محله ای با کوچه‌های خاکی و خانه‌هایی اغلب کاهگلی و قدیمی که براساس گفته اهالی و بازدیدها نشانگر نبود خدمات شهری و روستایی است.
قدم زدن در کوچه پس کوچه‌های خاکی این محله و گذر از کنار دیوارهای ترک خورده گلی منازل برای هیچکس تداعی کننده محله‌ای از کلانشهر شیراز نیست و دور افتاده ترین روستاهای کشور را به ذهن می آورد.
مردمانی کم درآمد و بچه‌هایی که اغلب به خاطر نبود مدرسه و ناوگان حمل و نقل عمومی و اتوبوس ترک تحصیل کرده اند در قلعه دودمان زندگی می کنند.
به گفته اهالی به خاطر بوی شدید فاضلاب به دلیل رد شدن خط انتقال فاضلاب به صورت روباز از کنار محله دودمان اقوام و آشناهایشان با آنها قطع رابطه کرده اند و به مردمانی فراموش شده تبدیل شده اند.
مردمی که برای تهیه کوچک ترین مایحتاج روزانه خود ناچار به طی مسیری سه کیلومتری تا نزدیک ترین شهرک به محل سکونت خود هستند.
از نانوایی و خدمات در آنجا خبری نیست و اگرچه سال‌ها پیش هر خانواده سهمیه‌ای آرد برای تهیه نان خود دریافت می‌کرد، اما اکنون مدتهاست که آن سهمیه ناچیز هم جزو افسانه‌ها و داستان‌هایی شده که پدران برای کودکان خود بازگو می‌کنند.
در چهره کودکان به ویژه دختربچه‌هایشان وجود بیماری‌های پوستی به دلیل نبود بهداشت محیط کاملاً مشهود و قابل رؤیت است. برای بچه‌های قلعه دودمان پارک و فضای بازی واژه غریبی است. اگر چه تنها دو سه کیلومتر آن طرف‌تر بچه‌های سایر مناطق غرق در فضای پارک‌ها و گیم نت‌ها روزهای خود را سپری می‌کنند، بچه‌های قلعه دودمان تنها به گشت و گذار در خرابه‌های مانده از قبل محله و دویدن‌های بی هدف در کوچه پس کوچه‌های آن می‌پردازند.
تنها امکان فضای بازی و سرگرمی که برایشان مهیا شده، به همت خیری است که دو سه وسیله بازی در محل مدرسه متروک این منطقه کار گذاشته است و کودکان این محله به جای تحصیل و علم آموزی در مدرسه ،در این مکان تنها بازی های کودکانه خود را دنبال می کنند.
این منطقه 150هکتار زمین کشاورزی دارد ولی ساکنان آن حتی امکان مالی برای کشت در زمین‌ها را ندارند هرچند که آب برای کشاورزی نیست و به قول خودشان آب شربشان را هم به ضرب و زور هزار التماس به دست می‌آورند چرا که اگر به نبود آب شربی که در فاصله دو شبانه روز یک ساعت به بعضی خانه هایشان می‌رسد اعتراض کنند، همان یک ساعت را نیز به مدت یک ماه به رویشان قطع می‌کنند.
** نمی دانند کجاییم
دو هفته پیش خبرنگار ایرنا به همراه دیگر خبرنگاران رسانه ها برای بازدید از محله قلعه دودمان رهسپار آنجا شد. جایی که بعد از گذشتن از شهرک دستغیب وارد فرعی شدیم و پس از طی کردن مسافتی کوتاه به پادگان نظامی رسیدیم که از کنار آن پادگان جاده خاکی را به سمت دودمان در پیش گرفتیم که به دلیل بارندگی هفته قبل تر، با گودال‌های گلی و پستی بلندی بسیاری روبرو شدیم.
در ابتدای ورودمان به این محله اهالی که از دیدن چند غریبه در بین خود تعجب کرده بودند، با نگاه‌هایی زیرزیرکی به پیشوازمان آمدند. با معرفی خودمان به عنوان خبرنگار و به قول آنها روزنامه چی، انگار سنگ صبوری پیدا کرده باشند، همگی با هم شروع به صحبت و درد دل کردند.
