به گزارش ایرنا، زائران و مجاوران حرم مطهر حضرت معصومه(س) از شب گذشته همزمان با دومین شب از لیالی قدر بر سر و سینه زنان در مراسم سوگواری شهادت مولای متقیان حضرت علی(ع) شرکت کردند و امروز نیز هیات های عزاداری از ابتدای صبح با برگزاری آیین های عزاداری و سینه زنی به سوگ نشستند.
امروز تمام اماکن و خیابان های شهر قم با پرچم های عزا به نشانه شهادت اول مظلوم عالم، سیاه پوش و فعالیت مراکز تجاری تعطیل شده است.
همچنین عاشقان امام علی(ع) همزمان با روز شهادت این امام همام از شهرهای مختلف ایران خود را به حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع) رسانده اند تا در مراسم سوگواری مولی الموحدین شرکت کنند.
حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع) در دومین شب از لیالی قدر پناهگاه عاشقان و دلدادگان اهل بیت(ع) شده بود که عاشقانه و با دلی غم بار دل های خویش را با توسل به ائمه اطهار(ع) به مضجع شریف و نورانی این بانو مطهر گره زده و با بلند کردن دست های نیاز طنین الهی «الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب» را سردادند.
مردم روزه دار و خداجوی قم به همراه زائران حرم مطهر حضرت معصومه(س)، در شبستان های مختلف این مکان مقدس حضور پیدا کرده و هم ندا با جزء خوانی قرآن کریم، گوش دل به مداحی و سخنرانی در خصوص زندگانی گهربار امام اول شیعیان حضرت علی(ع) سپردند.
حضور زائران غیر ایرانی از ملیت های مختلف به همراه خانواده ها همدوش با سایر عزاداران از جلوه های ویژه آیین های عزاداری بود.
امروز در سراسر شهر قم برپایی مجالس روضه و سخنرانی در هر کوی و برزن فضای معنوی را برای سوگواری مظلومیت امام علی(ع) فراهم ساخته است.
در مسجد مقدس جمکران، میعادگاه عاشقان حضرت مهدی(عج) نیز آیین های مختلف عزاداری شهادت امام علی(ع) در حال برگزاری است و زائران با حضور خویش در این مکان ملکوتی، این مصیبت بزرگ را به امام زمان(عج) تسلیت گفتند.
آیین عزاداری شهادت نخستین پیشوای شیعیان جهان، امام علی(ع) در مساجد، تکایا، بقاع متبرک امامزادگان و دیگر اماکن مذهبی قم، دفتر رهبر معظم انقلاب در قم و بیوت مراجع تقلید برگزار شد.
برگزاری محفل سوگواری به مناسبت سالروز شهادت امام علی (ع) در میان نمازگزاران جمعه در مصلای قدس و همچنین پیاده روی شماری از مراجع تقلید به سمت حرم مطهر حضرت معصومه (س) از دیگر برنامه های مذهبی این روز بزرگ است.
امام علی(ع) در روز 13 ماه رجب سال سی ام عام الفیل در درون کعبه چشم بر جهان گشود، پدر آن حضرت، ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف و مادرش فاطمه دختر اسد بن هاشم است.
نام ایشان علی، کنیه ابوتراب، ابوالائمه، ابوالحسن و لقب امیرالمومنین، یعسوب الدین، یعسوب المومنین، امام المتقین، سید الاوصیاء، اسدالله، مرتضی، حیدر، أَنزع، قضم، وصی و ولی است.
علی(ع) نخستین کسی که به نبوت حضرت رسول(ص) ایمان آورد، بود. ایشان همیشه همراه پیامبر بود و آن بزرگوار در تمام جنگ های زمان حضرت رسول غیر از جنگ تبوک، مشارکت داشت و بیشترین پیروزی ها به دست برومند و توانای آن حضرت نصیب اسلام و مسلمان شد.
پیامبر در مناسبت های مختلف، امام علی(ع) را به عنوان اولین جانشین و خلیفه تعیین و معرفی کرد و سرانجام پس از حجه الوداع، روز هیجدهم ذی الحجه سال دهم قمری در محلی به نام غدیر خم بین مکه و مدینه به طور رسمی امامت مولای متقیان را مطرح کرد و فرمود: «ای مردم، هر کس من مولا و رهبر او هستم، علی هم مولا و رهبر اوست.»
پس از رحلت رسول اکرم(ص) به علت وجود شرایطی، خلافت ظاهری به دست دیگران افتاد و باعث شد که ایشان سکوت اختیار کنند تا اینکه در سال 35 هجری، پس از قتل عثمان مردم با حضرت علی(ع) بیعت کردند و این بیعت پنج سال به طول انجامید.
