۷ نکته مهم در مورد ماموریت ناسا

ایسنا نوشت؛ ماموریت سایکی توجه بسیاری از افراد را به خود جلب کرده اما آیا دلیل توجه آنها فقط این است که برخی گفته‌اند ارزش ماموریت سایکی ۱۰ هزار کوادریلیون دلار است؟ شاید این یکی از دلایل باشد اما این ماموریت به دلایل بسیار دیگری نیز ارزش دارد. سایکی نه تنها عکس‌های باورنکردنی را به زمین خواهد فرستاد، بلکه دقایقی پس از پرتاب شدن بر فراز موشک «اسپیس‌ایکس»(SpaceX)، دو مرحله موشک قابل استفاده مجدد به سوی زمین باز خواهند گشت تا پشت سر هم فرود بیایند.

سیارک ۲۲۶ کیلومتری «سایکی ۱۶»(۱۶ Psyche) در کمربند اصلی سیارک‌ها بین مریخ و مشتری قرار دارد و هدف ماموریت ناسا است. فضاپیمای سایکی ناسا قرار است پس از رسیدن به این سیارک، ماه‌ها به دور آن بچرخد و ترکیب آن را بررسی کند.

در این گزارش، به هفت نکته مهم در مورد ماموریت سایکی می‌پردازیم که شاید آنها را نمی‌دانستید.

۱. سیارک می‌تواند هسته یک سیاره باشد

سیارک سایکی، متراکم‌ترین جرم در منظومه شمسی است و ستاره‌شناسان معتقدند که امکان دارد عمدتا از فلزاتی غیر از آهن و نیکل – احتمالا از طلا - تشکیل شده باشد. این ویژگی می‌تواند آن را به هسته باستانی و آشکار یک سیاره شکست‌خورده تبدیل کند. این یک فرصت منحصربه‌فرد برای مطالعه یک جرم شبیه به درون مرکز سیاره خودمان است که مطمئنا هرگز نمی‌توانیم به آنجا برویم.

۲. این ماموریت واقعا ارزش ۱۰ هزار کوادریلیون دلاری ندارد

در سال ۲۰۱۷ که ماموریت سایکی آغاز شد، «لیندی الکینز تانتون»(Lindy Elkins-Tanton) پژوهشگر «دانشگاه ایالتی آریزونا»(ASU) و پژوهشگر ارشد ماموریت، یک محاسبه جالب و بسیار ابتدایی انجام داد. در یک مصاحبه از تانتون پرسیده شد که این سیارک در بازار کنونی فلزات چقدر ارزش دارد و او به ۱۰ هزار کوادریلیون دلار رسید. مردم این محاسبه را باور کردند اما از نظر عملی نمی‌تواند درست باشد زیرا سیارک خیلی دورتر از آن است که قابل استخراج باشد و ناسا نمی‌تواند هیچ نمونه‌ای را به زمین بیاورد. حتی اگر بتوان نمونه‌های این سیارک را به زمین بازگرداند، بازار فلزات را خراب می‌کند. در هر حال، این محاسبه باعث شد که ماموریت سایکی پوشش رسانه‌ای زیادی داشته باشد.

۳. سیارک ممکن است طلایی-سبز باشد

سیارک سایکی ممکن است فلزی باشد اما امکان دارد هر چیزی غیر از آهن و نیکل در آن فلزات حل شده باشد. هیچ سطح فلزی براقی در آن وجود نخواهد داشت. تانتون در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: هیچ کس به سایکی نرفته است تا آن را برش و صیقل دهد. این سیارک مدت‌ها در فضا معلق بوده و باد خورشیدی به آن برخورد کرده است.

در هر حال، این احتمال وجود دارد که سایکی آتشفشان‌های گوگردی داشته باشد. در این صورت، برخی از سطوح آن ممکن است رنگ سبز-طلایی داشته باشند.

۴. ماموریت سایکی از سکوی «آپولو» پرتاب خواهد شد

ماموریت سایکی قرار است از مجموعه پرتاب تاریخ‌ساز A۳۹ در «مرکز فضایی کندی» پرتاب شود. این سکوی پرتاب ابتدا برای موشک «سترن ۵»(Saturn V) در دهه ۱۹۶۰ ساخته شد که تمام ماموریت‌های آپولو را به ماه فرستاد. همچنین، این سکوی پرتاب همان جایی است که شاتل فضایی از آن پرتاب شد. این سکوی پرتاب در حال حاضر برای پرتاب موشک «فالکون ۹»(Falcon ۹) و «فالکون هوی»(Falcon Heavy) توسط اسپیس‌ایکس اجاره شده است.

۵. دو موشک قابل استفاده مجدد پشت سر هم فرود می‌آیند

اگرچه هسته مرکزی موشک به اقیانوس می‌افتد اما فالکون هوی اسپیس‌ایکس از دو موشک قابل استفاده مجدد به عنوان تقویت‌کننده جانبی استفاده می‌کند. حدود دو دقیقه پس از پرتاب، آنها از هم جدا می‌شوند و پشت سر هم در «پایگاه فضایی کیپ کاناورال» فرود می‌آیند.

۶. موتورهای فضاپیما بسیار ضعیف هستند

پنل‌های خورشیدی بزرگ سایکی که دارای ۸۰۰ فوت مربع سطح جمع‌آوری‌کننده انرژی خورشیدی هستند، به سیستم نیروی محرکه سایکی برای سفر کردن سوخت می‌رسانند. این سیستم با شتاب دادن و بیرون راندن اتم‌های باردار گاز زنون عمل می‌کند و در نتیجه، نیروی رانش را به وجود می‌آورد. همان طور که فضاپیما برای پرتاب آماده می شود، میزبان ۱۰۸۵ کیلوگرم زنون است.

«هنری استون»(Henry Stone) مدیر پروژه سایکی در «آزمایشگاه پیش‌رانش جت» ناسا طی یک نشست مطبوعاتی گفت: نیروی رانش تولید شده توسط این موتورها معادل وزن باتری AA است که کف دست شما قرار می‌گیرد.

با وجود این، برخلاف موتورهای شیمیایی فضاپیما، رانشگرها بیست و چهار ساعته کار خواهند کرد. استون گفت: با موتورهایی که به طور مداوم کار می‌کنند، فضاپیما هزاران مایل در ساعت سرعت می‌گیرد تا به مقصد مورد نظر ما برسد.

۷. سایکی در سال ۲۰۲۶ از مریخ عبور خواهد کرد

کارآیی این نوع موتور تنها به این دلیل امکان‌پذیر است که هنگام حرکت کردن در منظومه شمسی، کمک‌های گرانشی وجود دارند. سفر شش‌ ساله ۳.۶ میلیارد کیلومتری سایکی در ماه مه ۲۰۲۶ با عبور از اطراف مریخ، کمک زیادی را دریافت خواهد کرد و سرعت بسیار زیادی خواهد گرفت. هنگامی که فضاپیما در سال ۲۰۲۹ وارد مدار سایکی ۱۶ شود، به مدت ۲۶ ماه به دور آن خواهد چرخید و ویژگی‌های سیارک را نقشه‌برداری و مطالعه خواهد کرد.