مسیریاب جدید گوگل متخصصان را متعجب کرد!

به گزارش سرویس علم و فناوری جی‌پلاس؛ دانشمندان متوجه شدند زمانی که به هوش مصنوعی آموزش دادند تا از منطقه‌ای عبور کند، به طور همزمان فعالیت‌های الکتریکی مشابه آنچه در سلول‌های یک مغز پیشرفته مشاهده می‌شود، ایجاد کرده است که شباهت بسیار زیادی به مهارت‌های جهت‌یابی در انسان است.

محققان، سلول‌های موسوم به سلول‌های شبکه‌ای را در سال 2005 تنها در حیوانات شناسایی کرده بودند که منجر به دریافت جایزه نوبل شد. جدیدترین یافته‌ها، قابلیت سیستم‌های هوش مصنوعی را نشان می‌دهند که فعالیتی مشابه فعالیت مغزی در انسان‌ها دارند. این قابلیت فراتر از برنامه‌های هوشمندتر، راه را برای مهندسان کامپیوتر به منظور ساخت مدل‌هایی کمک می‌کند که بتواند به دانشمندان مغز و اعصاب در درک بهتر مغز انسان کمک کند.

محققان مغز عمیق بعد از کشف سلول‌های شبکه‌ای ساخت هوش مصنوعی، نمونه‌ای نسخه‌یابی شده از این برنامه را تولید کردند. این قابلیت برای شکست دادن بازیکنان باتجربه‌ در بازی مورد استفاده قرار گرفت. در این مسابقه، بازیکنان در محیط‌های مجازی قرار می‌گیرند که موقعیت آنها به صورت اتفاقی انتخاب شده‌اند. بازیکنان باید اتاق‌ها را برای یافتن یک جایزه جستجو کنند.

این هوش مصنوعی که با سلول‌های شبکه‌ای مصنوعی تجهیز شده بود، سریع‌تر عمل می‌کرد و میان‌برهایی را برای رسیدن به هدف پیدا می‌کرد که هنگام باز شدن اتفاقی درها می‌توانست از این قابلیت استفاده کند. سلول‌های شبکه‌ای در مغز انسان‌ها و پستانداران مختص جهت‌یابی هستند. ربات‌هایی که در این مسابقه شرکت کرده‌اند و براساس مغز عمیق برنامه‌ریزی شده‌اند، تمام مسیرهای مستقیمی را که قابلیت حرکت دارند و نیز میانبرهای قابل دسترس را برای حرکت انتخاب می‌کردند.

با کمک فناوری هوش مصنوعی، این ربات‌ها به ابربشرهایی تبدیل شده‌اند که قابلیت تشخیص اشیاء را دارند و می‌توانند با انسان در شطرنج و بازی GO رقابت کنند. اما مطالعات اخیر، قابلیت‌های جدیدی هم شناسایی کرده است. از آنجایی که برنامه هوش مصنوعی فعالیت‌هایی مشابه عملکردهای مغز را انجام می‌دهد، دانشمندان معتقدند که روند مشابهی را می‌توان برای فرآیندهای مرموز مغز انسان متصور شد؛ این که مغز چگونه اندام‌ها را کنترل می‌کند.

محققان یک شبکه عصبی عمیق تولید کردند که به عنوان یک برنامه کامپیوتری، از چند لایه اعصاب مصنوعی برای پردازش اطلاعات بهره می‌برند. آنها سپس، با کدگذاری سرعت و جهت در مغز موش‌های صحرایی، اصول جهت‌یابی را به برنامه طراحی شده آموزش دادند.