اخیرا افراد وگروه هایی مثل قارچ سر بیرون آوردند که شواهد وقرائن نشان می دهد که اینان نیز مشکل جدی با مرجعیت، روحانیت و ولایت فقیه دارند،لیکن فعلا چون زمینه درگیری با ولایت فقیه را نمی بینند،بناچار به تخریب یاران و بازوان پرتوان رهبری که نقش موثر در نظام وانقلاب داشتند و دارند، روی آوردند.رفتار ،کردار و موضع گیری های این افراد دقیقا حاکی از این است که این آقایان به «امام زمان بدون مرجعیت وروحانیت» بیشتر تمایل دارند
پایگاه اطلاع رسانی جماران: پانزدهم شعبان سال 255 ق روزی است که حضرت حجت، مهدی قائم آل محمد(عج)پای مبارک به عرصه گیتی نهاد. اما به خاطر فضای پلیسی وخفقانی که از سوی حاکمان بنی عباس روا داشته شده بود، هیچ نشان حملی در وجود حضرت نرگس مشاهده نمی شد. چهاردهم شعبان حکیمه خاتون، عمه ی امام حسن عسکری(علیه السلام) به خانه ی آن امام همام آمد تا از احوال بانویش بپرسد.آن روز تا غروب نزد نرگس بود،وقتی خواست بر گردد، امام مانع شد وفرمود: عمه جان امشب اینجا بمان و با ما افطار کن، زیرا امشب نیمه ی شعبان است و به زودی آن مولود شریف که خداوند زمین را به وجودش حیات دوباره خواهد بخشید به دنیا می آید. حکیمه با ناباوری پرسید:آقای من! از چه کسی ؟من در وجود نرگس آثار حملی نمی بینم.امام فرمود:از نرگس و نه از غیر او.
حکیمه با شگفتی به سوی نرگس رفت،او را در آغوش گرفت و بوسید، اما باز اثری از حمل در او ندید.امام عسکری(علیه السلام ) تبسمی کرد و فرمود: هنگام سپیده ی صبح حقیقت برتو آشکار می شود، ماجرای نرگس مانند ماجرای مادر موسی است که آثار حمل او آشکار نبود وکسی تا هنگام تولد از آن اطلاعی نداشت،چون فرعون در پی حضرت موسی بود وشکم مادران حامله را می درید .فرزندم مهدی(عج)سرنوشتی همانند موسی دارد.
سحرگاهان وقت موعود فرا رسید .درحالی که نرگس خاتون دست دردست عمه حکیمه داشت،ناگهان درد زایمان گرفت وناله ای سر داد و شهادتین گفت.در این هنگام نوری میان حکیمه و نرگس خاتون حایل شد وعمه چند لحظه ای چیزی نفهمید ،بعد به خود آمد و نور خیره کننده ای را در پیشانی بانویش مشاهده کرد.سپس در کنارش نوزادی را در حال سجده دید که شهادتین می گفت و به امامت سایر ائمه تا امام حسن عسکری(علیهم السلام) اقرار می کرد.
به دستور امام یازدهم، حکیمه جلو رفت و نوزاد را در آغوش گرفت، به سینه چسبانید واو را بویید،بعد نوزاد را درپارچه ای پیچید وتقدیم امام کرد.امام فرزند نورس خویش را روی دست چپ نگه داشت و در حالی که با دست راست او را مراقبت ونوازشش می کرد، اذان به گوشش خواند ،نامش را« محمد»،کنیه اش را«ابوالقاسم»ولقبش را«مهدی»گذاشت.