حرف‌هایی از جنس بلاتکلیفی و نبود هیچگونه امکانات رفاهی، آب شرب، مدرسه، برق، آسفالت، امنیت، درمان و... که انگار حرف‌ها و گلایه‌هایشان تمامی نداشت.
در عمق نگاه اهالی و کودکان دودمان می‌شود فراموش شدن را فهمید. یکی از جوانان قلعه دودمان به اسم رضا که در یکی از ادارات دولتی راننده است و به گفته خودش وضع مالی و زندگی او از دیگر اهالی بهتر است می گوید: اهالی روستا اگر در طول شبانه روز دچار سانحه یا بیماری شوند، باید به سختی خود را به شهرک دستغیب برسانند تا وسیله نقلیه‌ای آنها را به یکی از مراکز درمانی شیراز ببرد.
او گفت: اگر با اورژانس تماس بگیری نمی‌دانند قلعه دودمان کجاست. انگار راست می‌گفت حتی در گوگل اِرت هم نام و سابقه‌ای از دودمان به چشم نمی‌خورد.
رضا ادامه داد: هفته ها است که آب این منطقه قطع است و مردم مشکل تامین آب شرب دارند ،مشکل های اصلی و اولویت دار این منطقه به ترتیب نبود بهداشت و مراکز درمانی ، نبود راه و جاده آسفالت ،نبود وسایل حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوس، نبود فضا آموزشی و مدرسه در هیچ مقطع تحصیلی، نبود نانوایی در این منطقه است.
رضا با گلایه مندی از حضور تعداد زیادی از مسئولان در این منطقه و دادن قولهایی برای حل مشکلات در سالهای گذشته می گوید :مدیران زیادی از این محل بازدید کردند و در جریان مشکلات از نزدیک قرار گرفتند اما علی رغم دادن قول و امیدوار کردن اهالی هیچ کاری برای ساکنان قلعه دودمان انجام ندادند و تنها عکس یادگاری گرفتند. حتی تابستان گذشته گروه های جهادی برای خدمات رسانی به این محل آمدند اما هیچ کاری برای مردم انجام ندادند.
او بیان کرد: از شورای شهر و شهردار جدید شیراز و همچنین مسئولان استان تقاضا داریم به مشکلات اهالی قلعه دودمان توجه و رسیدگی کنند.
** آب برای نوشیدن کیمیاست
یکی از ریش سفیدهای محله به نام زارع به خبرنگار ایرنا می گوید: تابستان به خاطر بوی شدید فاضلاب اقوام و فامیلمان پا به این محله نمی‌گذارند چون کانال روباز فاضلاب تمام شهر شیراز از کنار خانه هایمان عبور می‌کند و به این دلیل تمام اقوام به این علت با ما قطع رابطه کرده اند و فرزندانمان به خاطر آلودگی بیمار هستند.
وی ادامه داد: مشکل اساسی ما آب شرب است که دو روزی یک ساعت بیشتر نیست و آن هم آلوده و کثیف است و خیلی وقت‌ها نیز شاید تا چند روز قطع باشد و به قسمت‌های بالای محله به علت فشار کم نمی‌رسد و اگر به این روند معترض باشیم،مسئولان آب سلطان آباد که مسئول تأمین آب قلعه دودمان هستند همان یک ساعت آب در دو شبانه روز را به مدت یک ماه روی اهالی قلعه دودمان قطع خواهند کرد و این وضعیت بارها اتفاق افتاده است.
زارع ادامه داد: حرفه اصلی اهالی این محله کشاورزی و ساخت جارو است در حالی که شهرداری شیراز در سالهای اخیر از مردم دودمان جارو نمی‌خرد و نیاز خود را از خارج استان نظیر نهاوند تأمین می‌کند.
