در ادامه این مطلب آمده است: برنامهریزی محله محور از رویکردهای موردتوجه در برنامهریزی شهری در دنیا به شمار می رود، بهطوری که برنامهریزی در مقیاس محله از دقت و میزان موفقیت بیشتری نسبت به برنامهریزیهای کلیتر شهری برخوردار است.
بنابراین استفاده از ظرفیتهای محلهای و نیز حضور شهروندان در کنار مدیران در سطح محلات شهری و نیز تلاش برای تحقق برنامهریزی مشارکتی از هر جهت ضروری است.
بیشک مشارکت افراد در روند تصمیم سازی، به مشارکت در اجرا و نیز نگهداری از اموال عمومی و به طور کلی موفقیت بیشتر برنامهها منتهی می-شود و مطمئناً مقیاس محلهای برای مشارکت افراد موفقیتآمیزتر از سایر سطوح میباشد.
اجرای طرحها و برنامههای مختلف در شهرها دارای مراحل مختلفی است که مرحله مقدماتی آن شامل شناسایی پتانسیلهای محله، خواستههای افراد محله و نوع و میزان مشارکت شهروندان ساکن در محله می شود.
دخالت دادن نظر افراد محلی در برنامهریزیها موجب جلوگیری از هدر رفت منابع و نیز اتخاذ تصمیم مناسب و متناسب با فرهنگ و سبک زندگی افراد میگردد.
همچنین در دهههای اخیر تأکید اغلب برنامه ریزان شهری بر بررسیهای کوچک مقیاس تر مانند 'محله محوری' در برنامهریزیهای شهری میباشد.
یکی از عمدهترین راهکارهای برنامهریزی محله محور و نیز ارتقاء مشارکت شهروندان در برنامهریزیهای مربوط به شهر و محله، موضوع 'شورایاریهای محله' و 'شهرداران محله' است که متأسفانه تنها در برخی شهرها و آن هم در برخی محلات اجرایی شد و در اغلب موارد نیز این نهادهای مدنی ملغی شدند.
متأسفانه به دلیل نبود قانونی مشخص که شرح خدمات این نهادها را مشخص کرده باشد، این نهادهای محلهای تا کنون نتوانستهاند به جایگاه واقعی خود در نظام برنامهریزی کشور دست یابند.
با این وجود در بسیاری از شهرهای کشور این موضوع موردتوجه جدی قرارگرفته و در برخی موارد 'سراهای محله' نیز ایجاد شده است. همچنین در برخی شهرها نیز اقدام به تهیه و تصویب اساسنامه شورایاران محله نموده و عملاً در این رابطه گامهایی برداشته شده است.
جای خالی 'شورایاران محله' و 'برنامهریزی محله محور' در مدیریت شهری شهرهای لرستان نیز احساس می گردد، به طوری که در اغلب شهرهای استان لرستان این موضوع مورد توجه قرار نگرفته است.
در شهرهایی هم که این موضوع مورد توجه قرار گرفت، میتوان گفت که عملاً موفقیتآمیز نبود، چرا که به صورت کامل اجراء نشد و در بسیاری موارد ابتر باقی ماند.
در دوره قبل شورای شهر خرمآباد نیز برای 15 منطقه که در برخی موارد بر محلات منطبق نبودند و یا مناطقی وجود داشت که از چند محله تشکیل می-شد (اولین ایراد)، شورایار محله انتخاب شد.
این موضوع تمام شهر (حدود 52 محله شهری) را پوشش نمیداد و هرگز به صورت جدی و با شرح خدمات مشخص و الزامآور پیگیری نشد، اما به نظر بنده این اقدام میتوانست آغازی باشد بر مشارکت بیشتر شهروندان در برنامهریزی شهری و از این جهت که نقطه عطفی بود برای شروع روندی مثبت و مشارکت دادن شهروندان در امور شهری، این اقدام را میتوان مثبت و امیدوارکننده تلقی نمود.
آنچه در شرایط کنونی به نظر ضروری میرسد، ادامه این سیاست در شورای کنونی است که البته تدوین اساسنامه و تعیین شرح خدمات شورایاران محله و نیز وجود شورایاران در تمام محلات شهری هم میبایست جزو اقدامات آتی باشد.
چرا که حلقه مفقوده مشارکت شهروندان و ارتباط آنان با شورای شهر و شهرداری، همین شورایاران محله و شهرداران محله میباشد که امید است دیگربار موردتوجه قرار گیرد.
در نهایت از شهرداریها و شوراهای شهر محترم استان لرستان انتظار میرود که نسبت به تشکیل و تقویت این شورایاریها و استفاده از ظرفیت بزرگی به نام 'مشارکت شهروندان در امور شهری' مبادرت ورزند.
