این هفته میهمان اهالی خونگرم چابهار بودیم، خطه ای که رهبر معظم انقلاب تعبیر زیبایی از آن داشته اند و این روزها ورد زبان مسئولان و اهالی این شهر است: 'گنج پنهان'.
مردم چابهار در مواجهه با آخرین اقدام تروریستی در جنوب استان سیستان و بلوچستان ، نشان دادند که چابهاری ها هرگز موافق اعمال تروریستی و افراط گرایانه نیستند و آن را محکوم می دانند و درعین حال اینگونه اعمال را حرکت هایی تلقی می کنند تا حرکت توسعه این شهر کند یا متوقف شود.
ناظران محلی اعتقاد دارند که حمله اخیر تروریستی هیچ تاثیری بر زندگی عادی شهر نگذاشته و فعالیت های اقتصادی ، تجاری و معیشتی مردم و دستگاه ها جریان طبیعی خود را تنها ساعاتی پس از حادثه از سر گرفته است. البته انتقادها از کمبودها، نقایص و نارسایی ها هم سرجایش و در ضمن آن امید به حل این مشکلات هم زیاد است.
با فرهاد یک راننده تاکسی شهر چابهار مسیری را همراه شدیم. فرهاد از اهالی قدیمی شهر است و می گوید، در سایه توجه نظام به این شهر کوچک دور افتاده کشور، امروز ما در کانون توجه داخلی و خارجی قرار داده است.
منظور او توافق سه جانبه میان ایران ، هند و افغانستان بود که با آن هندی ها قرار است در این بندر سرمایه گذاری کنند.
فرهاد می گفت انفجار اخیر هیچ تاثیری بر کار و زندگی مردم شهر نداشته است. 'حتی این حمله تروریستی بزدلانه عامل امنیتی شدن منطقه نشد ، تاجایی که سخت گیری های امنیتی نداشتیم و ورود گردشگران به شهر نیز بطور طبیعی جریان دارد.'
یک صاحب فروشگاه و تاجر اهل نیک شهر واقع در شمال چاربهار هم گفت: گروه های تروریستی از اینکه مردم محکومشان می کنند، عصبانی هستند؛ ما داریم کار و زندگی خودمان را می کنیم؛ البته با توجه به تحریم ها کار کمی دشوار شده ، اما ما راه دور زدن تحریم ها را هم بلدیم.
دو هفته پیش زمانی که یک فرد انتحاری قصد داشت خودروی بمب گذاری شده اش را به مرکز فرماندهی نیروی انتظامی برساند و ناکام ماند، واکنش اهالی چابهار بسیار شدیدتر از بقیه بود، چرا که به اعتقاد قاطبه کارشناسان و ناظران محلی و بومی، مردم این دیار خوب دریافته اند که هدف این حملات تروریستی مردم و منافع ملی و محلی است.
بامری فرماندار چابهار در این خصوص به خبرنگار ما گفت، در مسیر توسعه و پیشرفت چابهار یک انسجام و یکپارچی ملی وجود دارد و بازخورد مردمی علیه اقدام تروریستی اخیر در این شهر نشانگر چنین واقعیتی است بطوری که محکم و منسجم این حرکات ضد توسعه را نفی و طرد کردند.
در جریان این سفر با گروهی از نخبگان محلی و افراد تحصیلکرده شهر هم یک دورهمی داشتیم؛ جمعی پرنشاط و شاداب. همه آن جمعی که شب یلدا یا به قول بلوچ ها 'چله' را با آنان دور هم بودیم، مدارک تحصیلی شان دکترا یا فوق لیسانس بود و جمعی از آنها جوان و جمعی دیگر پا به سن گذاشته بودند و آن شب از هر دری سخن گفتیم و شنیدیم.
آن شب کسی نبود که حادثه تروریستی اخیر را محکوم و از آن ابراز انزجار نکند، آنان تندروی را در همه عرصه ها مضر و مخل روند توسعه و زندگی عادی می دانستند ، اما در عین حال آن شب از مشکلات شهر چابهار هم صحبت شد؛ آنها از اینکه تناسبی میان پروژه ها و طرح های ملی و محلی وجود ندارد سخن گفتند و اینکه اثرات مثبت توسعه اقتصادی و تجاری شهر بویژه بندر شهید بهشتی و منطقه آزاد تجاری برای خیلی ها محسوس نیست.