** مدرسه ای که هست و نیست
زن‌های قلعه دودمان نیز گفتند: تنها مدرسه قلعه دودمان که دبستان بوده، تعطیل شده و فرزندانمان برای تحصیل باید به شهرک دستغیب یا بلوار مهران بروند، به دلیل نبود اتوبوس واحد و اینکه اکثر اهالی وسیله نقلیه شخصی ندارند، به ناچار بچه‌های هفت و هشت ساله باید ساعت شش صبح پیاده چند کیلومتر راه را در بیابان با وجود سگ‌های ولگرد طی کنند تا به مدرسه برسند. به همین علت خیلی از فرزندانمان ترک تحصیل کرده اند و بعضی به سختی ادامه می‌دهند.
مدرسه دودمان که چند سال پیش تعطیل شده، در زمان دایر بودن آن از سلطان آباد، علی آباد و... برای تحصیل به این مدرسه می‌آمدند.
یکی دیگر از زنان قلعه دودمان به خبرنگار ایرنا می گوید: مدتی پیش مسئولان آموزش و پرورش به همراه چند کارگر برای تخریب بقایای مدرسه قدیمی دودمان آمده بودند و به خاطر چند قطعه تیرآهن موجود در سقف مدرسه قصد نابودی آن را داشتند که با مخالفت و استقامت اهالی موفق به این کار نشدند.
** سخنان حوا
یکی از پیرزن‌های دودمان به نام حوا می گوید: تا چند ماه پیش حتی مشخص نبود دودمان جزو شهر است یا یک روستای جداگانه و به تازگی به عنوان روستا محسوب می شود،هیچکس اهالی این محله را قبول نمی کرد مگر ما انسان نیستیم که به ما خدماتی نظیر اتوبوس، نانوایی و... نمی‌دهند؟
وی ادامه داد: به علت خاکی بودن تمام محله تابستان گرد و خاک و زمستان گل و لای وجود دارد، برای گرفتن کنتور برق که مراجعه می‌کنیم این خدمات را به اهالی این محل نمی دهند.
حوا گفت: حتی اگر بیمار شویم در این منطقه یک مرکز بهداشت وجود ندارد، با وجود این که بیش از 200خانوار اینجا سکونت دارند. یکی دیگر از اهالی دودمان می گوید به علت وفور سگ در این منطقه می‌توانیم صادرات سگ به راه بیاندازیم! با تاریکی هوا کسی جرات نمی‌کند از خانه بیرون بیاید و بچه هایمان که صبح زود می‌خواهند به مدرسه بروند، به دلیل فراوانی سگ ها امنیت ندارند و همینطور وجود کانال فاضلاب رو باز فرزندانمان بیمار شده اند.
** نامه های سرگردان
رشیدی که از اهالی قلعه دودمان و کارمند بازنشسته شهرداری است می گوید: مسئولان آب سلطان آباد به ما می‌گویند آب شرب نیست در حالی که شهرک دستغیب همیشه آب دارد.
او در ادامه می گوید: خیلی از مسئولان برای بازدید از وضعیت دودمان به این محله می‌آیند ولی تاکنون کار مفیدی برای مردم انجام نداده اند.
وی اضافه کرد: 600 تا 700نفر در این محله زندگی می‌کنند که به دلیل نبود هیچگونه امکاناتی برخی اهالی قصد جابه جایی از این منطقه به شیراز را دارند ، چاه عمیقی که برای کشاورزی اهالی بوده، سه سال است که خشک شده و کشاورزی اهالی نیز با خشک شدن این چاه از رونق افتاده است.
وی با نشان دادن نامه‌های اهالی به شهرداری منطقه 2 شیراز و سایر ارگان های مربوط برای خدمات رسانی به قلعه دودمان گفت: نامه نگاری‌های زیادی برای خدمات رسانی به اهالی قلعه دودمان انجام داده ایم ولی متأسفانه تاکنون هیچگونه اقدامی انجام نشده و چون اهالی این منطقه آدم‌های کم درآمدی هستند، فریادشان به هیچ جا نمی‌رسد.