این امام بزرگوار 63 سال در این دنیا زندگی کرد که 33 سال همزمان با پیغمبر اسلام(ص) است که 10 سال قبل از بعثت، 13 سال در مکه و 10 سال در مدینه بود و سی سال هم پس از رحلت آن حضرت با تحمل سختی ها به سر برد.
ایشان دارای ویژگی های اخلاقی و رفتاری ویژه ای بود، مجموعه نهج البلاغه، سرشار از رهنمودهای اخلاق نظری و عملی است که ایشان برای تربیت مردم از خویش به جای گذاشته است.
حکومت علی(ع) که حکومت «عدل» بود، در زعامت آن حضرت حتی یک نفر یتیم، خود را بی پناه ندانسته، و با درگذشت پدر مستقیما تحت نظارت ولی امر و جانشین به حق انبیاء و اولیاء قرار گرفته، و آن چنان مورد لطف و عنایت مولایش قرار می گیرد، که دیگران در آن عصر آرزوی یتیمی می کردند.
همچنین ایشان به قدری سخاوتمند بود که به صورت شبانه بدون اینکه نیازمندی متوجه شود به او و خانواده اش کمک رسانی می کرد.
حضرت علی(ع) در واپسین لحظات زندگی نیز به فکر صلاح و سعادت مردم بود و به فرزندان و بستگان و تمام مسلمانان فرمود: «شما را به پرهیزکاری سفارش می کنم و به اینکه کارهای خود را منظم کنید و اینکه همواره در فکر اصلاح بین مسلمانان باشید. یتیمان را فراموش نکنید، حقوق همسایگان را مراعات کنید، قرآن را برنامه عملی خود قرار دهید. نماز را بسیار گرامی بدارید که ستون دین شماست.»
در شب نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری قمری در حالی که حضرت علی(ع) در مسجد کوفه و اقامه نماز صبح در سجده بود، ضربتی از سوی ابن ملجم مرادی بر فرق مبارکش وارد آمد که در این حال آن حضرت فرمود: «فزت و رب الکعبه، به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم.»
سرانجام حضرت علی(ع) در 21 ماه رمضان سال چهلم هجری به شهادت رسید و بارگاه ملکوتی آن امام همام در نجف اشرف میعادگاه عاشقان حق و حقیقت شد.
7405/ 115 خبرنگار: سید محمد ابراهیم جنابان ** انتشار دهنده: رضا علیمحمدی
انتهای پیام امروز تمام اماکن و خیابان های شهر قم با پرچم های عزا به نشانه شهادت اول مظلوم عالم، سیاه پوش و فعالیت مراکز تجاری تعطیل شده است.
همچنین عاشقان امام علی(ع) همزمان با روز شهادت این امام همام از شهرهای مختلف ایران خود را به حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع) رسانده اند تا در مراسم سوگواری مولی الموحدین شرکت کنند.
حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع) در دومین شب از لیالی قدر پناهگاه عاشقان و دلدادگان اهل بیت(ع) شده بود که عاشقانه و با دلی غم بار دل های خویش را با توسل به ائمه اطهار(ع) به مضجع شریف و نورانی این بانو مطهر گره زده و با بلند کردن دست های نیاز طنین الهی «الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب» را سردادند.
مردم روزه دار و خداجوی قم به همراه زائران حرم مطهر حضرت معصومه(س)، در شبستان های مختلف این مکان مقدس حضور پیدا کرده و هم ندا با جزء خوانی قرآن کریم، گوش دل به مداحی و سخنرانی در خصوص زندگانی گهربار امام اول شیعیان حضرت علی(ع) سپردند.
حضور زائران غیر ایرانی از ملیت های مختلف به همراه خانواده ها همدوش با سایر عزاداران از جلوه های ویژه آیین های عزاداری بود.
امروز در سراسر شهر قم برپایی مجالس روضه و سخنرانی در هر کوی و برزن فضای معنوی را برای سوگواری مظلومیت امام علی(ع) فراهم ساخته است.
در مسجد مقدس جمکران، میعادگاه عاشقان حضرت مهدی(عج) نیز آیین های مختلف عزاداری شهادت امام علی(ع) در حال برگزاری است و زائران با حضور خویش در این مکان ملکوتی، این مصیبت بزرگ را به امام زمان(عج) تسلیت گفتند.
آیین عزاداری شهادت نخستین پیشوای شیعیان جهان، امام علی(ع) در مساجد، تکایا، بقاع متبرک امامزادگان و دیگر اماکن مذهبی قم، دفتر رهبر معظم انقلاب در قم و بیوت مراجع تقلید برگزار شد.