خب حقیقت این است که کارهای بزرگی بعد از انقلاب در منطقه انجام شده است؛ چابهار یک روستای کوچک در کناره دریای عمان و اقیانوس هند بود و ازنظر عقب ماندگی شاید در سطح منطقه رقیب نداشت. حالا اما به لطف سرمایه گذاری های کلان و ساخت بنادر شهید بهشتی و شهید کلانتری و نیز منطقه آزاد تجاری، امروز به دروازه ایران به روی آبهای آزاد شناخته می شود و از اهمیتی غیر قابل انکار برخوردار شده است.
با اینحال برغم همه سرمایه گذاری های انجام شده ، هنوز این شهر از مشکل آب، حاشیه نشینی، نبود جاده های دسترسی استاندارد و نیز شبکه ریلی در شهرستان چابهار ، بیکاری و برخی دیگر از مشکلات محلی، رنج می برد.
البته بعدا برخی از مقام های رسمی مانند رئیس منطقه آزاد و مدیر کل بنادر به خبرنگاران ما گفتند که در چارچوب مسئولیت اجتماعی که برای خود تعریف کرده اند، در توسعه محلی نیز مشارکت کرده و در حوزه هایی مانند آموزش و بهداشت سهم داشته اند.
برای حل این مشکلات اما نباید خیلی منتظر دولت و بودجه های دولتی ماند؛ چابهار آنقدر موقعیت و فرصت های طلایی دارد که در صورت توجه بخش خصوصی و سرمایه گذاران بومی و غیر بومی، بسیاری از این مشکلات قابل حل است؛ شهری با ساحلی زیبا که همچون دری در کنار اقیانوس هند می درخشد.
شنبه شب گذشته برای گشتی در ساحل چابهار به خیابان ساحلی رفتیم، تعداد زیادی از خانواده ها از اهالی چابهار تا مسافرانی از زاهدان و ایرانشهر را دیدیم که در کنار محوطه ساحلی ، بیتوته کرده بودند؛ برخی ها نیز قلاب های ماهیگیری خود را در دریا رها کرده بودند، به عشق صید یک ماهی درشت و خوشمزه.
محمد از زاهدان آمده بود؛ از دوری راه و نامناسب بودن جاده مواصلاتی کمی گلایه داشت، اما اعتراف کرد که نمی تواند احساسش را نسبت به آرامشی که در این محیط وجود دارد، پنهان کند.
دیگری نیز ' محمد ' از اهالی ایرانشهر و ساکن چابهار است که برای ماهیگیری قلابش را از فراز اسکله ساحلی به دریا انداخته بود. او نجار است و کمی درباره اوضاع منطقه صحبت کرد و گفت که از زندگی در چابهار راضی است.
محمد که از 13 سال پیش به این شهر آمده، می گوید ، چابهار شهری آرام با مردمی صمیمی است و گام های توسعه را بلند برداشته است و یقین دارد که آینده از همین حالا روی خوش خود را نشان داده است. این ساکن شهر چابهار گفت برغم دوری این شهر از مرکز استان و مرکز کشور، اما آینده آن درخشان است و محلی پولساز و پر منفعت نه تنها برای اهالی ، بلکه برای همه استان و کشور خواهد بود.
هوای چابهار کاملا بهاری است و با یک پیراهن در ساعات آخر شب هم می شود در شهر پرسه زد و محیط این شهر برای هر گردشگر حرفه ای وسوسه انگیز است و البته این را هم باید گفت که برای کسانی که از نزدیک این شهر را دیده اند وسوسه انگیز تر است. .
بازارها نیز تا ساعاتی از 'غروب گذشته' باز هستند و بیشتر مشتریان این بازارها نیز از ساعت 6 و 7 بعد از ظهر از خانه ها و اقامتگاهایشان بیرون می زنند.
ساعت 12 شب به غیر از خودروهای عبوری ، کمتر اتومبیلی در شهر حرکت می کند و سکوت و آرامش بر این شهر مشرف بر دریای عمان و اقیانوس هند حاکم می شود.
'فردا' ، در چابهار ، با امید شروع می شود و این تکرار هر روزه شهر و اهالی آن است که حالا به سازمان منطقه آزاد تجاری امیدهای زیادی دارند؛ سازمانی که هرچه بیشتر پا می گیرد، تعداد بیشتری از جوانان شهر را به خود مشغول می کند.
حالا یک امید دیگر نیز در چابهار همیشه بهار طلوع کرده است و آن توافق سه جانبه ایران عراق و هند است و هندی ها از سرمایه گذاران این بخش هستند.
دونالد ترامپ که ایران را تحت شدیدترین تحریم ها قرار داده است، اما هندی ها را که از سرمایه گذاران چابهار هستند، از این تحریم ها معاف کرده است و این هم روی خوش دیگر روزگار به چابهار است که برخی ها آن را چهار بهار ، برخی شهر همیشه بهار و رهبر انقلاب آن را 'گنج پنهان' خوانده اند.