** مدرسه نیست چون آمار کم است
سرپرست آموزش و پرورش ناحیه سه شیراز در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: مشکل اهالی دودمان در بحث آموزش به حد نصاب نرسیدن تعداد دانش آموزان برای راه اندازی مجدد مدرسه است.
محمد کماندار افزود: سال گذشته با وجود پیگیری متأسفانه به دلیل پایین بودن آمار قادر به تشکیل مدرسه در این منطقه نشدیم.
رئیس آموزش و پرورش ناحیه سه شیراز گفت:اکنون نیز اگر مجموع پایه اول تا ششم دانش آموزان بیش از 80نفر باشد، نسبت به راه اندازی مدرسه در قلعه دودمان اقدام خواهیم کرد به شرطی که آمار واقعی باشد.
وی افزود: اگر آمار به صورت واقعی نباشد، با وجود این که ما کد هم دریافت کرده باشیم، به صورت خودکار حذف خواهد شد.
** اوضاع خوب می شود
مدیرکل دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری فارس در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: قبلا قلعه دودمان به عنوان منطقه منفصل شهری محسوب می شد و در حریم و یا محدوده شهر نبود و به این دلیل هیچ گونه امکانات رفاهی برای مردم این منطقه تعلق نمی گرفت.
سید کمال پاک فطرت افزود: در چند ماه گذشته این منطقه به عنوان روستا شناخته شد و در آینده نیز به محدوده شهر شیراز ملحق خواهد شد.
مدیرکل دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری فارس بیان کرد: برای اینکه این منطقه در آینده و در تقسیمات کشوری در محدوده شهر شیراز قرار گیرد این روند باید طی می شد تا مشکلات اهالی این منطقه حل شود.
وی ادامه داد: در حال حاضر در این منطقه دهیاری و شورا ایجاد شده و به مرور زمان دیگر مشکلاتشان نیز حل خواهد شد و ما نیز از طریق فرمانداری شیراز پیگیر حل مشکلات ساکنین قلعه دودمان هستیم.
گزارشگر:محمد امین افشار پور**انتشار دهنده: غلامرضا مالک زاده
9873 /1876
انتهای پیام قدم زدن در کوچه پس کوچه‌های خاکی این محله و گذر از کنار دیوارهای ترک خورده گلی منازل برای هیچکس تداعی کننده محله‌ای از کلانشهر شیراز نیست و دور افتاده ترین روستاهای کشور را به ذهن می آورد.
مردمانی کم درآمد و بچه‌هایی که اغلب به خاطر نبود مدرسه و ناوگان حمل و نقل عمومی و اتوبوس ترک تحصیل کرده اند در قلعه دودمان زندگی می کنند.
به گفته اهالی به خاطر بوی شدید فاضلاب به دلیل رد شدن خط انتقال فاضلاب به صورت روباز از کنار محله دودمان اقوام و آشناهایشان با آنها قطع رابطه کرده اند و به مردمانی فراموش شده تبدیل شده اند.
مردمی که برای تهیه کوچک ترین مایحتاج روزانه خود ناچار به طی مسیری سه کیلومتری تا نزدیک ترین شهرک به محل سکونت خود هستند.
از نانوایی و خدمات در آنجا خبری نیست و اگرچه سال‌ها پیش هر خانواده سهمیه‌ای آرد برای تهیه نان خود دریافت می‌کرد، اما اکنون مدتهاست که آن سهمیه ناچیز هم جزو افسانه‌ها و داستان‌هایی شده که پدران برای کودکان خود بازگو می‌کنند.
در چهره کودکان به ویژه دختربچه‌هایشان وجود بیماری‌های پوستی به دلیل نبود بهداشت محیط کاملاً مشهود و قابل رؤیت است. برای بچه‌های قلعه دودمان پارک و فضای بازی واژه غریبی است. اگر چه تنها دو سه کیلومتر آن طرف‌تر بچه‌های سایر مناطق غرق در فضای پارک‌ها و گیم نت‌ها روزهای خود را سپری می‌کنند، بچه‌های قلعه دودمان تنها به گشت و گذار در خرابه‌های مانده از قبل محله و دویدن‌های بی هدف در کوچه پس کوچه‌های آن می‌پردازند.