برگزاری محفل سوگواری به مناسبت سالروز شهادت امام علی (ع) در میان نمازگزاران جمعه در مصلای قدس و همچنین پیاده روی شماری از مراجع تقلید به سمت حرم مطهر حضرت معصومه (س) از دیگر برنامه های مذهبی این روز بزرگ است.
امام علی(ع) در روز 13 ماه رجب سال سی ام عام الفیل در درون کعبه چشم بر جهان گشود، پدر آن حضرت، ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف و مادرش فاطمه دختر اسد بن هاشم است.
نام ایشان علی، کنیه ابوتراب، ابوالائمه، ابوالحسن و لقب امیرالمومنین، یعسوب الدین، یعسوب المومنین، امام المتقین، سید الاوصیاء، اسدالله، مرتضی، حیدر، أَنزع، قضم، وصی و ولی است.
علی(ع) نخستین کسی که به نبوت حضرت رسول(ص) ایمان آورد، بود. ایشان همیشه همراه پیامبر بود و آن بزرگوار در تمام جنگ های زمان حضرت رسول غیر از جنگ تبوک، مشارکت داشت و بیشترین پیروزی ها به دست برومند و توانای آن حضرت نصیب اسلام و مسلمان شد.
پیامبر در مناسبت های مختلف، امام علی(ع) را به عنوان اولین جانشین و خلیفه تعیین و معرفی کرد و سرانجام پس از حجه الوداع، روز هیجدهم ذی الحجه سال دهم قمری در محلی به نام غدیر خم بین مکه و مدینه به طور رسمی امامت مولای متقیان را مطرح کرد و فرمود: «ای مردم، هر کس من مولا و رهبر او هستم، علی هم مولا و رهبر اوست.»
پس از رحلت رسول اکرم(ص) به علت وجود شرایطی، خلافت ظاهری به دست دیگران افتاد و باعث شد که ایشان سکوت اختیار کنند تا اینکه در سال 35 هجری، پس از قتل عثمان مردم با حضرت علی(ع) بیعت کردند و این بیعت پنج سال به طول انجامید.
این امام بزرگوار 63 سال در این دنیا زندگی کرد که 33 سال همزمان با پیغمبر اسلام(ص) است که 10 سال قبل از بعثت، 13 سال در مکه و 10 سال در مدینه بود و سی سال هم پس از رحلت آن حضرت با تحمل سختی ها به سر برد.
ایشان دارای ویژگی های اخلاقی و رفتاری ویژه ای بود، مجموعه نهج البلاغه، سرشار از رهنمودهای اخلاق نظری و عملی است که ایشان برای تربیت مردم از خویش به جای گذاشته است.
حکومت علی(ع) که حکومت «عدل» بود، در زعامت آن حضرت حتی یک نفر یتیم، خود را بی پناه ندانسته، و با درگذشت پدر مستقیما تحت نظارت ولی امر و جانشین به حق انبیاء و اولیاء قرار گرفته، و آن چنان مورد لطف و عنایت مولایش قرار می گیرد، که دیگران در آن عصر آرزوی یتیمی می کردند.
همچنین ایشان به قدری سخاوتمند بود که به صورت شبانه بدون اینکه نیازمندی متوجه شود به او و خانواده اش کمک رسانی می کرد.
حضرت علی(ع) در واپسین لحظات زندگی نیز به فکر صلاح و سعادت مردم بود و به فرزندان و بستگان و تمام مسلمانان فرمود: «شما را به پرهیزکاری سفارش می کنم و به اینکه کارهای خود را منظم کنید و اینکه همواره در فکر اصلاح بین مسلمانان باشید. یتیمان را فراموش نکنید، حقوق همسایگان را مراعات کنید، قرآن را برنامه عملی خود قرار دهید. نماز را بسیار گرامی بدارید که ستون دین شماست.»
در شب نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری قمری در حالی که حضرت علی(ع) در مسجد کوفه و اقامه نماز صبح در سجده بود، ضربتی از سوی ابن ملجم مرادی بر فرق مبارکش وارد آمد که در این حال آن حضرت فرمود: «فزت و رب الکعبه، به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم.»
سرانجام حضرت علی(ع) در 21 ماه رمضان سال چهلم هجری به شهادت رسید و بارگاه ملکوتی آن امام همام در نجف اشرف میعادگاه عاشقان حق و حقیقت شد.
7405/ 115 خبرنگار: سید محمد ابراهیم جنابان ** انتشار دهنده: رضا علیمحمدی
کپی شد
