در این نوشتار به قلم لیلا غضنفری آمده است: رنج تولید برای رونق تولید در گرو تعیین تکلیف نرخ ارز، فعال کردن واحدهای تولید و عدم واسطه گری و دخالت دولت در بازار است، یعنی دولت باید تسهیل کننده و نظارت گر باشد تا تولید با بخش خصوصی به رونق برسد.
با نا مگذاری سال ١٣٩٨ به عنوان سال «رونق تولید» تحقق این عنوان وجهه همت مسئولان و مردم قرار گرفته است. اما در مسیر تحقق آن، الزامات و پیش نیازهایی قرار دارد تا رنج تولید تبدیل به رونق تولید شود.
در وحله (وهله) اول برای رونق تولید باید واحدهای تولیدی نیمه تعطیل که به دلیل نوسانات ارزی و کاهش ارزش پول ملی به این وضعیت رسیده اند، احیاء شوند.
اقتصاد ایران تنها اقتصاد بزرگ دنیاست که به اقتصاد دنیا متصل نشده است. البته اتصال به اقتصاد جهانی مستلزم دو نکته اساسی است: اول آنکه عزم و اراده ملی برای تحقق این امر وجود داشته باشد و دوم آنکه پیش شرط های پیوستن به اقتصاد جهانی در واحدهای اقتصادی ایران محقق شود.
به عنوان نمونه توجه به الزامات بانکی و صورت های مالی شرکت ها براساس استانداردهای بین المللی و الزامات زیست محیطی از جمله این موارد است.
تجربه سال قبل نشان داده است که تولید کننده، مصرف کننده و تنظیم بازار دولت را به جایی رسانده اند که باید به فکر تنظیم جزئی ترین اقلام مورد استفاده در سبد خانوار باشد.
هر چند در این مسیر نرخ تورم به عنوان یکی از موانع اصلی تولید کالا و خدمات است. در شرایطی که میانگین نرخ تورم جهانی طی 4٠ سال گذشته 5 درصد بوده، ایران شاهد نرخ تورم میانگین ١٩ درصد بوده است.
از طرف دیگر در شرایطی که در شمار ١٠ کشور ثروتمند دنیا به لحاظ منابع طبیعی قرار داریم و همچنین در شرایطی که میانگین نرخ رشد اقتصاد جهانی طی 4 دهه گذشته 5 درصد بوده است، ما در ایران شاهد میانگین نرخ رشد اقتصادی ٢ درصد هستیم.
با تمام این تفاسیر باید گفت آن چیزی که مانع جدی برای رونق تولید است مابه التفاوت نرخ ارز دولتی و آزاد در بازار است. در این مسیر باید دارایی ها برای قرار گرفتن در چرخه تولید استفاده شوند، مسیری که شایسته توجه همه سیاست گذاران نظام و فعالان اقتصادی به ویژه در سال جاری و با هدف تحقق آرمان سال، یعنی رونق تولید کالا و خدمات است.
منبع : روزنامه سبحان
6113
انتهای پیام با نا مگذاری سال ١٣٩٨ به عنوان سال «رونق تولید» تحقق این عنوان وجهه همت مسئولان و مردم قرار گرفته است. اما در مسیر تحقق آن، الزامات و پیش نیازهایی قرار دارد تا رنج تولید تبدیل به رونق تولید شود.
در وحله (وهله) اول برای رونق تولید باید واحدهای تولیدی نیمه تعطیل که به دلیل نوسانات ارزی و کاهش ارزش پول ملی به این وضعیت رسیده اند، احیاء شوند.
اقتصاد ایران تنها اقتصاد بزرگ دنیاست که به اقتصاد دنیا متصل نشده است. البته اتصال به اقتصاد جهانی مستلزم دو نکته اساسی است: اول آنکه عزم و اراده ملی برای تحقق این امر وجود داشته باشد و دوم آنکه پیش شرط های پیوستن به اقتصاد جهانی در واحدهای اقتصادی ایران محقق شود.
به عنوان نمونه توجه به الزامات بانکی و صورت های مالی شرکت ها براساس استانداردهای بین المللی و الزامات زیست محیطی از جمله این موارد است.
تجربه سال قبل نشان داده است که تولید کننده، مصرف کننده و تنظیم بازار دولت را به جایی رسانده اند که باید به فکر تنظیم جزئی ترین اقلام مورد استفاده در سبد خانوار باشد.
هر چند در این مسیر نرخ تورم به عنوان یکی از موانع اصلی تولید کالا و خدمات است. در شرایطی که میانگین نرخ تورم جهانی طی 4٠ سال گذشته 5 درصد بوده، ایران شاهد نرخ تورم میانگین ١٩ درصد بوده است.
از طرف دیگر در شرایطی که در شمار ١٠ کشور ثروتمند دنیا به لحاظ منابع طبیعی قرار داریم و همچنین در شرایطی که میانگین نرخ رشد اقتصاد جهانی طی 4 دهه گذشته 5 درصد بوده است، ما در ایران شاهد میانگین نرخ رشد اقتصادی ٢ درصد هستیم.
با تمام این تفاسیر باید گفت آن چیزی که مانع جدی برای رونق تولید است مابه التفاوت نرخ ارز دولتی و آزاد در بازار است. در این مسیر باید دارایی ها برای قرار گرفتن در چرخه تولید استفاده شوند، مسیری که شایسته توجه همه سیاست گذاران نظام و فعالان اقتصادی به ویژه در سال جاری و با هدف تحقق آرمان سال، یعنی رونق تولید کالا و خدمات است.
منبع : روزنامه سبحان
6113
کپی شد