تنها امکان فضای بازی و سرگرمی که برایشان مهیا شده، به همت خیری است که دو سه وسیله بازی در محل مدرسه متروک این منطقه کار گذاشته است و کودکان این محله به جای تحصیل و علم آموزی در مدرسه ،در این مکان تنها بازی های کودکانه خود را دنبال می کنند.
این منطقه 150هکتار زمین کشاورزی دارد ولی ساکنان آن حتی امکان مالی برای کشت در زمین‌ها را ندارند هرچند که آب برای کشاورزی نیست و به قول خودشان آب شربشان را هم به ضرب و زور هزار التماس به دست می‌آورند چرا که اگر به نبود آب شربی که در فاصله دو شبانه روز یک ساعت به بعضی خانه هایشان می‌رسد اعتراض کنند، همان یک ساعت را نیز به مدت یک ماه به رویشان قطع می‌کنند.
** نمی دانند کجاییم
دو هفته پیش خبرنگار ایرنا به همراه دیگر خبرنگاران رسانه ها برای بازدید از محله قلعه دودمان رهسپار آنجا شد. جایی که بعد از گذشتن از شهرک دستغیب وارد فرعی شدیم و پس از طی کردن مسافتی کوتاه به پادگان نظامی رسیدیم که از کنار آن پادگان جاده خاکی را به سمت دودمان در پیش گرفتیم که به دلیل بارندگی هفته قبل تر، با گودال‌های گلی و پستی بلندی بسیاری روبرو شدیم.
در ابتدای ورودمان به این محله اهالی که از دیدن چند غریبه در بین خود تعجب کرده بودند، با نگاه‌هایی زیرزیرکی به پیشوازمان آمدند. با معرفی خودمان به عنوان خبرنگار و به قول آنها روزنامه چی، انگار سنگ صبوری پیدا کرده باشند، همگی با هم شروع به صحبت و درد دل کردند.
حرف‌هایی از جنس بلاتکلیفی و نبود هیچگونه امکانات رفاهی، آب شرب، مدرسه، برق، آسفالت، امنیت، درمان و... که انگار حرف‌ها و گلایه‌هایشان تمامی نداشت.
در عمق نگاه اهالی و کودکان دودمان می‌شود فراموش شدن را فهمید. یکی از جوانان قلعه دودمان به اسم رضا که در یکی از ادارات دولتی راننده است و به گفته خودش وضع مالی و زندگی او از دیگر اهالی بهتر است می گوید: اهالی روستا اگر در طول شبانه روز دچار سانحه یا بیماری شوند، باید به سختی خود را به شهرک دستغیب برسانند تا وسیله نقلیه‌ای آنها را به یکی از مراکز درمانی شیراز ببرد.
او گفت: اگر با اورژانس تماس بگیری نمی‌دانند قلعه دودمان کجاست. انگار راست می‌گفت حتی در گوگل اِرت هم نام و سابقه‌ای از دودمان به چشم نمی‌خورد.
رضا ادامه داد: هفته ها است که آب این منطقه قطع است و مردم مشکل تامین آب شرب دارند ،مشکل های اصلی و اولویت دار این منطقه به ترتیب نبود بهداشت و مراکز درمانی ، نبود راه و جاده آسفالت ،نبود وسایل حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوس، نبود فضا آموزشی و مدرسه در هیچ مقطع تحصیلی، نبود نانوایی در این منطقه است.
رضا با گلایه مندی از حضور تعداد زیادی از مسئولان در این منطقه و دادن قولهایی برای حل مشکلات در سالهای گذشته می گوید :مدیران زیادی از این محل بازدید کردند و در جریان مشکلات از نزدیک قرار گرفتند اما علی رغم دادن قول و امیدوار کردن اهالی هیچ کاری برای ساکنان قلعه دودمان انجام ندادند و تنها عکس یادگاری گرفتند. حتی تابستان گذشته گروه های جهادی برای خدمات رسانی به این محل آمدند اما هیچ کاری برای مردم انجام ندادند.
