دغدغه‌ها برای هنری که ثبت جهانی شده است
داوود فتحعلی بیگی گفت: هزاران نسخه تعزیه‌خوانی در اقصی نقاط کشور وجود دارند که هنوز به اجرا نرسیده‌اند و اینها تنها نیازمند یک متولی است که وظیفه آنها حفظ و اشاعه شبیه‌خوانی و نمایشهای آیینی و سنتی باشد تا بتوان با برنامه‌ریزی صحیح این نسخ را گردآوری و به مرور منتشر کرد.
به گزارش جی پلاس، این هنرمند پیشکسوت عرصه‌های آیینی سنتی با اشاره به نسخه‌های بسیار قدیمی که تاکنون در صندوق قرار گرفته و تعداد اندکی از آنها به اجرا رسیده، بیان کرد: کسانی هستند که مجموعه‌هایی از نسخ تعزیه نسل به نسل به آنها رسیده است که این افراد به نحوی با ما آشنا شده و ما از طریق آشنایی با آنها، این نسخ را به چاپ رسانده‌ایم.
او در پاسخ به اینکه آیا در تعزیه در ایام ماه محرم و صفر از این نسخ غریب استفاده می‌شود یا خیر؟ بیان کرد: از این نسخ استفاده نمی‌شود زیرا در این دو ماه اغلب تعزیه‌هایی خوانده می‌شود که مربوط به زندگی اولیا، شهادت شهدای کربلا و تعزیه‌های از این قبیل است و اگر این نسخ غریب در جشنواره‌ها اجرا شده اینها از سیاست‌های جشنواره بوده تا پژوهشگران با نمایش‌هایی از این قبیل آشنا شوند.
وی با بیان اینکه تعزیه‌خوانی همیشه بانیان خصوصی داشته است، اظهار کرد: به هر نحوی تعزیه‌خوانی در این ایام برپا می‌شود اما نکته بر سر این است که هنوز یک مکان دائمی مانند تکیه دولت که در دوره قاجار پابرجا بوده است، وجود ندارد تا بتوان به صورت مستمر تعزیه‌خوانی را در آن محل اجرا کرد.
فتحعلی بیگی با اظهار تاسف از اینکه تعزیه متولی ندارد، ادامه داد: اگر در برخی مناطق برای هنر تعزیه‌خوانی سرمایه‌گذاری شده تنها بخش خصوصی بعضی از شهرستان‌های کوچک و روستاها با سرمایه‌گذاری برای این هنر باعث شده‌اند تا درایام و مناسبات خاص، تعزیه برگزار شود.
او با بیان اینکه بیش از ۵۰۰ داستان تعزیه وجود دارد که اجرا نشده‌اند، تاکید کرد: به عنوان یک کارشناس بارها اظهار نظر کرده‌ایم که باید مکانی را برای اجرای مستمر نمایشهای آیینی و سنتی که از برترین و برجسته‌ترین آنها می‌توان به تعزیه اشاره کرد در اختیار افراد فعال در این حرفه قرار دهند اما گوش شنوا برای تامین این خواسته‌ها کجاست؟ تشکیلات موظفی که شرح وظیفه‌شان اقدام در راستای حفظ و اشاعه تعزیه باشد کجاست؟
این استاد پیشکسوت عرصه تئاتر ادامه داد: چرا رئیس سازمان میراث فرهنگی علی رغم به ثبت رسیدن تعزیه به عنوان یک میراث فرهنگی هیچ اقدامی برای رفع کمبود و حل مشکلاتی که بر سر راه این هنر قرار گرفته، انجام نمی‌دهد؟ میراث فرهنگی می‌تواند امکاناتی را از سازمان یونسکو دریافت و آن را در بخشهایی که در معرض خطر قرار گرفته‌اند صرف کند. باید بودجه‌ای را برای چاپ نسخ تعزیه دریافت کنند، باید بودجه‌ای دریافت کنند تا موسیقی اصیل تعزیه به ثبت و ضبط برسد، باید بودجه‌ای برای تولید فیلم‌های آموزشی در جهت گسترش و بهبودی هنر تعزیه دریافت کنند، اما متاسفانه هیچ اقدامی در جهت بهبودی وضعیت هنر تعزیه انجام نمی‌شود.
داوود فتحعلی بیگی در پایان سخنان خود با بیان اینکه تعزیه‌خوانی قدمت بسیار زیادی دارد، گفت: در این هنر، لباس‌ها و قراردادهای اجرا شده‌ای از پیش تعیین شده است که عده‌ای با تحریفات و تصرفات خود به این هنر آن را تغییر می‌دهند، زیرا هرکس اجازه پوشیدن هر لباسی با هر رنگی را ندارد این قراردادها از دیرباز وجود داشته و اکنون به یک سنت آیینی تبدیل شده است و باید این قراردادها مستمر باشد.
دیدگاه تان را بنویسید