علی عسگری یکی از مدیران باسابقه صدا و سیما و کسی بود که با خود امید هایی را به صدا و سیما آورد اما به نظر می رسد در کشمکشی جدی با برخی حوزه ها و مدیران سازمان خود قرار دارد و تلاش می کند مدیر همه بخش های صدا و سیما باشد نه بخشی از آن، این انتقاد ها از برنامه خبری 20/30 را نیز می توان در راستای این کشمکش ها تحلیل کرد.
پایگاه خبری جماران: رئیس سازمان صدا و سیما در بازدید از بخش های مختلف صدا و سیما از بخش خبری بیست و سی انتقاد کرد. عسگری در صحبت هایش می گوید: «پیشتر، این بخش را با بسته‌های خبری جذاب و البته آمیخته به طنز می‌شناختیم ولی گاهی می‌بینیم این بخش وارد حواشی شده و نگاه منفی به وقایع دارد که باید این رویه تغییر کند. این بخش خبری بستر مناسبی برای طنز اجتماعی و سیاسی است و باید به دور از هر نوع سیاه نمایی اخبار را از زاویه‌ای متفاوت رصد کنید».
وی ادامه می دهد: «بار‌ها ترکش‌های این بخش خبری به ما اصابت کرده است و ما باید هر بار پاسخگو باشیم. چنانچه بتوانیم به دور از سیاه نمایی و با لحنی خودمانی و باورپذیر رویداد‌ها را رصد کنیم و انتشار دهیم آن وقت به نقد خبر دست پیدا کرده‌ایم و در قله خبررسانی قرار گرفته‌ایم».
شاید در بین جلسات خصوصی مدیران با معاونین و کارمندان انتقاد و حتی تشر زدن مدیران به عوامل خود امری طبیعی باشد. همه مدیران سعی می کنند کارکنان خود را با سیاست های خود هماهنگ کنند و موارد مورد نظر شان را در ابتدای شروع به کار خود به آن ها ابلاغ کنند و در صورتی که عاملی بعد از چند بار ابلاغ به موارد مورد نظر، توجهی نکرد طبیعتاً ادامه کار با او امکان پذیر نمی شود و رئیس مدیریت آن بخش را به فرد دیگری واگذار می کند.
اما این که مدیری در جمعی عمومی و در مقابل رسانه ها از بخشی از مجموعه زیر نظر خودش انتقاد کند، را می توان نشانه عدم تسلط کافی مدیر مورد نظر بر زیرمجموعه خودش دانست.
علی عسگری می توانست انتقادات خود را در جلسات خصوصی به رئیس خبرگزاری صدا و سیما گوشزد کند و از او بخواهد این رویه اصلاح شود. البته به احتمال قوی او این کار را کرده است و علنی کردن این موضوع نشانه نفوذ کم رئیس صدا و سیما در بخش خبری مجموعه زیر نظراتش است. معمولاً در سیاست وقتی مسئله ای به صورت خصوصی حل نمی شود افراد با رسانه ای کردن موضوع، سعی می کنند به طرف مقابل فشار بیاورند و حرف خود را به کرسی بنشانند. اما این که مدیری در مورد بخشی از زیر مجموعه خودش این کار را انجام دهد در صورتی که می تواند با یک نامه اداری موضوع را حل کند، قدری عجیب است.
بحث حضور جدی برخی جریانات قدرت در صدا و سیما همواره مطرح بوده است و برخی سخن از اتاق فکرهایی در این سازمان می گویند که بعضی از بخش ها و شبکه های صدا و سیما را در اختیار دارند به طوری که در مورد عملکرد این بخش ها به مدیریت مجموعه پاسخ گو نیستند و مدیران شبکه های مختلف از جانب این گروه ها تحت فشار هستند.
وقتی علی عسگری بعد از محمد سرافراز ریاست سازمان صدا و سیما را در اختیار گرفت بسیاری او را فردی معتدل و صاحب نظر در حوزه رسانه معرفی کردند و امیدوار بودند که این سازمان در دوره ریاست وی تحولاتی را از سر بگذراند.
با وجود این که علی عسگری از صفاتی که عنوان شد مبرا نبود اما تحولات مورد انتظار در دوره وی رخ نداد و صدا و سیما مخصوصاً در حوزه سیاسی و خبر همان روال دوره های قبلی خود را ادامه داد. اما تفاوت این دوره با دوره گذشته این است که ما شاهد یک نوع دوگانگی در برنامه های صدا و سیما هستیم. صدا و سیما در مواردی خوب عمل کرده است و در مواردی بسیار ضعیف و جناحی؛ به عبارتی این سازمان از مدیریت یک پارچه ای برخوردار نیست. انگار به دو یا چند بخش تقسیم شده است و بخش هایی زیر نظر رئیس صدا و سیما و بخش هایی هم در اختیار دیگران است به طوری که با کمی دقت در برنامه های بخش ها و شبکه های مختلف این مدیریت دوگانه مشهود است.
همان گونه که گفته شد علی عسگری یکی از مدیران باسابقه صدا و سیما و کسی بود که با خود امید هایی را به صدا و سیما آورد اما به نظر می رسد در کشمکشی جدی با برخی حوزه ها و مدیران سازمان خود قرار دارد و تلاش می کند مدیر همه بخش های صدا و سیما باشد نه بخشی از آن، این انتقاد ها از برنامه خبری 20/30 را نیز می توان در راستای این کشمکش ها تحلیل کرد.