او بیان کرد: از شورای شهر و شهردار جدید شیراز و همچنین مسئولان استان تقاضا داریم به مشکلات اهالی قلعه دودمان توجه و رسیدگی کنند.
** آب برای نوشیدن کیمیاست
یکی از ریش سفیدهای محله به نام زارع به خبرنگار ایرنا می گوید: تابستان به خاطر بوی شدید فاضلاب اقوام و فامیلمان پا به این محله نمی‌گذارند چون کانال روباز فاضلاب تمام شهر شیراز از کنار خانه هایمان عبور می‌کند و به این دلیل تمام اقوام به این علت با ما قطع رابطه کرده اند و فرزندانمان به خاطر آلودگی بیمار هستند.
وی ادامه داد: مشکل اساسی ما آب شرب است که دو روزی یک ساعت بیشتر نیست و آن هم آلوده و کثیف است و خیلی وقت‌ها نیز شاید تا چند روز قطع باشد و به قسمت‌های بالای محله به علت فشار کم نمی‌رسد و اگر به این روند معترض باشیم،مسئولان آب سلطان آباد که مسئول تأمین آب قلعه دودمان هستند همان یک ساعت آب در دو شبانه روز را به مدت یک ماه روی اهالی قلعه دودمان قطع خواهند کرد و این وضعیت بارها اتفاق افتاده است.
زارع ادامه داد: حرفه اصلی اهالی این محله کشاورزی و ساخت جارو است در حالی که شهرداری شیراز در سالهای اخیر از مردم دودمان جارو نمی‌خرد و نیاز خود را از خارج استان نظیر نهاوند تأمین می‌کند.
** مدرسه ای که هست و نیست
زن‌های قلعه دودمان نیز گفتند: تنها مدرسه قلعه دودمان که دبستان بوده، تعطیل شده و فرزندانمان برای تحصیل باید به شهرک دستغیب یا بلوار مهران بروند، به دلیل نبود اتوبوس واحد و اینکه اکثر اهالی وسیله نقلیه شخصی ندارند، به ناچار بچه‌های هفت و هشت ساله باید ساعت شش صبح پیاده چند کیلومتر راه را در بیابان با وجود سگ‌های ولگرد طی کنند تا به مدرسه برسند. به همین علت خیلی از فرزندانمان ترک تحصیل کرده اند و بعضی به سختی ادامه می‌دهند.
مدرسه دودمان که چند سال پیش تعطیل شده، در زمان دایر بودن آن از سلطان آباد، علی آباد و... برای تحصیل به این مدرسه می‌آمدند.
یکی دیگر از زنان قلعه دودمان به خبرنگار ایرنا می گوید: مدتی پیش مسئولان آموزش و پرورش به همراه چند کارگر برای تخریب بقایای مدرسه قدیمی دودمان آمده بودند و به خاطر چند قطعه تیرآهن موجود در سقف مدرسه قصد نابودی آن را داشتند که با مخالفت و استقامت اهالی موفق به این کار نشدند.
** سخنان حوا
یکی از پیرزن‌های دودمان به نام حوا می گوید: تا چند ماه پیش حتی مشخص نبود دودمان جزو شهر است یا یک روستای جداگانه و به تازگی به عنوان روستا محسوب می شود،هیچکس اهالی این محله را قبول نمی کرد مگر ما انسان نیستیم که به ما خدماتی نظیر اتوبوس، نانوایی و... نمی‌دهند؟
وی ادامه داد: به علت خاکی بودن تمام محله تابستان گرد و خاک و زمستان گل و لای وجود دارد، برای گرفتن کنتور برق که مراجعه می‌کنیم این خدمات را به اهالی این محل نمی دهند.
