و هدر رفتن زحماتش می شود.
یک کشاورز اهل روستای سراب حمام پلدختر نیز گفت: پایین آمدن قیمت محصولات و صیفی جات به هنگام برداشت گاهی اوقات کشاورز را مجبور می کند کشت مزرعه خود را تا پایان نرساند و آن را رها کند.
محسن محمودوند افزود: هزینه بالای کاشت و داشت و کاهش قیمت زمان برداشت ، افزایش هزینه های حمل و نقل برای کشاورزان مقرون به صرفه نیست که حتی در برخی موارد ورشکست شدن کشاورز را به همراه داشته است.
وی گفت: بیشترین سود از کشاورزی و صیفی کاری در پلدختر نصیب واسطه ها می شود که به دلیل نبود میدان میوه و تره بار کشاورزان مجبور می شوند محصولات خود را به نازل ترین قیمت به آنان بفروشند.
وی افزود: اگر کشاورزی بخواهد محصول خود را در بازارهای سایر شهرها به فروش برساند به طور قطع متحمل هزینه های زیادی می شود.
هما کریمیان کارشناس مهندسی کشاورزی شهرستان پلدختر گفت: سال های زیادی است که کشاورزی در پلدختر با وجود این که اولین و مهم ترین منبع درآمد مردم است رونق گذشته را ندارد و صیفی کاری در وسعت زیاد صورت نمی گیرد زیرا هنوز آن طور که باید به صورت مکانیزه انجام نمی شود.
وی با بیان این که نبود مکانی به نام میدان میوه و تره بار و قیمت پایین محصولات از عمده مشکلات صیفی کاران پلدختری است گفت: عدم وجود بارفروشی در پلدختر موجب علم کردن واسطه ها در منطقه و در نهایت فروش محصولات کشاورزی با نازل ترین قیمت می شود.
کارشناس مهندسی کشاورزی پلدختر اظهار کرد: نبود میدان میوه و تره بار و مکانی برای خرید تولیدات کشاورزی با قیمت مناسب یک خلا خدماتی در شهرستان است و این در حالی است که امروزه ثابت شده میادین میوه و تره بار رویکرد مهمی در تنظیم بازار محصولات کشاورزی محسوب می شود که برای تولید کننده و مصرف کننده فواید زیادی دارد.
کریمیان خاطر نشان کرد: فعالیت های میادین میوه و تره بار موجب می شود تا در شرایط رقابتی تعادل قیمت برقرار شود و عرضه محصولات با قیمت های مناسب تر و با کیفیت بالاتر به دست مصرف کننده برسد.
وی افزود: از طرفی تولید کنندگان باغداران و کشاورزان با وجود میدان میوه و تره بار از این سردرگمی نجات یافته و متحمل اتلاف وقت و صرف انرژی بیشتر نمی شوند و از همه مهم تر رغبت و میل آنها به کشاورزی و کشت محصولات بیشتر می شود.
کارشناس مهندسی کشاورزی پلدختر گفت: عدم وجود صنایع تبدیلی ، بازار یابی نامناسب و نبود سرد خانه ای که حتی کشاورزان بتوانند برای مدت کوتاهی محصولات خود را نگهداری کنند از دیگر مشکلات کشاورزان پلدختری و از بین رفتن رونق کشاورزی شده است.
کریمیان با بیان این که پلدختر قطب انجیر سیاه در کشور است افزود: کارخانجات صنایع تبدیلی شاید نیاز مبرم مناطقی است که در آن باغداران به کشت انجیر و کشاورزان به کشت صیفی جاتی مانند خیار ، گوجه ، بادنجان ، طالبی و غیره می پردازند که در پلدختر این مهم یک خلا جدی برای کشاورزان محسوب می شود.
مدیر جهاد کشاورزی پلدختر نیز گفت: اراضی کشاورزی این شهرستان حدود 54 هزار هکتار می باشد که از این میزان 50 هزار هکتار زراعی و چهار هزار هکتار باغی هستند که از سطح 50 هزار هکتار اراضی زراعی 13 هزار هکتار آبی و مابقی دیم می باشد.
میرزامحمد مرادی افزود: در شهرستان پلدختر تنها کارخانه سرکه سازی انجیر فعال است که مدیریت آن 10 میلیارد ریال وام دریافت کرده و پنج میلیارد ریال برای تکمیل سایر واحدهای آن مانند شربت و غیره نیاز دارد که هم اکنون با مشکل وثیقه بانکی مواجه شده است.
وی گفت: دو کارگاه سبدسازی انجیر، دستگاه خشک کن در پلدختر و یک کارگاه تولید روغن کشی زیتون نیز در روستای چشمه واشیان این شهرستان وجود دارد.
مدیر جهاد کشاورزی پلدختر به مشکلات کشاورزان این منطقه اشاره کرد و اظهار داشت: مهم ترین مشکل کشاورزان پلدختری وجود واسطه ها و دلالان است که بیشترین سود نصیب آنها می شود زیرا نبود میدان میوه و تره بار موجب شده کشاورزان محصولات خود را به قیمت ارزان به آنها بفروشند.
وی ، صنایع تکمیلی و تبدیلی بخش کشاورزی را برای شهرستان لازم و ضروری دانست و گفت: کارخانجات بسته بندی سبزی جات و حبوبات و کارگاه های تولید خیار شور ،ترشی جات وفرآورده های شربت و مربا از دیگر نیازهای کشاورزان پلدختری است.
فرماندار پلدختر نیز گفت: جهادکشاورزی بر فروش و ورود نهاده های کشاورزی در این شهرستان نظارت کند تا کشاورزان با مشکل مواجه نشوند.
نعمت الله دستیاری اظهار داشت: صنایع تبدیلی یکی از حلقه های مفقوده چرخه کشاورزی در این شهرستان است که کشاورزان مجبور به فروش محصولات خود با نازل ترین قیمت به دلالان هستند.
وی صنایع تبدیلی را عاملی برای افزایش بهره وری در بخش کشاورزی شهرستان دانست و افزود: یکی از عوامل موثر در بهره وری ، استفاده از روشهای علمی و سنتی به شیوه مدرن و تجاری سازی آن است.
فرماندار پلدختر گفت: صنایع تبدیلی در بخش کشاورزی و علمی کردن آن موجب افزایش تولید و توسعه اشتغال و تحقق اقتصاد مقاومتی می شود.
وی با بیان این که استقرار صنایع تبدیلی ؛ گام بلندی به سمت توسعه شهرستان پلدختر خواهد بود افزود: بخش کشاورزی شهرستان دارای ظرفیت بالایی است که فرصت مناسبی برای توسعه اشتغال و نیاز به تحول دارد.
شهرستان پلدختر در 120 کیلومتری جنوب غربی مرکز استان لرستان واقع شده است .
7272/6060
کپی شد