1770//
انتهای پیام مردم چابهار در مواجهه با آخرین اقدام تروریستی در جنوب استان سیستان و بلوچستان ، نشان دادند که چابهاری ها هرگز موافق اعمال تروریستی و افراط گرایانه نیستند و آن را محکوم می دانند و درعین حال اینگونه اعمال را حرکت هایی تلقی می کنند تا حرکت توسعه این شهر کند یا متوقف شود.
ناظران محلی اعتقاد دارند که حمله اخیر تروریستی هیچ تاثیری بر زندگی عادی شهر نگذاشته و فعالیت های اقتصادی ، تجاری و معیشتی مردم و دستگاه ها جریان طبیعی خود را تنها ساعاتی پس از حادثه از سر گرفته است. البته انتقادها از کمبودها، نقایص و نارسایی ها هم سرجایش و در ضمن آن امید به حل این مشکلات هم زیاد است.
با فرهاد یک راننده تاکسی شهر چابهار مسیری را همراه شدیم. فرهاد از اهالی قدیمی شهر است و می گوید، در سایه توجه نظام به این شهر کوچک دور افتاده کشور، امروز ما در کانون توجه داخلی و خارجی قرار داده است.
منظور او توافق سه جانبه میان ایران ، هند و افغانستان بود که با آن هندی ها قرار است در این بندر سرمایه گذاری کنند.
فرهاد می گفت انفجار اخیر هیچ تاثیری بر کار و زندگی مردم شهر نداشته است. 'حتی این حمله تروریستی بزدلانه عامل امنیتی شدن منطقه نشد ، تاجایی که سخت گیری های امنیتی نداشتیم و ورود گردشگران به شهر نیز بطور طبیعی جریان دارد.'
یک صاحب فروشگاه و تاجر اهل نیک شهر واقع در شمال چاربهار هم گفت: گروه های تروریستی از اینکه مردم محکومشان می کنند، عصبانی هستند؛ ما داریم کار و زندگی خودمان را می کنیم؛ البته با توجه به تحریم ها کار کمی دشوار شده ، اما ما راه دور زدن تحریم ها را هم بلدیم.
دو هفته پیش زمانی که یک فرد انتحاری قصد داشت خودروی بمب گذاری شده اش را به مرکز فرماندهی نیروی انتظامی برساند و ناکام ماند، واکنش اهالی چابهار بسیار شدیدتر از بقیه بود، چرا که به اعتقاد قاطبه کارشناسان و ناظران محلی و بومی، مردم این دیار خوب دریافته اند که هدف این حملات تروریستی مردم و منافع ملی و محلی است.
بامری فرماندار چابهار در این خصوص به خبرنگار ما گفت، در مسیر توسعه و پیشرفت چابهار یک انسجام و یکپارچی ملی وجود دارد و بازخورد مردمی علیه اقدام تروریستی اخیر در این شهر نشانگر چنین واقعیتی است بطوری که محکم و منسجم این حرکات ضد توسعه را نفی و طرد کردند.
در جریان این سفر با گروهی از نخبگان محلی و افراد تحصیلکرده شهر هم یک دورهمی داشتیم؛ جمعی پرنشاط و شاداب. همه آن جمعی که شب یلدا یا به قول بلوچ ها 'چله' را با آنان دور هم بودیم، مدارک تحصیلی شان دکترا یا فوق لیسانس بود و جمعی از آنها جوان و جمعی دیگر پا به سن گذاشته بودند و آن شب از هر دری سخن گفتیم و شنیدیم.
آن شب کسی نبود که حادثه تروریستی اخیر را محکوم و از آن ابراز انزجار نکند، آنان تندروی را در همه عرصه ها مضر و مخل روند توسعه و زندگی عادی می دانستند ، اما در عین حال آن شب از مشکلات شهر چابهار هم صحبت شد؛ آنها از اینکه تناسبی میان پروژه ها و طرح های ملی و محلی وجود ندارد سخن گفتند و اینکه اثرات مثبت توسعه اقتصادی و تجاری شهر بویژه بندر شهید بهشتی و منطقه آزاد تجاری برای خیلی ها محسوس نیست.
خب حقیقت این است که کارهای بزرگی بعد از انقلاب در منطقه انجام شده است؛ چابهار یک روستای کوچک در کناره دریای عمان و اقیانوس هند بود و ازنظر عقب ماندگی شاید در سطح منطقه رقیب نداشت. حالا اما به لطف سرمایه گذاری های کلان و ساخت بنادر شهید بهشتی و شهید کلانتری و نیز منطقه آزاد تجاری، امروز به دروازه ایران به روی آبهای آزاد شناخته می شود و از اهمیتی غیر قابل انکار برخوردار شده است.
