به گزارش خبرنگار ایرنا ، حسن میرعابدینی یکشنبه در نخستین همایش ملی ادبیات معاصر ایران در شیراز افزود: در جریانهای ادبی دهه چهل تا پنجاه، نویسنده گرایش به زبان جمع دارد و در دهه هفتاد و هشتاد نویسنده به ادبیات و شگردهایی ادبی در داستان توجه میکند.
به گفته وی جریانهای نورئالیستی معاصر خیلی زود دچار روزمرگی شدند.
میرعابدینی اظهار کرد: نوشتن از چیزهای روزمره باعث سهل الوصول شدن نویسندگی شده و باعث شده هرکسی خود را نویسنده بپندارد.
وی گفت: به تعبیر بهرام صادقی، خواننده از نویسنده نمیخواهد از اطرافش برای وی بگوید بلکه میخواهد از تجربه شخصی و هنرمندی خود، به دنیا اضافه کند.
میرعابدینی ابراز کرد: رمانهای معاصر اغلب رمانهای آپارتمانی هستند که مانند داستانهای ریموند کارور به لایههای زیرین داستان نمیرسند.
میرعابدینی اضافه کرد: رمان ایرانی ارزش دارد و اگر دنیا میخواهد ایران را بشناسد، باید رمانهای ایرانی را بشناسد.
ابوتراب خسروی نویسنده اهل فارس در این همایش درباره داستانهای پیشا و پس از انقلاب گفت: داستان زمانی پدید میآید که جامعه متکثر میشود.
وی افزود: وجه اصلی رمان مفاهمه است و یک وجه دیگر آن تفریح و تفنن است و این دو نافی یکدیگر نیستند.
وی ابراز کرد: در دهه 20-50 داستان شدیداً ایدیولوژیک بود که نوعی ادبیات متعهد را القا میکرد.
خسروی بیان کرد: در این نوع ادبیات عقاید سوسیالیستی حزب توده مؤثر بود و به طور کلی ادبیاتی را که درد و رنج را منتقل نمیکرد به رسمیت نمیشناخت.
نویسنده مجموعه داستان کتاب ویران افزود: نویسنده مانند نویسندگان زمان گذشته حکیم نیست بلکه نویسنده وضعیت را مینویسد و مخاطب را در سوالی که ایجاد میشود، شریک میکند.
خسروی گفت: اما پس از انقلاب نویسندگان از موضع گیری در ایجاد پیام در داستانهایشان به سمت شرح وضعیت سوق یافتند.
نویسنده رمان دیوان سومنات بیان کرد: یکی از مولفههای داستان معاصر تعدد نویسندگان زن است که تابع افزایش فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی زنان در ایران است.
به گفته وی ادبیات امروز در حال شدن و تحول است و این تغییر و تحول سبک، تابعی از اجتماع است.
خسروی آینده ادبیات داستانی ایران را در حال تغییر توصیف کرد و گفت: صدای پای نسل نوین داستان ایران را میتوان در داستانهایی دید که این روزها در مجلات منتشر میشود یا در فستیوالهای مختلف ارائه میشود که اعتبار و شرایط بهتری را برای ادبیات ایجاد میکند.
نخستین همایش ملی ادبیات معاصر ایران به میزبانی موسسه آموزش عالی حافظ شیراز یکشنبه در مرکز اسناد و کتابخانه ملی شیراز آغاز شد و تا عصر این روز ادامه دارد.
9910 /1876
به گفته وی جریانهای نورئالیستی معاصر خیلی زود دچار روزمرگی شدند.
میرعابدینی اظهار کرد: نوشتن از چیزهای روزمره باعث سهل الوصول شدن نویسندگی شده و باعث شده هرکسی خود را نویسنده بپندارد.
وی گفت: به تعبیر بهرام صادقی، خواننده از نویسنده نمیخواهد از اطرافش برای وی بگوید بلکه میخواهد از تجربه شخصی و هنرمندی خود، به دنیا اضافه کند.
میرعابدینی ابراز کرد: رمانهای معاصر اغلب رمانهای آپارتمانی هستند که مانند داستانهای ریموند کارور به لایههای زیرین داستان نمیرسند.
میرعابدینی اضافه کرد: رمان ایرانی ارزش دارد و اگر دنیا میخواهد ایران را بشناسد، باید رمانهای ایرانی را بشناسد.
ابوتراب خسروی نویسنده اهل فارس در این همایش درباره داستانهای پیشا و پس از انقلاب گفت: داستان زمانی پدید میآید که جامعه متکثر میشود.
وی افزود: وجه اصلی رمان مفاهمه است و یک وجه دیگر آن تفریح و تفنن است و این دو نافی یکدیگر نیستند.
وی ابراز کرد: در دهه 20-50 داستان شدیداً ایدیولوژیک بود که نوعی ادبیات متعهد را القا میکرد.
خسروی بیان کرد: در این نوع ادبیات عقاید سوسیالیستی حزب توده مؤثر بود و به طور کلی ادبیاتی را که درد و رنج را منتقل نمیکرد به رسمیت نمیشناخت.
نویسنده مجموعه داستان کتاب ویران افزود: نویسنده مانند نویسندگان زمان گذشته حکیم نیست بلکه نویسنده وضعیت را مینویسد و مخاطب را در سوالی که ایجاد میشود، شریک میکند.
خسروی گفت: اما پس از انقلاب نویسندگان از موضع گیری در ایجاد پیام در داستانهایشان به سمت شرح وضعیت سوق یافتند.
نویسنده رمان دیوان سومنات بیان کرد: یکی از مولفههای داستان معاصر تعدد نویسندگان زن است که تابع افزایش فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی زنان در ایران است.
به گفته وی ادبیات امروز در حال شدن و تحول است و این تغییر و تحول سبک، تابعی از اجتماع است.
خسروی آینده ادبیات داستانی ایران را در حال تغییر توصیف کرد و گفت: صدای پای نسل نوین داستان ایران را میتوان در داستانهایی دید که این روزها در مجلات منتشر میشود یا در فستیوالهای مختلف ارائه میشود که اعتبار و شرایط بهتری را برای ادبیات ایجاد میکند.
نخستین همایش ملی ادبیات معاصر ایران به میزبانی موسسه آموزش عالی حافظ شیراز یکشنبه در مرکز اسناد و کتابخانه ملی شیراز آغاز شد و تا عصر این روز ادامه دارد.
9910 /1876
کپی شد