سیستان و بلوچستان آخرین استان بدون گاز کشور که با عنایت دولت چند سالیست که خط انتقال گاز از عسلویه به ایرانشهر راه اندازی و تاکنون شهر ایرانشهر و بخش کوچکی از شهر زاهدان گازرسانی شدهاست اما بیشتر شهرهای این استان هنوز فاقد گاز شهری هستند و مردم به ناچار از گازمایع در سیلندرهای ۱۱ و ۵۰ کیلویی و منبع استفاده می‌کنند.
توزیع گازمایع همه ساله در فصل زمستان به معضل یا حتی بحرانی تبدیل می شود که انگار کلاف سردرگمی است که هیچ کس را یارای گشودن این کلاف نیست.
در حالی که فرماندار زاهدان، مدیر شرکت پخش فرآوردهای نفتی منطقه زاهدان و سایر مسوولان دست‌اندرکار از افزایش دو برابری سهمیه گاز مایع استان خبر می دهند اما مردم همچنان با مشکل کمبود رو برو هستند.
تمامی این مسوولان مشکل اصلی را کمبود نمی دانند بلکه بی سامانی توزیع و افزایش تقاضا می دانند.
گفته می شود بالا بودن قیمت نفت سفید در بازار آزاد موجب شده بسیاری از خانواده‌ها سهمیه نفت خود را بفروشند و برای گرمایی و پخت و پز و سایر نیازها از گازمایع استفاده کنند که یکی از دلایل تشکیل صف های طولانی همین مساله است.
افزایش قیمت بنزین و تبدیل خودروهای بنزین سوز به سوخت گاز ال پی جی (LPG) یا گازمایع عامل دیگر کمبود این فراورده نفتی است. با اجرای طرح اصلاح قیمت بنزین شمار زیادی از دارندگان خودروهای بنزین سوز اقدام به تغییر سوخت خودرو به گاز مایع کرده اند، برخی کارگاه‌ها به صورت غیرمجاز سیستم خودروها را از بنزین به گازمایع تغییر می‌دهند و جالب اینکه تبلیغات گسترده غیرمستقیم شده که سوخت گازمایع نه تنها صدمه ای به موتور خودرو وارد نمی کند بلکه به مراتب بهتر و با صرفه‌تر از بنزین و گاز سی ان جی است.
عامل سومی که سبب گرمی بازار گاز مایع شده، قاچاق سیلندرهای پر گازمایع به کشورهای همسایه است.
نرخ دولتی هر سیلندر ۱۱ کیلویی گازمایع هشت هزار تومان اما در بازار آزاد ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان است، در حالی که برخی شهروندان می گویند سیلندرهایی که از بازار آزاد تهیه می شود ۱۱ کیلو گاز ندارند زیرا از هر سیلندر در خفا یک تا ۲ کپسول پینک نیک توسط دلالان و فروشندگان تخلیه می شود، در واقع کم فروشی بر بازارآزاد حاکم است، دلیل آن نیز مدت زمان مصرف هر سیلندر است بطوریکه سیلندر تحویلی از شرکت گاز ممکن است حدود ۲۰ روز تا یک ماه برای پخت و پز استفاده شود اما سیلندرهای بازار آزاد به ۱۰ روز هم نمی رسد.
با وجودی که تمامی مسوولان اذعان می دارند مشکل اصلی در توزیع است پس چرا مدیریت ضعیف در توزیع را با جایگزینی نیروهای توانمند و با تجربه و دارای برنامه تقویت نمی کنند.
توزیع اشتراکی مهمترین راه حل این مشکل است اما چون شرکت‌های توزیع کننده به وظایف اصلی خود در توزیع اشتراکی عمل نمی کنند مردم نیز تمایلی به آن ندارند، بسیاری از مشترکان گاز مایع در تماس با خبرگزاری جمهوری اسلامی از نحوه توزیع گلایه مندند و می گویند یا تلفن شرکت های توزیع کننده دائما اشغال است یا پاسخی داده نمی شود و یا اینکه شماره اشتراک توسط منشی تلفن دریافت اما هیچگاه سیلندر ارسال نمی شود.
مردم سووال می کنند که آیا مسوولان سیستان و بلوچستان از حل این مشکل عاجزند و توان کنترل بر توزیع را ندارند یا اینکه علاقه مند به دیدن صف های طولانی سرگردانی مردم در طول شبانه روز آنهم در هوای سرد زمستان برای دریافت یک یا ۲ سیلندر گازمایع هستند و از رنج کشیدن مردم لذت می برند.
مدیریت توزیع باید بر شرکت گازمایع اعمال شود تا مردم از این سرگردانی و نگرانی رها شوند.