با اینحال برغم همه سرمایه گذاری های انجام شده ، هنوز این شهر از مشکل آب، حاشیه نشینی، نبود جاده های دسترسی استاندارد و نیز شبکه ریلی در شهرستان چابهار ، بیکاری و برخی دیگر از مشکلات محلی، رنج می برد.
البته بعدا برخی از مقام های رسمی مانند رئیس منطقه آزاد و مدیر کل بنادر به خبرنگاران ما گفتند که در چارچوب مسئولیت اجتماعی که برای خود تعریف کرده اند، در توسعه محلی نیز مشارکت کرده و در حوزه هایی مانند آموزش و بهداشت سهم داشته اند.
برای حل این مشکلات اما نباید خیلی منتظر دولت و بودجه های دولتی ماند؛ چابهار آنقدر موقعیت و فرصت های طلایی دارد که در صورت توجه بخش خصوصی و سرمایه گذاران بومی و غیر بومی، بسیاری از این مشکلات قابل حل است؛ شهری با ساحلی زیبا که همچون دری در کنار اقیانوس هند می درخشد.
شنبه شب گذشته برای گشتی در ساحل چابهار به خیابان ساحلی رفتیم، تعداد زیادی از خانواده ها از اهالی چابهار تا مسافرانی از زاهدان و ایرانشهر را دیدیم که در کنار محوطه ساحلی ، بیتوته کرده بودند؛ برخی ها نیز قلاب های ماهیگیری خود را در دریا رها کرده بودند، به عشق صید یک ماهی درشت و خوشمزه.
محمد از زاهدان آمده بود؛ از دوری راه و نامناسب بودن جاده مواصلاتی کمی گلایه داشت، اما اعتراف کرد که نمی تواند احساسش را نسبت به آرامشی که در این محیط وجود دارد، پنهان کند.
دیگری نیز ' محمد ' از اهالی ایرانشهر و ساکن چابهار است که برای ماهیگیری قلابش را از فراز اسکله ساحلی به دریا انداخته بود. او نجار است و کمی درباره اوضاع منطقه صحبت کرد و گفت که از زندگی در چابهار راضی است.
محمد که از 13 سال پیش به این شهر آمده، می گوید ، چابهار شهری آرام با مردمی صمیمی است و گام های توسعه را بلند برداشته است و یقین دارد که آینده از همین حالا روی خوش خود را نشان داده است. این ساکن شهر چابهار گفت برغم دوری این شهر از مرکز استان و مرکز کشور، اما آینده آن درخشان است و محلی پولساز و پر منفعت نه تنها برای اهالی ، بلکه برای همه استان و کشور خواهد بود.
هوای چابهار کاملا بهاری است و با یک پیراهن در ساعات آخر شب هم می شود در شهر پرسه زد و محیط این شهر برای هر گردشگر حرفه ای وسوسه انگیز است و البته این را هم باید گفت که برای کسانی که از نزدیک این شهر را دیده اند وسوسه انگیز تر است. .
بازارها نیز تا ساعاتی از 'غروب گذشته' باز هستند و بیشتر مشتریان این بازارها نیز از ساعت 6 و 7 بعد از ظهر از خانه ها و اقامتگاهایشان بیرون می زنند.
ساعت 12 شب به غیر از خودروهای عبوری ، کمتر اتومبیلی در شهر حرکت می کند و سکوت و آرامش بر این شهر مشرف بر دریای عمان و اقیانوس هند حاکم می شود.
'فردا' ، در چابهار ، با امید شروع می شود و این تکرار هر روزه شهر و اهالی آن است که حالا به سازمان منطقه آزاد تجاری امیدهای زیادی دارند؛ سازمانی که هرچه بیشتر پا می گیرد، تعداد بیشتری از جوانان شهر را به خود مشغول می کند.
حالا یک امید دیگر نیز در چابهار همیشه بهار طلوع کرده است و آن توافق سه جانبه ایران عراق و هند است و هندی ها از سرمایه گذاران این بخش هستند.
دونالد ترامپ که ایران را تحت شدیدترین تحریم ها قرار داده است، اما هندی ها را که از سرمایه گذاران چابهار هستند، از این تحریم ها معاف کرده است و این هم روی خوش دیگر روزگار به چابهار است که برخی ها آن را چهار بهار ، برخی شهر همیشه بهار و رهبر انقلاب آن را 'گنج پنهان' خوانده اند.
1770//
کپی شد
