پایگاه خبری جماران: محمدعلی ابطحی طی یادداشتی اختصاصی برای جماران نوشت:
آقای روحانی در سخنانی صریح از وزرای دولتش گلایه کرد و گفت روزه سکوت گرفته اند.
سخنان قابل تقدیری بود اما در حاشیه این سخنان چند نکته قابل تذکر است. اول یک سوزن به خود آقای رییس جمهور:
۱- روحانی در ایام انتخابات آن قدر در شعارهایش تند و سریع پیش رفت که اصلاح طلبان نگران آن سرعت شدند. اما بعد انتخابات آن قدر کم حرف زد و آن قدر شعارهای خودش را نادیده گرفت که نه تنها اصلاح طلبان که موج عمومی مردم هم نگران این سکوت و کم سخنی او شدند. از این نگرانی بد تر پالس هایی بود که در سخنان گوشه و کنار روحانی وجود داشت که به مردم می فهماند حرف های دوران تبلیغات، انتخاباتی بوده است. من برگشتم همان جا که خیلی قبل تر ها بودم و خودم را برای شراکت در آینده قدرت در کشور آماده میکنم.
وقتی چنین برداشتی در ذهن جامعه نفوذ می کند، چرا بر ذهن وزرا ننشیند؟ یک نگاه کوتاه به سرنوشت وزرای خاتمی و هاشمی که کمی حرفهایی از جنس صحبت های روحانی در ایام انتخابات زده بودند، کافی است که آنها هم برای اینده قدرت در حد واندازه خودشان جا رزرو کنند.
آقای روحانی حتی برای حضور پر رنگ در آینده قدرت باید پشتوانه و عقبه ای داشته باشد تا طرف مذاکره قرار گیرد. دلخوری عمومی که ریشه های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی دارد، برای روحانی که عقبه تعریف شده اجتماعی نداشت، سهم او را از آینده قدرت هم کم می کند.
تلاش اطرافیان برای جایگزینی احزابی به جای اصلاح طلبی و یا حتی اصولگرایی از عوامل آسیب رسانی بیشتر به رییس جمهور خواهد شد.
۲- سیستم اطلاع رسانی خود آقای رییس جمهور در آن جاها که روزه سکوت نمی گیرد هم توانایی انتقال آن به جامعه را ندارد. اطلاع رسانی دفتر رییس جمهور هنوز بر نوع اطلاع رسانی دهه شصت بنا شده است. عکس های ویژه با عکاسان ویژه و متن خبر تهیه شده در دفتر و ممنوعیت خبرگیری و یا عکس های غیر رسمی در دوران رسانه بازاری که هر کسی در آن مولد است و نه تنها مخاطب، از یک طرف امکان دفاع و سخنگویی حامیان را سلب می کند و از سوی دیگر فضا را برای مخالفان بی پروا باز می کند. دوران روزنامه پراودایی و تبلیغات یک دست کمونیستی تمام شده است. متاسفانه خیلی از مسئولان گرفتار این خبر رسانی های کنترل شده هستند. ولی از آقای رییس جمهور روحانی انتظار می رود که با پذیرش درصدی از خطا این چنبره گره خورده دور تبلیغاتش را بشکند.
۳- سرزنش انتخاب وزیران که مسئولیت آن فقط با شخص رییس جمهور بود شاید بی فایده باشد. حامیان اصلی روحانی در انتخابات بارها با انتخاب این کابینه مخالفت کردند. اما رییس جمهور حقش بود و نپذیرفت. تعجب از روزه سکوت این کابینه نیست؛ اگر جور دیگری بودند جای تعجب داشت.
آقای رییس جمهور قدر ضرب المثل های ایرانی را بدانید. جلو ضرر را از هر کجا بگیرید سود است. آن قدر عشق به خدمت فراوان است که کسی با نصیحت صندلی را ترک نمی کند.
