سید امیر منصوری روز سه شنبه در ششمین همایش ملی معماری و شهرسازی در گذر زمان که با رویکرد منظر روستا در دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین برگزار شد،افزود: اگر روستا را آن گونه که هست بشناسیم قادر خواهیم بود از این ثروت به مثابه تسلط انسان بر کره زمین استفاده کنیم.
وی اضافه کرد: آمارهای شگفت آور و هراسناک از کاهش جمعیت روستاهای ایران در دهه های اخیر حاکی از دست دادن جامعه روستایی و بافت‌های روستایی است و نشان می دهد سرمایه‌های گرانبهاتر از نفت ما به سرعت در حال از دست رفتن است.
منصوری ادامه داد: البته این کاهش آمار روستاها و جمعیت آنها ناشی از سرشت اقتصادی اجتماعی جامعه است که بر اثر تغییر در وضعیت تولید، ناگزیر جمعیت روستایی کاهش یافته است اما جمعیت فعلی روستاها به دلیل ناشناخته ماندن از سوی دستگاه اداری و بنیاد مسکن که برای ارتقای فضای کیفی روستا دست به اجرای طرح های هادی زده اند دچار خسران می‌شوند.
وی با بیان اینکه منظر روستایی یک اقدام ناشی از دلتنگی به طبیعت نیست و باید به ابعاد دیگری هم نگاه کنیم،اظهار داشت:روستا به مثابه یک واحد تولید و مجتمع انسانی است که بر پایه کشت و تولید بنا شده و سه وجه اصلی در شناخت آن می توان قائل شد که معمولا یکی بیشتر مورد توجه قرار می گیرد و آن هم وجه کالبدی و فیزیکی آن است.
به گفته این استاد دانشگاه روستا از مظاهر پیشرفته و شگفت انگیز از توسعه تاب آور در دل طبیعت است و جلوه گری در طبیعت یک اصل در آن است که متاسفانه با اجرای طرح های هادی و به دست مهندسان نادیده گرفته شده و با زمین به عنوان یک کالا برخورد شده است.
منصوری اظهار داشت: یکی از آفات طرح گردشگری روستایی این است که برای فهم روستا ویژگی های کالبدی را که از جنس مجسمه گونه است مورد توجه قرار داده اند در حالی که روستا نه یک مجسمه بلکه یک نهاد تولیدی و اجتماعی است و برای خوانش منظر آن باید زندگی روستایی را هم در آن ببینیم.
این استاد دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه تمدن ما از روستاها بیرون آمده است گفت: روستا یک محیط کشت است و در دنیای امروز خیلی از روستاهای ما در این نظام تولید و کشت دچار مشکل شده اند و تولیدشان کفاف نیازهای آنها را نمی دهد و اقتصاد نفتی حاصل از مشاغل دیگر قدرت رقابت اقتصاد تولیدی را در این مکان ها از بین برده است.
منصوری خاطرنشان کرد: در طول سال های گذشته اگر همین یارانه های کم هم نبود شاید همین ۶۰ هزار روستا هم باقی نمی ماند چون درآمدی در این مکان ها وجود ندارد و جوانان مجبور هستند به شهرها بیایند بنابراین نمی توان منظر روستا را بدون پیش بینی اقتصاد و مظاهر آن حفظ و بررسی کرد.
وی همچنین گفت: اینکه طرح های هادی عامل تخریب منظر روستا شده اند به خاطر این است که در اثر بدفهمی، روستا را مانند یک شهر کوچک دیده اند که باید با همان قوانین شهری اداره شود در نتیجه با یک نظام متمرکز تمام ساختار و فضای روستا از جمله کالبد آن به هم ریخته است.
منصوری گفت: در تاریخ ایران تاب آوری، پرهیز از تسلط و هجوم به محیط در روستاهای ما وجود داشته است و شانسی که ما داشتیم این بود که در یکی از تمدن های کهن قرار داشتیم و آنها با امکاناتی بسیار کمتر از امروز این سازگاری و تاب آوری را مراعات می کردند.
وی با تاکید بر اینکه طرح بهسازی روستایی بنیاد مسکن تقریبا با یک الگو همه جا را درست می کند گفت:رسمیت بخشیدن به یک عنصر شهری به نام خیابان یک اقدام ضد منظر در روستا بوده و این نوع شهری کردن با المان شهری به نوعی بر هم زدن منظر روستا است.
ششمین همایش ملی معماری و شهرسازی در گذر زمان با موضوع میراث و مناظر روستایی در ایران به مدت یک روز در دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) در حال برگزاری است.