پس از این واقعه ی تاریخی،نرگس خاتون چندان نزیست و بنا بر قولی پیش از شهادت امام عسکری (علیه السلام)چشم از جهان فرو بست.امام یازدهم نیز در سال 260ق به شهادت رسید.از این تاریخ بود که غیبت صغرا آغاز شد.در این ایام چهار نفر از فقهای عصر بنام های:ابوعمرو عثمان بن سعید عمری(5سال)، پسرش محمدبن عثمان(40سال)،ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی(21سال) وعلی به محمد سمری(3سال)،مجموعا69سال به نیابت از حضرت مهدی (عج) رهبری شیعیان را بر عهده گرفتند.در سال 329ق،چون نایب چهارم در آستانه رحلت قرار گرفت،توقیعی از ساحت مقدس امام دوازدهم خطاب به او به این ترتیب صادر شد:
«بسم الله الرحمن الرحیم،ای علی بن محمد سمری!خداوند اجر وثواب برادران دینی تورا در مصیبتت بزرگ گرداند.تو تا شش روز دیگر از دنیا خواهی رفت.پس کارهای خود راجمع کن وکسی را جانشین معرفی نکن،زیرا غیبت کبرا آغاز شده است.ظهور تحقق پیدا نمی کند،مگر با اذن خدای تبارک وتعالی.دوران غیبت طولانی خواهد شد،چنانکه دل ها سنگین شود وظلم فراگیر.در آینده بعضی ادعای مشاهده ورویت خواهند کرد.هر کس چنین ادعایی کند،دروغگو وافترا زننده است.
همزمان بارحلت نایب چهارم وآغاز غیبت کبرا،رهبری سیاسی-اجتماعی ودینی مردم به فقهای جامع شرایط سپرده و ارجاع داده شد.«واما الحوادث الواقعه فارجعوا الی روات احادیثنا،فانهم حجتی علیکم وانا حجه الله علیهم»
البته زمینه های این کار تشکیلاتی از سال ها پیش توسط امامان معصوم پیشین آغاز و آماده شده بود وهر کدام آن گرامیان در عصر امامت خویش هر از چند گاهی در وقت مقتضی مردم را به عالمان دین ومحدثان خبره ارجاع می دادند وآنها را برای دوران غیبت آماده می کردند .در کتب تاریخی و حدیثی معتبر نمونه های متعددی داریم که ائمه معصومین(علیهم السلام) در حوادث واقعه مردم را به عالمان عصر خویش مثل: زراره بن اعین،ابوبصیر اسدی، محمدبن مسلم،ذکری بن آدم،عبدالعظیم حسنی و...ارجاع دادند.بنابر این حوزه ،روحانیت ومرجعیت در واقع رابط میان مردم وامامان معصوم در طول تاریخ(چه در زمان حضور وچه در زمان غیبت) بودند وهستند که به نظر می رسد ایفای نقش این تشکیلات در حکومت جهانی حضرت حجت (عج) به مراتب وسیع تر وعمیق تر و نیاز به روحانی کاردان، فقیه کارآمد ومرجع جامع شرایط بیشتر از هر زمان دیگر خواهد شد.
مدعیان دورغین
به خاطرهمین اهمیت منحصر بفرد جایگاه مرجعیت و روحانیت که همیشه در خط مقدم دفاع از حریم تشیع قرار داشت وخاکریز اول به شمار می آمد، این تشکیلات همواره در طول تاریخ مورد هجوم واقع شده است . دوران غیبت صغرا افرادی پیدا شدند در برابر نواب اربعه به دروغ ادعای نیابت کردند،در غیبت کبرا مخالفت هایی را با علما وفقهای بزرگ انجام دادند که اسامی همه آنها در کتب تاریخی ثبت است.
به خصوص طی دو قرن اخیر بعد از انقلاب عشرین عراق و انقلاب مشروطه ایران که دشمنان اسلام به قدرت معنوی وسیاسی مرجعیت وروحانیت پی بردند،به مقابله جدی بر آمدند.در جهت تخریب این تشکیلات سرمایه گذاری کردند.بویژه در تخریب چهره های موثرسنگ تمام گذاشتند.شیخ فضل الله نوری را اول ترور شخصیتی کردند، بعد خیلی راحت به دارش آویختند.سید حسن مدرس را به اتهام عامل بیگانه وایجاد اختلال محاکمه وتبعید و بعد غریبانه به شهادت رساندند،آیت الله کاشانی را بعد از آن همه خدمت به مردم و مملکت، هتک حرمت و منزوی ساختند،حتی به فرمایش حضرت امام: عکس ایشان را گردن سگ انداختند و در خیابان های تهران گرداندند.