حوا گفت: حتی اگر بیمار شویم در این منطقه یک مرکز بهداشت وجود ندارد، با وجود این که بیش از 200خانوار اینجا سکونت دارند. یکی دیگر از اهالی دودمان می گوید به علت وفور سگ در این منطقه می‌توانیم صادرات سگ به راه بیاندازیم! با تاریکی هوا کسی جرات نمی‌کند از خانه بیرون بیاید و بچه هایمان که صبح زود می‌خواهند به مدرسه بروند، به دلیل فراوانی سگ ها امنیت ندارند و همینطور وجود کانال فاضلاب رو باز فرزندانمان بیمار شده اند.
** نامه های سرگردان
رشیدی که از اهالی قلعه دودمان و کارمند بازنشسته شهرداری است می گوید: مسئولان آب سلطان آباد به ما می‌گویند آب شرب نیست در حالی که شهرک دستغیب همیشه آب دارد.
او در ادامه می گوید: خیلی از مسئولان برای بازدید از وضعیت دودمان به این محله می‌آیند ولی تاکنون کار مفیدی برای مردم انجام نداده اند.
وی اضافه کرد: 600 تا 700نفر در این محله زندگی می‌کنند که به دلیل نبود هیچگونه امکاناتی برخی اهالی قصد جابه جایی از این منطقه به شیراز را دارند ، چاه عمیقی که برای کشاورزی اهالی بوده، سه سال است که خشک شده و کشاورزی اهالی نیز با خشک شدن این چاه از رونق افتاده است.
وی با نشان دادن نامه‌های اهالی به شهرداری منطقه 2 شیراز و سایر ارگان های مربوط برای خدمات رسانی به قلعه دودمان گفت: نامه نگاری‌های زیادی برای خدمات رسانی به اهالی قلعه دودمان انجام داده ایم ولی متأسفانه تاکنون هیچگونه اقدامی انجام نشده و چون اهالی این منطقه آدم‌های کم درآمدی هستند، فریادشان به هیچ جا نمی‌رسد.
** مدرسه نیست چون آمار کم است
سرپرست آموزش و پرورش ناحیه سه شیراز در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: مشکل اهالی دودمان در بحث آموزش به حد نصاب نرسیدن تعداد دانش آموزان برای راه اندازی مجدد مدرسه است.
محمد کماندار افزود: سال گذشته با وجود پیگیری متأسفانه به دلیل پایین بودن آمار قادر به تشکیل مدرسه در این منطقه نشدیم.
رئیس آموزش و پرورش ناحیه سه شیراز گفت:اکنون نیز اگر مجموع پایه اول تا ششم دانش آموزان بیش از 80نفر باشد، نسبت به راه اندازی مدرسه در قلعه دودمان اقدام خواهیم کرد به شرطی که آمار واقعی باشد.
وی افزود: اگر آمار به صورت واقعی نباشد، با وجود این که ما کد هم دریافت کرده باشیم، به صورت خودکار حذف خواهد شد.
** اوضاع خوب می شود
مدیرکل دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری فارس در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: قبلا قلعه دودمان به عنوان منطقه منفصل شهری محسوب می شد و در حریم و یا محدوده شهر نبود و به این دلیل هیچ گونه امکانات رفاهی برای مردم این منطقه تعلق نمی گرفت.
سید کمال پاک فطرت افزود: در چند ماه گذشته این منطقه به عنوان روستا شناخته شد و در آینده نیز به محدوده شهر شیراز ملحق خواهد شد.
مدیرکل دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری فارس بیان کرد: برای اینکه این منطقه در آینده و در تقسیمات کشوری در محدوده شهر شیراز قرار گیرد این روند باید طی می شد تا مشکلات اهالی این منطقه حل شود.
وی ادامه داد: در حال حاضر در این منطقه دهیاری و شورا ایجاد شده و به مرور زمان دیگر مشکلاتشان نیز حل خواهد شد و ما نیز از طریق فرمانداری شیراز پیگیر حل مشکلات ساکنین قلعه دودمان هستیم.
گزارشگر:محمد امین افشار پور**انتشار دهنده: غلامرضا مالک زاده
9873 /1876
کپی شد
