یک تعزیه‌خوان بزرگترین مشکل تعزیه را بی‌متولی بودن آن دانست و گفت: درحالی که تعزیه ثبت ملی و جهانی شده است، متولی و صاحب ناظری ندارد تا حتی یک سالن در اختیار افراد فعال این حرفه قرار بدهد.
به گزارش جی پلاس، مظفر قربان‌نژاد با بیان اینکه "به چشم یک هنر به تعزیه نگاه نمی‌شود" اظهار کرد: زمانی که تعزیه صاحب نداشته باشد، ولنگ و وار می‌شود. از ده سال گذشته تاکنون همیشه فقط در جشنواره‌های نمایش‌های آیینی و سنتی و ماه‌های محرم به این هنر توجه می‌شد، سوال این است که چرا برای اجرای تعزیه یک سالن نداده‌اند؟ مگر تعزیه یک تکیه دولت نداشت؟ چرا تعزیه باید در فضای باز اجرا شود؟
او در عین حال از وضعیت اجرای تعزیه در سال کنونی اظهار خرسندی کرد و گفت: امسال به هرجایی که می‌روم میبینم که همه جا تعزیه اجرا می‌شود، امیدوارم که این روند تداوم داشته باشد و نسل جوان هم به هنر تعزیه نزدیک شود .
وی با اشاره به نسل جوان فعال در این حرفه خاطرنشان کرد: تعزیه باید یک تیم داشته باشد اما متاسفانه در حال حاضر محیط تعزیه سنگین شده و رو به تک روی است، تعزیه یک گروه و سرپرست مشخص ندارد و به همین دلیل است که در حال حاضر تعداد بچه‌خوان‌های فعال در این هنر به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسد، زیرا حال تعزیه خوب نیست.
این تعزیه‌خوان با تاکید بر این جمله که "تعزیه صاحب و متولی ندارد" گفت: زمانی‌که درختی ثبت جهانی شود برای نگهداری از آن بودجه‌ای در اختیار قرار می‌گیرد، حالا هم تعزیه ثبت جهانی شده اما بودجه‌ای که برای نگهداری و زنده ماندن آن در اختیار قرار می‌گیرد به کجا می‌رود؟ اکنون در اوقاف ۵۰ درخت گردو برای تعمیرات نعل اسب‌های حسینیه وقف شده است، وقفیه‌های بسیاری برای تعزیه شده اما این وقفیه‌ها کجاست؟
قربان‌نژاد با بیان اینکه "تعزیه‌خوان تنها است" افزود: تعزیه و تعزیه‌خوان مظلوم است، همه مسئولین فقط می‌گویند چشم اما هیچکس قدمی برای این هنر بر نمی‌دارد. در حال حاضر بسیاری از بزرگان تعزیه در وضعیت مناسبی نیستند، مگر این بزرگان همان کسانی نیستند که این هنر را زنده نگه داشته‌اند؟
او با اشاره به پارکینگ مجموعه‌ی تئاتر شهر که اکنون یک مجتمع مذهبی جای آن را گرفته است، گفت: قرار بر این بود تا ۲۵ سال پیش در آن زمین در کنار تئاتر شهر تکیه شهر ساخته شود اما اگر اکنون هم بودجه‌ای در اختیار قرار بگیرد امکان این که همان جا به عنوان تکیه شهر استفاده شود وجود دارد، اگر یک تکیه دولتی در اختیار هنر تعزیه قرار بگیرد و همه تعزیه خوان‌ها در این هنر فعال شوند و از پیشکسوتان هم به عنوان مدرس تعزیه دعوت کنند تا این هنر را به نسل جوان انتقال دهد بدون شک این هنر زنده می‌ماند.
وی با بیان اینکه ۴۰۰ مجلس تعزیه وجود دارد، گفت: برای هر امام یک شهادت و یک تولد و معجزاتش موجود است اما فقط برای شهادت امام حسین و یارانش تعزیه اجرا می‌شود در حالی که برای همه امامان تعزیه وجود دارد.
این تعزیه‌خان که این روزها در «برقان» کرج و بنیاد فرهنگی روایت فتح تعزیه‌خوانی می‌کند در بخش دیگری از سخنانش درباره‌ی اجرای نسخه‌های قدیمی گفت: نسخه‌های قدیمی باید توسط تعزیه‌خوان قدیمی اجرا شود، زمانی که تعزیه‌خوان نسل جوان باشد چطور امکان دارد که نسخ قدیمی را اجرا کند؟
قربان‌نژاد تحریفاتی که در متن تعزیه‌ها ایجاد شده را منفی دانست و گفت: تعزیه یک سنت است و نباید تغییر کند اما زمانی که صاحب ندارد، مسلما در آن تحریفاتی هم ایجاد می‌شود و هرکس هرجور که بخواهد آن را اجرا می‌کند. تعزیه هنری است که در هیچ شرایطی نمی‌توان برای آن نامی انتخاب کرد تعزیه تلفیقی از موسیقی، گوشه‌خوانی، جلوه‌های ویژه، سوارکاری ،داستان و روایت‌های اهل بیت در آن نهفته شده است و هرکدام برای خود یک پیام دارد.
او با اشاره به یکی از ویژگی‌های تعزیه خاطرنشان کرد: در تعزیه رنگ بندی دارد و برای هرکدام از این رنگ‌ها فلسفه‌ای وجود دارد به عنوان مثال در تعزیه حضرت زینب باید به خاطر عزادار بودنش مشکی بپوشد اما «شمر» هم در برخی تعزیه‌ها لباس مشکی می‌پوشد این‌ها تحریفاتی است که برخی آن را رعایت نمی‌کنند.