منبع: پایگاه خبری یافته
7274/6060
بنابراین استفاده از ظرفیتهای محلهای و نیز حضور شهروندان در کنار مدیران در سطح محلات شهری و نیز تلاش برای تحقق برنامهریزی مشارکتی از هر جهت ضروری است.
بیشک مشارکت افراد در روند تصمیم سازی، به مشارکت در اجرا و نیز نگهداری از اموال عمومی و به طور کلی موفقیت بیشتر برنامهها منتهی می-شود و مطمئناً مقیاس محلهای برای مشارکت افراد موفقیتآمیزتر از سایر سطوح میباشد.
اجرای طرحها و برنامههای مختلف در شهرها دارای مراحل مختلفی است که مرحله مقدماتی آن شامل شناسایی پتانسیلهای محله، خواستههای افراد محله و نوع و میزان مشارکت شهروندان ساکن در محله می شود.
دخالت دادن نظر افراد محلی در برنامهریزیها موجب جلوگیری از هدر رفت منابع و نیز اتخاذ تصمیم مناسب و متناسب با فرهنگ و سبک زندگی افراد میگردد.
همچنین در دهههای اخیر تأکید اغلب برنامه ریزان شهری بر بررسیهای کوچک مقیاس تر مانند 'محله محوری' در برنامهریزیهای شهری میباشد.
یکی از عمدهترین راهکارهای برنامهریزی محله محور و نیز ارتقاء مشارکت شهروندان در برنامهریزیهای مربوط به شهر و محله، موضوع 'شورایاریهای محله' و 'شهرداران محله' است که متأسفانه تنها در برخی شهرها و آن هم در برخی محلات اجرایی شد و در اغلب موارد نیز این نهادهای مدنی ملغی شدند.
متأسفانه به دلیل نبود قانونی مشخص که شرح خدمات این نهادها را مشخص کرده باشد، این نهادهای محلهای تا کنون نتوانستهاند به جایگاه واقعی خود در نظام برنامهریزی کشور دست یابند.
با این وجود در بسیاری از شهرهای کشور این موضوع موردتوجه جدی قرارگرفته و در برخی موارد 'سراهای محله' نیز ایجاد شده است. همچنین در برخی شهرها نیز اقدام به تهیه و تصویب اساسنامه شورایاران محله نموده و عملاً در این رابطه گامهایی برداشته شده است.
جای خالی 'شورایاران محله' و 'برنامهریزی محله محور' در مدیریت شهری شهرهای لرستان نیز احساس می گردد، به طوری که در اغلب شهرهای استان لرستان این موضوع مورد توجه قرار نگرفته است.
در شهرهایی هم که این موضوع مورد توجه قرار گرفت، میتوان گفت که عملاً موفقیتآمیز نبود، چرا که به صورت کامل اجراء نشد و در بسیاری موارد ابتر باقی ماند.
در دوره قبل شورای شهر خرمآباد نیز برای 15 منطقه که در برخی موارد بر محلات منطبق نبودند و یا مناطقی وجود داشت که از چند محله تشکیل می-شد (اولین ایراد)، شورایار محله انتخاب شد.
این موضوع تمام شهر (حدود 52 محله شهری) را پوشش نمیداد و هرگز به صورت جدی و با شرح خدمات مشخص و الزامآور پیگیری نشد، اما به نظر بنده این اقدام میتوانست آغازی باشد بر مشارکت بیشتر شهروندان در برنامهریزی شهری و از این جهت که نقطه عطفی بود برای شروع روندی مثبت و مشارکت دادن شهروندان در امور شهری، این اقدام را میتوان مثبت و امیدوارکننده تلقی نمود.
آنچه در شرایط کنونی به نظر ضروری میرسد، ادامه این سیاست در شورای کنونی است که البته تدوین اساسنامه و تعیین شرح خدمات شورایاران محله و نیز وجود شورایاران در تمام محلات شهری هم میبایست جزو اقدامات آتی باشد.
چرا که حلقه مفقوده مشارکت شهروندان و ارتباط آنان با شورای شهر و شهرداری، همین شورایاران محله و شهرداران محله میباشد که امید است دیگربار موردتوجه قرار گیرد.
در نهایت از شهرداریها و شوراهای شهر محترم استان لرستان انتظار میرود که نسبت به تشکیل و تقویت این شورایاریها و استفاده از ظرفیت بزرگی به نام 'مشارکت شهروندان در امور شهری' مبادرت ورزند.
منبع: پایگاه خبری یافته
7274/6060
کپی شد