ماهیت جریان انحرافی
این روند بعد از پیروزی انقلاب ابعاد گسترده و شکل و شمایل شگفت انگیزی تری به خود گرفت. گروهک های انحرافی که در پشت پرده از طرف دشمنان تحریک و تغذیه می شدند،با شعار های انقلابی و ارزشی وارد میدان شدند.مجاهدین خلق(منافقین) و بنی صدری ها خود را طلایه دار اسلام راستین و اسلام توحیدی تبلیغ کردند. در مقابل، روحانیت اصیل و انقلابی و یاران نزدیک و حواریون امام را مرتجع و طرفدارفئودال وخرده بورژوا شناساندند. سردمداران منافقین می گفتند:ما نیازی به روحانیت نداریم،قرآن و نهج البلاغه را خودمان می فهمیم و تفسیر می کنیم، اجرای عقد ازدواج که به مراتب سهل است. بنی صدر هم در جلسه ای خطاب به علمای اعلام در قم گفته بود:من از همه شما بیشتر می دانم و می فهمم.آنها جرات نمی کردند با خود امام و نظام در گیر بشوند ،لذا منافقانه به یاران و نزدیکان معظم له حمله ور می شدند، در این میان چون حضرات آیات شهید بهشتی ، خامنه ای و هاشمی رفسنجانی ،موثر تر از همه بودند بیشتر به آنها می تاختند،در مرحله اول آنها را با ترفندهایی ترورشخصیتی کردند، بعد به ترور فیزیکی آنان اقدام نمودند.
اخیرا افراد وگروه هایی مثل قارچ سر بیرون آوردند که شواهد وقرائن نشان می دهد که اینان نیز مشکل جدی با مرجعیت، روحانیت و ولایت فقیه دارند،لیکن فعلا چون زمینه درگیری با ولایت فقیه را نمی بینند،بناچار به تخریب یاران و بازوان پرتوان رهبری که نقش موثر در نظام وانقلاب داشتند و دارند، روی آوردند.رفتار ،کردار و موضع گیری های این افراد دقیقا حاکی از این است که این آقایان به «امام زمان بدون مرجعیت وروحانیت» بیشتر تمایل دارند و با زبان حال می گویند:وقتی خودمان دسترسی به حضرت حجت داریم ،چه نیازی به مرجعیت و روحانیت است؟! لایه های ابتدایی این توهم اولین بار در ماجرای هاله نور خود را نشان داد.بعد گوشه های دیگر آن در تخریب چهره های موجه و موثر نظام وانقلاب در شب های مناظراتی وانتخاباتی مشاهده شد، امروز نیز ابعاد دیگر آن در توهین به مسئولین و نامه پراکنی های عتاب آمیز و توام با کنایه به این و آن نمایان است. افکار انحرافی اینان معجونی از تفکرات غلط منافقین ، گروه فرقان ، انجمن حجتیه و سکولار ها می باشد و از همه آنها پیچیده تر و خطرناک تر می باشند.
اما اینها باید بدانند ومردم نیز آگاه باشند ،همان طوری که بدون نبوت ، بدون رسالت و بدون امامت،خداشناسی و توحید امکان پذیر نیست،بدون ولایت فقیه، بدون مرجعیت و بدون روحانیت نیز امکان ندارد تشرف به محضر حضرت ولی عصر(عج)حاصل بشود، بر فرض هم اگر باشد توهمی بیش نیست و فقط القائات شیطانی است.
